บทที่996 นี่เป็นความต้องการของคุณตา

บทที่ 996 นี่เป็นความต้องการของคุณตา

“เอาเถอะ ที่จริงฉันก็เห็นว่านายชื่อๆ ก็เลยคิดอยากจะช่วย เหลือน้องชายก็เท่านั้น” เฉียวซื้อพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา “ฉันจีบ หญิงเก่งมากเลยนะ ในเมื่อพวกเราเป็นพี่น้องกันแล้ว ให้ฉันสอน นายสักหน่อยเอาไหม”

เฉียวจื้อขยับเข้าไปใกล้อย่างไม่รู้จักอายอีกครั้ง โอบไหล่ของ เขา ทำท่าทางเหมือนทั้งสองสนิทกันมาก

เซียวไม่ชินกับการที่ถูกผู้ชายมาโอบไหล่แบบนี้ แต่เฉียวซื้อก ลับเป็นมิตรเกินเหตุจริงๆ เขาเลยต้องผลักเขาออกแล้วยืนขึ้น “ไม่จําเป็น”

“ทำไมถึงไม่จำเป็นล่ะ หรือว่านายจีบเขาติดแล้ว น้องชายฉัน พูดจริงๆนะ ถึงแม้ฉันจะดูเจ้าชู้ แต่ที่จริงฉันเป็นคนหนักแน่นมาก วิธีที่ฉันสอนให้นาย……..จะต้องได้ผลแน่นอน

เซียวเดินตรงไปทางระเบียบ เฉียวจื้อเห็นแบบนั้น ก็รีบเดิน ตามไป

จนถึงเวลาอาหารเที่ยง เซียวซูก็ถูกเฉียวซื้อซื้อจนพูดอะไรไม่ ออกแล้ว สีหน้าน่าเวทนา

เย่ไม่เซินเองก็เลิกงานกลับมา คนกินข้าวก็เลยเพิ่มเป็นห้าคน
พอเขาเข้ามาในบ้านแล้วเห็นเฉียวซื้อก็ชะงักไปครู่หนึ่ง จาก นั้นก็ถอดเสื้อนอกออก แล้วมองเฉียวจอด้วยสายตาเรียบเฉย หนึ่ง

“นายมาได้ยังไง”

คำพูดนี้ไปกระตุ้นเฉียวซื้อเข้า เขาเลยรีบกระโดดขึ้นมา “ฉัน มาไม่ได้เหรอ”

เย่ไม่เป็นไม่ได้ตอบ ริมฝีปากบางเม้มเบาๆที่หนึ่ง แล้วแขวน เสื้อนอกไว้บนราว เฉียวจื่อเดินเข้ามาแล้วเริ่มกล่าวหาเขา “ที่ฉัน ยังไม่ว่าอะไรนายเลย ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สะใภ้บอกฉันว่าพวกนาย กำลังจะกลับประเทศ นายก็คงไม่คิดจะบอกฉันใช่ไหม แล้วหลัง จากที่ฉันรู้เรื่อง พวกนายก็คงกลับประเทศไปแล้ว คือ พวกเรา สองคนยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันหรือเปล่า”

เยโม่เป็น “นายรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้นายทำตัววุ่นวาย เหมือนอะไร

เฉียวจื้อสีหน้าบึ้งตึง “นายกำลังจะบอกว่าฉันวุ่นวายเหมือน

คุณแม่สินะ”

เยโม่เป็นพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “ดูท่าว่านายจะยังรู้ตัวอยู่

บ้าง

เฉียวซื้อแทบจะระเบิดทันที

ตอนนั้นหานคู่จื่อก็ตื่นมาพอดี เมื่อเห็นหาน จื่อ เฉียวซื้อก็รีบ เข้าไปหาเธอเพื่อขอความเป็นธรรมทันที “พี่สะใภ้ เธอมาพอดีเลย รีบช่วยฉันแก้ตัวหน่อยสิ ฉือเจ้าหมอนี่หาว่าฉันวุ่นวาย เหมือนคุณแม่ มีใครเขากล่าวหาพี่น้องตัวเองแบบนี้บ้าง

เมื่อได้ยินแบบนั้น หานมู่จื่อก็มองเขาอย่างประหลาดใจที่หนึ่ง ก่อนจะเม้มปาก แล้วพูดเสียงแผ่วเบาว่า

“แต่ว่า…….ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันนะ

เฉียวจื้อ “……พี่สะใภ้ เธออย่าทำกับฉันแบบนี้ ก่อนหน้านี้ฉัน พยายามอย่างหนักขนาดไหนเพื่อทำให้พวกเธอได้ปรับความ เข้าใจกัน ตอนนี้พวกเธอสองคน จะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ

หานอกะพริบตาปริบๆ แล้วลองคิดดูอีกครั้ง เฉียวซื้อช่วย พวกเธอไว้มากจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ตัวเองก็คงไม่ได้มาเจอ เยโม่เป็นอย่างราบรื่นขนาดนี้

ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นเลย

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หานมู่จื่อก็หันไปทางเยโม่เป็น “ปล่อยเขาไป เถอะ อย่าไปรังแกเขาเลย เขาถูกคนที่บ้างบังคับให้ไปดูตัวมาทั้ง อาทิตย์ ก็น่าสงสารอยู่เหมือนกันนะ

เยโม่เป็นพยักหน้า “ก็ได้ ฟังที่คุณนายเย่ว่าแล้วกัน”

เฉียวจื้อ รู้สึกเหมือนตัวเองโดนตอกหน้าไปที่หนึ่งทำอย่างไรดี ตอนนั้นเองประตูห้องครัวก็เปิดออกพอดี เสี่ยวเหยียนยกหม้อ ซุปเดินออกมา “กินข้าวได้แล้ว”

เซียวเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว “ฉันยกเอง”
จากนั้นก็ยกหม้อซุปออกมาจากมือเธอ เสี่ยวเหยียนเลยหัน หลังกลับไปยกอย่างอื่นต่อ

ทุกคนต่างก็เริ่มเข้ามาช่วยอีกแรง เพียงไม่นานอาหารที่เกี่ยว เหยียนทำก็ถูกยกมาวางบนโต๊ะจนครบ ภายในห้องเต็มไปด้วย กลิ่นหอมของอาหารอย่างรวดเร็ว เฉียวจื้อได้กลิ่นหอมของ อาหารก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขึ้นสวรรค์

หลังจากได้ชิมไปหลายคำแล้ว เฉียวซื้อก็อดไม่ได้ที่จะอุทาน ออกมา

“โอ้โห สะใภ้ ฝีมือนี้ดีกว่าเธออีกนะเนี่ย

หานมู่จื่อเหลือบมองเขาที่หนึ่ง แล้วอธิบายว่า “เสี่ยวเหยียน ฝีมือทำอาหารอยู่ในระดับสูงเชียวนะ ส่วนฉัน ก็แค่ทำตอนที่ว่าง เท่านั้น เทียบกับเธอไม่ได้หรอก”

“อ๋อ” เฉียวจื้อหันไปมองเสี่ยวเหยียนที่หนึ่ง “ถ้าได้แต่งเสียวเห ยียนเข้าบ้าน คงจะมีความสุขมากเลยสินะ” พอพูดจบ ก็แอบ เหลือบไปมองทางเชียว

เซียวซู “.…………”

เขาก้มหน้าทานข้าวเงียบๆ แต่ใบหูกลับค่อยๆแดงขึ้น เผยให้ เห็นถึงความในใจของเขา

เฉียวจื้อเห็นท่าทางของเขา ก็แอบถอนหายใจ ในใจ ก็แค่ล้อ เล่นเท่านั้นน้องชายของเขาก็อายขนาดนี้แล้วหรือ แบบนี้จะไปจีบ ผู้หญิงติดได้อย่างไร
ส่วนเสี่ยวเหยียนก็ดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เฉียวซื้อสื่อ เลยลึกขึ้น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเล็กน้อยว่า “ฉันขอไปดูก่อนว่าปิด ไฟหรือยัง”

จากนั้นก็หันหลังเดินเข้าไปในห้องครัวทันที

ทุกคน “………….”

เฉียวซื้อกลืนข้าวลงคอ แล้วมองหาน จื่อที่อยู่ฝั่งตรงข้าม “พี่ สะใภ้ สิ่งที่ฉันพูดเมื่อ……ไปทำให้เธอเดือดร้อนเข้าเหรอ ?”

หานมู่จื่อกวาดตาไปมองเฉียวซื้อที่หนึ่ง แล้วยักไหล่ เพื่อบอก ว่าตัวเองก็ไม่เข้าใจ จากนั้นก็เตรียมจะยื่นมือไปคืบกระดูกหมูที่ อยู่ไกลตัว เพียงแต่ว่ากระดูกหมูอยู่ไกลเกินไป การที่เธอจะคืบ เลยจําเป็นต้องยืนขึ้นก่อน

แต่ตอนนี้หานคู่จื่อรู้สึกขี้เกียจขึ้นมา ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะล้ม เลิกความพยายาม แล้วถอยกลับไปคีบอาหารที่อยู่ตรงหน้าแทน

ตอนนั้นเองเย่ โม่เซินกลับคืบกระดูกหมูชิ้นหนึ่งไปวางในถ้วย เธอ หาน จื่อเงยหน้าขึ้นมองเปโม่เป็นอย่างตกตะลึงเล็กน้อย คิด ไม่ถึงเลยว่าเขาจะสังเกตเห็น

ทั้งสองคนอวดความหวานชื่นอยู่ตรงหน้า เฉียวจื้อที่อยู่ข้างๆก็ ร้องทุกข์ขึ้นมา คิดไม่ถึงเลยว่าแค่จะกินข้าวสักมื้อยังต้องถูกตอก หน้าแบบนี้ แต่ก็คิดขึ้นได้ว่ามีคนที่สภาพแย่กว่าตัวเอง นั่นก็คือ เซียวซู่ที่นั่งอยู่ข้างๆเขา

คำพูดที่เขาพูดเมื่อครู่นี้ ก็แค่พูดเพื่อให้ปรับบรรยากาศ แต่คิดไม่ถึงว่าจะไปเหยียบหางของผู้หญิงคนนั้นเข้า ตอนนี้…….เซียวซูคงใจกว่าเดิม

เฉียวจื้อค่อยขยับเข้าไปใกล้เซียวซู แล้วพูดเสียงต่ำว่า “น้อง ชาย ฉันไม่ได้ตั้งใจก่อกวนจริงๆนะ ฉันเห็นนายเป็นพี่น้องจริงๆ ไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เซียวซูก็แทบไม่เงยหน้าขึ้น แล้วตอบรับ เสียงเรียบว่า

“ผมรู้”

“งั้นก็ดี” เฉียวจื้อรู้สึกโล่งอก เลยตบอกตัวเอง “นายวางใจได้ เลย ขอแค่มีฉันอยู่ ฉันจะต้องช่วยน้องชายอย่างนายแน่นอน

เซียวซู “.…………..

เงียบอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ชำเลืองไปมองคนข้างๆ ที่หนึ่ง

“ไม่ต้องหรอก ผมกลัวว่าคุณจะยิ่งช่วยยิ่งวุ่น เหตุการณ์แบบเมื่อครู่ ก็ช่วยยืนยันแล้วไม่ใช่หรือ

รอยยิ้มบนปากของเฉียวจื้อแข็งที่อไปทันที บอกว่าเขายิ่งช่วย ยิ่งวุ่น ให้ตาย รู้สึกเหมือนถูกมีดปักลงกลางใจเลย

จากนั้นเสี่ยวเหยียนก็กลับมา ครั้งนี้เฉียวซื้อไม่กล้าพูดอะไรอีก ถ้าทำให้ผู้หญิงคนนี้โกรธเข้าอีก คิดว่าเซียวซูคงจะแค้นเขาไปจน ตาย

เมื่อทานข้าวมื้อนี้เสร็จ เฉียวจื้อยังไม่ทันได้นั่งทานผลไม้ ของเขาก็โทรมาพรากชีวิตเขาไปเสียก่อน หลังจากเฉียวจื้อไปแล้ว เซียวซูก็ดูเหมือนจะโล่งอกขึ้นมาทันที ช่วงบ่าย ลุงหยูก็พาเสี่ยวหมี่โต้วมาส่ง

หลายวันมานี้ เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ที่ถือจินเป็นเพื่อนคุณตาของ เขามาตลอด พอหานคู่จื่อ ก็รู้สึกคิดถึงมาก ทั้งสองคนกอดกัน แน่น

หยูโปเห็นฉากนี้เข้า ก็พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “นายท่านบ อกว่า วันที่เหลือจากนี้ไป ก่อนที่คุณกับคุณชายเย่จะกลับประเทศ ให้เสี่ยวหมี่โต้วอยู่ที่นี่กับพวกคุณครับ”

หาน จื่อชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองหยุโป “นี่เป็น ความต้องการของคุณตาเหรอคะ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ