บทที่773 เธอนอนกับคู่ถือเป็นยัง

หานคู่จื่อรู้สึกไม่พอใจกับคนกลุ่มนี้และกลิ่นน้ำหอมของพวกเขา แรงเป็นพิเศษและพวกเขาก็ล้อมรอบตัวเองรวมทั้งกลิ่น แอลกอฮอล์ในห้อง

หานคู่จื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะถูกวางยาพิษ

เธออยากออกจากที่นี้ แต่เฉียวอยังไม่กลับมา เย่ไม่เขินจะมา

ไหม?

จู่ๆหานคู่จื่อก็รู้สึกว่าเธอน่าจะถูกหลอก ในสถานที่นี้มีผู้คน มากมายมารวมตัวกันและกลิ่นน้ำหอมกลิ่นแอลกอฮอล์และบุหรี่ ปะปนกัน เขาจะอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หาน จื่อก็คิดการจากไป เธอยิ้มและพูดเบาๆ ว่า: “ขอโทษนะคะ ฉันอยากจะไปห้องน้ำหน่อย

แวะมาดูว่าเฉียวจื้อเป็นยังไงบ้างบอกให้ชัดเจน

แต่ใครจะรู้ว่าเธอกำลังจะลุกขึ้นแล้วเอามือจับแขนของเธอ แล้วกดกลับไปที่เบาะ

“อย่าพึ่งรีบ เฉียวจื่อแค่ไปโทรคุยโทรศัพท์อยู่ เธอก็จะตามเขา ออกไป?”

คำพูดภาษาจีนที่ไม่นับว่าได้มาตรฐานลอยออกมาอยู่เหนือหัว ของเขา
หาน จื่อเงยหน้าขึ้นมองที่มาของเสียง แต่ก็รู้ว่านั่นคือขาย ชาวต่างชาติที่พูดกับเธอเป็นภาษาอังกฤษเมื่อตอนที่เธอเดินเข้า ประตูไป

แต่ในขณะนี้เขาเลิกคิ้วโดยตรงและนั่งลงข้างๆเธอ โดยยังคง เขย่าแก้วไวน์ในมือจ้องมองเธอด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยว

หาน จ่อขมวดคิ้วคำพูดที่เขาพูดก่อนหน้านี้ทำให้เธออึดอัด มากในตอนนี้เขานั่งลงข้างๆเขาอีกครั้งและมองเขาด้วยสายตา แบบบน

เขาจะทําอะไร?

ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าของหานจื่อและน้ำเสียงของเธอก็ เย็นๆ

“คุณฉันเข้าใจภาษาอังกฤษ”

อีกฝ่ายตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดและตอบสนองอย่างรวดเร็ว ยักไหล่อย่างไม่แยแส “แล้วยังไง? ”

แล้วยังไง?

คาดไม่ถึงว่าเขาไม่ได้อายเลยสักนิดเลย หานมู่จื่อกังวลเกี่ยว กับไอคิวของคนตรงหน้าแทน แต่สายตาของเขาที่มองเธอทำให้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนดี

ตัวเองนั้นไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป

หาหมอไม่อยากจะมองเขาเลยสักนิด แต่เพียงแค่ลุกขึ้น ไม่คิดว่าชายชาวต่างชาติก็คว้าตัวเธอไว้

“ปล่อย”ทานมู่จื่อสะบัดเขาทั้ง

มือของชายชาวต่างชาติร้อนขึ้นจ้องมองเธอด้วยสายตาตื่น กระหาย

“รีบอะไร? ที่จริง…เธอไม่ใช่ผู้หญิงของฉือเป็นใช่ไหม? ” หาน ออดที่จะตบหน้าของฝ่ายตรงข้ามและกดอารมณ์ของ เอาไว้ “คุณ กรุณาปล่อย

เพราะความโกรธของเธอดวงตาที่เงียบสงบของเธอมีระลอก คลื่นราวกับว่าจู่ๆน้ำในทะเลสาบที่สงบก็ตกลงไปในก้อนหิน แม้ว่าคลื่นจะกระเพื่อม แต่ทิวทัศน์ก็ยังคงสวยงาม

ชายชาวต่างชาติคนนี้มักจะเล่นเซ็กซี่และร้อนแรง แต่รสนิยม ส่วนตัวของเขาชอบผู้ชายที่บริสุทธิ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแบบ นักศึกษา

อย่างไรก็ตามร่างบางยังเด็กเกินไปและพวกเขารู้สึกไม่อยาก เล่นด้วย

วิธีการนั่งใกล้ๆ การได้เห็นรูปลักษณ์ที่บริสุทธิ์ของท่านอ ภายใต้ร่างนั้นเต็มไปด้วยเลือดและวิธีที่เธอโกรธ ในตอนนี้ทำให้ เขาอยากจะหยุด

เขามีลางสังหรณ์ว่าถ้าเขาหลอกล่อเธอไปนอนได้วันนี้จะเป็น คืนที่น่าสนใจมาก
มีความคิดในใจอยู่แล้วและฉันรู้ว่าผู้ชายต่างชาติจะไม่ปล่อย เธอไป

“โกรธทำไม? มาก็มาแล้ว นั่งลงดื่มเป็นเพื่อนฉันสักสอง แก้ว? ” พูดเสร็จ เขาส่งแก้วไวน์ในมือโดยตรง “ดื่มแก้วนี้หมด ฉันจะให้เธอนั่งลง

พานมู่จื่อ

เธอต่อต้านอารมณ์ของเธอและไม่หยิบแก้วไวน์ขึ้นมา ณ ขณะนี้ เจียวจื้อกลับมา

เมื่อเห็นฉากนี้ เขาก็รีบเดินไปตรงกลางระหว่างทั้งสองคน พยายามผลักมือของชายชาวต่างชาติที่จับมือทานอไว้ แต่ ชายชาวต่างชาติไม่ยอมปล่อย

เฉียวจื้อกัดฟันมองเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “นายไม่ห่วงชีวิตนายหน่อยเหรอ? นั่นเป็นคนของฉือเป็น นะ”

ชายชาวต่างชาติยักไหล่อย่างเฉยเมยและพูดติดตลก: “นี่เป็น เพียงสิ่งที่นายพูดเอง”

พูดเสร็จ เขามองไปที่หาน จื่ออีกครั้งภายใต้แสงจากกล่องยิ่ง มองเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้สวยกว่าที่เขาคิดไว้มากและยิ่ง มองเขาก็ยิ่งพอใจ

“ถือเป็นก็ไม่ยอมรับ นอกจาก….” เขาลากเสียงยาว นายโทรหา ถือเป็นแล้วเหรอ? เขามายัง? ”

เฉียว : “ใครบอกว่าเขาไม่มา? “

ผู้ชายต่างชาติดูเหมือนจะแน่ใจมาก “งั้นได้ นายก็โทรหาซื้อ เป็นอีกครั้งต่อหน้าทุกคน ให้ผู้หญิงคนนี้คุยกับเขา ดูสิว่ามาไม่ มา? –

เจียว อ: ………

เขี้ย!

นี่ไม่ได้เป็นการทําให้เขาสาบากใจเหรอ?

เห็นได้ชัดว่าหลังจากที่เขาบอกถือเป็นว่าผู้ช่วยของเขาอยู่ที่นี่ เขาก็วางสายโทรศัพท์ไว้ที่นั่น

ตอนนี้เขาโทรศัพท์หายถือเป็นต่อหน้าทุกคน ไม่ใช่เป็นการหัก หน้าหาน จื่อใช่หรอ?

ไม่ได้อย่างเด็ดขาด

เฉียวจื้อใบหน้ามืดมนและพูดตรงๆอย่างจริงจัง “ฉันบอกว่า เธอเป็นคนของฉือเซินก็ต้องเป็นคนของฉือเป็น นายก็รู้ว่าคือ เป็นเป็นคนยังไง ถ้าไม่ใช่เพราะเขาสนใจ ฉันเฉียวซื้อจะกล้าขัดผู้ หญิงให้กับเขามั่วๆเหรอ?”

ทุกคน

คําพูดนี้ฟังดูน่าเชื่อถือเล็กน้อย

แต่ทุกคนมองไปที่จื่ออีกครั้งและรู้สึกว่า…ความเป็นไปได้ที่จ่อเงินจะขอบเธอนั้นน้อยเกินไป

มีคนจำนวนไม่น้อยที่อยากชมฉากเด็ดๆ ก็พากันโห่ร้องขึ้นมา

“เห้ย ถึงเธอจะเป็นคนของผู้ถือเป็นหรือไม่ก็ไม่สำคัญ ต่อให้ เธอไม่ใช่ พวกเราก็จะไม่หัวเราะเยาะเธอ แต่ว่า…เธอไม่ควร โกหกพวกเรา ถ้าเกิดเธอเป็นผู้หญิงของฉือเซ็นจริงๆ เธอโทร หาเขาต่อหน้าพวกเรา ให้เขาพูดสักประโยค ยืนยันตัวตนของ เธอก็แค่นั่น?

ผู้หญิงคนหนึ่งยืนขึ้นบิดเอวอันโค้งงอนและมองไปที่หานออ ย่างประสงค์ร้าย เห็นได้ชัดว่าแค่อยากเห็นเธอทำตัวโง่ๆ

แน่นอนหาน จื่อรู้ความคิดของพวกเขา ริมฝีปากสีแดงของ เธอโค้งงอและเธอยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันไม่จําเป็นต้องรายงานให้ คุณทราบทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องระหว่างฉันกับเขา? หรือว่า ถือ เงินจะอยู่กับใคร ก็ต้องรายงานให้พวกเธอรู้? ”

ด้วยน้ำเสียงที่บ้าคลั่ง ทุกคนประหลาดใจและได้แต่มองดูกัน

ไปมา

หาน จื่อมองที่ชายชาวต่างชาติ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ: “ฉัน ให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย ปล่อยฉัน

น้ำเสียงเย็นชาของเธอและออร่าที่เย็นยะเยือกบนร่างกายของ เธอดูเหมือนถือเป็นมาก ทุกคนต่างสงสัยเล็กน้อยว่าเธอมีอะไร เกี่ยวข้องกับมือเป็นจริงๆ

เฉียวจื้อรู้สึกหนักใจ
เขาแน่ใจว่าถือเป็นจะมาซึ่งรู้ว่าเขากำลังลำบาก ไม่เช่นนั้น… เขาจะไม่กล้าพาทาน ซื้อไปที่นั่น

อย่างไรก็ตามชายชาวต่างชาติได้ตัดสินแล้วว่าเธอไม่มีส่วน เกี่ยวข้องกับ ถือเป็นการได้ยินคำขู่ของเธอในตอนนี้เขาไม่ พอใจ แต่ไม่ยอมปล่อย แต่เขามองเธอด้วยความสนใจเป็น พิเศษ

“โอ้ โอกาสสุดท้าย? ? มันก็ไม่แน่ ฉันขอถามอะไรเธอหน่อย ส ถ้าเกิดตอบใต้ ฉันจะปล่อยเธอ เป็นไง? ”

เมื่อเห็นว่าเขายังไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้หาหมอก็เห็นแก้ว เบียร์อยู่ข้างหลังเขาแล้ว

เสียงนอบน้อมของชายต่างชาติ งามมา

“เฉียวจื้อพูดว่าเธอเป็นผู้หญิงของฉือเป็น งั้นเธอพูด เธอ เคยนอนกับฉือเป็นยัง? “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ