บทที่1529 ต้องไปให้ได้เลยใช่ไหม

หลังจากวันนั้น เซียวซูก็เหมือนรู้แล้วว่าตัวเองทำผิด จึงไม่เข้าไป กวนใจหรือสร้างความรำคาญให้เจียงเสียวไปอีก ตอนที่เธอ ต้องการความช่วยเหลือจากเขาจริงๆ เขาถึงจะปรากฏตัวให้เธอ เห็น หลังจากช่วยงานเสร็จ เซียวซูก็จะเดินออกจากสายตาของ เธอไปทันที

แตกต่างจากเซียวซูคนก่อนที่คอยวนเวียนอยู่ข้างๆเธอไม่ห่าง ลิบลับ ในตอนแรกเสี่ยวไปตกใจกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของเซียว มาก เขาคงไม่ได้กลัวว่าเธอจะโกรธอีก ดังนั้นก็เลยไม่กล้าเข้า ใกล้เธอหรอกใช่ไหม

แต่พอมาคิดดูดีๆ เจียงเสี่ยวไปคิดว่าเซียวซูกำลังจะเปลี่ยน แผนใหม่เสียมากกว่า

ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีไหน เจียงเสี่ยวไปก็ไม่มีทางเปลี่ยนความ คิดอย่างแน่นอน

เธอตัดสินใจแล้ว ว่าเธอจะขอจากไปสักพัก

แต่ช่วงหลายวันมานี้เธอกับลูก ใกล้ชิดกันมาก และดูเหมือนว่า ลูกจะติดเธอมากด้วย แล้วคำโบราณที่บอกไว้ว่าแม่ลูกสามารถ อ่านใจกันออกไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า

เพราะเธอมักจะรู้สึกว่าลูกจะรู้ว่าเธอจะจากไปแล้ว แววตาที่ลูก มองมาที่เธอจึงดูน่าสงสารมาก อีกทั้งยังทำตัวเป็นเด็กดีมากตอนอยู่กับเสี่ยวไป

เหมือนกำลังจะบอกว่า หนูจะเป็นเด็กดี อย่าทิ้งหนูไปจะได้ไหม

แต่อาจจะเป็นเจียงเสี่ยวไปคิดมากไปเองคนเดียว ในความ เป็นจริงแล้วลูกเป็นเด็กดีมากอยู่แล้ว

บางครั้ง ตอนที่เจียงเสี่ยวไปอุ้มลูก แล้วแตะหรือหยิกแก้มเขา เบาๆ ก่อนจะพูดอย่างอ่อนใจ “ถ้าหากให้ลูกเลือก ลูกจะเลือกพ่อ หรือว่าเลือกแม่นะ

แน่นอนว่าทารกแรกเกิดยังไม่สามารถตอบคำถามของเธอได้ เจียงเสี่ยวไปยิ้มเศร้า “แม่โง่จริงๆเลย ทำไมถึงได้ถามคำถาม แบบนี้กับลูกด้วยก็ไม่รู้ ตอนนี้ลูกยังฟังที่แม่พูดไม่ออกเลย แล้ว จะตอบแม่ได้ยังไงกันจริงไหม

พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไปก็ลูบศีรษะของลูก ตอนนี้ผมของลูกเธอ ยังขึ้นมาได้ไม่เยอะมาก แต่เส้นผมแต่ละเส้นก็นุ่มลื่นมาก พอได้ ลูบครั้งหนึ่งก็อยากจะลูบครั้งที่สอง

“แม่ทําใจจากลูกไปไม่ได้จริงๆ ลูกคิดว่าถ้าแม่พาลูกไปด้วย พ่อของลูกจะโกรธแม่ไหม อีกอย่างถ้าหากแม่จะพาลูกไปด้วย เขาคงไม่ยอมให้แม่จากไปง่ายๆแน่นอน”

เจียงเสี่ยวไปถอนหายใจ ก่อนจะเอาแก้มของตัวเองแนบแก้ม ของลูก ก่อนที่จะมีหยดน้ำตาไหลลงมา

เธอเพิ่งคลอดลูกได้ไม่นาน ก็ต้องแยกห่างกันแล้ว ก่อนหน้านี้ เจียงเสี่ยวไปนึกว่าตัวเองจะทำได้ แต่พอได้อยู่ด้วยกัน เธอกลับพบว่าตัวเองยิ่งทำใจจากไปยากขึ้นเรื่อยๆ

ดังนั้น ก่อนหน้านี้ที่เธอไม่ยอมอุ้มลูกเลย ก็เพราะว่ากลัวจะ จากไปไม่ได้ แต่วันนั้นเธอกลับใจอ่อนซะได้

ทั้งที่รู้ว่าเป็นแผนของบรรดาแม่ๆของเธอ แต่เธอก็เดินเข้าไป ด้วยตัวเอง เพราะเธอเป็นแม่ของลูก

วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ไม่นานเจียงเสี่ยวไปก็อยู่เดือนจนครบ ทุกคนจึงไม่มีเหตุผลจะไม่ให้เธอออกไปข้างนอกแล้ว ช่วงนี้เจียง เสี่ยวไปจัดการเก็บของทุกอย่างไว้จนพร้อม

เธอซื้อของหลายๆอย่างไว้ให้ลูก เธอค้นหาข้อมูลทุกอย่าง ผ่านอินเตอร์เน็ต สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเตรียมของใช้ทุกอย่าง ให้ลูกใช้จนถึงอายุสิบแปดปี

เรื่องนี้เซียวซูเองก็รู้เรื่อง แต่ช่วงนี้เขาเองก็คิดทบทวนอย่างดี ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะขัดขวางการตัดสินใจของเธอ

จนถึงตอนที่เจียงเสี่ยวไปเก็บกระเป๋าเรียบร้อย ซื้อตั๋วเครื่อง บินเรียบร้อย แล้วเดินลากกระเป๋าเดินทางลงมาจากชั้นบน แล้ว มาเจอเซียวซูนั่งรออยู่ชั้นล่าง

ตอนที่เซียวเห็นเธอเดินลากกระเป๋าเดินทางลงมา หัวใจของ เขาเหมือนถูกทิ่มแทงด้วยมีดคม

ช่วงนี้เขาพยายามลดตัวตนของตัวเองลง ไม่เข้าไปรบกวนเธอ และหวังว่าจะใช้ช่วงเวลานี้ทำให้เธอใจเย็นลงได้

เขาคาดหวังอย่างสูง ว่าเธอจะสามารถคิดได้
แต่ความคาดหวังมันก็คือความคาดหวัง

เจียงเสี่ยวไปคิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอเขา นี่เขาคิดจะมาขวางไม่ ให้เธอจากไปอย่างนั้นเหรอ

“ต้องไปให้ได้เลยใช่ไหม”

สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจมากก็คือ เขาดูนิ่งสงบมาก ฟังไม่ ออกว่าตอนนี้เขากำลังรู้สึกยังไง เหมือนเขาเตรียมทำใจไว้อยู่ แล้ว

เขามีท่าทางนิ่งสงบมาก ทำให้เจียงเสียวไปไม่มีกะจิตกะใจจะ ทะเลาะกับเขา จึงแค่พยักหน้า

“อืม”

เดิมที่เธอคิดว่าเซียวซูจะโมโห แต่ใครจะไปรู้ว่าเขาจะนิ่งสงบ ได้ถึงขนาดนี้ เขาพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะถามต่อ “คุณซื้อเป็นตัว รถหรือว่าตั๋วเครื่องบิน เดี๋ยวผมไปส่ง

เขาพูด โดยไม่ทันจะมีเวลาให้เจียงเสี้ยวไปรู้สึกประหลาดใจ เขาก็ชูกุญแจรถขึ้นมา

“ไม่เป็นไรค่ะ”

เธออยากจะไปเอง แต่เขากลับบอกว่าจะไปส่ง มันรู้สึกแปลกๆ ยังไงชอบกล ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปจึงตอบปฏิเสธเขาไป

แต่เซียวซูกลับเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ แล้วดึงกระเป๋าเดิน ทางของเธอมา “ให้ผมไปส่งเถอะ ถือว่าเป็นครั้งสุดท้าย
พอเข้าใกล้เขา เจียงเสียวไปได้กลิ่นบุหรี่โชยออกมาจากตัว

เขา

เรื่องที่เซียวซูอารมณ์ไม่ดีแล้วดื่มเหล้าเพื่อคลายเครียดเรื่องนี้ เจียงเสี่ยวไปรู้อยู่แล้ว แต่เรื่องที่เขาสูบบุหรี่วันนี้เป็นครั้งแรกที่ เธอรู้เรื่องนี้

“คุณสูบบุหรี่ด้วยเหรอคะ”

เธอเอ่ยถามออกไปตรงๆ

เซียวซูชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับสั้นๆ “สูบครับ” “เพิ่งเริ่มสูบช่วงนี้เหรอคะ”

“ไม่ใช่ครับ ผมสูบเป็นตั้งนานแล้ว เขาเพิ่งสูบเมื่อสองสามวัน นี้จริงๆ แต่เซียวซูกลัวว่าถ้าเขายอมรับ เจียงเสี่ยวไปจะโทษว่า เป็นเพราะตัวเอง

ในเมื่อตัดสินใจจะปล่อยเธอไป เขาก็ไม่อยากให้เธอเอาความ

รู้สึกผิดจากไปด้วย

เจียงเสี่ยวไปได้ยินเขาตอบแบบนี้จึงไม่ถามอะไรอีก หลังจาก นั้นเซียวซูก็ยกกระเป๋าเดินทางของเธอไปไว้ที่กระโปรงท้ายรถ ตอนที่ก้มตัวลง เจียงเสี่ยวไปสังเกตได้ว่ากระดูกของเขาโผล่ออก มาอย่างเห็นได้ชัด

ช่วงนี้เขาผอมลงไปเยอะมาก ร่องตาก็ลึกขึ้นด้วย

เธอรู้สึกปวดใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังก้าวข้ามเรื่องนั้นไปไม่ได้เธอรีบเก็บสายตากลับมา แล้วรีบขึ้นไปนั่งข้างคนขับ ก่อนจะรัด เข็มขัดนิรภัยไว้เรียบร้อย

รอจนเซียวเข้ามานั่งในรถ เธอจึงบอกออกไปตรงๆ

“ไปส่งฉันที่สนามบินค่ะ”

หลังจากพูดเสร็จ เจียงเสี่ยวไปก็หลับตาลง เห็นได้ชัดว่าเธอ ไม่อยากจะคุยต่อ

ตลอดทางทั้งสองคนตกอยู่ในความเงียบ ถนนหนทางในยาม เที่ยงคืนตกอยู่ในความเงียบ คนทั้งเมืองกำลังอยู่ในสภาวะหลับ ใหล แต่ไฟบริเวณข้างถนนยังคงส่องสว่าง จนมาถึงสนามบิน

หลังจากเดินลงจากรถ เซียวซูก็เดินลงไปยกกระเป๋าเดินทาง ให้เจียงเสี่ยวไป เดิมทีเธอคิดจะรับมาลากเอง แต่เขากลับพูดขึ้น มาซะก่อน

“ให้ผมไปส่งคุณถึงตรงจุดตรวจคนเข้าเถอะนะ

พอพูดเสร็จเขาก็เดินเข้าไปก่อน กระเป๋าเดินทางของเธอยังอยู่ ในมือเขา เธอจึงทำได้แต่เดินตามหลังเขาไป

หลังจากเซียวซูดำเนินขั้นตอนต่างๆจนเสร็จตามกระบวนการ ให้เธอเสร็จ ก็เหลือแต่นั่งรอคิว

ถึงแม้จะเป็นช่วงเที่ยงคืน ก็ยังมีคนมายืนรอคิวอยู่เป็นจํานวน ไม่น้อย แต่ก็มีบางแถวที่มีคนค่อนข้างน้อย เซียวซูแถวที่มีคนยืน ต่อแถวเยอะให้เจียงเสี่ยวไป
ทั้งสองยืนมองผู้คนที่เดินไปเดินมา เขาเอ่ยถามเธอด้วยน้ำ เสียงบางเบา

“เมื่อไหร่จะกลับมา เจียงเสี้ยวไป์ “ไม่รู้ค่ะ

“ได้ครับ ผมจะรอคุณอยู่ที่บ้านของเรา คุณอยากจะกลับมา เมื่อไหร่ก็ได้เสมอ”

เจียงเสียวไปไม่ตอบกลับ บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนดูน่า อึดอัดมาก คนในแถวเดินผ่านจุดตรวจไปทีละคน ไม่นานก็จะถึง คิวของเจียงเสี่ยวไปแล้ว เซียวซูดึงเธอเข้ามากอดอย่างกะทันหัน

การกระทําที่รวดเร็วของเขาทำให้เจียงเสียวไปตกใจมาก ยัง ไม่ทันที่เธอจะตั้งตัว ริมฝีปากของเธอก็ถูกประกบไปซะแล้ว ที่นี่ มันสนามบินนะ…

เจียงเสี่ยวไปอยากจะผลักเขาออกไป แต่มือของเซียวซูที่รั้ง แขนของเธอไว้มันแข็งแกร่งมาก ริมฝีปากที่ประจบจูบเธออยู่ก็ รุนแรงมากเช่นกัน ทำให้เธอเริ่มรู้สึกเจ็บ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ