เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1563 ความแตกต่างมากเกินไป



บทที่1563 ความแตกต่างมากเกินไป

พวกเขาออกเดินทางได้ไม่นาน สายของจงเฟิงก็โทรเข้ามา

“พี่ซู ฉันรออยู่ที่หน้าประตูบ้านตั้งนานแล้ว ลูกพี่ทำไมยังไม่มา อีก? แม่งเอ๊ย ร้อนมากเลยนะเว้ย”

“ใกล้แล้ว จะเร่งไปทำไม?

“พี่ซู ฉันไม่ได้เร่งนะ ฉันออกมาครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว อากาศ นรกๆอย่างนี้ใครมันจะไม่อยู่บ้านตากแอร์กันล่ะ

“งั้นวันนี้แกก็ไม่ต้องไป เพราะถึงยังไงวันนี้ทั้งวันก็ต้องอยู่ข้าง นอกกัน”

“ไม่ๆๆ ฉันผิดไปแล้วพี่ซู ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ฉันจะรอต่อไป พี่ ก็ค่อยๆขับรถดีๆนะ ระวังความปลอดภัยด้วย

พูดจบ ตัวจงเฟิงก็เป็นฝ่ายวางสายไปเอง นั่งยองๆอยู่ตรงริม

ถนน หงุดหงิด ใจจริงๆ

ไม่รู้ว่ารออยู่นานแค่ไหน ในที่สุดจงเฟิงก็เห็นป้ายทะเบียนรถ ที่คุ้นเคยสักที จึงได้ลุกขึ้นโบกไม้โบกมือออกไปทันที เขาที่ทั้ง ผอมทั้งสูงสะดุดตาสุดๆ แค่แวบเดียวถางหยวนหยวนก็มองเห็น แล้ว

“เห็นพี่ฉู่เฟิงแล้ว”

หลังจากที่หยุดรถ จงเฟิงก็แนบลงไปที่หน้าต่างฝั่งที่นั่งข้างคนขับ “เฮ น้องหยวน เธอยึดที่นั่งข้างคนขับของพี่เฟิงอีกแล้ว นะ”

ถางหยวนหยวนส่งเสียงฮึดฮัดออกไปเบาๆ แล้วแลบลิ้นใส่ เขาออกไป

จงเฟิงเห็นท่าทางอย่างนั้นของเธอ ก็คิดว่าเธอน่ารักมาก จริงๆ เอื้อมมือออกไปเตรียมที่จะเข้าไปหยิกแก้มแน่นๆนั่นของ เธออย่างคันไม้คันมือ แต่ผลสุดท้ายไม่ทันได้แตะลงไปก็โดนมือ ข้างหนึ่งยื่นเข้ามาขวางเอาไว้

ทันทีที่จงเฟิงเลิกสายตาขึ้นก็สบเข้ากับดวงตาคมกริบของ ฉือซูจึงทำได้เพียงเบ้ปากแล้วเอ่ยออกไป “พี่ซู พี่เผด็จการเกิน ไปแล้ว น้องหยวนหยวนไม่ใช่น้องสาวแท้ๆของพี่สักหน่อย ฉัน หยอกเธอเล่นแล้วมันจะทำไม? ดูหน้าเล็กๆที่แดงออกมานี่สิ น่า หยิกแค่ไหน ฉันแค่จะหยิกนิดหน่อยเอง พี่ก็เอามือออกไปได้หรือ เปล่า?”

ได้ยินเขาพูดว่าอยากจะหยิกหน้าตัวเอง ถางหยวนหยวน ยกมือขึ้นมากุมหน้าของตัวเองทันที ร่างก็เอนไปทางฉือ “พี่ เฟิงนิสัยไม่ดี หยวนหยวนไม่ให้หยิกหรอกนะ”

“น้องหยวน เธอว่าเธอหน้าตาน่ารักเสียขนาดนี้ ไม่ให้หยิกจะ น่าเสียดายแค่ไหนกัน รีบเอาหน้ามาให้พี่เพิ่งหยิกสักหน่อยเร็ว เดี๋ยวพี่เฟิงจะซื้อไอศกรีมให้เธอทุกวันเลยนะ

เพื่อหยิกแก้มเธอ จงเฟิงก็ได้ทุ่มออกไปสุดตัว

ถางหยวนหยวนที่จากเดิมไม่อยากให้เขาแตะต้องนึกไม่ถึงว่าจะเชื่อออกมาเสียอย่างนั้น “พี่เฟิง พี่พูดจริงหรอ? ซื้อให้ทุก

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว พี่เฟิงของเธอพูดจริงทำจริง

เสียงของเสียวโตวหยาที่นั่งอยู่ข้างหลังก็ดังขึ้น “พี่เฟิง เสี่ยว ตัวหยาก็อยากได้เหมือนกัน”

“โอ้ เสียวโต้วหยาก็มาด้วย” ได้ยินเสียง จงเฟิงถึงได้รู้ว่า ด้านหลังยังมีอีกสองคนนั่งอยู่ด้วย คนนึงคือเสียวโต้วหยา อีก คนนึงคือเมิ่งเขือเฟย

ตอนที่เห็นเพิ่งเขือเฟย สายตาของจงเพิ่งมีประกายความ แปลกใจออกมาอยู่หลายส่วน แต่เพียงไม่นานก็เข้าใจขึ้นมา จึง ได้ทักทายกับเธอออกไป

“น้องเขือเฟยก็อยู่ด้วย

เพิ่งเขือเฟยถูกเรียกชื่อออกมา จึงรีบพยักหน้าทักทายออกไป “สวัสดีค่ะพี่ฉู่เฟิง”

หลังจากที่ทางฝั่งนี้ถามกันจบ จงเฟิงก็ยังคงไม่คิดจะปล่อย ถางหยวนหยวนไป จึงถามเธอออกไปว่า “เป็นไง? ไอศกรีมวันละ แท่ง พี่เฟิงซื้อแล้วจะมาเสิร์ฟให้ถึงที่ จะให้พี่หยิกแก้มสักหน่อย มั้ย?”

“พี่เฟิงอย่าได้กลืนคำพูดเชียวนะ!”

ทันทีที่เสียงของถางหยวนหยวนหลุดออกไป หัวก็ได้ถูกอ ซูดึงเข้ามา “เด็กโง่ คิดอะไรอยู่กัน? ตอนที่เขาหลอกเธอเขาอยากพูดอะไรที่ไม่มีออกมายังไง เธอก็เชื่อแล้ว?”

“พี่ชาย แต่ว่า…”

“พี่ซู พี่อย่าใส่ร้ายผม ผมเคยหลอกหยวนหยวนเมื่อไหร่กัน? หยวนหยวนบอกมาว่าพี่เพิ่งเคยหลอกเธอเมื่อไหร่กัน?”

ถางหยวนหยวนก็ยังพยายามคิดอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่สักพัก จากนั้นก็ได้เงยหน้าขึ้นไปพูดกับฉือว่า “พี่ชาย พี่เฟิงไม่ หลอกฉันหรอก”

“มาส มาให้พี่เพิ่งหยิก

จงเฟิง ใช้กรงเล็บของเขายื่นออกไปทางถางหยวนหยวน แต่ จู่ๆก็รู้สึกได้ว่ารอบๆมันเย็นยะเยือกขึ้นมา พอมองดูอีกทีก็พบว่า ถือยี่กำลังมองเขามาอย่างเย็นชา สายตานั้นมันมืดครึ้ม คมกริบประหนึ่งมืด น่าแปลก มือของจงเฟิงไม่กล้าที่จะยื่น เข้าไปข้างหน้าอีกต่อไป

“ช่างเถอะๆ วันนี้จะไม่หยิกแก้มน้องหยวนก่อน วันหลังค่อย หยิกแล้วกัน”

“ฉันนั่งตรงไหน?”

ถางหยวนหยวนเป็นฝ่ายแกะเข็มขัดนิรภัยออกเอง “พี่เฟิงนั่ง ที่ฉันเลย หยวนหยวนจะไปด้านหลัง

ถ้าไม่เพราะฉืออยู่ตรงนี้ จงเฟิงก็ยังอยากจะหยอกไปอีก สักหน่อย ว่า ให้เธอมานั่งบนตักตัวเองก็ได้ จะไปนั่งที่เบาะหลัง ทําไม?
ยูฉือยี่ซูเองก็ได้ปลดเข็มขัดนิรภัยออกมาพร้อมกัน สีหน้าเย็น

ขา

“มาขับรถ”

“ซิส” จงเพิ่งเหมือนจะคาดเดาได้อยู่ก่อนแล้วยังไงอย่างนั้น “ก็รู้อยู่แล้วว่าพี่จะกดดันผม ผมขับเองผมขับเอง

หลังจากที่ถือซูพาถางหยวนหยวนไปนั่งเบาะหลังเรียบร้อย

แล้ว ก็ได้แลกที่นั่งกับจงเฟิง จากนั้นรถก็ได้ออกเดินทางต่อไป

“จะไปบ้านคุณลุงของพี่เพื่อรับเด็กทั้งสองคนนั้นมาด้วยหรือ เปล่า?”

“อืม” ถือซูพยักหน้า เอ่ยเสียงเรียบออกมา “ถึงตอนนั้น ต้องขับรถอีกนึง นายดูแลพวกเธอให้ดี”

“ไม่มีปัญหา ผมรับผิดชอบเอง

คนที่ออกเดินทางไปครั้งนี้นอกจากฉือยกลุ่มนี้แล้ว ยังมี สองแฝดหาอย่างเป็นกับทานชื่อของหานซิงกับเสี่ยวเหยียน กด้วย

แน่นอนอยู่แล้วว่ายังมีเซียวนั่งคือลูกของเซียวซูกับเจียงเสียว

ไปที่มีความสัมพันธ์อันดีกับพวกเขาอีกด้วย

ก่อนที่จงเฟิงยังไม่ได้เข้ากลุ่มมา ก็เป็นฉือที่เป็นคนดูแล คนพวกนี้มาโดยตลอด เพราะว่าเขาเป็นคนที่อายุมากที่สุดในนี้

ต่อมาจงเพิ่งเข้ากลุ่มมา ทั้งสองคนจึงเป็นคนดูแลคนพวกนี้ไป

พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา จงเฟิงก็ทอดถอนหายใจออกมา

“คิดถึงตอนนั้นที่ฉันรู้จักกับนายพวกเขายังเด็กมาก นึกไม่ ถึงว่าหลายปีแวบผ่านไป เด็กน้อยพวกนี้ก็โตกันไปหมดแล้ว เวลาผ่านไปเร็วจริงๆเลยนะ”

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉือนึกถึงตอนแรกที่ถางหยวน หยวนเพิ่งมาที่บ้านตัวเอง ตอนนั้นจะไปคิดได้ยังไงว่าจุดเริ่มต้น ของเธอกับบ้านของเขาจะลึกซึ้งได้ถึงขนาดนี้

จากนั้นก็ไปรับอีกทั้งสามคนกันอย่างรวดเร็ว แต่เพราะว่าอีก สามคนยังเด็กกันอยู่ จึงไม่สามารถขับรถได้ ทำได้เพียงต้องให้ ฉือซูเข้าไปรับพวกเขา

ก่อนที่ฉือจะไป ทันใดนั้นเองก็หันไปมองถางหยวนหยวน ถางหยวนหยวนยังโบกไม้โบกมือให้เขาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว “พี่ชายเดี่ยวเจอกัน”

“รีบไปเถอะ” จงเฟิงแทบจะรอให้อยซูออกไปเร็วๆแทบไม่ ไหว หลังจากที่เดินออกไปเขาจะได้เข้าไปหยอกถางหยวนหยวน

ได้อย่างเต็มที่

ฉือซูเม้มริมฝีปากบางออกมาเล็กน้อย จากนั้นก็เดินออกไป เพียงไม่นาน หานจอ ก็เข้ามาเปิดประตูรถ

“พี่ฉู่เฟิง”
* อ? นายมาทำไม?

“พี่ซูให้ผมมาทางนี้ เพื่อเว้นที่ให้น้องหยวน”

“หม?”

เชีย ไอ้เวรอยซูนั่น ไปขับรถแล้วก็ยังไม่ลืมแย่งคนไปด้วย “ไม่ต้องหรอก ทางนี้ยังมีที่นั่งเหลืออีกเยอะ นายนั่งตรงนี้ก็ได้

ปัง!

จงเฟิงจากเดิมคิดว่าคนเดียวก็พอแล้ว ไม่ใช่ว่าเพิ่มมาแค่ หานจื่อซีคนนึงหรือไง?

แต่นึกไม่ถึงว่าถางหยวนหยวนจะเปิดประตูรถวิ่งออกไปเสีย อย่างนั้น

“พี่เฟิง งั้นฉันไปหาพี่ชายแล้วนะ

“แม่งเอ๊ย!”

จงเฟิงอยากจะรั้งเอาไว้แต่ก็ไม่ทัน เห็นเพียงแค่ว่าเด็กคนนั้น วิ่งออกไปเร็วอย่างกับบิน แค่พริบตาเดียวก็ได้วิ่งไปอยู่ข้างๆคือ ซูเสียแล้ว จากนั้นก็เข้าไปนั่งบนที่นั่งข้างคนขับ

“พี่เฟิงอย่าโกรธไปเลย หยวนหยวนชอบตามพี่ซูมาตั้งแต่ เด็กแล้ว มันได้กลายเป็นความเคยชินไปแล้ว อีกอย่างพี่เองก็ ยังพะเน้าพะนอเธอสุดๆเหมือนกัน”

“บิดาเองก็ด้วย” จงฉู่เฟิงโกรธจนตบลงไปบนพวงมาลัย “ไม่ใช่ว่าแค่ไม่ได้โตมาด้วยกันกับเธอหรอกหรอ? ความแตกต่างนี้มันมากเกินไปแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ