บทที่ 1434 คุณเคยคิดถึงฉันบ้างไหม

ขณะที่เจียงเสี่ยวไปที่กำลังพยายามจะเข้าไปด้านในให้ได้ เย่โม่ เซินก็เดินเข้ามาพร้อมพูดกระซิบกับพวกเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่จึง จำต้องพูดกับเจียงเสี่ยวไปด้วยความเหนื่อยใจ: “ขอโทษครับ พวกเราเข้าใจความรู้สึกของคุณเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้ไม่ สามารถเข้าไปในที่เกิดเหตุได้นะครับ ในส่วนของคนที่อยู่ด้าน ใน พวกเราจะพยายามช่วยอย่างสุดความสามารถครับ

พยายามช่วย แต่เจียงเสี้ยวไปมองไม่เห็นเหตุการณ์ด้านใน จึงรู้สึกร้อนใจขึ้นมา โมโหจนกัดริมฝีปากตัวเองแน่น

เจ้าโง่เซียวซู เขาคิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่หรือไง? ไฟลุกโชน ขนาดนี้ยังวิ่งเข้าไปโดยไม่สนใจอะไรเลย สุดท้ายเป็นไงล่ะ คู่รัก คู่นั้นออกมาได้แล้ว แต่เขายังไม่ออกมา สถานการณ์แบบนี้ยังคิด

อยากจะเป็นฮีโร่อีกงั้นเหรอ?

ทั้งโง่ทั้งอ!!

เจียงเสี่ยวไปด่าเซียวซู่อยู่ภายในใจไม่ยั้ง แต่อีกใจก็เฝ้ารอให้

เขารีบออกมา

อย่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเลย อย่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเลย !

เจียงเสี่ยวไปยกสองมือขึ้นมาพนมมือ คอยอธิษฐานอยู่ตลอด เวลา หล่อนทําอะไรไม่ได้ เข้าไปก็ไม่ได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียง อธิษฐานให้เขาปลอดภัย
ราวกับรอจนผ่านไปแล้วหนึ่งชาติภพ ในที่สุดเซียวซูก็ออกมา แต่เขาถูกช่วยออกมา บทที่ออกมายังคงมีสติอยู่บ้าง เจียงเดี่ยว ไป๋จึงรีบวิ่งตรงเข้าไป

“เซียวซู่!”

เมื่อเซียวซูได้ยินเสียงตะโกนเรียก จากนั้นเจียงเสียวไปก็มา ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า เขาออกมาช้า ดังนั้นจึงเจ็บหนักกว่าพวก หานชิงมาก เขามีแผลไฟลวกเต็มตัว ผมก็ถูกไฟไหม้เช่นกัน ตรง จุดที่เสื้อขาดหลุดลุ่ยเผยให้เห็นถึงเนื้อสีแดงสดออกมาทันที

มองไปแค่แวบเดียว เจียงเสี่ยวไปก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จากนั้น จึงด่าเซียวซู่อย่างเต็มที่ “นายมันบ้า ทำไมถึงวิ่งเข้าไปแบบนี้? นายไม่รู้หรือไงว่าไฟไหม้เยอะมากขนาดไหน? นายวิ่งเข้าไปแบบ

นี้เคยคิดถึงผลที่ตามมาบ้างไหม? คิดถึงฉันบ้างรึเปล่า?” คำพูดประโยคสุดท้าย ทำให้เชียวหยุดชะงักไปทันที จากนั้น สายตาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกเสียใจ แต่ยังมีสิ่งอื่นที่มากกว่านั้น

เจียงเสี่ยวไปสังเกตเห็นแล้ว เขาขยับปากขึ้น เหมือนจะพูด บางอย่าง อันที่จริงไม่ต้องพึ่งเจียงเสี่ยวไปก็รู้แล้วว่าเขาจะถาม อะไร เพียงแต่ตอนนี้หล่อนรู้สึกไม่สบอารมณ์ไม่อยากคุยกับเขา จริงๆ จึงหันหลังกลับไป

สุดท้ายเมื่อเห็นว่าสายตาของเซียวซูร้อนแรงมาก ถูกเขาจ้อง มองจนทนไม่ไหว จึงหันกลับไปมองเขาใหม่อีกครั้ง พร้อมกัดริม ฝีปากตัวเองไว้แน่น จากนั้นพูดขึ้น: “หล่อนไม่เป็นอะไร บทที่ออก มาฉันเห็นแล้ว อยู่กับเจ้าบ่าวของหล่อน และถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว

เดิมทีเขียวเข้าไปเพราะเสี่ยวเหยียน เมื่อยังไม่ได้รับการ ยืนยันว่าเสี่ยวเหยียนปลอดภัยหรือไม่ เขาจึงยังไม่สามารถพัก ผ่อนไม่ได้ เขายังคอยประคองสติไว้อยู่ตลอด เจียงเสี่ยวไป เข้าใจเรื่องนี้ดี จึงรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา ตอนแรกหล่อนไม่อยากพูด แต่เมื่อคิดไปคิดมาก็ไม่สามารถให้เซียวซูที่เจ็บหนักขนาดนี้ต้อง ทนรอไปตลอด จึงอยากให้เขารีบไปพักผ่อน และส่งตัวไปรักษา ต่อ

เมื่อเชียว ได้ยินเช่นนั้น สายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลใจ กลับหายไปทันที สติก็เริ่มลดน้อยเรื่อยๆจนสลบไป

เจียงเสี่ยวไปมองดูเขาถูกหามขึ้นรถพยาบาล ตกใจตะลึงอยู่ สักพักจึงจะตามขึ้นไปด้วย

หล่อนคอยอยู่เคียงข้างเขาในฐานะคนสนิท เจ้าหน้าที่ พยาบาลที่อยู่ด้านข้างสองสามคนต่างพากันช่วยชีวิตเขา เจียง เสี่ยวไปไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง จึงช่วยอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งมอง อยู่ทางด้านข้าง

เมื่อเห็นแผลที่โดนไฟลวกขนาดใหญ่บนตัวเขา ตาของหล่อน เริ่มร้อนขึ้นมาทันที แต่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ให้น้ำตาไหล ออกมา หล่อนหันหน้ากลับไป และไม่มองเซียวซูอีก

เมื่อเจียงเสี่ยวไปย้อนนึกถึงเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งใหญ่ที่เกิด ขึ้นเมื่อครู่ เปลวไฟที่ลุกโชน เหมือนอุทกภัยและเหมือนสัตว์ป่า อันดุร้าย ในสถานการณ์เช่นนั้น คนปกติทั่วไปคงต้องรีบวิ่งหนีเอา

เพราะผู้หญิงคนนั้นติดอยู่ด้านใน

เจียงเสี่ยวก้มหน้าเงียบ

คิดคนที่ในกองไฟนี้คือตัวเอง เซียวซู จะวิ่งฝ่าเข้าไปแบบไม่คิดชีวิตเช่นนี้รึเปล่า?

ของเรื่องนี้อันจริงเจียงเสี่ยวไม่เพราะรู้ดีไม่ทางแน่นอน

เจ็บปวดตาเหลือเกิน เป็นนี้เอาแต่ใจเกินสุดท้ายเจียงเสี่ยวไปจึงสูด หายใจเข้าลึก จากนั้นก็กลั้นน้ำตาไว้

ตัวที่โรงพยาบาลก่อน ให้เข้าฟื้นขึ้นมาถือเป็นเรื่องสำคัญกว่า

และอานอยู่จัดการ ส่วนสุดท้าย

เดิมเป็นจะไปคาดคิดว่าเกิดเรื่องแบบขึ้นในงานแต่งงาน ตอนนั้น เรื่องนี้จึงเป็นวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมาทันที

มงคลทำไมไหม้ได้ล่ะรอ? ระบบรักษาความปลอดภัยแย่ขนาดนี้เชียวเหรอ?

“ได้ยินมาว่าคนที่ถูกไฟคลอกคือเจ้าสาว หรือคือความจากศัตรูหัวใจ? รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะง่ายขนาดนั้น

“ฉันก็คิดว่าเป็นเรื่องแก้แค้น ระบบรักษาความปลอดภัยของ โรงแรมไม่น่าจะปล่อยให้เกิดไฟไหม้ใหญ่ขนาดนี้โดยไม่รู้อะไร และยังมีการโยกย้ายทีมดับเพลิงอีก ฉันไม่เชื่อว่าไม่มีใครบงการ อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้”

“เฮ้อ วันนี้คิดจะมาดื่มเหล้ามงคลสักหน่อย ตอนนี้เห็นที่ไม่ได้

ดื่มแล้ว”

ทุกคนต่างพูดวิจารณ์กันไปต่างๆนานา จากนั้นบอกลาเยโม่ เงิน และแยกย้ายกันออกไป

ส่งอานคอยดูแลเดี่ยว โต้วหยาอยู่ตลอด หลังจากสถานการณ์ เป็นปกติแล้วจึงเดินไปถามเย่ ไม่เซ็น

“สถานการณ์ตรงนั้นเป็นอย่างไรบ้าง? เสี่ยวเหยียนกับหานซึ่ง

ไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม?

“เจ็บเล็กน้อย ส่งตัวไปรักษาแล้วครับ น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

มาก”

เมื่อเย่ไม่เป็นพูดจบ ทำท่าทีครุ่นคิดเล็กน้อย เหมือนกำลังคิด อะไรบางอย่างอยู่

สูงอานจ้องมองเขา “เป็นอะไร?”

“เปล่าครับ”

เย่โม่เซินตั้งสติขึ้นมา กระแอมเล็กน้อย จากนั้นพูดขึ้น “เดี่ยวจัดการเรื่องตรงนี้เสร็จ พวกเราไปดูพวกเขาที่โรงพยาบาลกัน

“ลูกไปก่อนเถอะ ถ้าพาเสียวโต้วหยาไปด้วยคงไม่สะดวก เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องเสร็จแล้วค่อยไปนะ”

เมื่อครู่เย่ ไม่เป็นกำลังคิดถึงเรื่องของเซียวซูอยู่ เพราะเขาเจ็บ หนักกว่าหานซิงและเสี่ยวเหยียนมาก หวังว่าพวกเขาจะปลอดภัย ไม่เป็นอะไร

อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เสี่ยวเหยียนออกมาก็เป็นลมสลบไป เมื่อหมดสติ หานซึ่งรู้สึกร้อนใจมาก แม้ว่าบนตัวของเขามีแผล ไฟไหม้เป็นจํานวนมาก แต่กลับดื้อไม่ยอมให้เจ้าหน้าที่พยาบาล รักษา คอยดูแลอยู่เคียงข้างเสี่ยวเหยียนตลอด จนกระทั่งส่ง หล่อนเข้าไปในห้องฉุกเฉิน หานซึ่งก็เป็นลมไปในเวลาเดียวกัน

จากนั้นไม่นาน ก็ถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉินไปอีกหนึ่งคน

เจียงเสี่ยวไปคอยเฝ้าอยู่ด้านหน้าประตู ตาแดงก่ำ เมื่อคนไข้ที่อยู่รอบข้างเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ อดไม่ได้ที่จะ พูดคุยกันขึ้นมา

“วันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมห้องฉุกเฉินมีคนเยอะมากขนาด นี้? อีกอย่างดูเจ็บสาหัสกันหมดเลย”

พวกเขาอยากถามเจียงเสี่ยวไป แต่เมื่อเห็นว่าหล่อนตาแดง มาก จึงไม่กล้าเข้าไปถามอะไร

เจียงเสี่ยวไปยืนรอด้วยความร้อนใจอยู่หน้าประตูห้องฉุกเฉิน พยายามอดกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา หานมจือกับเสี่ยวหมี่โต้วเห็นท่าทางเช่นนี้ของหล่อน จึงเดินตรงเข้าไปหาหล่อน “คุณคือเพื่อนของเซียวซู่ใช่ไหมคะ?”

เมื่อได้ยินเสียง เจียงเสี่ยวไปจึงเงยหน้าขึ้น สายตามองทั้งสอง ด้วยความอ่อนล้า จากนั้นพยักหน้าลง ตอบรับเบาๆ หานมู่จื่อดึงเสี่ยวหมี่โต้วมานั่งด้านข้างหล่อน

“ไม่ต้องคิดมากนะ ถึงโรงพยาบาลแล้ว เรื่องร้ายจะต้องกลาย เป็น แน่นอน”

หานจื่อไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงต้องมาปลอบหล่อน เพียงแค่ รู้สึกว่าหล่อนยืนอยู่คนเดียวลำพัง ไม่เหมือนตัวเองที่มีเสี่ยวหมี่ โต้วนั่งอยู่ด้วยข้างๆ จึงอยากเดินเข้ามาคุยกับหล่อน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ