บทที่ 1264 เตรียมการ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสี่ยวเหยียนเบิกตาโตกว้างขึ้นมาทันที เมื่อ ครูคุณเชิญฉันไปที่บ้านไม่ใช่เหรอ? ทำไมเปลี่ยนคำพูดแล้วล่ะ คุณไม่จริงใจเลย…”

เมื่อพูดจบ หล่อนก็จับหน้าผากตัวเอง และก้มหน้าลง ไม่สนใจ เขาอีก

สาวน้อยก้มหน้าคอตก เผยให้เห็นถึงท้ายท้องกลมๆ หานซึ่ง

หุบยิ้มและยื่นมือไปนวดท้ายทอย ให้หล่อน

“ทำไมผมจะไม่จริงใจล่ะ? ตอนนี้อีกแล้ว กลับบ้านไปคงไม่ สะดวก ไปที่บ้านผมดีกว่า โคงโคงรอคุณอยู่นะ”

โคงโกง!? โค้ง โกง!!

เมื่อนึกถึงแมวอันแสนน่ารัก เสี่ยวเหยียนรู้สึกเลือดสูบฉีด มี พลังขึ้นมาทันที หล่อนเงยหน้าขึ้นพร้อมสายตาอันแสนร่าเริง แต่ คิดไม่ถึงเลยว่า จะรู้สึกเสียใจขึ้นมาอีกครั้ง

“ดูเหมือนว่า โคง โคงจะไม่ค่อยชอบฉัน ไม่ยอมให้ฉันได้ลูบ หัวเขาเลย

“งั้นก็คงเป็นเพราะ คุณลูบมันบ่อยๆเกินไป มันกลัวขนร่วง หาเชิงพูดพลาง ลูบหัวของหล่อนพลาง

เสี่ยวเหยียนโกรธจนตีมือของเขา: “งั้นคุณก็อย่ามาลูบหัวของฉันสิ ฉันก็กลัวผมร่วงนะ!”

มือของหานชิงถูกสะบัดออกไป ก็ไม่โกรธอะไร กลับดึงตัวสาว น้อยเข้ามากอดไว้ในอ้อมอก “งั้นก็ไปหาโรงโคงแล้วกัน ไปกัน เถอะ ลุงหนานรอพวกเราอยู่ด้านนอก”

“โอเค”

ตอนที่ถึงบ้านพักของหานซึ่ง ก็ดึกมากแล้ว เป็นเพราะต้องเดิน ทางทั้งวัน ทุกคนจึงต่างพากันรู้สึกเหนื่อยล้า หานซึ่งก็ไม่ได้ รบกวนอะไรหล่อน หลังจากที่บอกราตรีสวัสดิ์หล่อนก็ปล่อยให้ หล่อนพักผ่อน

ตอนแรกเสี่ยวเหยียนจะไปหาโคงโคง แต่ใครจะไปคิดเมื่อ โคง โคงเห็นหล่อนก็วิ่งหนีหายไปทันที ไม่ว่าหล่อนจะหลอกล่อ หรือร้องเรียกยังไงมันก็ไม่ยอมออกมา

หล่อนจึงทำได้เพียงแค่นอนอยู่บนเตียงคนเดียวตามลำพัง เงยหน้ามองเพดาน และถอนหายใจยาวๆ

เดิมทีคิดว่าคืนนี้จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นเสียอีก…

คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีเพียงแค่บอกฝันดีและแยกย้ายกันไป

นอน…

เฮ้อ…

นี่หล่อนมัวแต่คิดเพ้อเจ้ออะไรอยู่เนี่ย? นี่มันกี่โมงแล้ว เขา หลับไปแล้ว แต่หล่อนกลับคิดฝันเพ้อเจ้อให้เกิดเรื่องอะไรอยู่อีก
หล่อนกลายเป็นคนหีนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่??

เสี่ยวเหยียนแทบจะบ้าคลั่งอยู่ภายในใจ พลิกตัวไปอีกด้าน และหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มตัว หลังจากนั้นหนึ่งนาทีก็เลิกผ้าห่มออก และลุกขึ้นมานั่ง

แย่แล้ว

ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นวันนั้นจนถึงวันนี้ ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว แต่ หล่อนไม่ได้กินยาคุมเลย และไม่รู้ว่าตัวเองจะท้องหรือไม่ ความเป็นไปได้ที่โดนครั้งเดียวแล้วท้องนั้นมาก…

แต่คืนวันนั้น พวกเขาทั้งสองไม่ได้ทำแค่ครั้งเดียวนี่นา…

เสี่ยวเหยียนจิ้มนิ้วของตัวเอง กัดริมฝีปากครุ่นคิด ผ่านไปสัก พักก็ล้มตัวลงนอนไปบนเตียง หล่อนกำลังคิดอะไรอยู่ ถ้าท้องขึ้น มาก็ดี หานซึ่งยังไม่กลัวว่าหล่อนจะท้อง แล้วหล่อนจะกลัวทำไม ล่ะ?

ถ้าท้องขึ้นมา ทั้งสองก็คงได้แต่งงานกันอย่างสมเหตุสมผล เมื่อคิดถึงตอนนี้ เสี่ยวเหยียนอดไม่ได้ที่จะกอดหมอนและกลิ้ง

ไปมา

ง้อ…เขินจังเลย!

เช้าวันต่อมาหานมู่จื่อได้รับสายจากผู้หญิงคนนั้น ความหมายของหล่อนก็คือ รบกวนมาหลายวันขนาดนี้ รู้สึกเกรงใจมากจริงๆ ดังนั้นจึงไม่อยากอยู่ที่โรงแรมแล้ว บอกว่าช่วง หางานได้หนึ่งอย่าง ที่นั่นมีที่พักให้ด้วย ดังนั้นหล่อนจึงจะย้าย ออกไปภายในหนึ่งถึงสองวันนี้ และยังบอกว่ารอให้ตัวเองได้เงิน เดือนก่อนแล้วจะนำเงินที่หานจื่อจ่ายแทนหล่อนมาคืนให้ และ จะเลี้ยงข้าวอีกด้วย

หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเกรงใจเป็นอย่างมาก

หาหมอคิดว่า ยังไงทั้งสองตระกูลก็เคยรู้จักกันมาก่อน เรื่อง แค่นี้ถือเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ไม่อยากให้หล่อนต้องคิดมาก

แต่อีกฝ่ายกลับรู้สึกว่า บุญคุณต้องได้รับการตอบแทน

ถ้าไม่ได้เจอหล่อน เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองจะตกต่ำไปถึงขนาด ไหน

หานคู่จื่อรู้สึกเห็นใจมาก ไม่รู้ว่าหล่อนต้องผ่านเรื่องอะไรมา เยอะขนาดไหน เมื่อเห็นกิริยาท่าทางของหล่อน ก็รู้ว่าโตมาใน บ้านที่มีการอบรมสั่งสอนดีและอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีอีกด้วย แต่ทำไมถึงตกต่ำได้ถึงขนาดนี้ล่ะ

แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้บอกอะไร หานซื่อก็ไม่กล้าถามจริงๆ เพราะ ยังไงก็เป็นเรื่องส่วนตัวของหล่อน

หลังจากพูดคุยกับหานคู่จื่อสักพัก หญิงสาวคนนั้นก็ถามถึง หานชิง

ถามว่าพี่ชายของหล่อนจะกลับมาเมื่อไหร่ หานซื่อตกตะลึง ไปทันที ผู้หญิงคนนี้ดูเรียบร้อยมาก ช่วงสองสามวันนี้ไม่ได้ทำอะไรเลย เงียบจนทำให้หล่อนเกือบลืมไปแล้วว่าหล่อนมีตัวตน อยู่ด้วย

ตอนนี้จู่ๆก็ถามถึงหานชิงขึ้นมา จ่อคิดในใจ หล่อนคงเชื่อใจ พี่ชายของตัวเองมาก และเมื่อคืนเขาก็กลับมาแล้ว

หานคู่จื่อเป็นคนโกหกใครไม่ค่อยเป็น

ดังนั้นจึงพูดตอบกลับไป: “พี่ชายฉันกลับมาเมื่อคืน แต่ตอนนี้ น่าจะยังพักผ่อนอยู่ เดี๋ยวรอให้เขาตื่นแล้ว ฉันจะบอกเรื่องนี้กับ เขา แล้วค่อยจัดเวลาให้พวกเธอได้เจอกัน ดีไหม?”

ผู้หญิงคนนั้นรีบพูดขอบคุณทันที “ขอบคุณค่ะ มู่จื่อ….ขอบคุณ เธอมากเลยนะ”

ต่อมาเมื่อถึงตอนบ่าย หลังจากหาน จื่อแน่ใจแล้วว่าหานชิง

ตื่นแล้ว จึงโทรบอกเขาเรื่องนี้

หานชิงเงียบไปสักพัก พูดชื่อหนึ่งออกมา

“เย็นหวั่น?”

เย็นหวั่น?

เมื่อได้ยินชื่อนี้ หาน จื่อรู้สึกขึ้นมาทันทีว่า เป็นชื่อที่ฟังดูอ่อน หวานมาก

หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ: “ฉันลืมถามชื่อหล่อนไป หล่อนคงรู้สึกเกรงใจจึงไม่ได้บอกตัวเองชื่ออะไร ที่แท้ก็ชื่อเย็น หวั่นงั้นเหรอ?”
“น่าจะใช่ เท่าที่จำได้น่าจะเป็นชื่อนี้ แต่… หานซิงก็หยุดชะงัก ไป จากนั้นก็อธิบายให้หานจื่อฟัง “เมื่อก่อนตระกูลสที่มีความ สัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลหานของพวกเรามาก ถือได้ว่าเป็น ครอบครัวเดียวกัน เพียงแต่ตอนที่คุณแม่เสียไปได้ไม่นาน พวก เขาก็อพยพไปอยู่ที่อื่นกันหมด ไปที่แคนนาดา จากนั้นทั้งสอง ตระกูลก็ขาดการติดต่อกัน คิดไม่ถึงเลยว่าจู่ๆหล่อนจะกลับมา และไม่รู้ว่าตอนนี้ คุณลุงสกับคุณน้าสที่จะเป็นยังไงบ้าง พวกเขา มากันหมดเลยเหรอ?”

“เอ่อ…” หานมอบอกไปว่าเห็นแค่คนนี้คนเดียว ไม่ได้บอกว่า มีคนอื่นด้วย หานซิงคงไม่รู้ว่าหล่อนตกอับน่าเวทนามากขนาด ไหน จากนั้นหล่อนจึงพูดอธิบายลักษณะให้เขาฟัง

“ตกอับ?” หานชิงเงียบไปทันที จากนั้นจึงพูดต่อ: “เกิดอะไร ขึ้น?”

“เรื่องนี้…ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน” หาน จื่อนึกถึงคำพูดที่ส เย็นหวั่นพูดกับพนักงานต้อนรับขึ้นมา หล่อนจึงรู้สึกกังวลเล็ก น้อย และอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเสี่ยวเหยียน

“พี่ พวกพี่จะเจอกันไหม? ฉันให้หล่อนไปพักอยู่ที่โรงแรม ถ้า จะเจอกัน ฉันจะจัดการให้

“อั้ม”

หานซิงตอบตกลง

เวลาห้าโมงเย็น หาน จื่อจัดเตรียมอาหารเย็นให้พวกเขา และให้เย่ โม่เซินดูแลเสี่ยวโต้วหยา จากนั้นหล่อนกำลังจะออกไปข้างนอกคนเดียว

สุดท้ายเย่ ไม่เป็นผู้แสนดี บอกว่าไม่สบายใจให้หล่อนไปคน เดียว จะพาเสียวโต้วหยาออกไปด้วยให้ได้

จากนั้น เสี่ยวหมี่โต้วก็บอกว่าตัวเองไม่เจอคุณลุงมานานแล้ว คิดถึงเขา ก็อยากจะออกไปด้วยเช่นกัน

เดิมทีเป็นแค่การเจอกันของคนสามคน แต่สุดท้ายกลับต้อง เพิ่มไปอีกสามคน

อึ้ม เย่โม่เชินกับลูกน้อยทั้งสอง

หาน จื่อเหลือบมองสองพ่อลูกเยโม่เห็นและเสี่ยวหมี่โต้วด้วย สายตาอันแสนโกรธเคือง พูดบ่นออกมา “นี่ฉันเป็นคนจัดการ ให้พวกเขาเจอกันแท้ๆ แต่พวกเธอจะตามไปให้ได้ เดี๋ยวทำให้ คนอื่นทำตัวไม่ถูกขึ้นมาแล้วจะทำยังไง?

เย่โม่เซ็นพูดด้วยสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ “แค่ไปหาญาติพี่น้อง ไม่ ได้ไปออกเดท มีอะไรน่าอายกันล่ะ?”

พูดแบบนี้ก็ถูก ไม่ใช่หนุ่มสาวไปออกเดทกันสักหน่อย แค่ไป กินข้าวด้วยกันเท่านั้น คงไม่เป็นอะไรหรอก

เสี่ยวหมี่โต้วที่ยืนอยู่ข้างๆ นานๆครั้งจะเห็นดีเห็นงามกับผู้เป็น พ่อ “นั่นสิหม่าม อีกอย่างน้าเสี่ยวเหยียนก็จะเป็นน้าสะใภ้ของผม ในอนาคต คุณลุงไปหาผู้หญิงคนอื่น ผมต้องช่วยเป็นหูเป็นตา คุณลุงแทนว่าที่น้าสะใภ้ของผม”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ