เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1167 ไม่ว่าแฟนอยากทำอะไรก็ทำได้ตามที่ต้องการ



บทที่ 1167 ไม่ว่าแฟนอยากทำอะไรก็ทำได้ตามที่ต้องการ

เสี่ยวเหยียนตกตะลึงตาค้างไปทันที ตอนที่ผู้ชายตรงหน้าถามคำถามนี้ขึ้นมา ดูเหมือนจะตะล่อม เหยื่อให้ติดกับให้ได้

อะไรนะ? คุณจะจูบหรือไม่จูบผม? ถ้าไม่จูบ ต่อไปก็ไม่มีโอกาส แล้วนะ ไม่จูบจริงเหรอ? งั้นผมไปจูบคนอื่นแล้วนะ

และก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆเสี่ยวเหยียนก็คิดบทสมมติพวกนี้ ขึ้นมาในหัว คิดไปคิดมาว่าทำไมหานซึ่งถึงเป็นคนแบบนี้? หล่อนสะบัดหัวไปหา จากนั้นหันมามองใบหน้าเทพบุตรที่อยู่ตรง หน้าตัวเอง ทันใดนั้นหล่อนก็ยื่นหน้าเข้าไปหาเขา

“จูบ!”

แรงของหล่อนค่อนข้างมาก ตอนที่หล่อนประกบตัวเข้าหา หานชิงยังไม่ได้ทันได้ตั้งตัว ร่างสูงใหญ่ถูกหล่อนผลักจนต้อง ถอยไปด้านหลัง หานซิงตกใจจนตัวเกร็งไปสักพัก จากนั้นก็โอบ เอวของหญิงสาวไว้ หัวเราะอยู่ภายในใจ

ช่างน่าประหลาดใจเหลือเกิน

เสี่ยวเหยียนไม่สนใจว่าเขาจะคิดว่าสิ่งนี้คือความฝันหรือ ความจริง ในเมื่อเขาถามมาขนาดนี้แล้ว มีโอกาสให้แล้วไม่คว้า ไว้ก็คือคนหน้าโง่!
ยิ่งไปกว่านั้นตอนบ่ายหล่อนถูกใครบางคนจูบอยู่เป็นเวลา นาน ตอนนี้มีโอกาสให้ตัวเองกลับกลายเป็นฝ่ายรุกบ้าง ทำไม หล่อนจะไม่เอาล่ะ?

ผ่านไปสักพักใหญ่

ปากของหานชิงถูกจู่โจมจนเลือดออก หัวก็ถูกกระแทกอยู่ หลายครั้ง แต่สาวน้อยก็ยังคงกอดคอและจูบเขาไปทั่วอย่างไม่ หยุดยั้ง ภายใต้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจนี้ หานซิงจึงดึงแขน ของหล่อนออกมา

“นี่คุณจูบเป็นรึเปล่า?”

ใบหน้าและหูของเสี่ยวเหยียนแดงขึ้นมาทันที เมื่อถูกฝ่ายชาย ถามเช่นนี้ หล่อนจึงพยักหน้าลงอย่างเคอะเขิน “ปะ…เป็น แน่นอนสิ”

จากนั้นหล่อนก็เห็นรอยฉีกขาดบนปากทานชิงที่ถูกตัวเอง บดขยี้ ยิ่งทำให้รู้สึกทำตัวไม่ถูกมากขึ้น หรือว่า ช่างมันไปก่อน เถอะ…ไว้ฉันกลับไปฝึกก่อน”

“กลับไปฝึก?” หานซิงหรี่สายตาลงถามหล่อน แววตาเต็มไป ด้วยความดุดัน: “ไปฝึกกับใคร?”

เสี่ยวเหยืนน: “…มะ…ไม่ได้หาใคร แค่กลับไปหาเทคนิควิธี คุณสบายใจได้ ฉันจะต้องตั้งใจฝึกแน่นอน”

คําพูดแบบนี้….

ลูกกระเดือกของหานซิงขยับไปมา น้ำเสียงเข้มขึ้น “แน่นอนว่าต้องฝึกเยอะๆ แต่ตอนนี้ก็คือ โอกาส เข้ามาส

เขาหมายความว่าอะไรกัน เขาให้ตัวเองไปฝึกกับเขาด้วย? “ผมก็ไม่เคยมีแฟน เรามาฝึกด้วยกันได้ ต้องเรียนรู้ซึ่งกันและ กัน”

หานซึ่งดึงหญิงสาวผู้ใสซื่อและยังคงรู้สึกตกตะลึงเข้ามา เสียว เหยียนยังไม่ทันได้ตั้งตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ภาพด้านหน้าของหล่อน ก็มืดสนิทขึ้นมาทันที และถูกเขาจูบอีกครั้ง

ทุกอย่างดำเนินไปเช่นนี้ ทั้งสองฝึกกันในรถอยู่นานสักพัก

ใหญ่

ตอนที่แยกจากกัน เสี่ยวเหยียนกระแอมออกมาด้วยความเป็น อาย ซบตรงไหล่เขา ไม่กล้ามองตาเขาแม้แต่น้อย

“ตอนนี้รู้สึกเหมือนจริงขึ้นมาบ้างแล้วยัง?”

ความจริง? เป็นไปได้ยังไง? เสี่ยวเหยียนรู้สึกโล่งหัวตัวเบาไป หมด เหมือนโบยบินล่องลอยไปเหมือนเทพเซียน ยิ่งดูไม่เหมือน จริงมากขึ้น

หล่อนกลับไม่พูดอะไร แต่หานซึ่งพอคาดเดาความคิดของ หล่อนไว้ได้ เขายื่นมือไปจับแขนของหล่อน “หืม?”

“ถ้ายังคงรู้สึกว่าไม่ใช่ความจริง งั้นคืนนี้ก็กลับไปกับผมเลยไหมล่ะ?”

เสี่ยวเหยียนพูดตะโกนเสียงดัง “ไม่! ไม่ได้! เร็วเกินไป!”

เพิ่งคบกันตอนบ่าย กลางคืนจะกลับไปค้างคืนกับเขาแล้ว? นะ…นี่มันจะเป็นไปได้ยังไง? แม้ว่าภายในใจของหล่อนเฝ้ารอ มากเหลือเกิน แต่…แต่ทำไม่ได้เด็ดขาด!

หล่อนต้องรักนวลสงวนตัว!

เสี่ยวเหยียนเจ็บหน้าผาก ถูกปลายนิ้วของหานซึ่งเคาะใส่ เมื่อ ตั้งสติขึ้นมาได้ หล่อนเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของหานชิง ที่จ้องมองมาหาหล่อน: “กำลังคิดเพ้อเจ้ออะไรอยู่? ไปบ้านที่เคย ไปเมื่อก่อน มีโคงโคงอยู่เป็นเพื่อนด้วยนะ เราแยกกันนอน

เสี่ยวเหยียน: “…”

“หรือว่า คุณอยาก…”

เสี่ยวเหยียนส่ายหน้า “ไม่…ไม่อยาก

หล่อนรีบกลับไปซบที่ไหล่ของหานชิงอีกครั้ง ไม่ยอมมองตา ของเขา

เสี่ยวเหยียนกอดเขาเงียบๆเช่นนี้ครูใหญ่ จากนั้นนึกขึ้นได้ว่า ดึกแล้ว หล่อนต้องกลับแล้ว อีกอย่างรถจอดอยู่ด้านล่างนาน ขนาดนี้แล้วไม่มีใครออกมา อาจจะถูกพูดนินทาว่ากล่าวไปต่างๆ นานาก็เป็นได้ หล่อนไม่สนใจได้ แต่ยังไงก็ต้องนึกถึงหัวอกของ พ่อแม่ด้วย
เมื่อคิดถึงตอนนี้ เสี่ยวเหยียนค่อยๆลุกขึ้นยืน “เอ่อคือ ฉัน

ต้องกลับแล้ว” “ยิ้ม” หานซิงตอบเบาๆ จากนั้นค่อยๆจัดระเบียบผมและ เสื้อผ้าให้หล่อน ท่าทางอ่อนโยนมาก สุดท้ายก็ใช้นิ้วหัวแม่มือ

เช็ดริมฝีปาก ให้หล่อน จึงจะปล่อยตัวหล่อนออก “ไปเถอะ”

เสี่ยวเหยียนหน้าแดงลงจากรถไป เหมือนเต่าที่ค่อยๆคลานไป ด้านหน้าช้าๆ แต่จู่ๆก็คิดอะไรขึ้นมาได้ หล่อนวิ่งหันกลับมาอีก ครั้ง เกาะหน้าต่างมองหานชิงด้วยสายตาเป็นประกาย

“เอ่อคือ..”

“หืม?”

“กลับถึงบ้านแล้ว ส่งข้อความบอกฉันด้วยได้ไหม?”

หานชิงตกใจตะลึงไปสักพัก จากนั้นก็ยิ้มให้หล่อน “ได้แน่นอน

“คุณตกลงแล้ว? แล้วถ้าโทรล่ะ?” เสี่ยวเหยียนได้คับจะเอา ศอก หล่อนก็อยากรู้ว่าหานซึ่งจะรับหล่อนได้ถึงขั้นไหน

ใครจะไปคิดว่าหานชิงจะยื่นมือออกมาหยิกแก้มหล่อนเบาๆ จากนั้นพูดขึ้น

“คุณเป็นแฟนของผม คุณอยากได้อะไรก็ทำให้ได้หมดแน่นอน อยู่แล้ว”

น้ำเสียงของเขานุ่มนวลมาก แต่กลับกระแทกใจหล่อนอย่าง
บ!

บ!

บ!!

หัวใจของเสี่ยวเหยียนเต้นแรงจนควบคุมจังหวะไว้ไม่ได้ หลัง จากสบตามองกับหานซิงครู่หนึ่ง หล่อนก็หันหลังวิ่งเข้าไปในบ้าน ทันที

เมื่อเห็นหญิงสาววิ่งหนีจากไป สายตาของหานซึ่งก็เต็มไปด้วย รอยยิ้ม จนกระทั่งเงาของหล่อนหายไป รอยยิ้มบนหน้าของเขาก็ เลือนหายตามไปทันที จากนั้นกลับมาเย็นชาเหมือนเคย และขับ รถกลับไป

เสี่ยวเหยียนเพิ่งกลับถึงบ้าน ก็ต้องเผชิญหน้ากับสายตาที่เต็ม ไปด้วยความสงสัยของพ่อและแม่

แม้ว่าก่อนกลับเข้าบ้าน หานซึ่งจะช่วยหล่อนจัดระเบียบให้ เรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้ท่าทีของเสี่ยวเหยียนกลับดูเหมือนผิด ปกติ ผิดธรรมชาติไปมาก แววตาของหล่อนยังดูหยาดเยิ้มอีก ด้วย

“แฮ่มๆๆ!” พ่อจางกระแอมเสียงดัง จากนั้นลุกขึ้น “พ่อไป ห้องน้ำก่อนนะ แม่ลูกคุยกันเองล่ะ”
ไม่นานนักพ่อจางก็ไปแอบในห้องน้ำ

เมื่อเสี่ยวเหยียนเห็นเช่นนั้น จึงพูดขึ้น “วันนี้ร้อนจังเลย หนูไป อาบ ก่อนนะคะ”

“หยุดอยู่ตรงนั้นเดี๋ยวนี้”

เสี่ยวเหยียนเพิ่งจะเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ก็ถูกหลัวหุยเหม่ย เรียกไว้ก่อน

เสี่ยวเหยียนยืนอยู่ที่เดิม ไม่กล้าขยับไปไหน หลังจากนั้นก็หัน มายิ้มให้หลัวหุยเหมย “แม่ ทำไมดึกขนาดนี้แล้วยังไม่นอนอีก คะ? วันนี้ที่ร้านยุ่งมากเลยใช่ไหมคะ? วันนี้หนูไปหาจอมาก ตอนนี้หล่อนท้องโตมาก เดือนหน้าคงได้คลอดแล้ว

เมื่อได้ยินลูกสาวพูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่ยอมพูดเรื่องตัวเองสักที หลัวหุ้ยเหม่ยจึงพูดแทรกขึ้น “ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น พูดเรื่องตัว เองก่อน”

เสี่ยวเหยียนกลัวขึ้นมาทันที “นะ…หนูมีเรื่องอะไรให้พูดล่ะ

คะ?”

“มีแฟนแล้ว?”

เสี่ยวเหยียนตกใจตาโต “แม่รู้ได้ยังไงคะ?” ตอนบ่ายเพิ่งตัดสินใจคบกันแท้ๆ ทำไมหลัวหุ้ยเหม่ยถึง…

“หึ ลูกคิดว่าแม่ตาบอดหรือไง? เมื่อกี้ตอนแม่ลงไปทิ้งขยะบังเอิญเห็นลูกพอดี”

เสี่ยวเหยียน: “”

หัวซาไปในชั่วขณะ เห็นหล่อนตอนลงไปทิ้งขยะเมื่อครู่? งั้นก็ หมายความว่า…เห็นหล่อนอยู่ในรถกับทานชิง…

“แม่ แม่ ทำไมแม่…

“ยังไง? ตอนนี้รู้จักอายขึ้นมาแล้ว? ชั้นล่างคนเดินไปมาเยอะ แยะ ลูกกลับไม่รู้สึกอายบ้าง!” หลัวหุ้ยเหม่ยพูดเหน็บแนมหล่อน แต่อันที่จริงแล้ว หล่อนดีใจแทนเสี่ยวเหยียนอยู่ต่างหาก ลูกตัว เองมีความสุข หล่อนก็ไม่อยากจะไปสนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง

เสี่ยวเหยียนไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดี หน้าแดงจนเส้นเลือด แทบแตกออกมา เพราะเมื่อรู้ว่าพ่อแม่เห็นสองคนรักใคร่กัน ขนาดนั้นก็ต้องรู้สึกเขินจนทำอะไรไม่ถูก แม้ว่าพวกเขาจะอาบน้ำ ร้อนมาก่อน แต่ก็ยังรู้สึกเขินอยู่ดี


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ