บทที่1291 เซาเป็นแฟนของเธอ

ผู้ที่มาเยือนก็คือลูกคนโตตระกูลเจียง

ถึงแม้วันนี้จะเป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหญิงใหญ่เจียง แต่ ช่วงเช้าลูกคนโตของตระกูลเจียงมีประชุมสำคัญ ดังนั้นจึงไป จัดการธุระให้เรียบร้อยก่อนจึงรีบมาที่นี่

ตอนที่ทุกคนรู้ว่าเขาไปทำอะไรมา ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน ว่าลูกคนโตตระกูลเจียงนั้นช่างกตัญญูจริงๆ ขนาดงานยุ่งมากยัง หาเวลามาจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้คุณแม่ แถมยังรีบมาทันทีที่ เสร็จงาน

มนุษย์ก็แบบนี้ หากมีใครที่ประสบความสำเร็จ แล้วเขาทำ อะไรเพียงเล็กน้อยก็จะได้รับคำชมมหาศาล แต่กลับลืมไปว่า นี่ เป็นความกตัญญูและหน้าที่ที่ลูกชายพึงกระทำอยู่แล้ว

แล้วจะมีสิ่งใดที่มีค่าหรือไม่มีค่ากัน

ประธานจ้าวได้ยินเสียง พอหันกลับไปแล้วพบว่าเป็นลูกคนโต ตระกูลเจียง ก็ยิ้มออกมาทันที “ท่านประธานเจียง”

พอเจียงเหย็นหมิงถูกประธานจ้าวเรียก ก็รู้สึกเกรงใจเล็กน้อย เพราะถึงแม้บริษัทของเขาจะประสบความสำเร็จอยู่บ้าง แต่เมื่อ เทียบกับบริษัทตระกูลจ้าวแล้ว ก็ดูไม่มีอะไรเลย อีกอย่างเขา อยากจะร่วมงานกับบริษัทตระกูลจ้าวมาตลอด แต่ว่าบริษัท ตระกูลจ้าวมักจะเย็นชาใส่เสมอ ไม่ค่อยจะสนใจเขาสักเท่าไหร่
เหมือนกับในครั้งนี้ เจียงเหยืนหมิงจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้กับ แม่ของตัวเอง คิดไม่ถึงเลยว่าประธานจ้าวจะมาร่วมงานด้วย เขา เลยรู้สึกเป็นปลื้มมาก ดีใจจนไม่รู้จะพูดอะไรดี

“ประธานเจียงจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้คุณหญิงท่านหรือครับ”

ประธานเจียงลูบจมูกอย่างเก้อเขิน “ใช่ครับ ทำไมวันนี้ ประธานจ้าวถึงมีเวลามาร่วมงานล่ะครับ ?”

“คือว่า ผมมาคุยเรื่อง โครงการใกล้ๆแถวนี้ แล้วได้ยินว่าที่นี่ กําลังครึกครื้น ก็เลยแวะมาดูน่ะครับ”

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็แวะเข้าไปดื่มเหล้าสักหน่อยสิครับ” เจียง เหย็นหมิงเชิญชวนประธานจ้าวอย่างระมัดระวัง

ประธานจ้าวมีรอยยิ้มประดับใบหน้า พอได้ยินกลับไม่ได้ตอบ กลับไปทันที แต่กลับมองไปทางทิศทางที่เซียวอยู่

ความหมายที่ต้องการจะถามนั้นชัดเจนมาก เจียงเหยืนหมิง เองก็มองออกได้ทันทีว่านประธานจ้าวกำลังขอความเห็นของเขา อยู่

เจียงเหม็นหมิงมองตามสายตาของประธานจ้าวไป อีกฝ่าย เป็นคนหนุ่ม แต่กลับทำให้ประธานจ้าวสนอกสนใจได้แบบนี้ เห็น ได้ชัดว่ามีที่มาไม่ใช่เล็กๆเลย

เขาเป็นนักธุรกิจ ก็เลยรีบเอ่ยปากเชิญชวนเซียวซูทันที “คุณ ผู้ชายท่านนี้เป็นผู้ร่วมงานของประธานจ้าวหรือครับ วันนี้เป็นงาน เลี้ยงวันเกิดของคุณหญิงท่าน ยังไงก็เข้าไปดื่มด้วยกันสักแก้วไหมครับ”

ที่จริงพอคุยเรื่องโครงการนี้เสร็จเซียวซูจะต้องกลับไปสะสาง งานที่บริษัทต่อ เพราะว่าที่บริษัทยังมีงานอีกมากมายกองอยู่ แต่ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ทั้งที่เดิมทีในใจก็อยากปฏิเสธ แต่ปากกลับ เปลี่ยนเป็นพูดว่า “ครับ”

เขารับปากไปเสียงอย่างนั้น

เซียวซูรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็หรี่ตา ขึ้น ทำไมตัวเขาถึงได้รับปากไปแบบนั้น

พอรู้ตัวอีกที เซียวซูก็หันไปมองค้อนเจียงเสียวไปที่หนึ่ง

เจียงเหยื่นหนึ่งค่อนข้างดีใจ เดิมทีเห็นว่าชายหนุ่มคนนี้ดู หน้าตาไม่ยิ้มแย้ม คิดว่าเขาจะปฏิเสธเสียอีก คิดไม่ถึงว่าเขาจะ รับปาก

ดูท่าว่าครั้งนี้เขาจะมีความหวังที่จะได้ร่วมงานกับบริษัทตระกูล จ้าวแล้ว

“เชิญด้านในเลยครับ

เมื่อเจียงเหย็นหมิงเดินเข้าไปด้านในแล้ว พอคนในงานเห็นว่า เขาปรากฏตัว ทุกคนต่างก็กรูเข้ามาหา หลังจากที่เจียงเหม็นหมิง ทักทายกับทุกคนไม่กี่คำแล้ว ก็เดินเข้าไปกล่าวอวยพรต่อคุณ หญิงใหญ่เจียง

เขาแต่งตัวเป็นทางการ พูดจาสบายๆ ความรู้สึกไม่ค่อยพอใจ ของคุณหญิงใหญ่เจียงที่ถูกเสี่ยวไปกับเจียงเหมยก่อเรื่องวุ่นวายให้ก่อนหน้านี้หายไปจนสิ้น

มองดูลูกชายที่ยอดเยี่ยมของตัวเองคนนี้ ก็รู้สึกปลื้มอกปลื้ม ใจจนเผยออกมาทางสีหน้าและแววตา หลังจากที่เจียงเหย็นหมิงกล่าวอวยพรวันเกิดให้คุณหญิงใหญ่

เจียงแล้ว ก็กล่าวแนะนำประธานจ้าวให้ทุกคนได้รู้จัก ตอนที่เขา พูดออกมาว่านี่คือประธานจ้าวของบริษัทตระกูลจ้าว ทุกคนใน งานต่างก็ถอนหายใจกันออกมา

พอแนะนำประธานจ้าวเสร็จแล้ว เขาก็แนะนำเซียวซูต่อ ดังนั้น จึงทำได้แค่ใช้สายตาเอ่ยถามเขาเท่านั้น “คุณผู้ชายท่านนี้ไม่ ทราบว่าคุณชื่อ ?”

ประธานจ้าวสีหน้าดูมีชีวิตชีวา ขณะที่กำลังจะบอกฐานะของ เซียวซูออกไป เซียวซูกลับเอ่ยปากเรียบๆ “เซียวซูครับ”

เขาเพียงแค่บอกชื่อตัวเองออกมาเท่านั้น ไม่ได้บอกที่มาของ ตัวเอง ดังนั้นประธานจ้าวก็เลยปิดปากลงทันที ไม่ได้พูดอะไรต่อ อีก

ส่วนเจียงเหย็นหมิงก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะ ไม่ยอมบอกที่มาของตน บอกมาแค่ชื่อเพียงเท่านั้น

แต่เขาก็ยังสามารถมีปฏิกิริยาตอบรับได้อย่างรวดเร็ว และพูด อธิบายว่า “ท่านนี้คือเพื่อนของประธานจ้าว และเป็นผู้ร่วมงาน ด้วย คุณเชียว”

พอผู้คนในงานได้ยินแบบนั้นแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองชายหนุ่มที่หนึ่ง

เขารูปร่างสูงโปร่ง สีหน้าเย็นชา รอยแผลเป็นบนใบหน้า ทำให้เขาดูเยือกเย็นขึ้นหลายระดับ ดูแล้วไม่น่าเข้าหา แต่ว่าออ ร่าบนตัวนั้นทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะมองไปทางเขาหลายต่อ หลายครั้ง

ทุกคนต่างก็เป็นคนมีไหวพริบ ประธานจ้าวเป็นใคร คนที่ สามารถคุยเรื่องโครงการกับประธานจ้าวได้ แล้วยังมีท่าทีสงบ นิ่งแบบนี้ ฐานะจะต้องสูงเท่านั้นไม่มีแน่นอน

ละตอนนี้เจียงเสี่ยวไปก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มที่มุมปาก

ใครสามารถบอกเธอได้บ้าง ว่าจู่ๆเสียวมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ได้อย่างไร เขาต้องไปเจรจาธุรกิจไม่ใช่หรือ ทำไมจู่ๆถึงได้โผล่ มางานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายเธอแบบนี้ได้

คําถามตอนนี้ก็คือ เธอจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขาดี หรือทำ

อย่างไรดี

ในขณะที่เจียงเสี่ยวไปกำลังลังเล ตู้เชียวหยู่ก็แอบย่องไปข้าง เธอเงียบๆ แล้วเอ่ยถามเสียงเบาว่า “นี่มันเรื่องอะไรกัน นั่นไม่ใช่ เซียวเหรอ เขามาปรากฏตัวพร้อมกับคุณลุงของลูกได้ยังไงกัน

พอได้ยินแบบนั้น เจียงเสี่ยวไปก็กระแอมออกมาเบาๆที่หนึ่ง “หนูจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ”

“ลูกบอกว่าเขาเป็นแฟนลูกไม่ใช่เหรอ ถ้าลูกไม่รู้แล้วใครจะรู้ อีก หรือว่าเขาไม่ได้บอกลูก”
เจียงเสี่ยวไป ….…………

ด้วยความที่กลัวว่าคุณแม่จะสงสัย เจียงเสี่ยวไปก็เลยรีบ อธิบายว่า “โธ่ ก็ตอนที่หนูเรียกเขามา เขางานยุ่งมาก ดังนั้นหนู ก็เลยบอกเขาไปว่าไม่ต้องมา หนูรู้แค่ว่าเขาต้องทำงาน แต่หนู ไม่รู้รายละเอียดงานของเขานี่คะ ที่มาปรากฏตัวพร้อมกับพวก คุณลุงกับประธานจ้าว คาดว่าก็คงแวะมาเพราะคุยเรื่องงานกัน เสร็จแล้ว เมื่อคุณแม่ก็ได้ยินที่คุณลุงถามว่าเขาเป็นใครไม่ใช่ หรือคะ จะต้องไปเจรจากับประธานจ้าวเสร็จแล้ว เลยมาด้วยกัน แน่ๆ”

เพราะเธอเป็นคนหัวไว เลยพูดให้เรื่องราวผ่านไปได้ด้วยดี แต่จู่ๆตู้เชียวหยู่กลับพูดขึ้นว่า “งั้นลูกก็ไปทักทายเขาหน่อยสิ ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นแฟนลูกนะ”

มุมปากของเจียงเสี่ยวไปกระตุกทันที “คุณแม่คะ แบบนั้นไม่ ดีมั้งคะ ตอนนี้เขาเป็นแขกของคุณลุง ถ้าหนูเข้าไปทัก ทุกคนจะ มองหนูยังไง”

เพี้ยะ

ตู้เชียวหยู่ตบหลังศีรษะของเจียงเสียวไปไปที่หนึ่ง “ยัยบ้า เขา เป็นแฟนของลูกก่อน ถึงจะไปเป็นแขกของคุณลุงลูก ลูกเข้าไป คุยกับแฟนของตัวเองไม่กี่คำแล้วจะเป็นอะไรไป หรือว่าลูกโกหก แม่ ?”

“คุณแม่คะ หนูจะไปโกหกแม่ได้ยังไง เขาเป็นแฟนของหนู จริงๆ แต่ว่าถ้าออกไปตอนนี้จะเด่นเกินไป อีกเดี๋ยวพวกเราค่อยไปหาเขาได้ไหมคะ แม่วางใจเถอะค่ะ หนูบอกแล้วว่าเขาเป็น แฟนของหนูเขาไม่มีทางหนีไปไหนหรอก นะคะ”

แต่ตู้เชียวหยกลับไม่ยอมหลงกลของเจียงเสี่ยวไปอีกต่อไป แล้ว สองมือกอดอก แล้วพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ได้ งั้นลูกไม่ ต้องไปหาเขาแล้ว ฉันจะรอดูสิว่าแฟนของลูกคนนี้จะเป็นคนยังไง ดูสิว่าอีกเดี๋ยวเขาจะมาหาลูกก่อนหรือเปล่า”

เจียงเสี่ยวไป “..………….

แม่ของเธอช่างเป็นคนที่พูดคำไหนก็ค่นั้นเสียจริง จนเธอไม่รู้ จะพูดอะไรต่อดีแล้ว

“ตามใจแม่แล้วกันค่ะ”

เธอทำได้เพียงตอบกลับคำหนึ่งอย่างเหนื่อยหน่าย เพราะเจียงเหย็นหมิงได้มาถึงงานแล้ว ดังนั้นงานเลี้ยงก็เลย

เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ทุกคนต่างก็นั่งลงประจำที่ ทางโรงแรม ก็เริ่มเข้ามาเสิร์ฟอาหาร

ตอนที่เลือกที่นั่ง ประธานจ้าวถูกเฉียงเหยืนหมิงไปนั่งตรงโต๊ะ หลัก เซียวซูมาด้วยกันกับเขา เลยถูกเชิญไปพร้อมกัน

ระหว่างนั้นเชียวหยูก็เอาแต่จ้องเขม็งไปทางเซียวซู “แฟน ของลูกคนนี้ เขาดูเหมือนว่าจะมองไม่เห็นลูกนะ เดี๋ยวไป๋ ลูกรีบ พูดมาให้ชัดเจนนะ เขาเป็นคนที่ลูกหามาเพื่อแกล้งหลอกแม่ใช่ ไหม”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ