บทที่120 จุดมุ่งหมายแอบแฝง
น้ำเสียงแข็งที่อที่เหมือนกับแสงไฟ และเหมือน กับเหล้าหวานที่ไหลลื่นลงลำคอเข้าไปในกระเพาะ นาที นั้นมันค่อย ๆ แผดเผา
เส้นเฉียวดึงมือของเธอออกเหมือนไฟฟ้าช็อต
มุมปากของเย่โม่เซินยกขึ้นเล็กน้อย ภายใต้แสง ไฟอันอบอุ่นรอยยิ้มดูเหมือนจะส่งผ่านความสดใสไปอีก
ชั้น
ตึก ๆ!
เสิ่นเฉียวได้ยินการเต้นของหัวใจของเธอรุนแรง ขึ้นหลายครั้ง
“ฉันไม่ได้เป็นห่วงคุณเสียหน่อย!”
หลังจากเธอดึงมือกลับก็เริ่มพูดจาเพ้อเจ้อ
แต่การที่เป็นแบบนี้ มันเหมือนกับการอุดหูขโมย กระดิ่งชัด ๆ (หลอกตัวเอง)
เยโม่เซินจ้องที่เธออย่างสนใจ: “ใช่เหรอ? ไม่เป็น ห่วงฉัน แล้วเธอจะดูข้อมูลของฉันไปทำไม? หรือจะบอก ว่า หาข้อมูลตระกูลเย่เหรอ?”
เขาค่อย ๆ ยื่นมือกลับไป เสิ่นเฉียวก็ไม่กล้ายื่นมือ ไปกดเมาส์ ทำได้เพียงเปลี่ยนเรื่องคุย: “คุณไม่ได้อยู่ใน ห้องทำงานเหรอคะ? ทำไมจู่ ๆ ตอนนี้ก็มาอยู่ตรงนี้? หรือว่าคุณเปลี่ยนความคิดอยากจะร่วมมือกับบริษัทตระกูลฟาง แล้วคะ?”
เปลี่ยนเรื่องกลับมา แววตาของเย่โม่เซินก็เย็นชา อีกครั้ง
“อยากจะร่วมงานกับบริษัทตระกูลเย่ บริษัท ตระกูลฟาง ยังไม่มีคุณสมบัติมากพอ”
“แต่เท่าที่ฉันรู้ ที่สามารถแทนที่บริษัทตระกูลลู่ได้ ก็มีแต่บริษัทตระกูลฟาง เท่านั้น คุณไม่คิดจะร่วมงานกัน จริงเหรอคะ?” เสิ่นเฉียวขมวดคิ้ว: “เป็นเพราะต้องการจะ ทำอะไรสวนทางกับนายท่าน ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเห รอคะ?”
“เชอะ” เย่โม่เซินแสยะยิ้มแล้วพูดขึ้น “ใครบอกว่า ฉันทำเพื่อให้มันสวนทางกับตาแก่นั่น? ยายผู้หญิงที่ แต่งงานครั้งที่สอง เธอชักจะคิดเองเออเองเก่งไปแล้ว นะ”
เสิ่นเฉียว: “.” …
ปัง
ทันใดนั้นเย่โม่เซินก็โยนถุงเอกสารชุดหนึ่งให้ เธอ: “ดูให้ดี ๆ”
เสิ่นเฉียวยังคงคิดไม่ออก เธอทำได้เพียงยื่นมือ ออกไปรับกองเอกสาร เธอพลิกดู รู้สึกว่าแปลก แต่เมื่อ อยากจะถามเขา เยโม่เซินกลับหมุนล้อวีลแชร์และออก ไปแล้ว
แปลกคน!
เสิ่นเฉียวสบถออกมาในใจ จากนั้นก็เปิดข้อมูล ออกมาดู
ที่เขาให้เธอเป็นข้อมูลของบริษัทตระกูลหาน บริษัทตระกูลหาน เสิ่นเฉียวจะไม่คุ้นเคยได้ อย่างไร?
หลังจากที่ตระกูลหานยอมรับหานเส่โยวแล้ว เธอ ก็ได้ข่าวของตระกูลหาน เพียงแต่ว่าหานเส่โยวไม่ได้ เปิดเผยให้เธอฟังมากนัก ทำเหมือนมันเป็นความลับ แบบนั้น แต่เสิ่นเฉียวก็ไม่ได้อยากรู้อะไร ดังนั้นจึงไม่ได้ ติดตาม
ในเมื่อตอนนี้เย่โม่เซินเอาเอกสารเกี่ยวกับบริษัท ตระกูลหานมาให้เธอ เพื่อจะเตรียม..ร่วมทุนกับตระกูล หานเหรอ?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของเสิ่นเฉียวก็เปลี่ยน เป็นจริงจัง
ต่อให้เธอจะนอนกับเย่โม่เซินแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ ลืมสิ่งที่เยโม่เซินพูดกับเธอในคืนนั้นได้
เขาไม่มีทางปฏิเสธผู้หญิงที่ส่งมาได้
ก่อนหน้านั้นเส่โยวมาหาเธอบ่อย ๆ เยโม่เซินดู เหมือนจะพอใจในตัวเธอมาก
ทันใดนั้นก็คิดถึงบางสิ่งบางอย่างเสิ่นเฉียวก็ลุก ขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอหยิบเอกสารแล้วเข้าไปในห้อง ทำงาน เธอไม่แม้แต่จะเคาะประตู
เยโม่เซินขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ: “ก่อนหน้า นี้ฉันบอกอะไรเธอลืมแล้วเหรอ?”
เสิ่นเฉียวรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เธอกำลังโกรธ อยู่ในใจ เธอก้าวเข้าไปแล้ววางเอกสารลงตรงหน้า แล้ว เรียกชื่อเขา: “เย่โม่เซิน คุณเอาข้อมูลของตระกูลหานมา ให้ฉันหมายความว่ายังไง?”
ได้ยินอย่างนั้น เยโม่เซินก็พูดขึ้นพร้อมสายตา เย็นชา: “ร่วมทุน”
“คุณไม่ได้อยากจะออกแรงอยู่ตลอดเหรอ? ตอน นี้คุณเอาข้อมูลตระกูลหานให้ฉัน ไม่อยากจะทำแล้ว ไง?”
“มีบริษัทตั้งมากมาย กับบริษัทตระกูลลู่คุณก็ไม่ เอา บริษัทตระกูลฟาง คุณก็ปฏิเสธ ทำไมจะต้องยืน กรานให้เป็นตระกูลหานด้วย?”
เยโม่เซินขมวดคิ้ว จ้องมองเธออย่างรวดเร็ว
เสิ่นเฉียวสูดหายใจลึก แล้วพูดสิ่งที่อยู่ในใจออก มาอย่างตรงไปตรงมา “คุณอยากจะร่วมงานกับบริษัท ตระกูลหานจริง ๆ หรือว่ามีจุดประสงค์อื่นกันแน่คะ?”
เขายังคงไม่พูดอะไร มีเพียงแววตาที่ยิ่งเย็นชา หนักกว่าเดิม
เสิ่นเฉียวยังคงดึงดัน: “ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าเส่ โยว..
“หี” เย่โม่เซินหัวเราะหยัน ด้วยแววตาที่ไม่เป็นมิตร “ในสายตาเธอ ฉันร่วมงานกับบริษัทตระกูลหานก็ เพื่อสิ่งนี้นะเหรอ?”
“ถ้าไม่อย่างนั้นทำไมคุณถึงเอาแต่เลือกบริษัท ตระกูลหาน!”
บรรยากาศเงียบลง ผ่านไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นมุม ปากของเย่โม่เซินก็ยกเป็นรอยยิ้มล้อเลียน สายตาที่น่า กลัวยิงตรงมาที่เธอ
“ยายผู้หญิงแต่งงานครั้งที่สอง เธอหาว่าฉันมี เจตนาแอบแฝง แล้วตัวเธอไม่มีความเห็นแก่ตัวรีไง? เธอกลัวว่าฉันกับเพื่อนสนิทเธอจะมีอะไรกัน แล้วเธอจะ กลายเป็นผู้หญิงที่ถูกทอดทั้งอีกครั้ง ใช่ไหม?”
เมื่อเรื่องในอดีตถูกหยิบขึ้นมาพูดซ้ำไปซ้ำมา สีหน้าของเสิ่นเฉียวก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นซีดขาว
“คุณมั่นใจในตัวเองมาก ฉันไม่ต้องการให้คน อย่างคุณเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเพื่อนสนิทของฉัน!”
“เข้ามายุ่งเกี่ยว? เธอแน่ใจนะว่าไม่ใช่เพื่อนเธอ อยากยุ่งเกี่ยวกับฉัน?”
เสิ่นเฉียวโกรธจนปากสั่น: “เส่โยวไม่ใช่คนแบบ นั้น!”
“งั้นเรามาพนันกันไหม?”
เสิ่นเฉียวไม่พูดอะไร
เยโม่เซินขมวดคิ้ว คลื่นใต้น้ำไหลลึกในดวงตาสี เข้ม “ถ้าหากว่าเธอแพ้ เธอจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปเป็นภรรยาของเย่โม่เซินไปตลอดชีวิต”
ได้ยินอย่างนั้น เสิ่นเฉียวเบิกตากว้างด้วยความ ประหลาดใจ
“ถ้าหากเธอชนะ ฉันจะเป็นเตียงอุ่นๆให้กับเธอ”
เสิ่นเฉียว: “…”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ก็ออกไปได้แล้ว ฉันมีประชุม ทางออนไลน์”
ไม่รอเธอตอบกลับ เยโม่เซินก็ไล่แขกทันที เสิ่น เฉียวยังไม่ทันเข้าใจชัดเจนว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาหัน กลับและเดินออกไปอย่างกับมีกลไก เมื่อเธอกลับออก มาถึงที่นั่งของเธอ คำพูดเหล่านั้นของเย่โม่เซินยังคงดัง ก้องอยู่ในใจของเธอ
“ถ้าหากว่าเธอแพ้ เธอจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปเป็น ภรรยาของเย่โม่เซินไปตลอดชีวิต ถ้าหากเธอชนะ ฉันจะ เป็นเตียงอุ่นๆให้กับเธอ”
นี่เธอรู้สึกผิดไปเองรึเปล่า?
ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าสองประโยคนี้มัน…ไม่ค่อยจะ ต่างกันยังไงก็ไม่รู้
ดูแล้วมันก็หมายความว่าพวกเขาจะอยู่ด้วยกัน แต่ ทำไมเย่โม่เซินจะต้องพูดเรื่องพวกนี้กับเธอด้วยนะ?
ในหัวของเสิ่นเฉียวมันสับสนปนเปไปหมด ในใจ ของเธอมีแต่คำพูดของเย่โม่เซิน
ผ่านไปนาน เธอยังคงนั่งเหม่อลอยพลิกเอกสารในมือไปมา
ใช้เวลาสิบห้านาทีในการเปิดดูข้อมูลอย่าง รวดเร็ว ข้อมูลที่เยโม่เซินมอบให้เธอเป็นฉบับสำคัญมัน รวบรวมข้อมูลที่เป็นประโยชน์ทุกประเภทดังนั้นจึงใช้ เวลาไม่นาน
เมื่อดูการแนะนำบริษัทตระกูลหานเสร็จแล้ว เสิ่น เฉียวก็นึกขึ้นได้ เย่โม่เซินไม่ใช่พวกกำกันเหมือนกับรูป ลักษณ์ภายนอกขนาดนั้น
ทุกสิ่งที่เขาทำล้วนแล้วแต่มีวิธีคิดเป็นของตัวเอง ดูแล้วเหมือนจะหุนหันพลันแล่น แต่เมื่อคุณตอบสนอง การตัดสินใจนี้ดูเหมือนจะชัดเจนที่สุด
เสิ่นเฉียวบีบมุมของเอกสารและกะพริบตาสอง สามครั้ง
ที่แท้เขาก็คำนวณไว้หมดแล้วเหรอ? เริ่มต้องด้วย ตระกูลลู่เหมือนตัวล่อ แต่จริง ๆ แล้วต้องการจะร่วมทุน กับตระกูลหาน
เสิ่นเฉียวรีบติดต่อเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบของ บริษัทตระกูลหาน เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเธอรายงานเรื่องจาก ทางฝั่งเธอแล้ว ไม่ได้ยินดียินร้าย ดูเรียบเฉยมากและ บอกว่าจะรับเรื่องของเธอไว้เพื่อไปรายงาน เธอรออยู่ เกือบครึ่งชั่วโมง ทางนั้นจึงได้ติดต่อกลับมา บอกว่า อยากจะคุยกับเธอ
เส้นเฉียวพยักหน้า: “เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้วค่ะ อย่างนั้นรบกวณคุณช่วยดูว่าเวลาไหนเหมาะสมด้วยได้ไหมคะ?”
“คืออย่างนี้นะคะคุณเสิ่น ทางพวกเราบริษัท ตระกูลหานอยากจะร่วมงานกับบริษัทตระกูลเย่มาตลอด เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้ไม่มีโอกาสเหมาะ เมื่อครู่เราได้ แจ้งเจตจำนงของคุณให้กับ ประธานหานแล้ว แต่ว่า ตอนนี้ ประธานหานอยู่ต่างประเทศ ทำให้ไม่สามารถพบ กับคุณได้ชั่วคราว”
ได้ยินเช่นนั้น เส้นเฉียวนิ่งไปชั่วครู่ ใช่แล้ว หาน เส่โยวเพิ่งบอกเธอว่าพี่ชายเธอเดินทางไปต่างประเทศ ก็เพื่อไปหาคนให้เฉินเฉียว
คิดได้ถึงตรงนี้ หน้าของเสิ่นเฉียวก็ร้อนขึ้นมา เธอรู้สึกลำบากใจแล้วพูด “ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าอย่างนั้นรอ จนเขามีเวลาก็ได้ค่ะ”
“ต้องขอขอบคุณมาก ๆ ที่ทางคุณเข้าใจวันมะรืน
ประธานหานของเราจะบินกลับมาแล้ว คิดว่าน่าจะมีเวลา ว่างในช่วงบ่ายประมาณครึ่งชั่วโมง คุณเสิ่นคิดว่าได้ไหม คะ?”
“ไม่มีปัญหาค่ะ!” เสิ่นเฉียวรีบตอบรับอย่างรวดเร็ว
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
