บทที่ 1539 ลองดูครึ่งปี

จนเมื่อเจียงเสี่ยวไปตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่เห็นสมุดบัญชีบน โต๊ะ ก็ถอนหายใจแล้วหยิบมันขึ้นมา

ตามนิสัยของพ่อแม่เธอ สิ่งที่ให้เธอแล้วคาดว่าอย่างไรก็จะไม่

เอาคืนกลับไปอีก

คิดถึงก่อนหน้านี้ระยะเวลาที่เหลียงหย่าเหอกับเซียวซูใช้จ่าย ไปเพื่อตน เจียงเสี่ยวไปก็ตัดสินใจโทรหาเขียว ชวนเขาออกมา คุยกัน

ทั้งคู่ไม่ได้นัดหมายสถานที่อื่น จะไปพบกันที่บ้านหลังเก่า เจียง เสี่ยวไปฝากลูกให้แม่เธอดูแล หลังจากนั้นก็มาเอง

เซียวเห็นเธอมา ก็เอานมร้อนแก้วหนึ่งให้เธอ โดยที่ไม่ได้พูดอะไร

“คุณรู้ใช่ไหมว่าที่ฉันมาหาคุณเพราะต้องการอะไร

หลังจากเจียงเสี่ยวไปเปิดปากพูด เซียวซูก็พูดว่า “ดื่มนมร้อน ก่อน อย่าไม่ทานอาหารเช้า สุขภาพของคุณไม่ดี”

เมื่อได้ยิน ปลายนิ้วของเจียงเสียวไปก็หยุดนิ่ง ผ่านไปนาน มากก็ยังไม่ได้สัมผัสแก้วนม ในห้องนั่งเล่นเงียบสงัด เซียวเห็น ว่าเธอไม่ขยับเลย จึงเอานมไปวางไว้ตรงหน้าของเธอให้เธอแทน

“ดื่มหมดแล้วค่อยพูด ยังไงคุณพูดอะไรผมก็จะตกลงกับคุณอยู่แล้ว”

ส่วนลึก ในหัวใจของเจียงเสี่ยวไปสั่นไหว แต่กลับยังคงไม่ไป หยิบแก้วนม ริมฝีปากขยับ จนในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นมองเซียวซู

“คุณรู้เหรอว่าฉันมาหาคุณทำไม

“รู้ครับ”

“แล้วคุณยังพูดอีกเหรอว่าฉันพูดอะไรคุณก็จะตกลงทุกอย่าง”

“อืม” เซียวซูพยักหน้า “สำหรับคุณ ผมตกลงทุกอย่าง

ระหว่างนั้นจู่ๆ เจียงเสี่ยวไปก็ไม่รู้จะพูดอะไร เธอเอื้อมมือไป หยิบแก้ว อุณหภูมิของนมกำลังดี ถูกเธอจับไว้ในอุ้งมือ ความ อบอุ่นไหลผ่านฝ่ามือเข้าสู่หัวใจ

เธอถือนมเอาไว้โดยไม่พูดอะไรเลย

ผ่านไปนานถึงได้ส่งเสียงถามเขาออกมา “ครึ่งปีมานี้ คุณ เสียใจภายหลังบ้างไหม

เซียวหัวเราะขมขื่น “เสียใจภายหลังแล้วยังไง ไม่เสียใจภาย หลังแล้วทำไม คุณจะกลับมาหาผมเหรอ”

เขาเหลือบสายตาขึ้นมอง สายตามองตรงเข้าไปในดวงตา ของเจียงเสี่ยวไป “ต่อให้ผมจะเจ็บปวดแค่ไหน ตายทั้งเป็นยังไง คุณก็ไม่อยากกลับมาหาผมแล้ว มีบางเรื่องเกิดขึ้นไปแล้ว สิ่งที่ ผมทําผิดพลาดไป ผมไม่รู้เลยว่าควรชดเชยยังไง เพราะคุณไม่ เต็มใจจะให้โอกาสผมได้ชดเชย”
“ถ้า…ถ้าสามารถทำได้” เซียวซูหัวเราะขมขื่น ลดสายตาลง “ผมยินดีจะใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อชดเชย

ส่วนลึกในหัวใจของเจียงเสี่ยวไปสั่นไหวอย่างรุนแรง เธอกัด ริมฝีปากล่างอย่างเอาเป็นเอาตาย เป็นเวลานานกว่าจะถามว่า “ในที่สุดคุณก็ยอมรับว่าเหตุการณ์นั้นคุณทำผิดพลาดไปงั้นเห รอ”

“ไม่ใช่ทำผิดพลาด แต่มันคือการไม่ควรทำ” เซียวซูเม้มริม ฝีปาก “เป็นผมเองที่ไม่คิดให้รอบคอบ เป็นผมเองที่ไม่มีความ อดทนไม่มีความรับผิดชอบ ผมไม่ควรไม่จัดการความรู้สึกของ ตัวเองให้ดีก่อนที่จะอยู่กับคุณ และหลังจากที่อยู่กับคุณก็ยังไม่ ควรยังผูกหัวใจไว้กับคนอื่น

คำที่บอกว่าผูกหัวใจไว้กับคนอื่นเป็นตัวกระตุ้นต่อเจียงเสียว ไป เธอสีหน้าซีดขาวไปเล็กน้อย “อย่าพูดอีกเลย”

“แต่ว่าเสี่ยวไป!” ทันใดนั้นเซียวซูก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องเธอ อย่างจริงจัง มือจับลงบนไหล่ของเธอ “มีแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว เท่านั้น มีแค่ครั้งเดียว หลังจากเหตุการณ์ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต หัวใจของผมก็มีแต่คุณเท่านั้น ไม่มีคนอื่นเลย

“คุณพูดอะไร” เจียงเสี่ยวไปถามอย่างค่อนข้างประหลาดใจ

“ผมรู้ว่าคุณอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมสามารถสาบานต่อสวรรค์ ว่า คำพูดของผมไม่ใช่คำพูดไร้สาระ บางทีตอนแรกในหัวใจผมยัง ผูกติดกับเธอ แต่หลังจากถูกคุณเติมเต็ม มันก็ไม่มีที่ว่างสำหรับ คนอื่นอีก”
ตอนที่พูดคำเหล่านี้ การแสดงออกของเซียวซูดูจริงใจมาก แววตาก็อ่อนโยนมาก มันบ่งบอกว่าผมอยู่ตรงนี้ คุณตรวจสอบดู ได้ ถ้าคุณไม่เชื่อก็สามารถผ่าหัวใจของผมออกมาตรวจสอบแรง ผลักดันความรู้สึกได้

เจียงเสี่ยวไปครุ่นคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาว่าเขารักตัวเองหรือไม่

วันนี้เขาเริ่มตรงไปตรงมากับตน เธอก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเอง ถูกตีอย่างรุนแรง ในขณะเดียวกันก็ถูกมือคู่ใหญ่ฉวยมาจับไว้ไม่ สามารถกระโดดหนีได้

เธอกัดริมฝีปากล่าง จ้องเขาอย่างโหดร้าย

“คุณพยายามจะกักขังฉันไว้ใช่ไหม เจตนาโกหกเหรอ คุณ โกหก ถ้าใจคุณไม่มีที่ว่างให้คนอื่น แล้วทำไมตอนนั้นถึงได้ทิ้ง ฉันไป คุณมันคนโกหก คำพูดของคุณไม่เป็นความจริงเลยสัก นิด!”

“ถ้าในหัวใจผมยังมีที่สำหรับเธออยู่ครึ่งหนึ่ง ตอนนั้นคงรู้สึก ผิดแน่ ทำไมยังต้องส่งเธอไปโรงพยาบาลอีกล่ะ เสี่ยวไป คุณ ไม่ใช่ไม่เชื่อผม แต่คุณไม่เชื่อในตัวเองใช่ไหม”

ได้ยินอย่างนั้น เจียงเสี่ยวไปก็ชะงักไป

“คุณไม่เชื่อว่าตัวเองจะสามารถคว้าหัวใจของผมได้ ดังนั้นจึง

ทุกข์ใจกับผลได้ผลเสียจนไม่สบายใจมาก ถูกไหม” โชคไม่ดีคือ ภายในหัวใจของเจียงเสี่ยวไปถูกเซียวซูตีโดย

สมบูรณ์ไปแล้ว เรื่องราวเมื่อครั้งแรกเธอยังคงค้างคาใจไม่รู้จบสายมันขาดไปแล้ว เมื่อต่อมาเกิดขึ้นอีกครั้ง มันจึงแตกละเอียด ไม่มีชิ้นดีแล้ว!

เธอไม่สามารถแม้แต่จะถือแก้วนม ได้แต่ผลักเขาออก จากนั้น

ก็วางแก้วไว้ข้างๆ

“คุณอย่าพูดอีกเลย ต่อให้คำพูดของคุณจะจริง ฉันก็ไม่อยาก คุยกับคุณอีกแล้ว เมื่อฉันตัดสินใจลงไปแล้วฉันก็จะไม่

“ให้โอกาสผมอีกครั้งได้ไหม” ทันใดนั้นเซียวซูก็เข้ามากอด เอวของเธอไว้ อิงแอบกระซิบข้างหูเธอ “ไม่ง่ายที่จะได้อยู่ด้วยกัน อย่าแยกทางกันแบบนี้เลย ได้ไหมครับ”

เจียงเสี่ยวไปไม่ได้เอ่ยอะไร เพียงขนตาสั้นเบาๆ

“ลูกยังเล็กมาก คุณทนได้เหรอถ้าเขามีแม่แค่คนเดียว โดยที่ ไม่มีพ่อ แล้วต่อไปชีวิตของเขาจะสมบูรณ์เหรอ ตอนนี้ทั้งในหัวใจ และในสายตาของผมมีเพียงคุณ ต่อให้ผมเป็นแบบนี้ คุณก็รับไม่ ได้เลยเหรอครับ”

“อย่าพูดอีกเลย”

“เมื่อเริ่มต้นหมอดูทำนายว่า เราทั้งคู่ไม่ใช่จากเป็นก็จากตาย ตอนนั้นเมื่อคุณบอกเรื่องนี้กับผม ผมประทับใจมากจริงๆ นะ เสี่ยวไป เพราะคุณไม่ปิดบังผม และผมก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเดิน ร่วมทางกับคุณตลอดไป เพราะฉะนั้นอย่าแยกทางกันง่ายๆ แบบ นี้เลย ได้ไหมครับ”

เขาให้ใจทั้งหมดกับตัวเองจริงเหรอ มีความเป็นไปได้เหรอเห็นได้ชัดว่าเขาชอบเสี่ยวเหยียนมาก พอบอกว่าเลิกแล้วก็ สามารถเลิกได้เหรอ

เป็นไปได้เหรอ

“เสี่ยวไป ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะนะ เดี๋ยวไป…

สุดท้าย เจียงเสี่ยวไปก็ได้ยินแต่เซียวซูเรียกชื่อของเธอตลอด เวลา เป็นน้ำเสียงที่อาลัยอาวรณ์มาก

จากนั้นเธอก็มองเซียวซูที่อยู่ตรงหน้า เอ่ยถามอย่างค่อนข้าง ไร้จิตวิญญาณว่า “ถ้าให้โอกาสคุณอีกครั้ง คุณรับประกันไหมว่า คุณจะทําได้ดี”

“ผมรับประกันครับ ครั้งนี้ผมจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อรักคุณ ครึ่งปี ถ้า ครึ่งปีต่อจากนี้คุณยังไม่พอใจ ถึงเวลานั้นถ้าคุณจะไป ผมก็จะไม่ รั้งคุณอีก ได้ไหมครับ”

ครึ่งปีเหรอ

“ครึ่งปีที่ผ่านมาผมทุกข์ทรมานแค่ไหนคุณรู้ไหม ผมไม่กล้าไป ตามหาคุณ กลัวคุณจะเกลียดผม ฉะนั้นจึงได้แต่ให้รางวัลงาน เขียนกับคุณ คุณได้เห็นมันไหม”

รางวัลเหรอ

จะว่าไปแล้ว ตอนนั้นเจียงเสี่ยวไปก็พบว่ามีผู้อ่านให้รางวัลเธอ ทุกวัน แสดงความคิดเห็น ให้เธอตลอด ตลอดครึ่งปีไม่มีตกหล่น สักวัน
ตอนนั้นเธอสังเกตเห็นแอคเคานท์ ทว่าไม่ได้คิดอะไรมาก บางทีอาจเพราะสมองของเธอกำลังคิดแต่เรื่องอื่น แต่คิดไม่ถึงว่า แอคเคานท์นั้นจะเป็นของเซียว

ดังนั้นจึงบอกได้ว่า ในครึ่งปีที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้อยู่เฉยใช่ไหม ได้รู้ว่าครึ่งปีนี้เขาให้ความสนใจในตัวเอง หัวใจของเจียง เสี่ยวไปก็พลันอ่อนลง

จากนั้นเธอจึงเอาตามเชียว ตกลงว่าจะลองดูกับเขาอีกครึ่งปี

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ