บทที่ 85 ให้ฉันตรวจดูสักหน่อย ก็รู้แล้วว่าเธอมัน กลับกลอก

เธอกลัวว่าเย่โม่เซินจะเข้าใจผิด จึงวิ่งเข้าไปทั้ง แบบนี้

นึกไม่ถึงว่าเขาจะบอกกับเย่หลิ่นหานว่า ถ้าหากเขา ต้องการเธอ ก็สามารถไปหานายท่านและบอกว่าจะเอา เธอกลับไปได้เลย

คิดมาถึงตรงนี้ เสิ่นเฉียวก็โมโหจนทนไม่ไหว จึง ผลักประตูเข้าไปเสียเลย

เสียงผู้หญิงดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้ชายหนุ่ม ทั้งสามคนตกตะลึง หลังจากนั้นพวกเขาจึงหันไปมองที่ ประตูพร้อมกัน

เสิ่นเฉียวผลักประตูและเดินเข้าไป เธอสวมใส่ชุดสี

ฟ้าอ่อน ก่อนไป คนใช้ได้หยิบออกมาให้เธอเปลี่ยน เสิ่น

เฉียวคิดว่าตอนนั้นตัวเองต้องมาบริษัท จึงไม่สามารถใส่

ชุดนอนออกมาได้?

ดังนั้นจึงรับมา ชุดสีฟ้าอ่อนเข้ากับนิสัยเรียบๆของ เธอเป็นอย่างมาก มันขลับผิวที่ขาวนวลของเธอให้งดงาม ยิ่งขึ้น

เพราะใบหน้าที่ขาวซีด แต่กลับไม่ถึงขั้นดูไม่ได้ ใน ทางกลับกันยังดูเหมือนความสวยของความผิดปกติทาง ร่างกาย

เย่โม่เซินไม่คิดว่าเธอจะมาโผล่ที่นี่ จึงรู้สึก ประหลาดใจไปชั่วขณะ แต่หลังจากที่สายตามองเห็นชุดสีฟ้าอ่อนที่อยู่บนตัวเธอ สายตาของเขากไดเปสียนเบ็นดตน ขึ้นมาทันที

ผู้หญิงที่สมควรตายคนนี้!

เขาซื้อชุดไปใส่ในตู้ให้เธอตั้งมากมาย เธอไม่เคย ไปสนใจมัน ถึงขนาดไปซื้อชุดใหม่มาใส่ แต่ตอนนี้ นึก ไม่ถึงว่าเธอจะใส่ชุดใหม่มาให้เขาเห็น?

เหอะ เย่หลิ่นหานซื้อให้เธอละสิ?

น้องสะใภ้ เธอมาได้ยังไง? ” เย่หลิ่นหานเห็นเธอ มาโผล่ที่นี่จึงรีบเดินขึ้นไปหาเธอ: ” หายดีแล้วหรอ?”

เป็นเพราะผ่านการร้องไห้มา เบ้าตาของเธอจึงยัง แดงอยู่นิดหน่อย เทียบกับความเย็นชาของเย่โม่เซิน ท่าที ของเย่หลิ่นหานสามารถพูดได้ว่า เป็นความช่วยเหลือทาง ด้านจิตใจเลยก็ว่าได้ เธอยิ้มให้เขา และพูดเสียงเบา

ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว”

ภาพเหตุการณ์นี้เข้าตาของเย่โมเซิน และยิ่งกลาย เป็นการยั่วเย้า เขายกมุมปากอย่างเย็นชา: เธอนึกว่าฉัน ตายไปแล้วหรอ? มานี่! ”

ได้ฟังดังนั้น เสิ่นเฉียวก็ชะงักไปทันที เธอมองไปที่ เย่โม่เซิน

แต่เธอไม่ได้ขยับ เย่หลิ่นหานขมวดคิ้วเล็กน้อย: ” น้องสะใภ้? ”

” พี่ใหญ่ พี่กลับไปก่อนเถอะ ฉันไม่เป็นไร ” เสิ่น 11 เฉียวพยักหน้าให้เขา แสดงเจตนาให้เขากลับไป เย่หลี นหานไม่ค่อยวางใจ ฉันอยู่ที่นี่แหละ? ยังสามารถพูดอธิบายให้เธอได้บ้าง

” ไม่ต้องค่ะ ยิ่งอธิบาย ก็ยิ่งยุ่งยาก ”

” ก็ได้ งั้นฉันกลับก่อนละ ”

เซียวซู่รู้สึกว่าอุณหภูมิบริเวณรอบๆต่ำไปสะจนน่า ตกใจ จึงขยิบตาให้เสิ่นเฉียว เส้นเฉียวเม้มปาก ก้าวขึ้นไป ข้างหน้า และพูดอธิบายให้เย่โม่เซินฟัง

” เย่โม่เซิน ต่อให้นายจะไม่อยากแต่งกับฉัน แต่ พวกเราได้ทำการค้าขายกันไว้แล้ว นายก็ควรรักษาสัญญา ที่ให้ไว้ ไม่ใช่หรอ? ”

” รักษาสัญญา? ” เย่โม่เซินหรี่ตาลง และมองเธอ อย่างอันตราย ริมฝีปากบางยกขึ้น: เป็นคุณนายน้อยสอง เธอคิดว่าการยั่วยวนผู้ชายคนอื่นเป็นเรื่องธรรมดามากเลย หรือไง? เมื่อก่อนฉันเคยบอกเธอแล้วว่า ห้ามเธอยั่วคน ของตระกูลเย่?”

ร่างของเซียวซู่ค่อยๆเคลื่อนย้ายไปข้างนอก เห็นเย่ โม่เซ็นไม่มีความผิดปกติอะไรแล้ว เขาจึงรีบหนีออกไป จากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

เขาไปแล้ว เสิ่นเฉียวจะได้พูดกับเย่โม่เซินได้อย่าง สะดวกขึ้น

“ใช่ นายเคยพูด แต่ฉันก็รักษาคำพูดนั้นแล้วไง” เย่โม่เซินหมุนรถเข็น ร่างสูงใหญ่เข้ามาใกล้เธอ ความกดอากาศก็ตามมาระรานด้วยเช่นกัน

” นี่รักษาแล้ว? ” มือใหญ่ของเขายื่นออกมาเร็ว 11 เหมือนไฟฟ้า และจับไปที่ข้อมือเรียวของเสิ่นเฉียวอย่างแน่นหนา เส้นเฉียวตกใจ เธอตาโต และถูกเขาดึงเข้ามาใน อ้อมกอด ไม่รอให้เธอตอบสนองกลับมา มือใหญ่ของเย่ โม่เซินก็จับชายเสื้อของเธอขึ้นมา: ” เย่หลิ่นหานซื้อชุดที่ อยู่บนตัวชุดนี้ให้เธอหรอ? ”

สีหน้าของเสิ่นเฉียวเปลี่ยนไปทันที เธอกัดปากแน่น

” ชุดที่ฉันซื้อให้ เธอไม่ใส่? วิ่งเต้นไปใส่ชุดที่ผู้ชาย คนอื่นซื้อให้? ”

เย่โม่เซินหัวเราะอย่างเย็นชา: ” นี่คือสิ่งที่เธอเรียก ว่าการรักษาสัญญาหรอ? ผู้หญิงแต่งงานครั้งที่สอง หลัง หย่าล้างก็รีบหาไม้ต่อ หาไม้ต่อเจอแล้วยังไม่พอใจ ยัง อยากมีเพิ่มอีกนิดหน่อย? แบบนี้ยิ่งฉวยเงินได้ง่ายขึ้นใช่ ไหมละ? ”

เสิ่นเฉียวหน้าซีด: ฉันกับพี่ใหญ่ไม่ได้เป็นแบบที่ นายคิดนะ!”

พี่ใหญ่? ” เย่โม่เซินดึงชายเสื้อของเธอขึ้นสูงกว่า เดิม น้ำเสียงของเขายิ่งเหน็บแนมขึ้นไปอีก: ” เรียกได้สนิท

สนมดีจัง ตอนอยู่บนเตียง เธอก็เรียกเขาแบบนี้หรอ? ”

ได้ฟังดังนั้น เสิ่นเฉียวจึงคว้าคอเสื้อของเขาไว้แน่น อย่างไม่รู้ตัว: “นายอย่าใส่ร้ายคนอื่น”

” ตกลงว่าฉันใส่ร้ายคนอื่น หรือเป็นเธอที่ กลับกลอก ให้ฉันตรวจดูสักหน่อย ก็รู้แล้วละ ”

พูดเสร็จ มือใหญ่คู่นั้นก็ล้วงเข้าไปทางชายเสื้อของ เธอ ล้วงขึ้นไปจับจุดขึ้นลงบางจุด

“อ๊ะ ปล่อยนะ! ” เสื่นเฉียวใบหน้าร้านผ่าว ใบหูก็ แดงขึ้นมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เมื่อกี้ยังคว้าคอเสื้อของเย่โม่เซินอยู่เลย ตอนนี้ได้เปลี่ยนมาปัดมือของเขาแทน แต่แรง ของเธอสู้แรงของเขาไม่ไหว เธอยิ่งปัด การกระทำของเย่ โม่เซินก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

การกระทำบนมือของเขาเพิ่มแรงขึ้น เสิ่นเฉียวเจ็บ จนส่งเสียงร้องออกมา แก้มที่เดิมที่เป็นสีขาวนวล กลับ แดงเพราะเหตุนี้ ทำให้ใครเห็นก็คิดอยากจะรังแก

ดังนั้น เย่โม่เซินจึงจูบลงไปตรงๆ เขาเอียงตัวไป ฉกฉวยริมฝีปากอวบของเธออย่างโหดเหี้ยม

” อื้อ ” เสิ่นเฉียวยังต่อสู้กับเย่โม่เซินอย่างสุดกำลัง นึกไม่ถึงว่าเขาจะจูบลงมา มีอข้างหนึ่งของเขาจับไปที่เอว ของเธอ ทำให้เธอขยับไปไหนไม่ได้

จูบนี้มีรสชาติของการไร้เหตุผล เสิ่นเฉียวถูกเขาจูบ จนริมฝีปากชาไปหมด บวกกับการกระทำบนมือของเขา เสิ่นเฉียวจึงรีบวางอาวุธลงอย่างรวดเร็ว ทั้งตัวของเธอ อ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมกอดของเขา

เย่โม่เซินมือหนัก ตัวเขาเองก็รู้สึกได้เหมือนกัน แต่เขาโกรธ โกรธที่ผู้หญิงคนนี้ยกมือมาเช็ดริม ฝีปาก ตอนที่เขาเพิ่งจูบเธอเสร็จ

คิดได้ดังนั้น เยโม่เซินจึงเก็บลิ้นของตัวเอง และพูด ด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง: ” เธอรังเกียจฉันไม่ใช่หรอ? วันนี้ ฉันจะทำให้เธอรู้ ว่ารังเกียจฉันแล้วมันจะเป็นยังไง

พูดเสร็จ ไม่รอให้เธอตอบสนองกลับมา เย่โม่เซินก็ ฉกฉวยริมฝีปากของเธออีกครั้ง เสิ่นเฉียวสูญเสียการต่อ ต้าน ร่างกายไร้เรี่ยวแรง

ทันใดนั้น มือใหญ่ก็ส่งอายเย็นมาหา เสิ่นเฉียวที่กำลังถูกจูบ สายตาของเธอก็ชำเลืองไปข้างล่าง พบว่า ชายกระโปรงได้ถูกเย่โม่เซินเลิกขึ้นมาแล้ว เธอตกใจจน แทบจะร้องกร็ด

ไอ้คนเลวนี่มันจะทำอะไรกันแน่?

แต่ลมหายใจทั้งหมดในปากได้ถูกโม่เย่เซินกลืน เข้าไปจนหมดสิ้น

เขาไม่กังวลความรู้สึกของเธอเลยสักนิด การกระ ทำของมือกับปากรุนแรงมาก อีกทั้งยังป่าเถื่อนอีกต่างหาก

เสิ่นเฉียวกลืนเสียงที่กำลังจะส่งเสียงออกมา แต่ยัง คงไม่ละทิ้งที่จะผลักเขา

เธอกัดเย่โม่เซินหนึ่งที่ เย่โม่เซินรู้สึกเจ็บและผลัก เธอออก มุมปากของทั้งสองคนมีเลือดไหลออกมา สายตา ของเย่โม่เซินดุดันขึ้น และได้ฉีกกระโปรงของเธอขาด

“ฉันให้เธอใส่เสื้อผ้าของคนอื่นได้”

แควก!

กระโปรงที่เพิ่งสวมใส่ได้ขาดคามือของเขาทั้งแบบ นี้ เสิ่นเฉียวเบิกตากว้าง มองคนด้านหน้าอย่างไม่เชื่อ สายตาตัวเอง

” เสื้อผ้าที่เขาซื้อให้ดีกว่าที่ฉันซื้อให้หรอ? ” เย่โม่ เซินเหมือนคนบ้า เขาฉีกกระโปรงเสร็จ ก็ได้ฉีกเสื้อของ เธอต่อ สรุปแล้วคือ เขาต้องการฉีกเสื้อผ้าที่เย่หลิ่นหาน ซื้อให้เธอชุดนี้ให้ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ

เขาไม่รู้เลยว่า พฤติกรรมของตัวเองตอนนี้ ได้ เปิดโปงความคิดในใจของเขาไปหมดแล้ว
ตอนแรกเส้นเฉียวยังคงโกรธเขา ต่อมาเห็นเขา

โกรธเพราะเสื้อผ้าชุดเดียว ชั่วขณะที่เธอรู้สึกว่า …เขา เหมือนกำลังหึงเธอกับเย่หลิ่นหานอยู่

คิดได้ดังนั้น เสิ่นเฉียว….

อยู่ๆก็ไม่ได้โกรธอะไรขนาดนั้นแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ