เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 44 เป็นไปได้มั้ยว่าพวกคุณมีชู้



บทที่ 44 เป็นไปได้มั้ยว่าพวกคุณมีชู้

“เธอน่าจะไปทางตระกูลลู่ค่ะ”

สายตาที่มืดมนของเย่โม่เซินดูเสียใจอย่างบอกไม่ ถูก ผ่านไปสักพักปากอันเรียวยาวบางของเขาโค้งตาม องศาแบบเยาะเย้ย

“รนหาที่ตายจริง ๆ”

“คุณชายเย่ลู่ฉุนฉางคนนั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย พวกเรา

ต้อง…

“ไม่จำเป็น”เย่โม่เชินพูดตัดบท ก่อนตอบด้วยน้ำ เสียงเย็นชา : “เธออยากจะส่งให้ถึงมือ ก็มารอดูกันว่าหัว เธอจะแข็งขนาดไหน”

“แต่ว่า ! “เซียวซู่ตอบกลับค่อนข้างร้อนรน : “ตาย ชายที่ตัณหาจัดแซ่ลู่นั้น ถ้าเกิดว่า…

เย่โม่เซินหรี่ตามองอย่างอันตราย : “งั้นเธอก็ต้อง

โทษตัวเองแล้วล่ะ ! ”

เซียวซู : “..

**

บริษัทตระกูลลู่

“สุนฉาง เมื่อคืนคุณบอกว่าจะมาฉัน แต่ฉันรออยู่ที่ บ้านตั้งนานคุณก็ไม่มา คุณไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย ? “หญิงสาว ในชุดที่ร้อนแรงพยายามถไปบนตัวของลู่สุนฉางอย่าง หนัก มือทั้งสองข้างโอบคอของเขาไว้และยั่วยวนต่างๆ

นาๆ
ลู่ซุนฉางหัวเราะเสียงต่ำแล้วเข้าไปใกล้ซอกคอ ของอีกฝ่าย : “ที่รัก เมื่อคืนผมไปงานเลี้ยงมายุ่งมากเลย คืนนี้ผมจะไปหานะ”

“จริงนะคะ ? ห้ามหลอกฉันอีกนะ”หญิงสาวทำปาก จู่อย่างไม่เต็มใจ และขอจบ

ลู่ซุนฉางสายตามืดมน มือของเขาโอบเอวของ หญิงสาวไว้แน่น ก้มหัวลง

“ประธานลู่”เสียงที่นุ่มนวลของหญิงสาวดังขึ้นมา

ทันใด

ท่าทางของลู่สุนฉางหยุดลง และหญิงสาวในอ้อม กอดก็ถูกขัด เงยหน้าขึ้นมามองไปตามที่มาของเสียงอย่าง ไม่พอใจ

เสิ่นเฉียวถือกระเป๋าไว้ในมือแน่น เธอยืนมองพวก เขาอยู่กับที่อย่างเขินอาย

ขัดขวางความสุขของคนอื่น เป็นเรื่องที่ไร้คุณธรรม อย่างยิ่ง

แต่บทเรียนครั้งที่แล้วในสวนดอกไม้บอกเสิ่นเฉียว ไว้ว่า ถ้าหากเธอห้ามล่าสุดฉางเอาไว้ช้ากว่านี้ อาจเป็นไป ได้ว่าพวกเขาคงจะระเริงบทรักสิบแปดบวกต่อหน้าต่อตา เธอไปแล้ว เธอไม่สามารถทนดูได้ แต่เธอไม่อาจมีเวลา มารออยู่เฉยๆที่นี่ได้

สู่สุนฉางจับจ้องไปที่เธอ หรี่สายตาเล็กน้อย “อ้าว ? เธอเองเหรอ”

“ที่รัก รู้จักเธอด้วยเหรอคะ ? “หญิงสาวมองเส้น เฉียว สายตานั้นเผยเจตนาร้ายอย่างทันที และจ้องมองไปที่เธออย่างระแวดระวัง

หญิงสาวเชื่อฟังคำสั่งของลู่สุนฉาง เป็นสิ่งมีชีวิตที่

อันตรายมากจริง ๆ

เพราะเขาเจ้าชู้สำส่อนมากเกินไปจริง ๆ

“รู้..จักมั้ยเหรอ ?” ลู่ซุนฉางหัวเราะออกมาเบาๆ

แล้วมองเสิ่นเฉียว : “สาวน้อย พวกเรารู้จักกันมั้ย ?”

เสิ่นเฉียวคาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วว่าการมาถึงของ เธอคงไม่ราบรื่นเป็นแน่ เธอจึงเตรียมตัวเตรียมใจมา เรียบร้อยแล้ว ได้ยินลู่สุนฉางเอ่ยถามมาแบบนี้ เธอก็ยื่น นามบัตรที่อยู่ในกระเป๋าให้ลู่สุนฉาง : “ฉันคือผู้ช่วยของ ประธานเย่โม่เซินบริษัทตระกูลเย่ เส้นเฉียวค่ะ”

หญิงสาวไม่พอใจ : “ในเมื่อเป็นคนของบริษัทตระ กูลเย่ แล้วเธอมาทำอะไรที่ตระกูลลู่ ? ”

เสิ่นเฉียวยิ้มออกมาเล็กน้อย : “มาหาประธานลู่ ย่อมเป็นเรื่องของสัญญาค่ะ”

น้ำเสียงของเธอถ่อมตัว สีหน้าแววตาไม่ได้แสดง อาการอะไรออกมามากนัก สายตาเธอจดจ้องไปที่ลู่สุน ฉาง

ลู่สุนฉางมองเธออยู่นานสองนาน ก่อนจะหัวเราะ เยาะออกมา : “คุยเรื่องสัญญา เธอเหมาะสมเหรอ ? อยาก ให้ฉันเซ็นสัญญาด้วย เว้นแต่ว่าคุณชายเย่ของพวกเธอจะ มาขอด้วยตัวเอง”

“คุณชายเย่ขาของเขามีปัญหา ประธานลู่ได้โปรด เข้าใจด้วยค่ะ”
เสิ่นเฉียวยังคงตอบหน้าตาย

ลู่สุนฉางจ้องไปที่เธอสักพัก แล้วพูดกับหญิงสาว ในอ้อมแขนขึ้นมาทันใดว่า : “เธอกลับไปก่อน”

หญิงสาวอารมณ์เสีย ไม่ยอมไป : “สุนฉาง อย่าทำ แบบนี้สิคะ คุณต้องไปส่งฉันกลับบ้านสิ”

“อย่าดื้อ”สีหน้าของหลู่ซุนฉางเคร่งขรึมขึ้นมา บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปในทันใด

หญิงสาวมือไม้สั่น มองไปที่เขาอย่างมึนงง ลู่สุน ฉางลูบไปที่หัวของเธอ : “ฉันชอบผู้หญิงที่เชื่อฟังที่สุด เลยนะ หึม ?”

“งั้น…ก็ได้ ฉันกลับก่อนนะ”

หญิงสาวเดินและจ้องไปที่เสิ่นเฉียวอย่างจงเกลียด จงชัง เห็นได้ชัดว่าเธอกลายเป็นศัตรูหัวใจไปแล้ว

เสิ่นเฉียวสีหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิม

รอจนเธอเดินจากไป ลู่สนฉางหยิบกุญแจรถออก มา : “คุยกันบนรถดีกว่า”

ได้ยินแบบนั้น เสิ่นเฉียวก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ เธอ กัดฟัน : “ประธานลู่ ข้างนอกมีร้านกาแฟอยู่ ฉันคิดว่าที่นั่น เหมาะที่พวกเราจะไปคุยมากเลยนะคะ”

“เอ๋ เธอจะมาคุยธุระกับฉัน ควรจะต้องเป็นฉันที่จะ เลือกสถานที่ไม่ใช่ ? “ลู่สุนฉางก้าวขึ้นมาอย่างทันที พยายามจะโอบเสิ่นเฉียวไว้ในอ้อมแขน เสิ่นเฉียวสีหน้า เปลี่ยนไป เธอถอยหลังไปสองสามก้าว : “ประธานลู่อยาก ไปที่ไหนคะ ? “”ขึ้นรถ ! ”

เสิ่นเฉียวยืนตัวตรงอยู่กับที่ ไม่ขยับแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอไม่เข้าใจเลยก็คือ เธอยิ่ง ทำตัวเคร่งขรึมแบบนี้ ลู่สุนฉางก็ยิ่งอยากเห็นเธอไม่ เคร่งขรึม หรือไม่ก็ถูกแกล้งจนตื่นตระหนกทำตัวไม่ถูก

นานเท่าไหร่แล้ว ที่ไม่ได้เจอผู้หญิงที่น่าสนใจแบบ

นี้ ?

ตั้งแต่ที่เขามีเงินทอง ก็จำไม่ค่อยได้แล้วสิ

เสิ่นเฉียวกัดริมฝีปากแน่น มองไปที่เขา “แค่ฉันขึ้น รถ ประธานลู่ก็จะทำสัญญากับตระกูลเย่ใช่มั้ยคะ ? ”

สู่สุนฉางยิ้มมุมปาก : “ก็ต้องมาดูกันว่าเธอมีความ จริงใจมั้ย”

เสิ่นเฉียวขมวดคิ้ว

ข้างหน้าคือเหวลึก แค่เธอไป

“ขึ้นรถมาก่อนเถอะ ฉันยังไม่วางแผนเลยว่าจะทำ อะไรกับเธอ ฟ้าก็ยังไม่มืดซะหน่อย”ลู่สุนฉางกะพริบตา เสิ่นเฉียวขนลุกขนพองขึ้นมา ชายที่น่ากลัวคนนี้ !

เธอหันหลังจะเดินจากไป !

“เพิ่งจะมาถอดใจเอาตอนนี้ ไม่สายไปหน่อยเห รอ? “ลู่สุนฉางเดินตามขึ้นไปข้างหน้า”ผมทำเพื่อคุณเลย นะที่ให้แฟนของผมกลับไปนะ ผู้ช่วยเสิ่นคงจะไม่ทำตัวไม่ ให้เกียรติผมแบบนี้หรอกใช่มั้ย ? ”

“ก็ร้านกาแฟที่อยู่นอกบริษัท ทำไมคุณไม่ไปล่ะ ! ”
พูดจบ เส้นเฉียวใช้แรงพลักมือของลู่สุนฉางออก ก่อนจะเดินออกจากลานจอดรถไปข้างนอก

รูปร่างที่สูงยาวเข่าดีกับหุ่นผอมบางของเธอ และ ยังมีการตัดสินใจที่แน่วแน่นั้น ทำให้ลู่สุนฉางได้ไอเดีย สายจับจ้องไปที่แผ่นหลังของเธอ จากนั้นไปหยุดบนแขน ของเธอ

เสิ่นเฉียวมาถึงร้านกาแฟ เลือกโซนที่ไม่ค่อยมีคน แล้วนั่งลง รอไปประมาณสองนาที ล่าสุดฉางก็เดินเข้ามา

ประธานของกลุ่มบริษัทเดินเข้ามาในร้านแล้วลงนั่ง ข้างๆเธอ เอื้อมมือจะมากอดเธอ สีหน้าของเสิ้นเฉียว เปลี่ยนไป : “ประธานลู่ กรุณาระมัดระวังเรื่องกิริยาด้วย ค่ะ ! ”

จากนั้นก็ลุกขึ้น แล้วเสิ่นเฉียวก็ไปดูอยู่ตรงข้ามกับ เขา

ลู่สุนฉางแสยะยิ้ม : “เธอนี่ช่าง สรุปว่าจะมาคุยเรื่อง สัญญากับฉันจริงๆใช่มั้ย ?

เสิ่นเฉียวเรียกพนักงานมาสั่งกาแฟไปสองแก้ว จากนั้นก็ตอบเสียงต่ำไปว่า : “เรื่องคืนนั้น ฉันต้องขออภัย คุณด้วย !

“โอ๊ะ ? “ล่าสุดฉางขมวดคิ้ว : “เย่โม่เซินไม่กล้ามา เอง เลยส่งเธอมางั้นเหรอ ?”

“ฉันอยากมาด้วยตัวเองค่ะ ไม่เกี่ยวกับเขา”เสื่น เฉียวเม้มปาก

“แล้วถ้าฉันบอกว่า ฉันไม่รับคำขอโทษจากเธอ

ล่ะ ? ”
เสิ่นเฉียวเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาทั้งสองเย็นยะเยือก เข้ากันกับการแสดงออกบนใบหน้าของเธอ ที่แข็งที่อเป็น ไม้กระดาน

เมื่อก่อนลูกสนฉางคิดว่าผู้หญิงหัวโบราณแบบนี้ไม่ น่าสนใจเป็นที่สุด แต่ทว่าวันนี้เส็่นเฉียวทำให้ความรู้สึก ของเขาไม่เหมือนเดิม

“ทำข้อตกลงกับตระกูลเย่ สำหรับบริษัทตระกูลลู่ นับว่าคุ้มค่า ยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นโครงการที่สำคัญโครงการ หนึ่ง ประธานลู่ๆม่มีความจำเป็นจะต้องตอบปฏิเสธเลยนะ คะ”

พนักงานมาเสิร์ฟกาแฟพอดี เส้นเฉียวหันไป ขอบคุณพนักงาน ก่อนจะพูดต่อว่า : “จากที่ฉันพูดมา ทั้งหมด ประธานลู่เองก็เริ่มจากศูนย์ ตระกูลลู่มีวันนี้ได้นับ ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายประธานลู่น่าจะเข้าใจที่สุดแล้ว ในเมือง เป่ย การที่ได้ทำข้อตกลงกับตระกูลเย่ถือว่าเป็นโอการที่ หาได้ยากยิ่ง ฉันไม่เชื่อว่าประธานลู่จะปล่อยโอกาสดีๆ แบบนี้ให้หลุดลอยไปหรอกนะคะ”

“วิเคราะห์ได้ไม่เลว ที่จริงฉันก็ไม่อยากปล่อย โอกาสดีๆแบบนี้ให้หลุดมือหรอก แต่ว่า….ตอนนี้ฉัน เปลี่ยนใจแล้ว เงินฉันหามาได้แล้ว ตอนนี้ฉันก็ค่อนข้าง มีหน้ามีตา อยากให้ฉันทำข้อตกลงกับตระกูลเย่ เว้นแต่ เสียว่าเย่โม่เซินเขาจะมาขอโทษด้วยตนเอง”

“นี่มันเป็นไปไม่ได้ !”

“จะปกป้องคุณชายเย่ของพวกเธอเกินไปมั้ง ? หรือ ว่าพวกเธอจะกิ๊กกันอยู่ ? “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ