เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1538 แม่สามีฉันยินยอมแล้ว



บทที่ 1538 แม่สามีฉันยินยอมแล้ว

กระทั่งลงจากรถ ตู้เซียวหยู่ถึงได้จับแขนเจียงเดี่ยวไป “นี่มันเรื่องอะไรกัน แกไปอยู่ต่างประเทศมาครึ่งปี ที่คิดได้ก็คือ การหย่าร้างงั้นเหรอ เสี่ยวไป นี่คือผลจากการคิดของแกจริงเห รอ”

ตู้เชียวหยอยากถามเธอว่าก่อนหน้านี้ตอนที่แกเมาไม่รู้เลยเห รอว่าพูดอะไรกับฉันไว้

แต่ตั้งแต่เด็กลูกสาวก็แข็งแกร่งไม่ยอมใคร ถ้าบอกเธอไปว่า หลังจากเมามีท่าทีเป็นอย่างไร เธอจะคิดว่าตนโกหกเธอหรือ เปล่า

หรือมันจะเป็นการทำร้ายความหยิ่งทระนงในศักดิ์ศรีหรือ

เปล่า

“ค่ะ ฉันคิดชัดเจนแล้ว” เจียงเสี่ยวไปยิ้มอย่างไม่แยแส “ครึ่งปี ก่อนตัวฉันอยู่กับการทรมานตัวเอง ที่จริงฉันไม่ชอบการมีชีวิตที่ ถูกความรู้สึกควบคุม ฉันเป็นคนค่ะ ฉันควรจะควบคุมความรู้สึก และอารมณ์ของตัวเองได้มากกว่าจะถูกอารมณ์และความรู้สึก กํากับควบคุม ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป ฉันก็คงเหลือแค่วัยกับ พลังงานเป็นของตัวเองเท่านั้น”

“ดังนั้นแกก็เลยตั้งใจ?”

“หย่าค่ะ ฉันต้องการลูก แล้วใช้ชีวิตด้วยตัวเอง”
ตู้เชียวหยู่มองดูเด็กที่อุ้มอยู่ในมือเธอ แล้วพูดอย่างไร้ วิญญาณว่า

“ถ้าแกพาลูกไป รู้ไหมว่าการแต่งงานอีกครั้งมันยาก

“การแต่งงานมีอะไรดีคะ หลังจากหย่าฉันก็จะไม่แต่งงานอีก แล้วค่ะ”

ในใจแกยังมีเซียวซูดังนั้นจึงไม่อยากแต่งงานอีกล่ะสิ แน่นอน ว่าคำพูดของตู้เชียวหยู่เป็นเพียงเสียงกังวานในหัวใจเท่านั้น

“ฉันต้องผ่านไปได้ด้วยตัวเอง เมื่อก่อนที่แต่งงานกับเขาเป็น เพราะสมองถูกลาเตะ สำหรับผู้ชายที่หัวใจไม่ได้อยู่ที่ฉันเลย ฉัน เสียเวลามาหลายปีแล้ว มันไม่คุ้มค่า”

เจียงเสี่ยวไปสายศีรษะ แล้วก็ก้มมองเด็ก ในอ้อมแขน “ฉัน อยากพาเขาไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันค่ะ หลังจากนี้อาจจะเปลี่ยน อาชีพ”

ถ้าเป็นนักเขียน เธอก็ไม่สามารถมอบสภาพแวดล้อมที่ดีกว่า

ให้ลูกได้

เธอต้องฉุดตัวเองขึ้น

สีหน้าท่าทางของตู้เชียวหยู่ยังคงประหลาดใจมาก เธอเดิน ข้างเจียงเสี่ยวไปพร้อมกับถามไปด้วยว่า “แกบอกว่าต้องการลูก ก็จะได้ลูกมาได้เหรอ ทางบ้านเซียวซูก็เป็นลูกคนเดียว แกแน่ใจ เหรอว่าทางฝั่งพ่อแม่สามีของแกจะยินยอมให้เด็กกับแก

“แม่สามีฉันยินยอมแล้วค่ะ”
“อะไรนะ” ตู้เชียวหยู่ตกใจมากจนอ้าปากค้าง “ยินยอมเร็ว ขนาดนี้เลยเหรอ ใจของแม่สามีแกช่างกว้างนัก เธอไม่เต็มใจ ปฏิเสธแกเพราะคิดว่าแกจะไม่กลับไปหาเซียวซู่แล้วล่ะสิ ดังนั้น จึงปล่อยให้แกพาลูกไปอยู่ด้วย เพื่อที่จะได้ตัดขาดกับเซียว โดย สิ้นเชิงใช่หรือเปล่า เพราะถึงอย่างไรผู้หญิงกับผู้ชายก็ไม่เหมือน กันอยู่แล้ว ผู้หญิงแต่งงานครั้งที่สองนะไร้ค่า ส่วนผู้ชายที่ แต่งงานใหม่กลับเป็นที่ต้องการมาก ก็ไม่รู้ว่าโลกใบนี้เป็นยังไง เฮ้อ”

“คุณแม่คะ คุณอย่าคิดกับแม่สามีของฉันแบบนั้น ท่านเป็นคน ดีมากคนหนึ่งนะคะ

“จะดีแค่ไหนก็ไม่ควรปล่อยมือจากหลานชายให้คนอื่นไปนะ เรื่องนี้ฉันทำไม่ได้ ฉันทนไม่ได้”

พูดถึงตรงนี้ ตู้เชียวหยูก็ถอนหายใจอย่างอดไม่ได้ “เธอ สามารถทำเรื่องแบบนี้ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอดีกับแกจริงๆ ก่อน หน้านี้เธอบอกว่าจะปฏิบัติต่อแกเหมือนเป็นลูกสาวแท้ๆ ฉันยังไม่ เชื่อนิดหน่อย ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ แล้วจะเป็นลูกสาวแท้ๆ ได้ยังไง แต่คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่เธอพูดจะเป็นจริง บางทีอาจคิดว่าแกเป็นลูก สาวจริงๆ ดังนั้นถึงได้ตามใจแก

“ใช่ค่ะ”

“แม่สามีแบบนี้ ต่อไปในอนาคตถึงแกจะถือตะเกียงส่องหาก็ ไม่พบอีกแล้ว เซียวซู่เด็กคนนั้นน่ะ ถึงแม้ความสัมพันธ์ระหว่าง แกสองคนจะมีปัญหา แต่ครึ่งปีที่ผ่านมานี้ฉันเห็นเขาไม่ไปไหนเลย ทุกๆ วันนอกจากจะดูแลเด็กแล้ว เขาก็ไม่มีความคิดทำอะไร อย่างอื่นเลย”

“คุณแม่คะ คุณอย่าพูดแทนเขาเลยค่ะ ฉันตัดสินใจแล้ว” เธอรักเขาได้ ก็เลิกรักได้ เธอเจียงเสียวไปหยิบขึ้นมาได้ก็วาง มันลงได้ เธออยากเป็นผู้หญิงที่พิเศษ ตอนแรกเธอคิดว่าตัวเอง ทำได้ ต่อมาพบว่าไม่ได้ เช่นนั้นก็ช่างเถอะ

เธอสามารถมีชีวิตที่ดีได้ด้วยตัวเธอเอง จะทำให้ไอ้เลวเซียวซู นั่นต้องเสียใจภายหลัง

“แม่ไม่ได้จะพูดแทนเขา แม่แค่พูดความจริง ฉันรู้ว่าฉันแก่มาก แล้ว แต่ตอนที่ฉันกับพ่อแกยังหนุ่มสาวก็มีกระทบกระทั่งกันหนัก มาก ระหว่างสามีภรรยา เมื่ออยู่ด้วยกันก็มักจะมีเรื่องสะดุดกัน บ้าง แต่ฉันก็คิดอยู่เสมอว่ามันเป็นการขับเคลื่อนของชีวิตคู่ เพื่อ ให้คนสองคนยิ่งเข้ากันได้ดีมากขึ้น แกจะหย่าโดยไม่ให้โอกาส เขาเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังพาลูกของเขาไปอีก ว่ากันตามจริง หากยืนในมุมของเขา ฉันรู้สึกว่าเขาช่างน่าสงสารมากๆ

เดิมทีไม่ได้ตั้งใจจะพูดแทนเซียว แต่หลังจากเห็นว่าลูกสาว ตัวเองทำตัวเป็นอิสระง่ายๆ และมุ่งมั่นมากขนาดนี้ ตู้เชียวห เริ่มสงสารเซียวซูขึ้นมา หลังจากนั้นก็พูดเพื่อเขาไปหลาย ประโยค

ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเซียวซูน่าสงสาร เธอไปครึ่งปี เขาก็รอ เธอครึ่งปี ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว แล้วเธอก็อุ้มเด็กไปด้วย เขาไม่ สามารถแม้แต่จะทำอะไรได้เลย
ไม่น่าสงสารหรอกเหรอ อย่างไรตู้เชียวหยูก็รู้สึกสงสารเขา มาก!

“น่าสงสารเหรอคะ” เจียงเสี่ยวไปกัดริมฝีปากอย่างไม่เต็มใจ

“เทียบกับความน่าสงสาร ความน่าสมเพชติถึงจะแย่ที่สุด” เมื่อเขาวิ่งเข้ากองไฟโดยไม่คิดชีวิตเพื่อช่วยชีวิตคนรัก เมื่อ เขาทิ้งเธอไปส่งคนรักเข้าโรงพยาบาล

เจียงเสี่ยวไปรู้สึกว่านิดเดียวเธอก็ไม่สงสาร แต่เธอสมเพช

การผูกชะตาและหัวใจของตัวเองกับผู้ชายแบบนี้ การจมปลัก มาครึ่งปี มันเพียงพอแล้ว

ตู้เชียวหมองดูท่าทีของลูกสาวตัวเอง ก็ยิ่งรู้ว่าเธอตัดสินใจ แน่นอนแล้วมันไม่ต่างกับตอนตัดสินใจที่จะไป การตัดสินใจที่ แน่นอนนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพวกเขา

หลังจากกลับมาบ้าน เจียงเสี่ยวไปก็วางลูกไว้ในที่ที่เตรียมไว้

ตกกลางคืน ตู้เซียวหยู่ก็เปิดประตูห้องของเธอเดินเข้ามา จาก นั้นก็วางสมุดบัญชีเงินฝากไว้ตรงหน้าของเจียงเดี่ยวไป

“คุณแม่คะ นี่หมายถึงอะไร

“มันเป็นเงินฝากออมทรัพย์ที่พ่อแกกับฉันเก็บมาเกือบทั้งชีวิต ทั้งหมดนี่เก็บไว้ให้แก ก่อนหน้านี้ตอนที่แกแต่งงานอยากเอา ออกมาใช้ แต่พ่อสามีของแกไม่ยอมให้ฉันใช้ทุกอย่างบ้านเขา เป็นคนออก ทางบ้านนั้นก็ใช้จ่ายไปไม่น้อย และพวกเขาก็ปฏิบัติ ต่อแกอย่างดี ถ้าหย่า แกก็ต้องคืนเงินที่พวกเขาออกไปก่อนหน้านีบางส่วน”

ไม่อย่างนั้นเงินที่พวกเขาจ่ายออกไป ก็จะปรากฏว่าไม่ได้อะไร เลย

เจียงเสียวไปไม่ได้ยื่นมือออกไปหยิบมัน หลังจากจมอยู่กับ ความเงียบอยู่นานถึงได้พูดขึ้นว่า “คุณแม่คะ ตัวฉันก็มีเงิน คุณ ไม่ต้องให้ฉันหรอก ในเมื่อเก็บไว้มาเกือบทั้งชีวิต งั้นคุณกับคุณ พ่อก็เอาไว้ใช้เถอะค่ะ ชีวิตก็มีไม่กี่ปี ไม่ต้องมาคิดทำอะไรเพื่อฉัน หรอกค่ะ”

“พูดอะไรน่ะ เงินนี่ฉันกับพ่อแกเก็บไว้ให้แกใช้ พวกเราจะใช้ อะไร แก่มากขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องใช้เงินมากขนาดนั้นหรอก แต่ แกไม่เหมือนกัน หลังจากหย่าแกก็ต้องพาลูกไปด้วย ถึงตอนที่แก พาลูกไปยังสามารถทำงานได้เหมือนตอนยังโสดเหรอ ไม่มีใคร แบ่งเบาภาระให้แก่อีกแล้ว แน่นอนว่าต้องใช้เงิน เงินในสมุด บัญชีนี้ แกยังปันส่วนหนึ่งให้ตระกูลเซียวได้ เพราะแม่ของเซียวซู ก็ใช้เงินซื้อของกำนัลให้แกไปไม่น้อย ส่วนที่เหลือก็ให้เป็นของ แกไปเลย”

“ฉันจะไม่เอาค่ะ ถ้าคุณแม่อยากจ่ายคืน คุณแม่ก็เอาไปคืนเอง เถอะค่ะ”

พูดจบ เจียงเสี่ยวไปก็หันหลังปีนขึ้นเตียง เธอป้อนนมผงลูก หลังจากที่ลูกหลับ เธอก็นอนลงข้างๆ

“ฉันจะนอนแล้วนะคะคุณแม่ คุณกับคุณพ่อเข้านอนแต่หัวค่ำเถอะค่ะ”
ตู้เชียวหยู่เห็นเธอมีท่าทีดื้อรั้นทิฐิสูง จึงโกรธแล้วหันหลังเดิน ไป แน่นอนว่าสมุดบัญชีเงินฝากยังวางอยู่บนโต๊ะ ไม่ได้เอาไปด้วย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ