เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1383ถึงเวลาจะไม่ทัน



บทที่1383ถึงเวลาจะไม่ทัน

ตอนที่ไปจากออฟฟิศ สวีเย็นหวั่นใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

มือของเธอยังถือเอกสารชุดนั้นไว้ ตอนเดินไม่ได้ดูตรงหน้า เลยด้วยซ้ำ ลิฟต์ขึ้นๆลงๆ ลิฟต์เปิดๆปิดๆเธอก็ไม่ได้สังเกตเห็น ในหัวเหลือแค่คำพูดที่หานจึงให้เธอไปดื่มเหล้ามงคล

ทำไม ทำไมถึงเร็วอย่างนี้

เธอรับปากว่าจะพลิกฟื้นตระกูลสวี่แล้วแท้ๆ ให้เวลาเธอหน่อย ไม่ได้หรือยังไง? พวกเขาเพิ่งจะอยู่ด้วยกันไม่นานเองไม่ใช่เหรอ? ทำไมก็ขอแต่งงานแล้ว?

ในหัวของสวีเย็นหวั่นยุ่งเหยิงไปหมด นึกถึงวันนั้นเสี่ยวเหยีย นมองตัวเองด้วยสีหน้ามีความคับแค้นมาก ก็รู้สึกหายใจลำบาก ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

ถ้าพวกเขาแต่งงานกันจริงๆ งั้นเธอจะทำยังไง? ต่อไปเธอยังมีอะไรให้อาลัยอาวรณ์อีก?

เสี่ยวเหยียน ในช่วงนี้อาศัยแหวนเพชรในมือ ได้โชว์ความ หวานใส่พนักงานอย่างแรงหลายครั้ง

อีกอย่าง ตอนที่ลูกค้าประจำมาอุดหนุนร้านราเม็งเห็นเธอมา เสิร์ฟอาหาร แหวนเพชรที่สวมอยู่ในนิ้วมือนั้น ก็อดถามเธอไม่ได้

จากนั้นเสียวเหยียนก็อดหน้าแดงและอดยิ้มทุกครั้งไม่ได้
พนักงานทั้งหลายต่างก็พูดคุยกันด้วยรอยยิ้มอยู่ด้านหลัง

“พวกเธอเห็นหรือเปล่า? ตั้งแต่พี่เสี่ยวเหยียนสวมแหวนเพชร เธอก็ยังอยู่ยิ่งสวยแล้วว่ามั้ย? ต่างก็บอกว่าความรักสามารถชุม ผู้หญิง ทำให้ผู้หญิงเปลี่ยนมายิ่งสวยขึ้น เมื่อก่อนฉันไม่เชื่อ แต่ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว! ช่วงนี้พี่เสี่ยวเหยียนดูมีราศีมาก

“อือๆๆ แหวนเพชรเม็ดนั้นใหญ่และวิบวับมาก ฉันอิจฉาตา ร้อนแล้ว มิหนำซ้ำแฟนของพี่เสี่ยวเหยียนหล่อมาก ได้ยินว่าเป็น ประธานของบริษัทด้วย ดวงดีสุดๆเลย”

“อย่าพูดเลย ฉันก็อิจฉาตาร้อนมาก วันนี้เป็นคนขี้อิจฉาอีกวัน แล้ว”

“ขืนพวกเธอยังมัวแต่พูดคุยไม่ทำงานอย่างนี้ พี่จะหักเงินเดือน พวกเธอ”

ตอนที่เสี่ยวเหยียนเปิดผ้าม่าน ก็ได้ยินพวกเธอกำลังพูดคุย

เรื่องของตัวเองพอดี จึงจงใจกดเสียงต่ำขู่พวกเธออย่าง

พนักงานหลายคนนี้ต่างก็มาช่วยงานเธอนานแล้ว รู้ว่าเสี่ยวเห ยียนเป็นคนที่เข้าหาได้ง่าย ไม่หักเงินเดือนของพวกเธอจริงๆ หรอก

เพราะฉะนั้นเลยไม่กลัวเสี่ยวเหยียนเลย แม้กระทั่งยังแซวเล่น

กันต่อหน้าเธอ

“พี่เสี่ยวเหยียน ผู้หญิงที่ตกหลุมรักเจ้าอารมณ์แบบนี้ไม่ได้นะ อีกอย่าง ตัดใจหักเงินเดือนพวกเราได้เหรอคะ? พวกเราล้วนอวยพร มากเลยนะ”

“ใช่ค่ะๆ อ้อ ใช่ พี่เสี่ยวเหยียน แหวนเพชรก็มีแล้ว งานแต่ง คงไม่ไกลแล้วมั้งคะ? พวกพี่แต่งเมื่อไหร่คะ? ถึงเวลาให้พนักงาน ของร้านเราหยุดงาน ไปร่วมงานแต่งได้มั้ยคะ?

เอ่อ ถึงแม้พวกเธอยังไม่ได้พูดถึงเรื่องแต่งงาน แต่เสี่ยวเหยีย นก็ยังได้พยักหน้าแน่นอนอยู่แล้ว รอหาฤกษ์ได้แล้วค่อยบอก พวกเธอนะ ถึงเวลาจะให้ทุกคนหยุดงานสามวัน และเรียนเชิญ พวกเธอมาร่วมงานแต่ง เป็นไงบ้าง?”

“เย้ๆ พี่เสี่ยวเหยียนจงเจริญ!

“พี่ชอบค่ะ พี่เสี่ยวเหยียน

ทั้งหลายส่งเสียงโห่ร้องดีใจขึ้นมา จากนั้นก็ยิ่งทุ่มเทแรงกาย ทํางานแล้ว

หานมู่จื่อรู้เรื่องที่เสี่ยวเหยียนถูกขอแต่งงานก็หลังจากเรื่อง ผ่านมาหลายวันแล้ว เพราะเรื่องของคราวก่อน ยังไงในใจเธอก็ ค่อนข้างกังวล และเสี่ยวเหยียนก็ไม่ติดต่อเธอสักที ดังนั้นเธอก็ เลยมาหาเสี่ยวเหยียนถึงที่ร้านเลย

ตอนที่เห็นหานคู่จื่อ ทันใดนั้นเสี่ยวเหยียนไม่สมเหตุสมผลและ กินปูนร้อนท้องจะแย่

ส่วนหาน จื่อก็เห็นแหวนเพชรบนนิ้วมือเธอแล้ว จากนั้นได้ห ตาขึ้นมา

“เก่งหนี ตอนนี้แอบดำเนินการเงียบๆแล้ว ฉันที่เป็นน้องสาวและเพื่อนรักไม่มีสิทธิ์จะรู้แล้วใช่มั้ย?”

เสี่ยวเหยียนรีบวิ่งมาจับมือเธอไว้ และพูดคำพูดที่กอบกู้ สถานการณ์

“เปล่า ไม่ใช่ๆ แค่ไม่ทันบอกเธอเฉยๆ ฉันลืมไปอะ “อ๋อ”หาน จื่อพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยหรือนี่ก็คือที่เรียกกันว่า

เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน? มีผู้ชายก็ไม่เอาเพื่อนรักแล้ว?”

“มู่จื่อ!”เสี่ยวเหยียนรีบเรียกชื่อเธอด้วยความใจร้อน “เธออย่า รังเกียจฉันอีกเลย อีกอย่างก่อนหน้านี้ตอนที่เธออยู่กับคุณชายเย่ ก็เพิกเฉยฉันเป็นประจำเหมือนกันแหละ”

หาน จื่อได้ยินคำนี้แล้วขมวดคิ้ว เพราะฉะนั้น นี่เธอจงใจแก้ แค้นฉัน?”

เสี่ยวเหยียนถูกเธอตอกกลับจนไม่รู้จะพูดอะไร หานมจื่อมอง

เธอที่ร้อนรนใจจนใกล้จะร้องไห้ออกมา ก็ได้ยิ้มและไม่แกล้งเธอ

อีก

“เอาล่ะ ฉันแค่ล้อเล่นกับเธอเฉยๆ เธอจำเป็นต้องขนาดนี้เลย เหรอ? ทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็นแบบนี้? หรือฉันถูกพี่ชายฉันโอ จนเสียคน?”

เสี่ยวเหยียนใบหน้าแดงก่ำ ไม่ได้พูดต่อจากเธอ

ขณะนี้กลับเป็นเสี่ยวโต้วหยาที่อยู่ในอ้อมอกของหานมู่จื่อ หัวเราะขึ้นมา มือเล็กๆทั้งสองข้างคอยโบกไปมาอย่างเรื่อยเปื่อย
ไม่นาน ความสนใจของเสี่ยวเหยียนก็ถูกเสี่ยวโต้วหยาดึงดูด ไปหมด เสียวโตวหยาหลายเดือนแล้ว นาทีนี้ทั้งสองสบตากัน ดวงตาแวววาวของเธอจ้องมองเสี่ยวเหยียนไว้ ดูไปครู่นึงก็ได้ หัวเราะขึ้นมาอีก

“เด็กคนนี้หนิ” หานมู่จื่อส่ายหัวอย่างจนปัญญา”ทำไมฉันถึง รู้สึกว่าไอคิวทั้งหมดได้ให้เสี่ยวหมี่โต้วไปหมด ถึงเสี่ยวโต้วหยา ก็เหลือแค่ความโง่แล้ว”

เสี่ยวเหยียนได้อุ้มเสียวโต้วหยามา เสี่ยวโต้วหยาก็ไม่ร้อง โวยวาย หมัดเล็กๆขาวๆที่ฟาดไปที่ทรวงอกของเธอ ทันใดนั้น หัวใจทั้งดวงของเธอได้อ่อนยวบยาบไปหมด

ทำไมถึงได้น่ารักอย่างนี้เนี่ย? ฮือๆ เธอก็อยากมีลูกสาวคนนึง มาก

แต่ว่า รู้สึกเสี่ยวหมี่โต้วก็น่ารักมากเหมือนกัน ทีนี้ก็อยากได้

ลูกชายอีกคนอีกแล้ว

เอ่อ คิดๆแล้วเสี่ยวเหยียนรู้สึกเหมือนอดีกว่า คลอดลูกชาย ก่อนแล้วค่อยคลอดลูกสาว แบบนี้พี่ชายก็จะสามารถดูแลและ ประคบประหงมน้องสาวแล้ว

ก็ตัดสินใจอย่างรื่นรมย์แบบนี้เลย

เสี่ยวเหยียนตัดสินใจอยู่ในใจลับๆ ลืมไปอย่างสิ้นเชิงว่า คลอดลูกชายหรือคลอดลูกสาวไม่ใช่เรื่องที่เธอจะสามารถตัดสิน ใจได้
ส่วนหาน จื่อพบว่าสีหน้าที่เสี่ยวเหยียนอุ้มเสี้ยวโต้วหยา พอๆ กับคนที่เป็นแม่คนเลย จึงอดไม่ได้ที่จะแซว

“เธอชอบเสียวโต้วหยาขนาดนี้ ก็รีบแต่งงานกับพี่ชายฉันเร็ว จากนั้นก็คลอดเองคนนึง “ฮ่มๆ”เสี่ยวเหยียนกระแอมหลายที จากนั้นก็พูด: ถึงเวลา ค่อยดูอีกทีเถอะ เพราะตอนนี้ฉันยังไม่ได้คลอด ฉันก็อุ้มเสียวโต้

วหยาของเธอไปก่อน

“ขืนไม่แต่งอีก ถึงเวลาก็ไม่ทันแล้ว

หาน จื่อเหลือบมองเธอด้วยอารมณ์ขัน และพูดเตือน

อย่างไรก็ตามคราวก่อนไปตรวจเช็คกับเธอที่โรงพยาบาล ตอนนั้นเสี่ยวเหยียนก็ตั้งครรภ์แล้ว ตอนนี้ก็ผ่านไปครึ่งเดือนกว่า แล้ว ถ้าเธอยังไม่รีบจัดงานแต่งอีก ถึงเวลาชุดแต่งงานก็ใส่ไม่ได้ แล้ว

เสี่ยวเหยียนหน้าแดงก่ำและพูด “เธอไม่ต้องพูดแล้ว ถึงเวลา ค่อยดูอีกทีเถอะ ถ้าใส่ชุดงานแต่งไม่ได้จริงๆ งั้นก็ไม่ต้องจัดงาน แต่งแล้ว”

“คงไม่ใช่ว่าเรื่องที่เธอตั้งครรภ์ยังไม่ได้บอกนะ?”

เสี่ยวเหยียนพยักหน้า

“เพราะอะไร?”

“ยัง ยังหาโอกาสที่เหมาะสมไม่ได้
“ผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว เธอยังหาโอกาสที่เหมาะสมไม่ได้ อีก? งั้นเธอคิดว่าโอกาสไหนถึงจะเหมาะสม?

เสี่ยวเหยียนทรมานหัวใจ เธอก็อยากรู้เหมือนกัน เดิมทีคือ อยากบอกกับบานซิงตอนงานวันเกิดเขาถือเป็นของขวัญให้เขา ใครจะไปรู้ว่าเขาไม่จัดงานวันเกิด

งั้นช่วงนี้ก็ไม่มีฤกษ์ดีอะไรแล้ว เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัว

เองถึงได้ดัดจริตขึ้นมา

อยากบอกกับเขา ในวันพิเศษ แต่ปรากฏไม่สำเร็จ ตอนนี้พูด กะทันหันก็พูดไม่ออก

“เฮ้อ ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเธอเป็นแบบนี้ วันที่ได้ผลตรวจก็บอก กับเขาไปเลย ก็ไม่ต้องยืดเยื้อถึงตอนนี้แล้ว พูดไม่ออกแล้วใช่ มั้ย? ฉันช่วยเธอพูดเอามั้ย?”

“ไม่ ไม่ได้!”เสี่ยวเหยียนห้ามปรามเธอนี่จะได้ยังไงล่ะ? ฉันหา

โอกาสพูดเองดีกว่า”

“งั้นเธอเร็วหน่อยนะ แล้วงานแต่งตกลงกันหรือยัง?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ