บทที่ 838 คือความชอบไม่ใช่โดนทำเสน่ห์

ตระกูลเฉือ

เพราะหลังจากเหตุการณ์โทรศัพท์ของ ฉือจีน เฮโม่เป็น จึง ตัดสินใจว่า ช่วงเวลานี้ จะไม่กลับไปกับหานคู่อชั่วคราว เพื่อ ไม่ให้อยู่ข้างนอกนานเกินไป คุณตาจะเกิดความสงสัยมากขึ้น

เฉียว อช่วยเขาปิดบังด้วยความยากลำบาก เขาก็ต้องแสร้ง ทำท่าที่หน่อยถึงจะถูก

ตอนนี้เขาเพิ่งคบกับหานคู่จื่อ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ ยังไม่มั่นคง ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ เขาก็ไม่รู้เลยว่า ผู้หญิงคนนี้จะ กลัวจนหนีไปหรือเปล่า?

“กลับมาแล้ว?”

“คุณตา”

ฉือจีนมองไปที่หลานชายตรงหน้า ดวงตาคู่สีดำ เต็มไปด้วย ความน่าเกรงขาม คุณตาของเขามีรูปร่างลักษณะคล้ายกับแม่ ของเขามาก โดยเฉพาะพลังความแข็งแกร่งระหว่างคิ้ว ช่าง เหมือนยิ่งนัก

ทุกครั้งที่เห็น ฉือเซิน ปะทะคารมกับตัวเอง ตอนที่ไม่ยอมแพ้ ฉือจีน ก็เหมือนได้เห็นลูกสาวคนโตของตัวเอง ได้ยืนอยู่ตรง หน้าเขาอีกครั้ง
เมื่อคิดถึงลูกสาวคนโตของตัวเอง ฉือจีนก็ปวดใจก็นึกถึง เรื่องที่ยัยเด็กเสียวเสว พูดข้างหูตัวเองในวันนี้ เขาจ้องมองอ เงิน แล้วพูดว่า “นาย ตามฉันมาที่ห้องทำงาน

แววตาที่เจ็บปวดและเจ็บใจ ไม่สบอารมณ์ต่อความไม่เอาถ่าน แบบนี้ เย่ ไม่เป็น จะดูไม่ออกได้อย่างไร เขามองไปที่ด้านหลัง ของคุณตาตัวเอง หรี่ตาลงเล็กน้อย

ช่วงเวลานานขนาดนี้ คุณตาไม่เคยมองเขาด้วยสายตาแบบ ในเมื่อกี้เลย

หรือว่าได้เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

แต่เย่ไม่เซินยังคงเดินตามรอยเท้าของฉือจีนอย่างสงบ เดิน ตามเขาเข้าไปในห้องทํางาน หลังจากเข้าไปในห้องทำงาน เฉือจีนให้เยโม่เป็นปิดประตู

แล้วตัวเองก็นั่งลงไป

เยโม่เป็นก็ปิดประตูไปด้วย

เขาไม่ได้ริเริ่มที่จะพูดก่อน เพราะเขารู้ดีว่า คืนนี้ฉือจีนจะพูด อะไรกับตัวเองมากมาย หรืออาจจะถามคำถามมากมาย ตั้งแต่ วินาทีที่เขาตัดสินใจคบกับหานคู่จื่อ เขาก็ได้คิดคำตอบทั้งหมด ไว้แล้ว และพยายามนึกถึงคำถามทั้งหมดที่เฉือจีน จะถามถึง

“อาเซน นายสามารถบอกกับตาได้ไหม ทำไมถึงไม่ยอมหมั้น กับ เสี่ยวเสว?”

เสียงของเขาฟังดูชายิ่งนัก พร้อมกับมีความรู้สึกอ่อนล้าอย่างหนัก ริมฝีปากบางของเธไม่เซ็นขยับเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นมอง ก็ มองเข้าไปในดวงตาที่ขุ่นมัวมืดมิดคู่นั้นพอดี

เพราะอะไร?

เย่ไม่เป็นเม้มริมฝีปากบางของตัวเองเบาๆ พูดอย่างเย็นชา “ฉันไม่ได้ชอบเธอ

ห้าค่า ก็อธิบายความรู้สึกในใจของตัวเองในทันที สามารถ พูดได้ว่า มันตรงไปตรงมามากจริงๆ เดิมที ยูฉือจีนยังคิดว่า เขา จะพูดอะไรอีกหน่อย ให้เขาได้มีสิทธิ์ที่จะได้พูดบ้าง แต่ใครจะรู้ ว่า ทันทีที่เขาพูด ก็ปิดกั้นสิ่งที่ตัวเองกำลังจะพูดต่อจากนี้ โดยตรง

ทันใดนั้น สีหน้าของฉือจีน ก็ดูไม่ดีเล็กน้อย

“นายไม่ชอบเธอ แล้วนายชอบใคร?”

คําถามส่วนหลัง คมเฉียบยิ่งนัก พร้อมกับพลังอำนาจบนตัว ของฉือจีน ช่างดูเหมือนแข็งแกร่งน่าเกรงขามอย่างยิ่ง เหมือน กับว่า เพียงแค่เย่ ไม่เซ็นเอ่ยชื่อหนึ่งออกมา ไม้เท้าในมือของเขา ก็จะเคาะไปที่หัวของเขาโดยตรง

อย่างไรก็ตาม ฉือจีนพบกับเย่โม่เซ็น

เขาหัวแข็งดื้อรั้นมาโดยตลอด ไม่เกรงกลัวกับสิ่งพวกนี้เลย

เขายกริมฝีปากขึ้น พูดอย่างเย็นชา “สรุปก็คือ ฉันจะไม่หมั้น กับเธอ แม้ว่าฉันจะเป็นหลานชายของคุณ แต่ก็ไม่อยากให้การ แต่งงานของตัวเอง ถูกคุณตาบงการ
นายมันเต๊กสารเลว ตายังจะทำร้ายนายได้หรือไง? นาย ยอมรับมา โดยมี นายซ่อนคนอยู่ข้างนอกใช่ไหม?

ดวงตาดาสนิทของเย่ ไม่เป็น พาดผ่านแสงคมเฉียบ แต่ก็หาย วับไปอย่างรวดเร็ว ยังไม่รอให้เขาเอ่ยปาก ถือหุ้น ก็ต้องมอง เขา ด้วยสายตาแหลมคม

“ฉันได้ยินมาว่า มีพนักงานเล็กๆ ในบริษัทของนาย คอยตาม รังควานนายตลอดเวลา สนใจนายมาก มีเรื่องนี้หรือเปล่า?”

เยโมเงินยกริมฝีปากขึ้น “เรื่องพวกนี้ คุณตามาตลอดไม่ใช่

หรือ?”

“ใช่ ฉันรู้ว่ามีผู้หญิงชอบนายจำนวนมาก แต่นายไม่สนใจ ไย พวกเธอเลยไม่ใช่หรือ? แต่ทำไมฉันถึงได้ยินมาว่า นาย ปฏิบัติกับคนปัจจุบันไม่ธรรมดา ทำไมถึงเป็นแบบนี้? นายถูกผู้ หญิงคนนี้ทำเสน่ห์ใส่ใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินเข้า เย่โม่เซินก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว

“ทําเสน่ห์ใส่?”

“เหอะ……. เยโม่เป็นหัวเราะเสียงต่ำ “คุณตา สมัยก่อนตอน ที่ตายังหนุ่ม ไม่เคยชอบใครมาก่อนหรือ?”

ฉือจีนซะงัก แต่ไม่ได้ตอบกลับ

เย่ไม่เซินพูดต่อไป “หลานชายของท่าน ไม่ใช่สัตว์ที่โหดเหี้ยม เลือดเย็น ชอบคนคนหนึ่ง เป็นเรื่องที่ปกติมาก และไม่ได้โดน ใครทําเสน่ห์
เขาใช้แววตาและท่าทางที่จริงจังมาก พูดคำพูดเหล่านี้กับ ฉือจีน ถ้าเขาไม่สนใจใยดี หรือว่าปฏิเสธหรืออธิบาย ฉือจีนก็ ยังคงจะคิดว่า เรื่องนี้ไม่ร้ายแรง

แต่ตอนนี้ล่ะ?

เย่ไม่เป็นพูดเรื่องนี้กับตัวเองด้วยความจริงจังเช่นนี้ ยังเอาช่วง วัยหนุ่มของเขามาเป็นตัวอย่าง

นี่แสดงถึงอะไร? หลานชายของเขาคนนี้ กำลังจริงจัง

เมื่อนึกถึงตรงนี้ คือจิน ก็ให้ความสำคัญกับปัญหานี้ ลุกขึ้น จากที่นั่งอย่างรวดเร็ว จ้องมองไปที่เย็ไม่เป็นอย่างดุดัน

“คือใคร? ตกลงคือใครกันแน่ ที่สามารถให้นายมีทัศนคติ แบบนี้?”

คือใครกันแน่? ตรงหน้าของเย่ ไม่เซ็น ปรากฏใบหน้าของหา

นมจื่ออย่างง่ายดาย โดยเฉพาะดวงตาที่สดใสบริสุทธิ์คู่นั้น เยโมเงินมีความประทับใจที่ลึกซึ้งกับเธอมาโดยตลอด ไม่ว่า เธอจะทําเรื่องอะไร

เมื่อว่าเยโม่เป็นไม่พูดอะไร ฉือจีนก็รู้สึกประหม่าทันที ดังนั้น สิ่งที่คนอื่นพูด เป็นความจริงหมดเลยใช่ไหม? นาย ให้สิทธิพิเศษ กับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ ให้เธอเข้าออกห้องทำงานของนายตาม จําเภอใจ?”

เย่ไม่เป็นมองขึ้นไป ดวงตาเต็มไปด้วยความมืดสนิท
“คุณตา คำพูดเหล่านี้ คือความเลว เป็นคนบอกคุณหมดเลย ใช่ไหม?

“นายไม่จําเป็นต้องสนใจว่า ใครเป็นคนพูดคำเหล่านี้ เพียง แต่ผลลัพธ์ยังคงเหมือนเดิม ก็พอแล้ว ดูเหมือนว่า……..นายจะมี คนที่อยู่ข้างนอกจริงๆ ไม่น่าแปลกใจ…….ช่วงหลายวันก่อน มัก จะไม่ได้กลับบ้านทานอาหารกับตา ไม่น่าแปลกใจเลย ที่นายไม่ ยอมหมั้น!”

เมื่อเห็นมีท่าทีโกรธเกรี้ยวในหว่างคิ้วของเขา เย่ ไม่เป็นก็พูด ขึ้นอย่างเรียบเฉย

“ฉันไม่อยากจะหมั้น มันไม่เกี่ยวกับคนอื่นเลย ต่อให้ไม่มีเธอ ฉันก็จะไม่คบกับ สวนเส

ความรักที่เธอให้กับตัวเอง มันอึดอัดมาก

“หม นายคิดว่าฉันจะเชื่อคำพูดที่ไร้สาระพวกนี้ของนายหรือ?” ฉือจีนออกคำสั่งทันที “พรุ่งนี้นายกลับไปไล่ผู้หญิงคนนั้นออก จากบริษัท ห้ามเธออยู่ที่นั่นอีกต่อไป คนในตระกูลฉือของฉัน เป็นใครก็ได้ก็สามารถเคียงข้างคู่ควรหรือ? นายก็ไม่ดูเลยว่าอีก ฝ่ายเป็นคนแบบไหนมีชาติตระกูลยังไง ถ้าเพียงแค่หวังฐานะและ ทรัพย์สมบัติของนาย แล้วจะทำยังไง? นายยังหนุ่ม เชื่อฟังคำพูด ของตา พรุ่งนี้ก็ไปไล่อีกฝ่ายออก ให้เงินเธอก้อนหนึ่ง ให้เธออย่า มารังควานนายอีก”

พูดอย่างกับ……

กลิ่นอายรอบตัวเย่ ไม่เซ็น หนาวเย็นลง ไม่พอใจ “เธอไม่ใช่คนแบบนี้”

ฉือจีนพูดเยาะเย้ย “ตาของนาย ฉันอายุมากขนาดนี้แล้ว คนที่ได้พบเจอมา ยังเยอะกว่าเกลือที่นายเคยกินอีก พวกเด็กผู้ หญิงที่เพิ่งเข้ามาในบริษัท ส่วนใหญ่ก็หวังลาภยศเงินทองทั้งนั้น พวกเธอไม่เคยมีประสบการณ์อะไร ไม่มีพื้นหลังอะไร ก็หวังอยาก จะเอื้อมจับคนรวย นายมันโง่ถึงได้หลงเสน่ห์ผู้หญิงแบบนี้ พรุ่งนี้ ก็ไปไล่เธอออกจากบริษัททันที!”

ท่าทีของฉือจีน ยืนกรานมาก

เยโมเงินก้มหน้าลง เปลือกตาปิดแววตาที่มืดมนของเขาไว้

ในขณะเดียวกัน ก็ยับยั้งความโกรธแค้นจากดวงตาของเขา แม้ว่าจะเป็นคุณตา แต่ว่าผู้หญิงของเขาอย่างนี้ ก็ทำให้เขา รู้สึกไม่ชอบใจอย่างยิ่ง

เขาเชื่อในสายตาของตัวเอง ผู้หญิงที่ตัวเองชื่นชอบ เป็นไปไม่ ได้ที่จะเป็นคนแบบนั้น

“ตากำลังพูดกับนาย นายได้ยังได้ยินสิ่งหรือเปล่า?”

เย่ไม่เป็นเงยหน้าขึ้น ดวงตาเต็มไปด้วยความมืดสนิท “ถ้าฉัน

ไม่ทำล่ะ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ