บทที่ 1378 ลูกสะใภ้ผู้น่ารัก

ดังนั้นหลายปีมานี้ เธอคุ้นชินแล้ว จึงไม่ได้สังเกตเห็นว่าเหลียง หย่าเหอและเชียวหมิงจื้อทั้งสองคนไม่กล้านั่งลงไปเพราะสีของ เบาะรองนั่งอันนี้

ภายใต้การต้อนรับอย่างอบอุ่นของเธอเหลียงหย่าเธอนั่งลง ไปก่อน รู้สึกแปลกใจมากที่พบว่าเบาะนั้นยังนุ่มมาก จากนั้น เรียกให้เชียวหมิงจื้อนั่ง ยังทำตาขวางใส่เขาด้วย สายตานั้น เหมือนจะฆ่าเขา

เซียวหมิงจื้อลูบๆคลำๆจมูกอย่างเขินๆ สุดท้ายก็ได้แต่นั่งลง “เสี่ยวไป๋จ๊ะ การตกแต่งภายในบ้านนี้ทั้งหมดหนูเป็นคนจัดเห

รอ” “อืม” เจียงเสี่ยวไปพยักหน้า: “ฉันชอบโทนสว่างๆแบบนี้ แล้วไม่ทำให้หดหูขนาดนั้น ทำให้คนอารมณ์ดี

พูดมาถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปจู่ๆก็นึกอะไรขึ้นได้ “อ๋อ ใช่แล้วค่ะ ดูแล้วปัญญาอ่อนนิดหน่อยใช่มั้ยคะ หนูใช้ตั้งแต่เด็กจนชินแล้ว ค่ะ ดังนั้นก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก

“ไม่เป็นไรๆ ไม่ปัญญาอ่อน น่ารักมากนะ ผู้หญิงสาวอย่างหนูก็ ควรจะใช้ของแบบนี้ สดใสมีชีวิตชีวา”

เหลียงหย่าเหอพอเห็นเจียงเสี่ยวไปก็ชอบมาก ดังนั้นจึงรีบหา โอกาสชมเธอหลายคำ พูดจบก็ผลักเซียวหมิงจื้อ
เชียวหมิงจื้อที่อยู่ภายใต้การกำกับของเธอก็ยิ้มอย่างซื่อๆ “ใช่แล้ว คนหนุ่มคนสาวอย่างพวกคุณก็ควรจะใช้แบบนี้”

หลังจากทุกคนพูดคุยสัพเพเหระกันแล้วหลายประโยค เจียง

เสียวไปหาโอกาสไปห้องน้ำระหว่างนั้นก็ส่งข้อความหาเขียว

บอกว่าพ่อกับแม่เขามาถึงที่บ้านแล้ว แต่ตอนที่เซียวซูได้รับข้อความ ก็ล่วงเลยไปเกือบยี่สิบนาที

แล้ว

พอเขาเห็นข้อความที่เจียงเสี่ยวไปส่งมา คิดว่าเป็นข้อความ พูดคุยธรรมดาหรือว่าคำถาม หลังจากที่อ่านเนื้อความชัดเจน แล้ว แววตาเขาเปลี่ยนไปช่วงหลายนาทีนั้น

พ่อแม่มาที่บ้าน ทำไมไม่บอกให้เขารู้ล่วงหน้าก่อนสักคำ ความจริงแล้วเมื่อก่อนก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่จํานวนครั้งที่ พวกเขามานั้นน้อยมาก ดังนั้นเซียวซูจึงลืมเรื่องนี้ไปเลย หลังจาก เจียงเสี่ยวไปย้ายเข้ามาอยู่แล้ว เขาก็ไม่ได้คิดว่าวันหนึ่งทั้งสอง ฝ่ายจะพบกัน

บ้านของตัวเองจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น พ่อแม่จะ ต้องเข้าใจผิดแน่

ในเมื่อเขากับเจียงเสี่ยวไปเป็นแฟนกันหลอกๆ ทั้งสองคน แทบไม่ได้มีความรู้สึกใดๆเลย หากทำให้พ่อแม่เข้าใจผิด ต่อไป เขาต้องเสียเวลานานเท่าไหร่ไปอธิบาย

คิดแล้วก็ทําให้รู้สึกปวดหัว
เขียว คิดทบทวน ตัดสินใจกลับไปบ้านก่อน

อีกด้าน สองสามีภรรยาตระกูลเซียวตัดสินใจที่จะอยู่กิน อาหารกลางวันแล้ว เจียงเสี่ยวไปทําอาหารอย่างมากมายอุดม สมบูรณ์หนึ่งมื้อต้อนรับพวกเขา

จากนั้นตอนที่เธอทํากับข้าวเหลียงหย่าเหอก็ตามเข้าไป เห็น ฝีมือทำกับข้าวที่ทะมัดทะแมงคล่องแคล่วของเจียงเสี่ยวไป ความชื่นชอบและความรู้สึกดีๆต่อเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

นี่คือลูกสะใภ้ที่น่ารักอะไรอย่างนี้เนี่ย

เหลียงหย่าเหอยิ่งมองเจียงเสี่ยวไปก็ยิ่งชอบ แต่ไม่นานเธอก็ดู เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้อย่างนั้น “จะว่าไปแล้วนะเสี่ยวไป หนู ทำอาหารเก่งขนาดนี้ คงไม่ใช่ว่าตอนที่อยู่กับเซียวซูมีแต่หนูทำ กับข้าวนะ”

ได้ยินดังนั้น เจียงเสี่ยวไปพยักหน้าอย่างไม่ลังเลแต่อย่างใด เหลียงหย่าเหอพอได้ยินสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที “ทำอย่างนี้ได้ยัง ไงกันล่ะแม้หนูจะเป็นแฟนเขา แต่หนูไม่จำเป็นต้องทำกับข้าวให้ เขาตลอดก็ได้นะ เซียวซูไอ้ลูกคนนี้ก็ช่างจริงๆ มีแฟนแล้วก็ไม่รู้ จักทะนุถนอม ให้หนูมาทำกับข้าวได้ยังไงกัน ลูกคนนี้ช่างไม่รู้ เรื่องเลย เสี่ยวไป๋หนูวางใจเถอะ ตอนเที่ยงเขากลับมาฉันจะด่า เขาให้ตายเลย”

เจียงเสียวไปหมดคำพูดไปชั่วขณะ

เพราะเธอก็แค่พลั้งปากพูดไป แต่คิดไม่ถึงว่าแม่ของเซียวซู กลับมีปฏิกิริยาตอบโต้มากขนาดนี้ สำหรับเธอแล้ว เซียวซูไม่ใช่ลูกชายของเธอเหรอ อย่างนั้นเธอก็ควรจะเข้าข้างลูกตัวเองถึงจะ ถูก แต่กลับมาเข้าข้างตัวเอง

อีกทั้งตนและเซียวซูก็ไม่ใช่แฟนกันจริงๆ เธอใช้เงื่อนไขการ ทํากับข้าวแลกเปลี่ยนกับเขา เขาจึงตอบตกลงเป็นแฟนหลอกๆ กับตน ช่วยกันตนเองจากการดูตัวที่วุ่นวายทั้งหลายทั้งปวง

เรียกว่าทั้งคู่ได้ผลประโยชน์ร่วมกัน

ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปไม่ได้รู้สึกว่ามีปัญหาอะไร แต่แม่ของเชียว ซูมีปฏิกิริยาตอบโต้แรงมาก

คิดมาถึงตรงนี้ เธอถอนหายใจเบาๆ อธิบายว่า : “คุณน้า ไม่ เป็นไรค่ะ ยังไงหนูก็อยู่บ้านทุกวันไม่มีอะไรทำ ดังนั้นบางครั้งก็ ทำกับข้าวบ้าง หนูก็ไม่ได้ทำบ่อยนะคะ บางครั้งพวกเราก็ออกไป ทานข้างนอก”

เหลียงหย่าเหอกลับถามอีกคำถาม : “งั้นปกติตอนหนูทํา กับข้าว เซียวซูลูกคนนี้มันล้างชามมั้ย”

เจียงเสียวไปพยักหน้า

สำหรับเรื่องล้างชาม เซียวซูดูเหมือนจะยึดงานนี้เอาไว้กับตัว เอง และเขาก็ไม่ได้ทํางานอื่นใดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่เขาก็ทำ อย่างละเอียดรอบคอบมาก

ไม่ว่าเจียงเสี่ยวไปจะทำห้องครัวสกปรกเลอะเทอะขนาดไหน เซียวซูก็สามารถทำความสะอาดได้ทั้งหมด

เหลียงหย่าเหอเห็นเจียงเสี่ยวไปพยักหน้า จึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก “งั้นนั้นก็ดี อย่างนั้นเขาก็ไม่ถือว่าเป็นเยียวยารักษา มากนัก ถ้าแม้แต่จานชามเขายังไม่ล้าง อย่างนั้นคงต้องตัดขา เขาแล้วจริงๆ”

ฟังมาถึงตรงนี้ จู่ๆเจียงเสี่ยวไปก็รู้สึกว่าเซียวซูน่าจะน่าสงสาร มาก ฮ่าๆๆๆ แม่ของเขาดูท่าจะไม่เกรงใจเขาเลยแม้แต่น้อย เซียวซูกลับมาอย่างรวดเร็วมาก แต่ตอนที่เขาเข้าประตูมา

อาหารของเจียงเสี่ยวไปและเหลียงหย่าเหอก็ทำเสร็จเรียบร้อย

แล้ว ส่วนเซียวหมิงจื้อก็กำลังช่วยจัดวางตะเกียบ

มองเห็นเซียวซู เซียวหมิงจื้อก็เผยให้เห็นรอยยิ้ม

“เซียวซู เสี่ยวไปบอกว่าอีกพักหนึ่งลูกถึงจะกลับมา วันนี้ทำไม เลิกงานเร็วขนาดนี้ล่ะ

เซียวซูกวาดสายตามองภายในห้อง เปลี่ยนรองเท้าเข้ามา โดยไม่พูดจาอะไร มองชามตะเกียบบนโต๊ะวางเสร็จแล้ว ก็ถาม ว่า “นี่ทานข้าวกันเร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ”

เชียวหมิงจื้อพยักหน้า: “ใช่ เสี่ยวไปให้พวกเราอยู่กินข้าว ด้วยกัน แม่ของลูกช่วยเธอทำกับข้าวอยู่ในครัว

ได้ยินถึงตรงนี้ ความจริงเซียวซู่ปวดหัวเล็กน้อย เขาเก็บ ความรู้สึกในแววตาทั้งหมด ถามเบาๆว่า “ทำไมก่อนจะมาไม่ โทรบอกผมก่อน ผมจะได้ไปรับพวกคุณ”

เขาจะได้จัดการทางนี้ให้เสร็จก่อน

ในเมื่อเขาและเจียงเสี่ยวไปไม่ใช่แฟนกันจริงๆ แต่พ่อแม่เห็นพวกพักอยู่ด้วยกัน ก็ต้องคิดเป็นอย่างนี้แน่

ถึงเวลาเรื่องพวกจะต้องสร้างความวุ่นวายให้เจียงเสียวโดยไม่จําเป็น

ปกติลูกงานยุ่งมากไม่ใช่เหรอ พ่อคิดโทรหาลูก แต่แม่ลูกให้โทร บอกว่าปกติลูกก็งานยุ่งแล้ว ยังต้องรีบไปเราอีก ต้องเหนื่อยขนาดนั้น อีกอย่างพวกเรามีกุญแจ แล้วเส้นทาง เลยมาเอง ไม่เดือดร้อนยุ่งยาก

เซียวซูพูดอะไรอีก

พอดีตอนเหลียงหย่าเหอยกอาหารออกถลึงทันที หลังจากวางจานอาหารบนโต๊ะดึงแขนเสื้อ เขาลากเข้าในห้อง

มันเรื่องอะไรลูกได้ยินคำถามของเซียวซูเม้มปาก เตรียมจะอธิบาย “แม่ มันได้เป็นอย่างคิด…….

เสี่ยวไป๋เป็นแฟนลูก ทำไมลูกให้เขาทำแฟนไว้เอาอกเอาใจทะนุถนอมลูกไม่เหรอ ลูก เธอ ทํากับข้าวให้ตลอด ลูกเห็นเธอเป็นแม่บ้านหรือยังไง

เซียวซูอึ้งไปทันที มองเหลียงเหอไม่ตัวเองทําผิด

ลูกได้ยินแม่พูดกับมั้ย แล้วลูกไปแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกที่บ้านสักคำ แม่กับพ่อมาครั้งลูกไปดูหลายคนเลย แม่พ่อแต่งงานของลูก ลูกกลับทำดีมาก ไม่บอกสักคำว่าตัวเองมีแฟนแล้วไม่ยอมบอกที่บ้านเลย

“แม่ มันไม่ได้เป็นแบบนี้ แม่ฟังผมอธิบาย

“พอแล้วไม่ต้องอธิบาย ลูกไม่ใช่จะพูดเรื่องที่ลูกให้เธอทำ กับข้าวเหรอ เสี่ยวไปจิตใจดีไม่ถือสาหาความกับลูกนี้ ถ้าเป็นแม่ นะ แม่คงจะทิ้งลูกไปนานแล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ