เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1059 วิเศษมาก



บทที่1059 วิเศษมาก

“มีคนอยู่ในร้านตั้งเยอะแยะ ฉันขอให้ช่วยก็ได้

หานมู่จื่อมองสำรวจการตกแต่งภายในร้าน ดูเหมือนว่าจะ เป็นการตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่นทั้งหมดและมีการเพิ่มองค์ประกอบ แบบจีนโบราณ ทั้งยังมีโคมไฟสีเข้มเข้ามาผสมผสาน เมื่อคนเข้า มาก็ทำให้รู้สึกดื่มในบรรยากาศ

หลังจากที่หานมู่จื่อสำรวจเสร็จแล้วก็นั่งทานอาหารอยู่ในร้าน เธอไม่ต้องห่วงเลยว่าอาหารจะอร่อยหรือไม่ เพราะสามารถเข้า ถึงความรู้สึกนั้นได้

“การตกแต่งร้าน….

“หม่ามี แด๊ดดี้ มากันแล้วเหรอฮะ?”

น้ำเสียงออดอ้อนน่าเอ็นดูดังขึ้นมา

คำพูดของหานมู่จื่อถูกขัดจังหวะ จากนั้นก็มองไปยังต้นเสียง

มือเล็กของเสี่ยวหมี่โต้วยังถืออาหารจานเล็ก เขายืนนิ่งอยู่กับ ที่พลางมองมายังพวกเขา หานมอนิ่งไปชั่วขณะเมื่อเห็นเสี่ยวหมี่ โต้วสวมชุดทำงานแทนชุดที่สวมใส่ตามปกติ

ชุดทำงานของเขาน่ารักมาก พอสวมอยู่บนตัวเขาก็ยิ่งทำให้ น่ารักกระจุ๋มกระจิ๋ม

เมื่อเห็นเสี่ยวหมี่โต้วในลักษณะนี้ หานมู่จื่อก็รู้สึกว่าหัวใจตัวเองอ่อนยวบไปชั่วขณะจนอยากร้องกรีดเสียงดังๆหลายครั้ง จาก นั้นก็อุ้มเสี่ยวหมี่โต้วไว้ในอ้อมแขนและถูกแรงๆ

เพราะเขาน่ารักเกินไปแล้ว!

แต่เนื่องจากสถานที่แห่งนี้มีคนเยอะเกินไป ทั้งยังเป็นร้านของ เสี่ยวเหยียน การกระทำดังกล่าวจึงดูไม่ค่อยดีนัก

ดังนั้นหาน จื่อจึงได้แต่อดใจ

“เป็นไง? ฉันตัดชุดทำงานให้เสี่ยวหมี่โต้วด้วย น่ารักมาก ใช้ ไหม วิเศษไปเลยล่ะสิ?” เนื่องจากเสี่ยวเหยียนกับหาน จื่อรู้จัก กันมานานหลายปี จึงเป็นธรรมดาที่เสี่ยวเหยียนจะมองออกถึง ความตื่นเต้นที่อยู่บนใบหน้าและอารมณ์ทางแววตาของหาน จื่อ หลังจากที่เธอเห็นเสี่ยวหมี่โต้วสวมชุดแบบนี้ เธอก็ตื่นเต้นกระด กระดาแล้วลากเสี่ยวหมี่โต้วมาถ่ายรูปเป็นบ้าเป็นหลังโดยให้ เขาโพสท่าต่างๆ

จนกระทั่งเสี่ยวหมี่โต้วทนไม่ไหวถึงจะหยุดได้

“อืม!” หานมู่จื่อพยักหน้าติดต่อกันเพื่อชื่นชมความคิดของ เสี่ยวเหยียน “วิเศษไปเลย!”

เสี่ยวหมี่โต้วเดินสาวเท้าแบบเด็กๆ เขาถือจานไว้ในมือแล้ว เดินไปทางด้านนั้น “แด๊ดดี้ หม่ามี้ พวกคุณรออยู่นี่สักครู่ เสี่ยว หมี่โต้วจะไปเอาอาหารมาให้

“ได้สิจ๊ะ” หานมู่จื่อโบกไม้โบกมืออยู่ข้างหลัง พลางพูดเบาๆ “ระวังด้วยนะ”
จากนั้นทุกคนต่างก็จ้องมองมาทางเสี่ยวหมี่โต้ว หลังจากที่ เห็นเขาเสิร์ฟอาหาร สาวๆทั้งสามคนที่นั่ง โต๊ะนั้นก็มองเสี่ยวหมี่ โต้วตาเป็นประกาย

“กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด น่ารักจังเลยเด็กน้อย ! ! ! หนูทำงานอยู่ที่นี่เห รอจ๊ะ ? ? ?”

“พระเจ้า นี่คือเทพเซียนน้อยผู้น่ารัก ทำไมหน้าตาดีจัง แล้วยัง มาทํางานที่นี่อีกด้วย สวรรค์ไม่มีตา!”

“หนูน้อย พวกเรามาถ่ายรูปกันดีไหม ? ?” เสี่ยวหมี่โต้วตอบปฏิเสธอีกฝ่ายอย่างสุภาพ “ไม่ได้ฮะพี่สาว คนสวย หม่ามี้หวง”

พี่สาว “เสียใจจัง นี่ฉันโดนพี่ชายตัวน้อยผู้น่ารักปฏิเสธเหรอ

เนี่ย ฉันจะกลับไปแขวนคอด้วยเส้นบะหมี่ซะเลย พวกเธออย่า

ห้ามฉันนะ”

“ไม่เป็นไร พวกเราไม่ห้าม พอได้เห็นพี่ชายตัวน้อยผู้น่ารัก ก็ ถือว่าเธอนอนตายตาหลับแล้ว!”

“เพื่อนเลว! เธอนี่ไม่รู้จักทะนุถนอมเพื่อนรักคนนี้เลย น่าเจ็บ ปวดชะมัด!”

เด็กผู้หญิงที่โต๊ะนั้นล้วนแต่เป็นกลุ่มเด็กผู้หญิงที่ยังอยู่ในวัย เรียน พวกเธอเต็มไปด้วยพลังและความมีชีวิตชีวา คำพูดจึงมีแต่ ค่ากระเซ้าเย้าแหย่กันเป็นส่วนมาก

เมื่อมองจากระยะไกล หานมอก็พลันนึกถึงตอนที่เธอยังอยู่ในช่วงวัยเรียนกับเม็งเส่โยว

ตอนนั้น….เรื่องทุกอย่างยังไม่ได้เกิดขึ้น เธอกับเมิ่งเส่โยวเคยมี…ช่วงเวลาที่ดีร่วมกัน แต่ไม่คิดว่าพอเวลาเปลี่ยน อะไรๆก็เปลี่ยนไปหมด

ในขณะที่หานมู่จื่อกำลังเศร้าอยู่เพียงลำพังก็มีเสียงเยือกเย็น ดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง

“เขาต้องมาทำงานกับคุณที่นี่เหรอ?”

เมื่อทุกคนได้ยินเสียงนี้ก็พากันหันไปมองเจ้าของคำพูดตาม เสียงสะท้อน

เป็นเยโมเงิน ใบหน้าของเขาได้ความรู้สึกและน้ำเสียงของเขา

ก็เฉยเมยจนแทบไม่รู้อารมณ์

คนผู้นี้เป็นผู้กุมอำนาจบริษัทตระกูลเย่ ใครจะกล้าเดา? อย่าง น้อยนอกจากหานมู่จื่อ ในสถานที่แห่งนี้ก็ไม่มีใครกล้าอีกแล้ว รวมถึงเสี่ยวเหยียนที่เคยทำงานอยู่ที่บริษัทตระกูลเยด้วย แม้จะ เป็นเพื่อนรักกับหานมู่จื่อมานานหลายปี แต่เงามืดพวกนั้นของ คุณชายเย่ที่เกิดขึ้นกับเธอก็ยังไม่หายไปไหน

แม้คุณชายเยจะอ่อนโยนต่อหาน จื่อมากแค่ไหน แต่นั่นก็ จำกัดอยู่กับแค่หาน จื่อเท่านั้น

พวกเธอล้วนเป็นคนนอกที่ไม่มีทางรับรู้ถึงมันได้เลย ดังนั้นหลังจากที่เย่โม่เซินพูดประโยคนี้ออกมา คนที่อยู่ในเหตุการณ์นอกจากหาน จื่อกับเซียวซู่แล้ว ก็ล้วนถอดสีหน้า

โดยเฉพาะเสี่ยวเหยียนที่แทบจะน้ำลายฟูมปาก

“เปล่าค่ะๆ เขาก็แค่นึกสนุก เพิ่งเปิดร้านก็มาเล่นที่นี่ได้สอง สามวันแล้ว คุณชายเก็พูดตลกไปได้…ฉันจะให้เสี่ยวหมี่โต้ว ทำงานอยู่นี้ได้ยังไง? สถานที่แบบนี้ ไม่เหมาะกับเสี่ยวหมี่โต้ว หรอกค่ะ”

หานมู่จื่อที่รู้สึกตัวได้ก็ขมวดคิ้ว เธอมองเยโม่เป็นอย่างไม่ พอใจ

ความจริงเย่ ไม่เซินก็แค่ถามไปอย่างนั้น ไม่ได้มีความหมาย เป็นอย่างอื่น แต่เป็นเพราะท่าทางของเขาจึงทำให้คนอื่นยำเกรง โดยไม่รู้ตัว เสี่ยวเหยียนพูดด้วยความนอบน้อมและประหม่า เนื่องจากความกลัว หาน จื่อซึ่งอยู่ในฐานะพี่สาวก็ย่อมไม่พอใจ

ภายใต้การถลึงตาของหานคู่จื่อ เย โม่เป็นก็รู้สึกจนปัญญาและ ทำได้เพียงแค่ถอนหายใจ “ฉันแค่ถามไปงั้นๆ ไม่ต้องกลัว

ทุกคน “…”

สามีภรรยาจางสบตากันโดยไม่พูดอะไร

หานมู่จื่อจัดการกับเย่โม่เซินเสร็จแล้วก็กลับมายิ้มคล้องแขน กับเสี่ยวเหยียน “ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันรู้สึกว่ามาหา ประสบการณ์ที่นี่สักหน่อยก็ดี ให้เสี่ยวหมี่โต้วมาช่วยเธอที่นี่ เถอะ”

เสี่ยวเหยียนกระตุกปากและพูดอย่างอายๆ “ไม่ได้หรอกคู่จื่อถึงเธอจะยอมแต่ฉันไม่ยอมหรอก เสี่ยวหมี่โต้วเล่นอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่ วันก็ถึงเวลาต้องกลับไปเรียนแล้ว ฉันไม่กล้าหน่วงเหนี่ยวซ่อ ดอกไม้ที่เป็นอนาคตของชาติหรอก อีกอย่างใช้แรงงานเด็กก็ผิด กฎหมายด้วย”

ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้ดีอยู่แก่ใจ

“อืม ก็ดี งั้นก็ให้เขาอยู่กับเธออีกสองสามวัน พอถึงเวลาค่อย มารับเขากลับไปเรียนแล้วกัน ไม่รีบๆ ” หานซื่อตบมือเสี่ยวเหยี ยนเบาๆเพื่อเป็นการบอกเธอว่าไม่ต้องกังวลหรือประหม่า

พอเสี่ยวเหยียนที่เพิ่งถูกทำให้ตกใจกลัวเห็นหาน จื่อจัดกา รกับเย่โม่เซินไปแล้ว เธอถึงจะโล่งอกได้

“มู่จื่อ ขอบใจนะ”

เสี่ยวเหยียน โน้มตัวไปกระซิบข้างหูหานคู่จื่อ หาน จื่อคิด อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่จู่ๆหางตาก็เหลือบมองไปทาง เซียวซูที่ยืนอยู่ข้างๆ

เขามาถึงนานแล้วแต่ยังไม่ได้คุยกับเสี่ยวเหยียนสักคำ ทว่า สายตาของเขาก็ยังคงมองเสี่ยวเหยียนมาตลอด

ถ้าเธอไม่ทำอะไรสักอย่าง เธอก็ดูจะไม่มีความเห็นอกเห็นใจ

สินะ?

ถึงอย่างไรเซียวซูก็คอยช่วยเหลือเธอกับเยโม่เซินตั้งหลาย เรื่องมานานแล้ว พอคิดถึงตรงนี้ หาน จื่อก็เอ่ยปาก “ไม่ต้อง เกรงใจฉันขนาดนั้นหรอก ของขวัญฉันกับเยโม่เซ็นวางอยู่บนโตะ เดี๋ยวฉันจะเดินไปดูรอบๆสักหน่อย ชั้นสองก็มีที่นั่งไม่ใช่เห รอ?”

พอพูดมาถึงตรงนี้ หาน จื่อก็ดึงแขนเสื้อเย่ไม่เซ็น “พวกเรา ขึ้นไปดูชั้นสองกัน”

เป็นที่แน่นอนว่าเยโมเงินตอบรับคำขอของเธอ “อืม” ดังนั้นเย่ โม่เซินกับหานคู่จื่อจึงขึ้นไปชั้นสองสามีภรรยาจางก็ มองตามทั้งสองไป จนกระทั่ง…

“เซียวซู่? คุณก็มาด้วยเหรอ?”

อันที่จริงเสี่ยวเหยียนสังเกตเห็นเขาได้ตั้งนานแล้ว ตอนที่เห็น เซียว เสี่ยวเหยียนก็ยังจำการพบกันครั้งสุดท้ายได้ คำพูดที่เธอ พูดตอนนั้นเริ่มปรากฏชัดขึ้นในตอนนี้ ไม่รู้ว่าทำไมคำพูดเหล่า นั้นถึงทำให้เซียวซูกลายมาเป็นแบบนี้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ