บทที่ 1210 ฉันไม่ได้ทำเรื่องละอายต่อใจเลย

หลังจากที่ผู้หญิงถูกพยุงตัวขึ้น มือที่ปิดใบหน้าไว้ ก็ค่อยๆปล่อย ออกมา เสี่ยวเหยียนพบว่าหน้าผากของเธอมีเลือดไหล ตกใจจน หน้าขาวซีดลงเล็กน้อย

พระเจ้า ชายคนนี้ลงมือได้โหดเหี้ยมจริงๆ ถึงกลับทุบตีภรรยา

ของตัวเองกลายเป็นสภาพแบบนี้

เธอโกรธมากจนทนไม่ไหวในทันที หยิบโทรศัพท์มือถือออก

“ฉันช่วยคุณแจ้งตำรวจ”

นี่ถือเป็นเรื่องผิดกฎหมาย

แต่ในตอนที่เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ใบหน้าของชายที่ ถูกหานชิงจับไว้ ก็บิดเบี้ยวในทันที พุ่งกระโจนใส่เสี่ยวเหยียน ในปากด่าอย่างสกปรกหยาบคาย “นังโสเภณีเน่ามาจากไหน ก ที่ผู้หญิงของกู ยังจะให้มึงมายุ่งมากเรื่องหรือ? ถึงกล้าแจ้ง ตำรวจ วันนี้ก็จะบีบมึงตาย…………..

เขายังพูดไม่จบ ก็ได้ยินเสียงแตกหากดังขึ้น แขนของเขาก็ถูก หานชิงดึงขาด ชายรุนแรงเจ็บปวดจนเหงื่อตก กรีดร้องทรมาน หานชิงสีหน้าเย็นชา “ปากยังไม่สะอาดอีก ก็ลองดู” เสียงของเขาไม่ดังมาก แต่น้ำเสียงกลับเย็นชามากเป็นพิเศษมีความเยือกเย็นไม่เคยปรากฏมาก่อน

เห็นได้ชัดว่าชายรุนแรงไม่พอใจ แต่อีกฝ่ายดึงแขนของเขา ขาดอย่างง่ายดาย และไอเยือกเย็นที่ออกจากตัวหานซึ่งอยู่ เรื่อยๆ ทําให้เขาไม่กล้าทำอะไรตาม

เมื่อกี้เสี่ยวเหยียนก็ตกใจเช่นกัน คาดคิดไม่ถึงว่า ชายคนนี้จะ มีไอพิฆาตรุนแรงขนาดนี้ ยิ่งมีความตั้งใจที่จะโทรแจ้งตำรวจ เธอมองผู้ชายคนนั้นอย่างถูก

“การทุบตีภรรยาก็เป็นเรื่องผิดกฎหมาย แม้ว่าเธอจะเป็น ภรรยาของนาย แต่ก็มีสิทธิมนุษยชน

หลังจากพูดจบ นิ้วมือของเธอ ก็กด 110 อย่างรวดเร็ว แต่ก่อน ที่เธอจะโทรออกไป ผู้หญิงที่ถูกทุบตีบาดเจ็บไปทั่วร่างในเมื่อกี้ ก็ พุ่งเข้ามากอดมือของเสี่ยวเหยียนไว้ พูดร้องไห้ “อย่าแจ้งตำรวจ ขอร้องคุณ…….อย่าแจ้งตำรวจ…….

เสี่ยวเหยียนแข็งทื่ออยู่กับที่มองเธออย่างไม่เข้าใจ “คุณ….……

ชายรุนแรงเห็นภรรยาของตัวเองเป็นแบบนี้ เมื่อกี้ยังเจ็บปวด จนหายใจหอบ แต่ตอนนี้กลับหัวเราะเยาะ “ฉันแนะนำให้พวก คุณ อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้านให้มาก นางตัวดีนี่ ได้ทำเรื่องละอายต่อ ใจเอง แจ้งตำรวจ ฉันว่าเธอกลัวมากกว่าฉันสักอีก!”

“คุณหุบปากๆ ฉันไม่ได้ทำเรื่องละอายต่อใจเลย!!” หญิงสาว จ้องเขาอย่างโกรธแค้น แล้วหันไปหาเสี่ยวเหยียน น้ำตาร่วงดั่ง เม็ดฝน “ขอบคุณมากที่พวกคุณช่วยฉัน แต่อย่าแจ้งตำรวจได้ ไหม? ถ้าแจ้งตำรวจแล้ว ต่อไป…. ฉันจะถูกทุบตีสาหัสยิ่งกว่า
เสี่ยวเหยียนชะงักไว้ เธอมองผู้หญิงอย่างจนใจ

“ถ้าไม่โทรแจ้งตำรวจ คุณคิดว่าเขาจะไม่ทุบตีคุณต่อไปหรือ?”

ตั้งแต่สมัยโบราณเป็นต้นมา เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นมากมาย ผู้หญิงจํานวนมาก ในตอนแรกเลือกที่จะอดทนไว้ แต่ด้วยความ อดทนของเธอ อีกฝ่ายจะยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันผิดแล้ว ฉันจะ แก้ไข ในตอนแรกสุดท้ายแล้ว อยากจะตีก็ดี อยากจะด่าก็ด่า ถ้า หากแจ้งตำรวจ หลังจากที่เรื่องผ่านไปแล้ว ที่แลกมาก็คือ การ ทุบตีที่โหดเหี้ยมน่าสยดสยองกว่าเดิม ดังนั้นผู้หญิงจำนวนมาก ต่างก็ไม่กล้าแจ้งตำรวจแล้ว

แต่ก็ไม่ได้ใช้มาตรการอื่น ปล่อยให้ชีวิตแห่งความทุกข์ยาก ของตัวเองดำเนินต่อไป

เสี่ยวเหยียนทนดูต่อไปไม่ไหว เดิมที่กำลังของชายหญิงนั้น ก็

แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง และภรรยาของตัวเอง

แต่งงานกันแล้ว ต่อให้ไม่รักใคร่เอาใจใส่ งั้นอย่างน้อยที่สุด ความเคารพซึ่งกันและกัน ก็ต้องรักษาไว้ไม่ใช่หรือไง? เห็น ภรรยาของตัวเองเหมือนกระสอบทราย ดุด่าทุบตีตามอำเภอใจ เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ชายควรทำจริงๆ

ดังนั้น เสี่ยวเหยียนยังคงยืนกรานที่จะโทรแจ้งตำรวจ หญิง สาวรีบกระโจนเข้ามา กอดเธอไว้แน่น ร้องไห้เสียงดัง “ขอร้อง คุณ อย่าแจ้งตำรวจ อย่าแจ้งตำรวจ ขอร้องคุณนะ”
เสี่ยวเหยียน ……….

เธอไม่คาดคิดว่าหญิงสาวจะดื้อดึงขนาดนี้ ขมวดคิ้วมั่น แล้ว พูดว่า “เชื่อฉันเถอะ แจ้งตำรวจถึงสามารถแก้ปัญหาได้

“ไม่ ไม่เอา!” ในแววตาของหญิงสาว มีความหวาดกลัวอยู่ ลึกๆ

เสี่ยวเหยียนจึงต้องส่งสายตาไปหาทานชิง สอบถามความคิด เห็นของเขา หลังจากที่พวกเธอยื่นมือออกมาช่วยเหลือ ก็ต้อง แจ้งตำรวจแน่นอน แต่ในตอนนี้ หญิงสาวกลับไม่ยอมให้เธอแจ้ง ตำรวจ แล้วความหมายในการยื่นมือเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้คือ อะไร?

หานชิงได้สัมผัสถึงสายตาของเสี่ยวเหยียน เม้มริมฝีปากบาง เล็กน้อย สุดท้ายก็พูดว่า “ในใจคุณคิดยังไง ก็ทำอย่างนั้น

ในใจเธอคิดยังไง ก็ทำอย่างนั้น?

ความคิดในตอนนี้ของเสี่ยวเหยียน การคือการโทรแจ้งตำรวจ แล้วให้ตำรวจมาประสานเรื่องนี้ แต่เห็นได้ชัดว่า หลังจากที่ชาย รุนแรงถูกตำรวจนำตัวไป มากว่าก็แค่ได้รับการตักเตือน ประสานงานระหว่างคู่สามีภรรยาทั้งสอง สุดท้ายแล้ว ฝ่ายหญิงก็ ยังต้องไปกับฝ่ายชายพร้อมกัน หลังจากนั้น………

เมื่อคิดถึงอย่างนี้ เสี่ยวเหยียนก็ขมวดคิ้ว

เธอไม่ได้เสียใจที่เข้ามายุ่งเกี่ยว แต่ในเมื่อมายุ่งแล้ว…….ก็ ต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุด
เรื่องต่อเนื่องในภายหลังทั้งหมด เป็นเรื่องที่ยุ่งยากไม่น้อย แต่ เธอจะไม่ทิ้งอีกฝ่ายไว้อย่างแน่นอน ดังนั้นเสี่ยวเหยียนจึงมอง หญิงสาว แล้วพูดว่า “แจ้งตำรวจก่อน ให้ตำรวจมาจัดการเรื่องนี้ สำหรับทางคุณ เราจะรับผิดชอบความปลอดภัยของคุณ คุณคิด ว่าอย่างไร?”

หญิงสาวยังคงส่ายหัว ยืนยันที่จะไม่แจ้งตำรวจ แต่จับแขน ของเสี่ยวเหยียนไว้แน่น ไม่ อย่าแจ้งตำรวจ ถ้า…… ถ้าหากพวก คุณเต็มใจ สามารถให้ฉันอยู่กับพวกคุณก่อนได้ไหม ฉันกลัวมาก จริงๆ……

“นังตัวดี! ถึงกล้าทิ้งไปหรือ? เชื่อไหมว่ากลับไป กูเอามึงให้ ตาย”

หญิงสาวโดนชายรุนแรงตะโกนใส่แบบนี้ ตกใจกลัวจนขยับ ไปหลบที่ด้านหลังของเสี่ยวเหยียนอีกหน่อย

“สาวน้อย” ชายรุนแรงจ้องมองเสี่ยวเหยียนอย่างโหดเหี้ยม

“คุณรู้ไหมว่า ทำไมฉันถึงทุบตีเธอ?”

เสี่ยวเหยียนย่นจมูกเล็กน้อย จ้องมองเขาอย่างไม่พอใจ

“ถ้าคุณพาเธอกลับไปจริงๆ คุณจะต้องเสียใจแน่นอน

ไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาของเสี่ยวเหยียนหรือเปล่า เธอเห็น ชายรุนแรงเหมือนจะเหลือบมองไปที่หานซึ่ง นายแววตาม อารมณ์ที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร ซึ่งน่าแปลกมาก

ตอนที่เสี่ยวเหยียนกำลังจะมองอย่างละเอียด หญิงสาวก็กรีดร้องอยู่ข้างหลังเธอกะทันหัน จากนั้นก็เป็นลมหมดสติทันที ทับมา ที่เสี่ยวเหยียน

สุดท้ายเสี่ยวเหยียนก็ยังคงโทรแจ้งตำรวจ และโทรไปที่ 120 ด้วย ชายรุนแรงถูกตำรวจจับตัวไปแล้ว จากนั้นเสี่ยวเหยียนก็ส่ง หญิงสาวที่เป็นลม ไปโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้บริเวณนี้

บาดแผลของเธอสาหัสมาก ตอนที่หมอรักษาบาดแผลให้เธอ เสี่ยวเหยียนก็อยู่ข้างๆ ดูบาดแผลต่างๆ ในตัวเธออย่างต่อหน้า ต่อตา แม้แต่บริเวณพิเศษ…….รอยแผลสารพัด

จะเห็นได้ว่า…..ผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแต่จะทุบตีคนเท่านั้น แต่ ยังรวมถึงในด้านการใช้ชีวิตคู่ด้วย…….ๆเธอก็รู้สึกเห็นใจผู้ หญิงตรงหน้า ช่างน่าสงสารจริงๆ

หลังจากที่หมอรักษาบาดแผลให้หญิงสาวแล้ว ก็ส่ายหัวให้ เสี่ยวเหยียน “บาดแผลเล็ก ใหญ่บนตัว มากเกินไปจริงๆ นอกจากบาดเจ็บ ใหม่ๆเหล่านี้แล้ว ยังมีบาดแผลเก่าอีกนับไม่ ถ้วน และเวลาของบาดแผลเหล่านี้ก็ใกล้กันมาก นี่ต้องอาศัยอยู่ ในสภาพแวดล้อมแบบไหนเนี่ย?”

เสี่ยวเหยียนฟันจนรู้สึกหนาวไปทั้งตัว

ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายที่อารมณ์แปรปรวนแบบนี้ เธอทำได้ อย่างไร?”

เพราะชายรุนแรงถูกตำรวจจับตัวไป หานซึ่งจึงตามไปสอบ ปากคำ เพราะยังไงเขาก็เป็นพยานในที่เกิดเหตุ ตอนนี้ยังไม่กลับ มา เสี่ยวเหยียนก็นั่งรออยู่ในห้องผู้ป่วย
หญิงสาวที่ได้รับการช่วยเหลือ ค่อยๆตื่นขึ้นมา

เสี่ยวเหยียนส่งยิ้มให้เธอ “ตื่นแล้วเหรอ?”

หญิงสาวเห็นเสี่ยวเหยียน ชำเลืองมองข้างหลังของเธอ โดย จิตใต้สำนึก แล้วถามขึ้นว่า “คุณคนเดียวเหรอ?”

คำถามนี้ค่อนข้างแปลกเล็กน้อย แต่เสี่ยวเหยียน ไม่ได้ คิดมากอะไร นึกว่าเธอจะกังวลว่า ชายรุนแรงนั่นก็อยู่ด้วย จึง อธิบายว่า “อืม ฉันอยู่คนเดียว หมอเพิ่งช่วยคุณรักษาบาดแผล เสร็จ อีกอย่าง…….. สุดท้ายฉันก็ได้โทรแจ้งตำรวจ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ