เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 191 ยั่วโมโหผมสนุกมั้ย



บทที่ 191 ยั่วโมโหผมสนุกมั้ย

ปล่อยเพื่อให้ตายใจ?

เสิ่นเฉียวกัดริมฝีปากล่าง ใช้แรงดึงมือของตัวเอง กลับมา

“คุณคิดมากไปแล้ว ฉันไม่มีกะจิตกะใจแบบนั้น หรอก”

ไม่มีเหรอ? เยโม่เชินตรึงเธอด้วยแววตาที่คมกริบ น้ำเสียงข่มขู่เล็กน้อย

เสิ่นเฉียวเม้มริมฝีปาก จ้องมองเย่โม่เซินด้วย สายตาที่ไม่กะพริบ

“คุณก็รู้ว่าฉันถูกวางยา ฉันก็เลยสะลึมสะลือ ดัง นั้นถึงทำเรื่องเหล่านั้น สิ่งเหล่านั้นคุณก็จะนับรวมด้วยเห รอ?”

“อ้อ?” ฝีปากบางของเย่โม่เซินริมยกโค้งขึ้นอย่าง ชั่วร้าย ทันใดนั้นเขาได้ยื่นมือไปดึงเสิ่นเฉียวเข้ามาใน อ้อมอก มืออีกข้างจับอยู่ที่ท้ายทอยของเธอ ระยะห่าง ระหว่างเขาทั้งสองจู่ๆก็ใกล้กันมาก

“สะลึมสะลือ? คุณทำไมถึงยังปฏิเสธเย่หลิ่นหาน ได้อธิบายให้ผมฟังหน่อย? ยัยผู้หญิงแต่งงานรอบสอง ยังไม่ยอมรับเหรอว่าคุณชอบผม?”

ในขณะนี้เหมือนมีสายฟ้าฟากที่ตัวของเสิ่นเฉียว เธอมองดูเย่โม่เซินที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม หัวใจเต้นเร็วขึ้นทันที เขามีคิ้วที่คมเข้มและจมูกที่โด่ง ยังมีริมฝีปากที่บาง เหมือนมีด

เขาทั้งสองใกล้กันมาก ลมหายใจได้รวมเป็นหนึ่ง เดียว เสิ่นเฉียวยังเห็นความรู้สึกลึก ๆ ในดวงตาสีดำของ

เขา

ที่น่าแปลกคือ เสิ่นเฉียวเหมือนโดนมนต์สะกด มองไปที่เขาอย่างเหม่อลอยและถาม

“แล้วคุณล่ะ?”

เยโม่เซินอึ้งไปทันที

เส้นเฉียวมองเขา: “คุณชอบฉันมั้ย?”

เย่โม่เซินชะงัก แล้วหรี่ตาลง

เส้นเฉียวหายใจเข้าเฮือกใหญ่ แล้วจ้องมองเขาที่ อยู่ใกล้เอื้อมอย่างไม่ขยับ: “เย่โม่เซิน ความรักของฉันจะ ไม่มีทางมอบให้กับคนที่ไม่ได้รักฉัน หรือคนที่เกลียดฉัน คุณไม่ชอบฉัน แล้วทำไมฉันต้องชอบคุณ?”

“หี” เย่โม่เซินยิ้มอย่างเยาะเย้ย: “ที่แท้นี่คือ เหตุผลที่คุณไม่ยอมรับความจริง? ยัยผู้หญิงแต่งงาน รอบสอง ทั้งๆที่คุณหวั่นไหวแล้ว ขณะที่คุณปฏิเสธเย่หลี นหานแล้วเดินมาทางผม คุณก็รู้แล้วว่าใจคุณต้องการ อะไร ไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ ฉันรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แต่ฉันก็รู้ว่า ฉัน ต้องการพิสูจน์อะไร? ฉันเคยมีอะไรกับคุณแล้ว ดังนั้นจะ มีอีกครั้งก็ไม่เห็นจะเป็นไร ตอนนี้คุณฟังเข้าใจหรือยัง?”
เงินเฉียวรู้ดีว่า เยู่โม่เซินไม่มีทางชอบเธอ แค่เรื่องลูกในท้องของเธอ เขาก็ไม่มีวันยอมรับ เธอได้

ดังนั้น…เธอจะไม่สามารถแสดงออกว่าตัวเอง มีใจให้กับเย่โม่เซินได้แม้แต่นิดเดียว เพื่อหลีก เลี่ยง.การเยาะเย้ยและความปากร้ายของเขาที่ไม่รู้ จะจบสิ้น

แน่นอนมือของเย่โม่เซินที่อยู่หลังคอของเธอได้ เพิ่มแรงบีบขึ้นมาทันที ใกล้กันแค่นี้ เสิ่นเฉียวรับรู้ได้ถึง ไฟโกรธในตัวเขา

“ยัยผู้หญิงแต่งงานรอบสอง ยั่วโมโหผมแล้วสนุก มากมั้ย?” เส้นเฉียวเม้มปาก พูดอย่างจริงจัง: “ฉันก็แค่พูด

ความจริงเท่านั้น”

แผ่นอกเย่โม่เซินกระพือขึ้นลง สายตาที่คมกริบ จ้องเขม็งเธอ จู่ๆก็ยิ้มอย่างเย็นเยือก: “ดี ขอให้คุณรักษา ทัศนคติแบบนี้จนกว่าจะออกจากบ้านตระกูลเย่ ก่อนที่ คุณจะออกไปจากบ้านตระกูลเย่ หากให้ผมรู้เข้าว่าคุณ ไปมาหาสู่กับผู้ชายคนไหนหรือมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะ สมล่ะก็ ผมจะทำให้คุณร้องไห้จนต้องขอร้องผม”

“คุณวางใจได้ ฉันไม่มีทางทำให้ตระกูลเย่ต้อง ขายหน้า แน่นอนหากคุณเห็นว่าฉันอยู่ที่นี่แล้วรกหูรกตา คุณ งั้นเรา ..สามารถเลื่อนเวลา…”

“พอแล้ว ออกไปได้แล้ว”
เสิ่นเฉียวยังไม่ทันพูดจับก็ถูกเยโม่เซินพูด ขัดจังหวะอย่างหยาบคาย

เสิ่นเฉียวอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นเม้มปากแล้วพยัก หน้า:”ได้ ฉันไปนอนห้องข้างๆ” จากนั้นเธอก็หันหลังเดินออกไปข้างนอก ขณะที่

หันหลังเด็ดเดี่ยวมาก ไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย

เยโม่เซินมองตามแผ่นหลังบางๆของเธอ รอยยิ้ม เย็นชาค่อยๆปรากฏขึ้นบนริมฝีปาก

ช่างเป็นผู้หญิงที่ใจแข็งเหลือเกิน พูดว่าไปก็ไป เลย ลืมบุญคุณคน

ลืมไปหมดแล้ว ว่าเมื่อกี้ใครเป็นคนช่วยเธอ

สมควรตาย!

เสิ่นเฉียวไปถึงอีกห้องหนึ่ง ไม่คิดว่าตรงนี้ยังมี เสื้อผ้าของเย่โม่เซินที่ถูกทิ้งไว้ตรงนี้ เธอเหม่อไปสักพัก แล้วก็ขึ้นไปนอนบนเตียง

*

ในงานเลี้ยงครบปีหานเส่โยวรอตั้งนานก็ไม่เห็น สายตาของเย่โม่เซิน มองอีกครั้งเย่หลิ่นหานก็ได้หาย ไปจากงานเลี้ยงแล้ว เดิมทีถ้วยรางวัลที่ภาคภูมิใจ สำหรับเธอตอนนี้กลับไม่มีความหมายแล้ว

เธอจึงได้เลิกสนทนากับคนที่พยายามมาตีสนิท และยกยอเธอ แล้วไปเปลี่ยนชุดโดยตรง กลับได้ยินคนที่อยู่ในห้องเปลี่ยนชุดกำลังนินทาคนอื่นอยู่

“กาว…กาวหยุนถ้าหากเป็นภรรยาของคุณชายเย่ งั้นครั้งนี้พวกเราคงต้องตายแน่เลย?”

“เธอกลัวอะไร กาวหยุนที่โมโห เห็นได้ชัดว่าใน ใจยังมีความโกรธอยู่ เมื่อกี้ฉันแค่ตกใจ แต่ว่ามาคิดอย่าง ละเอียดแล้ว สายตาที่คุณชายเย่มองเธอ ถึงแม้ว่าจะเป็น ภรรยา ก็ไม่ใช่ภรรยาที่เขารัก ไม่อย่างนั้นเขาจะลด ตำแหน่งให้ภรรยาตัวเองมาอยู่แผนกเดียวกับพวกเราเห รอ?”

“ถึงแม้ว่า.คุณชายเยจะไม่ดีกับเธอ แต่ว่ารอง ประธานเยล่ะ? ยังไงฉันก็น่ากังวลนะ พรุ่งนี้พวกเราจะถูก ไล่ออกมั้ย? ครั้งนี้ที่ช่วยพี่เฉียงเวย พวกเราถือว่าซวย มากๆเลย”

หานเส่โยวยิ่งฟังยิ่งรู้สึกว่าผิดปกติ เดินอ้อมไปยัง ทางต้นเสียงโดยตรง เตะประตูออกอย่างหยิ่งผยอง

“พวกแกคุยอะไรกันอยู่?”

กาวหยุนและชุยหมิ่นลี่คืนนี้ต่างได้รับความหวาด กลัวกันมาแล้ว ตอนนี้การปรากฏตัวกะทันหันของหานเส่ โยว ทำให้พวกเธอตกใจเป็นอย่างมาก

“คุณ คุณ คุณ คุณจะทำอะไรน่ะ?” ชุยหมิ่นลี่ตกใจ จนต้องหลบไปอยู่ที่ด้านหลังของกาวหยุน: “คุณเป็น เพื่อนผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม? ฉันจะบอกคุณ….ไม่ใช่พวก เราที่จะทำร้ายเธอ และพวกเราก็ทำไม่สำเร็จ เธอได้ถูก ช่วยไปแล้ว”
“ทำร้ายคน? เมื่อกี้พวกแกบอกว่าจะทำร้ายใคร นะ? เพื่อนของฉัน?” หานเส่โย่วก็เข้าในทันที ที่พวกเธอ พูดถึงน่าจะเป็นเสิ่นเฉียว ถึงว่าล่ะจู่ๆถึงไม่เห็นเสิ่นเฉียว เธอก้าวไปข้างๆและถามอย่างดุเดือด: “พวกแกทำอะไร เธอ?”

กาวหยุนหรี่ตาลง พูดอย่างเย็นชา: “ถึงแม้คุณจะ เป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลหานพวกเราก็ไม่กลัวหรอก ตระกูลหานถึงแม้จะมีบริษัทที่ยิ่งใหญ่ ก็คงไม่สามารถ ยื่นมือมายุ่งเรื่องของตระกูลเย่มั้ง พวกเราได้ถูกคนไหว้ วางให้วางยาผู้หญิงคนนั้น เพื่อเอาเธอส่งมอบให้กับ หัวหน้าแผนกของพวกเรา แต่ว่ารองประธานเยได้ ปรากฏตัวมาช่วยเธอไปแล้ว จากนั้นคุณชายเยก็ได้ ปรากฏตัวอีกคน เรื่องราวทั้งหมดก็เป็นแบบนี้ คุณก็ได้รู้ เรื่องที่อยากรู้แล้ว ปล่อยพวกเราไปได้หรือยัง?”

พูดจบ กาวหยุนได้ดึงชุยหมิ่นลื่ออกมาโดยตรง กำลังจะก้าวเท้าออกไปข้างนอก

“หยุดก่อน!” หานเส่โยวใช้เสียงที่เย็นเยือกหยุด เขาทั้งสองไว้

กาวหยุนขมวดคิ้ว: “คุณยังจะทำอะไรอีก? คุณคง ไม่คิดว่าจะทำอะไรเราสองคนได้จริงๆมั้ง?”

หานเส่โยวยิ้มอย่างเย็นชา เมื่อกี้พวกแกพูด ว่า…คุณชายเย่เป็นคนพาเธอไป?”

“ใช่ไง ทำไมเหรอ?”

ความดุร้ายปรากฏขึ้นในดวงตาของหานเส่โยวหลังจากที่เธอได้รับถ้วยรางวัลรอไปตั้งนานก็ไม่เห็นสาย ตาของเย่โม่เซิน เธอยังนึกว่าเขาไปไหนเสียอีก ที่แท้ก็ มาช่วยเส้นเฉียวนี่เอง

ไม่ได้!

ท่าทางที่ตื่นตระหนกของเขา เห็นได้ชัดว่ามีต่อ ใจเสิ่นเฉียว เพียงแต่ตอนนี้เขาทั้งสองยังไม่มีใคร ยอมรับมัน

หากปล่อยให้มันพัฒนาต่อไป งั้นอนาคตเสิ่น เฉียวจะไปจากเย่โม่เซินได้อย่างไรกัน?

หากเสิ่นเฉียวไม่ไปจากเย่โม่เซิน เธอหานเส่โย วจะมีโอกาสได้อย่างไรกัน?

คิดถึงตรงนี้ หานเส่โยวอารมณ์ร้ายขึ้นมาทันที ยื่นมือไปกระชากผมที่ยาวของกาวหยุนและชุยหมิ่นลี่ ใช้ แรงไปโขกกับฝาผนัง

“อา!” ทั้งสองคนตกใจจนร้องเสียงหลง ท่าทาง ของหานเส่โยวตอนนี้น่ากลัวเหมือนตัวอสุรกายที่กินคน

“ฉันให้พวกแกทำสิ่งเหล่านี้ พวกแกก็รอผลกรรม

ที่จะตามมาละกัน!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ