บทที่ 1268 ภรรยาพูดคำไหนคำนั้น

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสี่ยวหมี่โต้วก็มองเยโม่เป็นอย่างภาคภูมิใจ

“ได้ยินแล้วยังพ่อ ถ้าพ่อยังแกล้งเสี่ยวหมี่โต้วอีก หม่ามีจะไม่ เอาพ่อแล้วนะ!”

เย่โม่เซ็นยิ้มเย้ย เจ้าเด็กน้อยกล้ามาพ่อ ตอนแรกที่เจอกันก็ ตบหน้าเขาแล้ว ทำให้เขามึนไปทันที ต่อมาก็ขัดขืนพ่อต่างๆ นานา หลังจากที่เยโม่เซินรู้ว่าเขาไม่เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป จึง ไม่ได้ปฏิบัติกับเขาเหมือนเด็กทั่วไป

เขาหัวเราะเยาะ “งั้นเหรอ? หม่ามีของลูกก็คือผู้หญิงของพ่อ ข้าเป็นพ่อของเอ็ง ข้าพูดคำไหนค่านั้น”

“เย่โม่เซิน!” หานมู่จื่อตะโกนเรียกเขา

เย่โม่เซินตั้งสติขึ้นได้ เหลือบมองหล่อน สังเกตเห็นว่าสีหน้า ของหาน จื่อดูไม่พอใจเท่าไหร่: “คุณพูดอะไรต่อหน้าลูก? แทน ตัวเองว่าข้า เพ้อเจ้อ นี่อยากสอนลูกผิดๆเหรอ? ”

เมื่อได้ยินหม่ามีพูดจาต่อว่าพ่อของตัวเอง เสี่ยวหมี่โต้วก็หัน ไปมองพ่อด้วยทำท่าทางลำพองใจ

“อีกอย่าง เมื่อกี้ที่คุณบอกว่าคุณพูดคำไหนคำนั้น งั้นก็แสดง ว่าฉันพูดอะไรก็ไม่มีความหมาย?”

เย่ไม่เซิน: “”
ต่อหน้าหาน จื่อ เย่ ไม่เซินยังไม่กล้าอวดดีต่อหน้าเด็กน้อยอีก แล้ว น้ำเสียงและอารมณ์กลับอ่อนโยนขึ้นมาทันที “ที่ไหนกันล่ะ เรื่องในบ้านแน่นอนว่าคุณพูดคำไหนคำนั้น ผมแค่รับผิดชอบ ดูแลเสี่ยวโต้วหยา ให้ดี

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเย็ไม่เป็นเรื่องพูดแบบนี้เป็นที่ไหนกันล่ะ แม้แต่ตัวเขาเองยังคิดไม่ถึงว่าจะมีวันนี้ด้วยซ้ำ

เชื่อฟังตามคำสั่งภรรยา ยอมอยู่บ้านเป็นพ่อบ้าน ตั้งใจเลี้ยงดู ลูกน้อย

เมื่อผู้คนในแวดวงธุรกิจได้ยินข่าวนี้ กลับเป็นที่สนใจขึ้นมา ทันที และกลายเป็นข่าวซุบซิบที่พูดคุยกันในวงกินข้าวหรือวงน้ำ ชา แต่ตอนนี้เยโมเงินมีครอบครัวของตัวเองแล้ว มีสิ่งที่ต้องให้ ความสำคัญ ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเรื่องพวกนี้แม้แต่น้อย

อีกทั้งตอนนี้ นอกจากประชุมสำคัญแล้ว เขาแทบไม่ได้ไปที่ บริษัทเลย พวกผู้ถือหุ้นในบริษัทต่างพากันพูดถึงหาน จื่อไม่ หยุด บอกว่าหล่อนมีไม้ตายมัดใจสามี

อันที่จริงก่อนหน้านี้ ตอนที่เย่โม่เซินยังโสดไม่มีใครเขาอยู่ใน บริษัทด้วยสีหน้าบึ้งตึงไม่มีชีวิตชีวามาโดยตลอด ทุกครั้งที่ ประชุม บรรยากาศจึงเคร่งเครียดมาก ทุกคนต่างพากันเกรงกลัว จนกระทั่งกลัวว่าตัวเองจะพูดผิด หรือทำอะไรผิด และจะทำให้ บุคคลที่มีอำนาจสูงส่งท่านนี้โมโห

เมื่อเสี่ยวหมี่โต้วเห็นท่าทางของพ่อเปลี่ยนไป จึงอดไม่ได้ที่จะ แอบขำจนต้องยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง
มีภรรยาแล้วช่างน่ากลัวจริงๆ ต้องฟังภรรยาเท่านั้น ถ้าเขาโต ขึ้น เขาไม่อยากมีภรรยา ใช้ชีวิตตัวคนเดียวก็พอแล้ว เสี่ยวหมี่โต้วคิดในใจ

เจียงเสี่ยวไป๋ไปหาเซียวซู่ที่บ้านพักตั้งแต่เช้า ตอนที่หล่อนไป เป็นเวลาค่อนข้างเช้า พอดีกับตอนที่เซียวซูยังไม่ทันออกจาก บ้าน เซียวซูยื่นกุญแจให้หล่อนด้วยสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์

เจียงเสี่ยวไปถือกุญแจแกว่งไปมาต่อหน้าเขา ถามพลางยิ้ม กรุ้มกริ่ม: “จะว่าไป พวกเราก็เจอหน้ากันแค่ไม่กี่ครั้ง พูดคุย ทำความรู้จักกันก็น้อยจนน่าสงสาร นี่คุณไว้ใจฉันจะให้กุญแจกับ ฉันเลยเหรอ? ไม่กลัวว่าฉันจะยกเค้าบ้านคุณจนหมดเกลี้ยงเห รอ?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซียวเหลือบมองหล่อน ทำให้ได้ก่อน เถอะ”

เจียงเสี่ยวไปบ่นด้วยความหงุดหงิดใจ “ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น

สักหน่อย ยิ่งไปกว่านั้นฉันเป็นคนมีชื่อเสียงนะ แม้ว่าไม่ได้เป็น

คนที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก แต่ฉันก็ต้องรักษาหน้าตาภาพลักษณ์

ถ้าฉันทำเรื่องอะไรผิดต่อคุณ คุณก็คงแฉบนอินเตอร์เน็ต อีก

อย่าง คุณก็รู้ว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน ฉันจะหนีไปไหนรอด สบายใจได้นะ”

“ผมยังต้องไปทํางาน ไปก่อนนะ”
หลังจากที่เซียวซูออกไป เจียงเสียวไปก็เข้าไปในบ้านของเขา หลังจากเดินวนไปรอบๆบ้าน หล่อนเพิ่งเข้าใจความหมายที่เกี่ยว ซูพูดขึ้นมา

จะยกเค้าบ้านเขา ให้เกลี้ยง บ้านเขามีอะไรให้ขโมยล่ะ?? ห้อง แบบนี้ ถ้าขโมยมาเห็นเข้าก็คงไม่คิดสนใจด้วยซ้ำ!!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เจียงเสี่ยวไปจึงรีบโทรหาเซียว ด้วยความ โมโห!

เสียงรอสายดังอยู่นานสักพักใหญ่ เซียวซูจึงจะกดรับ

“นี่คุณหมายความว่ายังไง?” เซียวเพิ่งจะกดรับสาย เจียง เสี่ยวไปก็ถามเขาด้วยความเดือดดาลทันที

เซียวที่กำลังขับรถอยู่ เมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะเลิก

คิ้วขึ้น: “มีอะไรเหรอ?”

“ฉันบอกว่า นี่คุณหมายความว่ายังไง! ฉันมาทำกับข้าวให้คุณ แต่คุณทำแบบนี้กับฉัน?”

เซียวซูไม่เข้าใจว่าหล่อนหมายความว่าอย่างไร จึงขมวดคิ้ว มากขึ้น: “พูดให้รู้เรื่อง

“เซียวซู่! คุณอย่ามาทำตัวเสแสร้ง! ห้องครัวของคุณมีแค่หม้อ หุงข้าวอย่างเดียว นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีอะไรเลย อ๋อ ยังมี เย็นอีกหนึ่งหลัง แต่ในตู้เย็นก็ว่างเปล่า! สภาพบ้านแย่แบบนี้จะ ให้ฉันทำอาหารให้? นี่คุณสร้างความลำบากให้ฉันใช่ไหม?”

เซียวซู่หยุดชะงักไป “ปกติผมก็เป็นแบบนี้ ทำอะไรง่ายๆก็พอ”

“ทำอะไรง่ายๆ???” เจียงเสียวไปมองดูห้องครัวอันแสนว่าง เปล่า ไม่รู้เลยจริงๆว่าควรพูดอะไรต่อ หล่อนคิดบางอย่างขึ้นมา ได้ จึงถามด้วยความเหลือเชื่อ “ปกติคุณคงไม่ทำอาหารแบบนี้ ใช่ไหม?”

เซียวซูไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ จึงตอบกลับไปแค่ลืมเฉยๆ

เมื่อเห็นว่าเขายอมรับเช่นนั้น เจียงเสี่ยวไปก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แล้ว หล่อนเงียบไปครู่ใหญ่ ไม่พูดอะไร

ผ่านไปสักพัก เซียวซูจึงพูดอธิบาย: “ปกติทำงานยุ่งมาก ไม่ ค่อยมีโอกาสได้กินข้าวที่บ้าน

เมื่อก่อนตอนที่คุณชายเยี่ยังไม่เป็นพ่อบ้านเลี้ยงเด็กเต็มตัว เขากับคุณชายเยทำงานกันหนักมาก กลางดึกก็ถูกคุณชายเย่ใช้ ให้ไปทำงาน นั่นถือเป็นเรื่องปกติ อีกอย่างสำหรับผู้ชายแล้ว เขา ขอแค่กินอิ่ม ไม่ต้องกินดีอยู่ดี ดังนั้นบางครั้งกินข้าวด้านนอกสัก มื้อก็พอแล้ว ถ้าอยู่บ้านมีเวลาก็หุงข้าวทำอะไรนิดหน่อย

ตอนแรกเจียงเสี่ยวไปคิดว่าเขาเจตนาแกล้งตัวเอง แต่เมื่อ ได้ยินสิ่งที่เขาพูดอธิบาย หล่อนก็เข้าใจขึ้นมาทันทีว่าผู้ชายคนนี้ ไม่เห็นเรื่องกินข้าวเป็นเรื่องสำคัญ หล่อนพอจะเข้าใจแล้วว่าเขา ใช้ชีวิตอย่างไร จากนั้นจึงพูดด้วยความหงุดหงิด: “โอเค ฉันรู้ แล้ว ฉันจัดการเองแล้วกัน แค่นี้นะ วางสายก่อน”

หลังจากวางสายไป เจียงเสี่ยวไปก็ยกสองมือขึ้นมาท้าวสะเอว ยืนจ้องมองอยู่ในห้องครัว
ในสายตาของหล่อนห้องครัวแบบนี้ พูดได้แค่สองคำ: อนาถ

ใจ!

ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนจน แต่กลับมีเพียงหม้อหุงข้าวกับตู้เย็น หรือปกติเขาทําอาหาร เขาเอาผัก เนื้อและข้าวลงไปหุงใน หม้อหุงข้าวพร้อมกัน???

เจียงเสี่ยวไปไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ตัวเองคาดเดาขึ้นมาคือเรื่องจริง หล่อนแค่กำลังคิดว่า ตัวเองไม่มีทางยอมรับห้องครัวแบบนี้ได้ เมื่อครุ่นคิดไปมาสักพัก ถ้าตัวเองต้องมาทำอาหารให้เขาทุกวัน หล่อนคงต้องโมโหจนระเบิดแน่นอน

ดังนั้น…..

สองนาทีต่อมา… เจียงเสียวไปถือกุญแจออกไปข้างนอกทันที

หลังจากนั้นฟางถังถังโทรมานัดหล่อนออกไปเดินช็อปปิ้ง บอกว่าช่วงนี้ที่ห้างสรรพสินค้ามีจัดกิจกรรม มีสินค้าลดราคา มากมาย และยังมีของกำนัล ให้ด้วย

เจียงเสี่ยวไปเพิ่งซื้อเครื่องปิ้งขนมปัง ไมโครเวฟ เตาอบ หม้อ นึ่งเสร็จ ก็รู้สึกอยากร้องไห้ให้กับเงินในบัญชีที่หายไป ฟางถังถัง กลับโทรหาหล่อนบอกให้หล่อนไปจ่ายเงินต่อ?

แค่คิดก็ไม่อยากคิด เจียงเสี่ยวไปรีบปฏิเสธทันที

“ไม่ไป!”

ฟางถังถังรู้สึกประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้น? ปกติเธอจะดีใจมากไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ควรจะตอบตกลงฉันอย่างรวดเร็วจึงจะ ถูก?”

เจียงเสี่ยวไปมองดูเงินที่ถูกหักออกไปในบัญชี จากนั้นพูด อย่างเด็ดขาด: “ไม่ได้ ฉันใกล้จะล้มละลายแล้ว ต้องดูแลกระเป๋า สตางค์ของตัวเองให้ดี ใช้เงินไม่ได้อีกแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ