บทที่ 1230 คุณเซียว เชิญมาเฉยๆ หรือว่ามีใจให้กันนะ

ฟางถังถังพูดออกมาอย่างผิดหวัง “คุณโง่หรือเปล่าเนี่ย? คุณ ไม่มีแฟนก็ไปหามาหลอกสักคน? ”

หามาหลอกสักคน……….

เจียงเสี่ยวไปเม้มปากพลางยิ้มเบาๆ ด้วยความเย็นชา “จะ หามาอย่างไร? ฉันเป็นตัวสร้างแฟนเหรอ? ฉันต้องส่งออกมา เยอะๆ เลยเหรอ?

“เจียงเสี่ยวไป คุณยังเป็นนักเขียนอยู่ ตอนที่สำคัญที่สุดคุณ กลับไม่ใช่สมอง? คุณบอกแม่ของคุณว่ามีแฟนแล้ว เลยไม่อยาก ไปนัดบอด เดี๋ยวถึงเวลาคุณค่อยไปหาแฟนมาหลอกก็ได้แล้ว ไม่ใช่เหรอ? จะบังคับให้แต่งงานอะไรนั่นก็เป็นเรื่องในอนาคต แล้ว ความรักมันต้องใช้เวลาไม่ใช่เหรอ? ความเข้ากันและ ความเข้าใจมันก็ต้องใช้เวลาใช่ไหม? ถ้าจะบังคับให้แต่งงาน ถ้าตอนนั้นไม่มีหนทางอะไรแล้ว คุณก็ค่อยบอกว่าเลิกกันเพราะ นิสัยเข้ากันไม่ได้ ก็ค่อยแก้ๆ กันไปเรื่อยๆ ก็ได้”

ฟางถังถังเหมือนกับทหารฝึกสอนที่กำลังสอนเจียงเสียวไปอยู่ ในโทรศัพท์เลย เจียงเสี่ยวไปนั้นกลัวแม่ของเธอจริงๆ ดังนั้น ตอนนั้นเลยคิดอะไรไม่ออกไปมากกว่านี้ เมื่อได้ยินฟางถังถังพูด แบบนี้ ทันใดนั้นเลยคิดว่าความคิดนี้ก็ไม่เลวนัก? ?

“ปัญหาอยู่ที่ ฉันจะหาใครมาเป็นแฟนฉันล่ะ? คุณก็รู้ว่าผู้ชาย ที่เรารู้จักนั้นไม่มีมาก คนที่เคยรู้จักก่อนหน้านี้ก็แต่งงานกันไปหมดแล้ว ฉันจะให้คนที่แต่งงานแล้วมาแกล้งเป็นแฟนให้ไม่ได้ หรอกใช่ไหมล่ะ? หรือไม่……….ฉันไปเช่างั้นเหรอ? “

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปก็พยักหน้า: แบบนี้ก็ดีเหมือน กัน ไปเช่าแฟนมา ทุกครั้งที่เรียกให้เขาออกมาค่อยจ่ายเงินเขา ก็OKแล้ว”

ฟางถังถังตัดบทเธอ

“คุณอย่ามาทําเป็นใสซื่อ พวกที่เช่าแฟนน่ะถูกหลอกเยอะจะ ตายไป ไม่รู้ว่าถ้าถูกหลอกไปจนหมด สุดท้ายคุณจะทำอย่างไร ดี? ”

เจียงเสียวไป : …….ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? ”

“โลกนี้มันน่ากลัว! คนเราก็มองกันไม่ออกหรอก! ใครจะไป รู้ล่ะ!

เจียงเสี่ยวไป: “ฟางถังถัง คุณอยากทำอย่างไรกันแน่? ความคิดนี้คุณเป็นคนคิดเองนะ! หรือไม่คุณก็หาใครสักคนมา

ให้ฉันก็โอเคแล้ว? ”

“เจียงเสี่ยวไป์ คุณเองก็มีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?

มีอยู่แล้วงั้นเหรอ? เจียงเสี่ยวไปกะพริบตาปริบๆ ในหัวก็เริ่ม มีเงาหนึ่งลอยขึ้นมา เธอขบปากตัวเองเล็กน้อย หรือคุณหมาย ถึงคนแก้บทของฉันนะเหรอ? ไม่ได้ๆ เขาหัวล้าน แถมอายุเยอะ แล้ว ฉันรับไม่ได้”

ฟางถังถังได้ฟังดังนั้น ก็แทบจะคุกเข่าลงไป “ฉันยอมใจคุณจริงๆ เลย หนุ่มหล่อมาอยู่ตรงหน้าก็ไม่เอา คุณกลับไปคิดถึงคน หัวล้านอายุมากแบบนั้น ยอมใจจริงๆ

สุดท้ายฟางถังถังเลยทำได้แค่พูดว่า “ฉันหมายถึงผู้ชายที่ คุณเจอเมื่อคืนวันก่อนที่บาร์น่ะ!

ผู้ชายที่เจอที่บาร์งั้นเหรอ? เจียงเสี่ยวไปคิดขึ้นได้ เพียงไม่นานก็คิดออกว่าเป็นใคร

ผู้ชายที่ชื่อเซียวซูงั้นเหรอ?

ผู้ชายที่เมาแอ๋หลังจากอกหักงั้นเหรอ?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปก็หัวเราะหึๆ ออกมาในทันใด “เขาเหรอ? ฉันว่าช่างมันเถอะ ถึงแม้ว่าเขาจะพอดูได้ แต่เขายัง ไม่เปิดใจให้คนอื่น คืนนั้นคุณไม่เห็นเหรอ? เพราะอกหักเลยเมา ขนาดนั้น! ฉันไปหาผู้ชายแบบนั้น มันไม่น่าตลกไปหน่อยเห รอ!”

“คุณเข้าใจตำแหน่งของตัวเองในตอนนี้หน่อยได้ไหม? เขา อกหักแล้วทำไมเหรอ? คุณไม่ได้จะคบกับเขาสักหน่อย คุณแค่ จะไปเอาเขามาเป็นแฟนปลอมๆ คืนนั้นคุณช่วยเขาแล้วไม่ใช่เห รอ? ขอให้เขาช่วยตอบแทนสิ ดูท่าทีของเขาแล้ว ถ้าพามา แม่คุณจะต้องชอบอย่างแน่นอน”

เมื่อฟางถังถังพูดแบบนั้น เจียงเสี่ยวไปเองก็คิดว่าดูมีเหตุผลดี

ไม่ว่าจะเป็นส่วนสูงหรือว่าท่าทีของเซียวซู่ คำพูดการวางตัว ก็ ดูดีเลยทีเดียว ถ้าพามาเจอแม่ของตัวเองแล้วบอกว่าเป็นแฟนต่อไปจะต้องโดนบังคับให้ไปนัดบอดอีกเหรอ?

ในใจของเจียงเสี่ยวไปเริ่มมีความคิดแบบนั้น แต่กลับมีความ กังวลอยู่ : “ทำไมฉันถึงคิดว่า หาแฟนมาหลอกมันดูไม่ค่อยดี สักเท่าไหร่เลยนะ? ”

“อ๋อ นักเขียนเจียงของพวกเรามีความดีงามในจิตใจขึ้นมา แล้วเหรอ คิดว่าตัวเองทำไม่ถูก งั้นก็ทำให้มันถูกสักหน่อย ไปนัด บอดตามที่แม่คุณบอกสิ~~”

“จิตใจงดงามอะไรกัน? มันกินได้ไหมล่ะฮ่าๆ ……

เจียงเสี่ยวไปพูดกลับ ด้วยความรวดเร็ว หลังจากคิดเสร็จ เธอก็รีบส่งข้อความให้เซียวซู ก่อนจะบอกว่าตัวเองต้องการ ความช่วยเหลือจากเขา แถมยังพูดเรื่องที่ช่วยเขาเอาไว้เมื่อครั้ง ก่อนอีกด้วย เพื่อให้เซียวซูไม่มีทางปฏิเสธได้

ตอนที่เซียวซูได้รับข้อความของเจียงเสียวไปเขากำลังยุ่งอยู่ เมื่อเห็นว่าเจียงเสียวไปนัดเขาออกไปที่ร้านกาแฟเขาก็ขมวดคิ้ว ตอนที่กำลังจะบอกว่าตัวเองไม่ว่างนั้น ก็เห็นอีกข้อความที่เจียง เสี่ยวไปส่งมา

ครั้งก่อนฉันช่วยคุณเอาไว้ คุณต้องมานะ! คุณไม่อยากจะติด หนี้บุญคุณใช่ไหมล่ะ?

เมื่อเห็นคำพูดนี้ เซียวซูก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา อันที่จริง…เขาก็ ไม่ชอบติดค้างใครจริงๆ

โดยเฉพาะผู้หญิง
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เซียวซู่เลยทำได้แค่ตอบตกลง

หลังจากตกลงกับอีกฝ่ายแล้ว เจียงเสี่ยวไปก็รีบเปิดประตูออก ไป

คุณแม่เลี้ยงคิดว่าลูกสาวของตัวเองอยู่ในนั้นนานเกินไป น่าจะ แต่งหน้าแต่งตาพอสมควรแล้ว ใครจะไปรู้ว่าเมื่อออกมาเธอยัง คงเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

มองเพียงแวบเดียว คุณแม่เจียงก็โกรธเป็นอย่างมาก พลาง เธอ” “เสี่ยวไป, คุณ…….

เจียงเสียวไปเดินเข้าไปใกล้ก่อนจะจับมือของแม่ พลางยิ้ม แล้วยืนขวางเธอ “แม่ อย่าเพิ่งโกรธไป ฉันยังมีเรื่องที่สำคัญ กว่าต้องบอกคุณ”

“…อะไร? ถ้าเกิดว่าเป็นเรื่องที่ไม่อยากจะไปนัดบอดล่ะก็ ฉัน ไม่ยอมนะ! อย่างไรวันนี้คุณก็ต้องไปนัดบอด ฉันเคยคุยกับอีก ฝ่ายมาแล้ว คุณสมบัติของอีกฝ่ายนั้นไม่เลวเลย หน้าตาและนิสัย ก็ถือว่าหาตัวจับได้ยากเลยทีเดียว!

“แม่ ฉันไม่ได้จะพูดเรื่องนั้น ฉันเพียงแค่อยากจะบอกว่า ถ้า เกิดลูกของแม่มีแฟนแล้ว คุณยังจะบังคับให้ไปนัดบอดอีก ไหม? ”

เมื่อได้ฟังดังนั้น คุณแม่เลี้ยงก็ยิ้มเย้ยหยัน “เป็นไปไม่ได้ หรอก ถ้ามีแฟนแล้ว ฉันยังต้องมากังวลแทนแบบนี้เหรอ? แต่ คุณไม่มีไง คุณยังโสดอยู่เลย จะไปหาแฟนมาจากไหน? ”
เจียงเสียวไปพูดด้วยความจริงจัง : “ไม่จริง ฉันมีแฟนแล้ว” คุณแม่เจียงไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัด เลยไม่ได้ใส่ใจคำพูดของ เธอ

เจียงเสียวไปหน้าอกตัวเองเพื่อเป็นการรับประกัน : “แม่ ที่ ฉันพูดนั้นเป็นเรื่องจริง ฉันมีแฟนแล้วจริงๆ เพียงแค่ไม่ได้บอก เท่านั้นเอง”

“ฉันจะบอกเอาไว้ให้นะ เจียงเสี่ยวไป คุณอย่าคิดว่าฉันเป็น เหมือนพ่อคุณ ถูกคุณพูดอะไรแบบนี้แล้วจะเชื่อได้ง่ายๆ คุณมี แฟนแล้วก็ต้องพามาเจอฉันสิ นี่ไม่เห็นแม้แต่เงาเลย คุณกล้า บอกว่าตัวเองมีแฟนเหรอ? ”

“พามาก็ได้ วันนี้ตอนเย็นๆ ฉันจะพามา! แต่ถ้าเกิดว่าพาเขา มาแล้ว จากนี้คุณห้ามบังคับฉันนัดบอดอีกนะ”

“ซิๆ คุณดูเด็กคนนี้สิ ไม่มีแฟนใช่ไหมล่ะ? ถ้าเกิดว่าคุณมี

แฟน คงจะไม่พูดแบบนี้แน่นอน

“ถึงอย่างไรฉันก็พูดมาถึงตรงนี้แล้ว คืนนี้ฉันจะพาแฟนมาเจอ ให้ได้ คุณช่วยยกเลิกนัดบอดไปหน่อย

“หึ ให้ฉันได้เจอก่อนเถอะ ยืนยันให้ได้ก่อนค่อยมาคุยกัน

เจียงเสี่ยวไป๋หายใจเข้าลึกๆ : “คุณรอดูเถอะ!

เมื่อพูดจบ เจียงเสี่ยวไปก็ปล่อยมือของคุณแม่เจียง จากนั้นก็ คิดจะเปิดประตูออก คุณแม่เจียงเองมองเงาของเธอด้วยความ สงสัย “คุณคงไม่ใช่เวลานี้ในการหนีไปใช่ไหม? ”
“แม่ แม่ก็รู้ที่อยู่ของฉัน หนีไปแล้วมีประโยชน์อะไรเหรอ? รอดูก่อนเถอะ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ