เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1196 นายอกหักหรือ



บทที่1196 นายอกหักหรือ

อะไรนะ ?

นี่เธอมองผิดไปหรือ

เจียงเสี่ยวไปมองดูชายหนุ่มที่กำลังดื่มเหล้าปรับทุกข์อยู่ตรง เคาน์เตอร์บาร์ รูปร่างสูงแต่กลับผอม ท่อนบนสวมเพียงเสื้อเชิ้ต สีเทาตัวหนึ่ง พับแขนขึ้นเผยให้เห็นท่อนแขนที่ผอมเพรียว แสง ไฟของเคาน์เตอร์บาร์ทำให้ผิวของเขาดูขาวซีด

เห็นเพียงผู้ชายคนนั้นเอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากไม่หยุด เหมือนพยายามใช้เหล้าเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายบางอย่าง แต่น่า เสียดาย ที่สายตาและสภาพของเขายังอยู่ในขั้นมีสติดีอยู่

ตอนแรกเจียงเสี่ยวไปเพียงแค่รู้สึกคุ้นหน้าเท่านั้น แต่หลังจาก มองสำรวจคนๆนี้จนละเอียดแล้ว คนที่เคยเรียกให้เธอหยิบ ปากกาขึ้นมาเขียนต้นฉบับ สำหรับเธอแล้วเขาไม่มีคำว่าเหมือน

เพราะเขาเป็นคนที่ดึงผมที่แสนสำคัญของตัวเธอออกมากระ จุกหนึ่ง

แต่ว่าหลังจากนั้นเขาก็รับผิดชอบเต็มที่ แต่นั่นก็ไม่ได้ หมายความว่าเจียงเสียวไปจะลืมเรื่องนี้

เพราะมันทำให้หัวเธอโล้นไปกระจุกหนึ่ง ยังดีที่เธอไม่ได้ออก จากบ้านทุกวัน ไม่อย่างนั้นเธอคงเอาเรื่องกับเขาจนถึงที่สุดแล้ว
พอคิดถึงตรงนี้ เจียงเสียวไปก็ส่ายหัว ถอนสายตากลับมาแล้ว ดื่มเครื่องดื่มในมือต่อ แต่ฉากในหัวกลับแล่นไม่หยุด

ผู้ชายจะดื่มหนัก ปกติแล้วจะมีแค่สองเหตุผล

หนึ่ง อกหักรักคุด

สอง แพ้พนันยับเยิน

ดูจากแววตาของเขา และความหดหูที่แผ่ซ่านออกมาจากทั่ว ทั้งร่าง ความกดอากาศที่เป็นพิเศษ แต่กลับไม่มีแววอันตราย ใดๆ น่าจะไม่ใช่ข้อที่สอง

ในเมื่อไม่ใช่แพ้พนันยับเยิน ก็ต้องเป็นอกหักรักคุดแน่นอน สมน้ำหน้า เจียงเสียวไปแอบพูดคำนี้ออกมาในใจ แล้วมุม ปากก็ยกขึ้น

สําหรับเจียงเสี่ยวไปแล้ว ถึงแม้จะรู้จักอีกฝ่าย แต่ทั้งสองคนก็ แค่เคยเจอกัน อย่าว่าแต่เพื่อนเลย ขนาดคนรู้จักก็ไม่นับ ดังนั้น ถึงเธอจะรู้ว่าคนๆนี้เป็นใคร ก็ไม่คิดที่จะเดินเข้าไปทักทายอีก ฝ่าย เธอเพียงอยากดื่มเครื่องดื่มแก้วนี้ให้หมด จากนั้นก็กลับไป พร้อมกับฟางถังถัง

แต่ว่าไม่นาน เจียงเสี่ยวไปก็เริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย แล้วมือกีตาร์ บนเวทีก็ยังคงร้องเพลงต่อไป ฟางถังถังเองก็ไม่รู้ว่าหลบไปอยู่ที่ มุมไหนแล้ว เจียงเสี่ยวไปเอามือเท้าหัวแล้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจู่ๆก็ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาแล้วเดินไปทางเชียว

เซียวซูคอแข็งไม่เลว
ในเวลาปกติเขารู้สึกว่าที่ตัวเองคอแข็งนั้นเป็นเรื่องที่ดี เพราะ ตอนที่ออกไปดื่มกับเสี่ยวเหยียนหลายครั้ง ดื่มเป็นเพื่อนเธอจน จบเขาก็ยังสามารถประคองสติตัวเองได้ จากนั้นก็พาเธอกลับไป ส่งที่บ้าน

แต่พอมาตอนนี้ เขาก็รู้สึกว่าการที่คอแข็งไม่ใช่เรื่องดีอะไรเลย เขาคิด ถ้าเกิดเขาคออ่อน ก็คงสามารถใช้เหล้ามามอมเมาตัว เองได้

ถึงแม้จะรู้ว่าทำแบบนี้ไม่ถูก เขาไม่ได้หลับตานอนมาตั้งนาน สิ่งที่ควรทําในตอนนี้ก็คือขับรถกลับบ้าน ไปอาบน้ำอุ่น จากนั้นก็ นอนให้ครบแปดชั่วโมง เพื่อปรับเวลาร่างกาย จากนั้นก็กลับไป ใช้ชีวิตการทํางานต่อไป

แต่ว่า…..ตอนนี้รู้สึกจุกอกมาก จำเป็นต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อเป็นการระบายอารมณ์เหล่านี้

จู่ๆก็มีคนๆหนึ่งนั่งลงข้างๆเขา ไม่ต้องดูเซียวซูก็รู้ว่าเป็นผู้หญิง เพราะว่าร่างกายเล็กบาง อีกอย่างตอนที่มายังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกมาด้วย

แต่น่าแปลก ทั้งๆที่กลิ่นนั้นเบาบางมาก แต่กลับกลบกลิ่น เหล้าที่อยู่ตรงหน้าไปทันที

เซียวซูก็เลยหันไปมองผู้มาเยือนที่หนึ่ง

เจียงเสี่ยวไปนั่งอยู่ข้างตัวเขา ดวงตาคู่โตกำลังจ้องมองเขา ตอนที่ทั้งสองคนสบตากัน เธอยังกะพริบตาปริบๆด้วย
จากนั้นพอเซียวซูเห็นเธอเข้าก็เผยรอยยิ้มออกมา “บังเอิญจัง เลยนะ”

บังเอิญ ?

เซียวซูจ๋าอีกฝ่ายได้ในทันที เพราะหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าพูด ได้ว่าเป็นคนที่เขามีความทรงจำฝังลึกมาก ก่อนหน้านี้เพื่อเขียน เรื่องราวในอดีต ให้กับคุณชายเย่ เขาทวงเช้าทวงค่ำ แถมยังไป ถึงบ้านของอีกฝ่ายเพื่อเฝ้าให้เธอเขียน

แล้วผู้หญิงคนนี้ ก็นั่งหลับอยู่หน้าคอมพิวเตอร์……..

แถมยังนั่งอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย จากนั้นเชียว ยังเผลอ ดึงผมเธอกระจกหนึ่งอย่างไม่ตั้งใจ ดังนั้นก็เลยจำได้แม่น

แต่ว่า เซียวซูไม่คิดที่จะเสวนากับเธอต่อ ดังนั้นก็เลยแค่มอง เธอทีหนึ่ง จากนั้นก็ถอนสายตากลับมานั่งดื่มต่อ

เห็นได้ชัดว่า เขาไม่คิดจะคุยกับเจียงเสี่ยวไปเลย

เจียงเสี่ยวไปที่ถูกเมินใส่ .………….

ให้ตายเถอะ ผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้ น่าโมโหจริงๆ เธอมา ชวนคุยถึงที่แล้วแท้ๆ ทั้งๆที่เขาเห็นเธอแล้ว แล้วก็จำเธอได้แล้ว ด้วย แต่กลับไม่คุยกับเธอสักคำ

ขนาดทักทายยังไม่ทักเลย หรือว่าเขาจะกลับว่าเธอจะถือ โอกาสแอบแบล็กเมล์เขา เดี๋ยวนะ เธอไม่ได้จะมาแบล็กเมล์เสีย หน่อย เดิมทีที่เขาดึงผมอันล้ำค่าของเธอไปหนึ่งกระจุก ไม่ได้ขอ

ให้เขาชดใช้เป็นสิบเท่าก็บุญเท่าไหนแล้ว
ไม่สนใจเธอหรือ ดีมาก

เจียงเสี่ยวไปยื่นมือออกไป ฝ่ามือขาวนวล โบกไปมาอยู่ตรง หน้าเขา เซียวไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบ เจียงเสี่ยวไปเลยโบกต่อ แต่เขาก็ยังไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบ เจียงเสี่ยวไปก็เลยโบกต่อไป

อย่างนั้น ฉันจะโบก โบกจนนายจิตใจไม่สงบ ฉันจะดูสว่านายจะเป็นฉัน

ต่อไปได้ไหม

แต่เธอประเมินความอดทนของเซียวซู่ต่ำไป

เพราะคนที่อยู่ข้างกายคุณชายเยได้ จะเป็นคนที่ทนกับเรื่องแค่ นี้ไม่ได้ได้อย่างไร มือของเจียงเสี่ยวไปโบกอยู่ตรงหน้าเขา เขาก็ เมินมันจนถึงที่สุด

โบกถึงสุดท้าย เจียงเสี่ยวไปก็รู้สึกเมื่อยมือแล้ว เลยทำได้แค่ เก็บมือกลับมา แล้วพูดด้วยสีหน้ายอมแพ้

“นายนี่มันช่างเป็นคนที่เย็นชาแล้งน้ำใจจริงๆ ฉันเป็นแค่ผู้ หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง มาทักทายนายก่อน นายยังไม่แลเลยสักนิด ถึงจะไม่แลก็ได้ แต่ก็ตอบรับสักคำก็ได้นี่นา”

เธอเสียแรง โบกมืออยู่ตั้งนาน แต่อีกฝ่ายกลับทำเหมือนมอง ไม่เห็น

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาหันมาสบตากับเธอครั้งหนึ่ง เจียงเสี่ยวไปก็ คงคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์ล่องหนไปแล้ว

แต่แล้ว เซียวซูก็ยังคงไม่สนใจเธอ
เจียงเสี่ยวไปเองก็ไม่ได้โกรธ กลับลากเก้าอีกเข้ามาใกล้ จาก นั้นก็พิงตัวกับเคาน์เตอร์บาร์ “ช่างเถอะ ฉันไม่ถือสาผู้ชายที่กำลัง อกหักอย่างนายหรอก แค่เห็นว่าเมื่อก่อนนายก็เคยร่วมงานกับ ฉันมาก่อน ฉันจะให้โอกาสนายได้เล่าออกมานะ จะฝืนเป็นผู้ฟังที่ ดีให้นายสักครั้งก็ได้

อย่างไรฟางถังถังก็ยังไม่กลับมา เธอว่างอยู่ก็คือว่างอยู่ อีก อย่างในฐานะนักเขียนก็ถือว่าเป็นการเก็บข้อมูล ไม่แน่ว่าเรื่อง ราวของเซียวซูอาจจะโชกเลือดและแปลกประหลาดมากก็ได้ ถึง ตอนนั้นเธอก็แค่รวบรวมแล้วเรียบเรียงออกมาอีกครั้งไม่แน่ว่า อาจจะดังก็ได้

จากนั้นเธอก็จะได้รับเงินจนนิ้วอ่อน แล้วนอนหลับบนกองเงิน ทุกค่ำคืน

เซียวซูหันไปด้านข้าง แล้วก็เห็นสีหน้าที่กำลังยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

ของเจียงเสียวไปเข้าพอดี

ช่างเหมือนหนุ่มน้อยคนหนึ่งจริงๆ

เขาเก็บสายตากลับมา แล้วในที่สุดก็ยอมเปิดปาก ไม่ จําเป็น”

ในที่สุดก็ยอมพูด เจียงเสี่ยวไปเจอโอกาสแล้ว ก็เลยเริ่มพูด อย่างกระตือรือร้นทันที

“ว่าแต่ นี่นายอกหักจริงๆเหรอ ทั้งๆที่ก็ห่างจากตอนที่พวกเราเจอกันครั้งล่าสุดได้ไม่นานเลยนะ ฉันว่านายก็ดูไม่เหมือนคนที่จะ มีแฟนเลย ทำไมจู่ๆถึงอกหักได้ล่ะ นายไปหลงรักคนที่เป็น นางเอกเจ้าหญิงในนิยายที่ให้ฉันเขียนคราวก่อนหรือไงกัน

พอเซียวซูได้ยินอย่างนั้น มุมปากก็เผลอกระตุกทีหนึ่ง

ขอบคุณนายน้อยหรือ จะเป็นไปได้อย่างไร นอกเสียจากว่าเขา ไม่อยากมีชีวิตแล้ว

มองดูจากที่มุมปากเขากระตุกแล้ว เจียงเสียวไปก็รู้ทันทีว่าตัว เองเอาผิด แต่ว่านั่นก็ไม่สำคัญ เธอใช้มือข้างเดียวเท้าคาง “ไม่ใช่นางเอกเจ้าหญิง งั้นก็เป็นเพื่อนของนางเอกเจ้าหญิงสินะ”

เขียว “.………….

คนๆนี้เป็นร่างทรงหรืออย่างไร ถูกเธอเดาถูกเสียได้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ