บทที่1076 ลูกชายลูกสาวครบ

ในพื้นที่แคบๆ เสี่ยวเหยียนก็ได้ถูกเซียวซูกดดันจนถอยหลัง ออกไปไม่หยุด จนหลังชนเข้ากับผนังเย็นๆ ถอยจนถอยออกไป ไม่ได้อีก

เธออดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือออกไปขวางการก้าวเข้ามาของเซียว

นาย นายอย่าเข้ามาอีกสิ

มือเล็กที่อ่อนนุ่มมันอยู่บนหน้าอกของเขาอยู่อย่างนั้น เซียวซู ก้มหน้ามองมือเล็กที่ทั้งขาวทั้งเนียนละเอียดคู่นั้น คิดอยู่เสมอว่า ภายในใจเหมือนกับถูกอะไรชนเข้ามาก็ไม่ปาน หัวใจสั่นไหวขึ้น มาไม่หยุด

หญิงสาวตรงหน้าน่ารักไร้เดียงสา ถ้าไม่ควบคุมจิตใจเอาไว้ ในตอนนี้เขายอมจำนนไปแล้วจริงๆ…

คิดมาจนถึงตรงนี้แล้ว เซียวซูก็หลับตาลง พยายามควบคุม ความคิดไม่ดีของตัวเองเอาไว้

“ผมก็แค่อยากบอกเธอ ผมจะไม่บังคับเธอ แต่เธอก็ควบคุม ความคิดของผมไม่ได้เหมือนกัน ผมบอกว่าผมชอบเธอนั้นผม จริงจัง อยากคบกับเธอนั่นก็จริงจัง แต่นี่ก็ต้องให้โอกาสผม หน่อย”
เสี่ยวเหยียนนึกไม่ถึงว่าจะมีวันที่เขารุกขนาดนี้ได้ อีกทั้งยังเข้า มาใกล้เสียขนาดนี้ ทําเอาเธอไม่อาจหลบหนีไปไหนได้เลย

เธอมองเซียวที่อยู่ใกล้ๆไปอย่างนิ่งอึ้ง “เอ่อ…

“ดังนั้นแล้วถึงแม้ว่าจะไม่อยากให้โอกาสผม และก็อย่าผลัก ผมออกไปเลย ได้มั้ย?”

เซียวซูก้มหน้าลง แสดงท่าทีของตัวเองที่อ่อนลงอย่างชัดเจน

เสี่ยวเหยียนตื่นตกใจ นี่เขากำลังขอเธองั้นหรอ?

ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้?

เธอก็แค่ไม่อยากให้เซียวซูต้องมาเสียเวลาอยู่กับเธอเพียง เท่านั้น ถึงยังไงในตอนที่คุณมองคนอยู่เพียงคนเดียว ก็จะพลาด ชมทิวทัศน์อื่นที่อยู่รอบๆตัวไป

แต่เธอนึกไม่ถึงว่าเดี๋ยวจะ

ติ้ง—

ในตอนที่เสี่ยวเหยียนไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้ของเซียวซูยังไง อยู่นั้นเอง ประตูลิฟต์ก็ได้เปิดออก เสี่ยวเหยียนก็เหมือนกับควา ฟางช่วยชีวิตเอาไว้ได้ ใช้แรงผลักเซียวซูออกไปอย่างแรง จาก นั้นก็รีบวิ่งออกไปข้างนอก

แต่ในตอนที่เพิ่งจะวิ่งออกไปนั้นเองเธอก็ได้นิ่งอึ้งไปทันที เพราะเธอเห็นหานซิงนั่นเอง

เขารอลิฟต์อยู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่งไร้อารมณ์ สีหน้าของเสียวเหยียนเปลี่ยนไป ในใจก็คิดว่าฉากเมื่อครู่นี้จะถูกหานซึ่งเห็นเข้า หรือเปล่า

ภายในใจของเธอหวั่นกลัวขึ้นมา ริมฝีปากสั่นรัวออกมา อยากจะพูดอะไรออกไป แต่พูดไม่ออกเลยสักคำเดียว

ในตอนที่เธอกำลังสับสนอยู่นั้น หานซึ่งก็ได้เดินเข้าลิฟต์ไป

ด้วยใบหน้าเย็นชาเสียแล้ว

เขาไม่ได้แคร์อะไรอยู่แล้ว แล้วเธอจะยังมาคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ตรงนี้ไปทำไมกัน เสี่ยวเหยียนไม่ได้ลังเลอีกต่อไป รีบเร่งฝีเท้าออกไปทันที

เห็นก็เห็นไปถึงยังไงเขาก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว อย่าว่าแต่เมื่อ กี้นี้เธอกับเซียวซูไม่ได้ทำอะไรอื่นกัน ถึงแม้ว่าเธอกับเซียวจะ กอดกันคาดว่าใบหน้าของเขาก็คงไม่มีทางจะมีสีหน้าอื่นใดออก มาได้หรอก

เธอกลับไปที่ห้องพักผู้ป่วย หานมอกำลังนั่งอยู่ด้านใน เห็น เธอเข้ามา ก็ยิ้มทักทายกับเธอออกมา

“เสี่ยวเหยียน เธอมาแล้ว

เสี่ยวเหยียนรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่อยากให้ คนอื่นรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จื่อ ดังนั้นแล้วก็ทำได้แค่เพียง บังคับให้ตัวเองฝืนยิ้มออกไป

“อืม เธอเป็นยังไงบ้าง? ฉันได้ยินเซียวซูบอกว่าน้าสั่งพาเธอไปหาหมอ? ใช่เพราะเรื่องช่วงนี้ทำให้ลูกในท้อง…

“ไม่ใช่”

หานมู่จื่อส่ายหน้าปฏิเสธออกมา “ก็แค่ไปตรวจดูสักหน่อย เพื่อความสบายใจ ลูกไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอก “งั้นก็ดี” เสี่ยวเหยียนผ่อนลมหายใจออกมา จากนั้นก็เดิน

เข้าไป

“คืนนี้เสี่ยวหมี่โต้วไม่อยู่ ฉันนอนกับเธอแล้วกัน”

หานมู่จื่อชะงักไปแวบนึง นึกขึ้นมาได้ว่าพวกเธอทั้งสองคนไม่ ได้นอนด้วยกันมานานแล้ว ตอนก่อนที่เธอยังไม่คลอดเสี่ยวหมี่ โต้ว ก็ได้นอนเตียงเดียวกับเสี่ยวเหยียนอยู่เป็นประจำ บางคืน พวกเธอก็จะเม้าท์มอยกันอยู่นาน มักจะมีเรื่องที่พูดกันไม่จบอยู่ ตลอด

“ได้เลย”

เวลาห่างหายมานาน หาน จื่อเองก็คิดถึงความรู้สึกนั้น เหมือนกัน

ดังนั้นแล้วทั้งสองคนก็เลยถอดเสื้อกันหนาวเบียดเข้าด้วยกัน เพราะว่าตอนนี้เป็นฤดูหนาว การแนบชิดเข้าด้วยกันก็เลยอบอุ่น อย่างมาก พูดได้เลยว่าเป็นการมอบความอบอุ่นให้แก่กัน

แต่เพราะเรื่องการตั้งครรภ์ของหานมู่จื่อ การเคลื่อนไหวของ เสี่ยวเหยียนก็เบาเป็นพิเศษ ไม่กล้ากอดไปแรงนัก กลัวว่ามันจะ ไปทําร้ายมู่จื่อเอาได้
เพียงไม่นาน ความอบอุ่นในผ้าห่มก็ได้สูงขึ้น

เสี่ยวเหยียมถอนหายใจออกมา

“ฉันจำได้ตอนที่ฉันเพิ่งไปต่างประเทศ พวกเราก็นอนกอดกัน เหมือนตอนนี้ ในตอนนั้น…เธอเองก็เพิ่งจะตั้งท้องได้ไม่นานเท่า ไหร่เอง”

นึกไปถึงเมื่อตอนนั้น ตรงหน้าของหาน จื่อก็ได้ปรากฏภาพ เมื่อหลายปีก่อนออกมา ตอนนั้น…หลังจากที่ที่แยกออกไปจากเย่ ไม่เซิน เธอก็ไปต่างประเทศ นึกไม่ถึงว่าเสี่ยวเหยียนจะไปกับเธอ ด้วย

หลังจากนั้นแล้ว ก็เรียกได้เลยว่าได้ใช้ชีวิตร่วมกับเธอมาโดย ตลอด

ในตอนที่ตื่นจากฝันอันแสนเจ็บปวดอยู่หลากหลายครั้ง ไม่รู้ ว่าเสี่ยวเหยียนปลอบเธอไปกี่ครั้งแล้ว ดังนั้นแล้วความสัมพันธ์ ของทั้งสองคนก็เลยดีถึงขนาดนี้

หลายปีมานี้ไม่มีเปลี่ยนไปเลย

“ใช่ ตอนนั้นเธอเอาแต่กังวลอยู่ตลอดว่าจะเป็นอันตรายไปถึง ลูกฉัน ก็เลยนอนนิ่งเป็นพิเศษเลย

เสี่ยวเหยียนปากออกมา “ใช่แล้ว ตอนเด็กๆแม่ของฉันบอก ว่าฉันนอนดิ้นมากๆเลย นอนดิ้นกลิ้งไป360องศาจำพวกนั้นเลย ก็ว่าได้ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นจะเป็นเพราะสิ่งที่ภายในใจ แบกรับเอาไว้หรือว่าอะไร นอนกับเธอแล้วนึกไม่ถึงเลยว่าฉันจะไม่เปลี่ยนท่านอนเลยสักนิด”

หานมู่จื่อมองไปทางเธอ พร้อมหัวเราะออกไปเบาๆ

“ทรมานมากเลยใช่มั้ยล่ะ?”

“ไม่! ไม่เลย!” เสี่ยวเหยียนเข้าใกล้เข้ามา เอ่ยออกมาเบาๆ “หาเพื่อนดีๆอย่างเธอได้ ฉันไม่ทรมานเลยสักนิด”

มิตรภาพ ความรัก ครอบครัว ต่างก็เป็นสิ่งที่สำคัญมากในวง โคจรชีวิตของมนุษย์เรา

เพื่อเพื่อนรักแล้วได้รับความไม่เป็นธรรม ทรมานนิดๆหน่อยๆ เสี่ยวเหยียนก็ไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิด ตอนนี้พอมานึกขึ้นมาก็มี เพียงความสวยงามและความรู้สึกเสียใจภายหลังขึ้นมา

ถึงยังไงวันวานเมื่อตอนนั้นก็ไม่ได้ผ่านมานานนัก ต่อจากนั้น ท้องของมู่จื่อนับวันก็จะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เสี่ยวเหยียนก็ยิ่งไม่กล้า เล่นพิเรนทร์ขึ้นกว่าเดิม ทุกคืนจะปีนขึ้นเตียงก็ต้องคอย ระมัดระวัง ตื่นเข้าห้องน้ำกลางดึกก็ต้องย่องเบาฝีเท้า กลัวว่าจะ เสียงดังรบกวนจื่อให้ตื่นขึ้นมา

แต่ถึงอย่างไรเธอก็ไม่ละเลยเรื่องหนึ่งไปเลย นั่นก็คือเรื่องที่ มู่จื่อเป็นคนท้องคนนึง ตอนนั้นเธอขี้เซาเป็นอย่างมาก ต่อมาพอ เสี่ยวเหยียนได้นึกย้อนกลับไปแล้ว คิดอยู่เสมอว่าถ้าตอนนั้นเธอ เปิดเพลงตอนกลางคืน มู่จื่อก็คงนอนหลับสบาย คิดมาจนถึงตรง นี้แล้ว เสี่ยวเหยียนก็หัวเราะคิกคักออกมา

“หัวเราะอะไร?”
เสี่ยวเหยียนก็เลยเอ่ยพูดความในใจทั้งหมดออกไป

ได้ยินแล้วหาน จื่อก็กลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ ต่อจากนั้นก็พูด ออกไปว่า “ความจริงแล้ว ตอนแรกฉันก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมฉันถึง หลับเก่งขนาดนั้น ตอนนี้คนนี้ก็เหมือนกันอีก…เด็กสองคนนี้หลับ เก่งกันเสียจริง”

“ท้องนี้จะเป็นผู้ชายเหมือนกันหรือเปล่าเนี่ย?”

เด็กผู้ชาย? หานมู่จื่อกะพริบตาออกมา บอกไม่ได้ว่ากำลังรู้สึก ยังไง

ความจริงแล้วเธอเองก็โลภอยู่บ้าง เธออยากให้ท้องนี้เป็นลูก ผู้หญิง

ถ้าเป็นแบบนี้ เธอก็จะได้มีทั้งลูกชายลูกสาวเลยทีเดียว

แต่ถ้าเป็นเด็กผู้ชายจริงๆ ก็ไม่เป็นไร เพราะถึงยังไงเด็กผู้ชาย ก็ดี เด็กผู้หญิงก็ดีเหมือนกัน ต่างก็เป็นลูกของเธอกับเย่ไม่เป็นกัน ทั้งนั้น

คิดมาจนถึงตรงนี้แล้ว หานมอก็ยกมือขึ้นมาลูบท้องน้อยของ ตัวเองเบาๆ ลูกน้อยจะสี่เดือนแล้ว ท้องน้อยก็ได้นูนขึ้นมาอย่าง เห็นได้ชัด

เธอเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มจางๆ “ฉันรู้ดี ถึงยังไงฉันก็ไม่สนใจ อยู่แล้วว่าเขาจะเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชาย ขอเพียงแค่คลอดออก มาอย่างปลอดภัย นั่นมันก็เป็นบุญมากแล้ว ถ้าเป็นเด็กผู้หญิง ต่อไปก็จะได้ให้เสี่ยวหมี่โต้วดูแลเธอให้มากๆ ถ้าเป็นผู้ชาย ต่อไปเขาก็จะได้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเสี่ยวหมี่โต้วได้

เสี่ยวเหยียนกระซิบออกมาเบาๆ “อันที่จริงฉันยังคิดว่าเด็กผู้ หญิงค่อนข้างดีเลยนะ เด็กผู้หญิงขี้อ้อนกว่า และอย่างนี้แล้วเธอก็ จะมีลูกชายลูกสาวครบเลยสิ มู่จื่อ ถ้าท้องนี้ของเธอเป็นผู้ชาย งั้น…เธอก็จะท้องอีกงั้นหรอ? คลอดลูกผู้หญิงสักคน แล้วให้พี่ ชายทั้งสองคนดูแลน้องสาว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ