บทที่ 258 ฉันทํากับเธอไม่ดีหรอ
สุดท้ายตอนที่นอนอยู่กลางดึก เสิ่นเฉียวรู้สึกว่าหลังคันๆ นิดหน่อย แต่ ว่าก็สบายมาก บาดแผลเหมือนกับมีคนถูให้เธอ บาดแผลของเธอเจ็บนิดหน่อย คันนิดหน่อย แต่ตอนนี้รู้สึกสบายมาก
เธอง่วงจนแทบไม่ไหว ไม่ได้ลืมตา เพียงแค่กรีดร้องโดยไม่รู้ตัว
มือที่อยู่หลังเธอหยุดสักพัก เยโม่เซินมองเสิ่นเฉียวที่กําลังนอนฝันอยู่ อย่างไม่รู้จะทํายังไง เม้มปาก “ผู้หญิงที่น่าจะตาย ฉันกําลังทําอะไร?”
เธอก็พูดแล้วว่าอยากจะหย่ากับตัวเองแล้ว ไม่อยู่กับตัวเองอีกต่อไปแล้ว ทําเขาโกรธแทบจะตาย แต่เขายังวางใจแผลของเธอไม่ได้ ดึกๆ รอเธอหลับ สนิทแล้วถอดเสื้อผ้าเธอทายาให้
เรื่องแบบนี้ เรื่องที่ทําให้คนแย่แบบนี้! เขาทําไมถึงทําได้?
เยโม่เซินกําหมัดแน่น สักพักเห็นเธอนอนหลับสนิทแล้ว ความโกรธและ ความหงุดหงิดในใจถูกแทนที่ทันที่ด้วยความเป็นห่วงและทําอะไรไม่ถูก
กําหมัดคลายลง ท่าทางของเขานุ่มนวลลงมาก ทาครีมที่แผลให้เธอทีละ นิด
ในระหว่างนั้น เสิ่นเฉียวหลับสนิทตลอด ยังไม่ตื่นเลย
รอให้เยโม่เซินทําเสร็จแล้ว เขาจ้องมองเธอที่กําลังฝันเป็นเวลานาน จาก นั้นทนไม่ไหวพูดออกมาว่าประโยคนึ่ง
“ผู้หญิงไม่มีจิตสํานึก รู้ไหมว่าคําพูดพวกนั้นสามารถทําให้ฉันเจ็บ?” “พูดว่าฉันพูดจาแย่ ฉันพูดจาแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?” เยโม่เซินมีความสงสัยลึก ๆ เกี่ยวกับตัวเอง วันที่สองตอนที่ทํางาน เขาถามเซียวซูอยู่บนรถ “ปกติฉันพูดจาแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?” เซียวซูตั้งใจขับรถ ได้ยินเขาถามแบบนั้น ทันใดนั้นนิ่งไปสักพัก จากนั้น แอบมากเยโม่เซินจากกระจกมองหลัง ถามอย่างแปลกๆ : “คุณชายเย่ทําไมอยู่ ดีๆ ถามแบบนี้?”
สายตาของเซียวซูมองจนเยโม่เซ็นยิ่งหงุดหงิด เม้มปากตอบไปประโยคนึง : “ไม่มีอะไร”
จากนั้นเขาก้มหัว สายตาเย็นชาไม่รู้มองไปตรงไหน สักพัก เขาก็เงยหน้าขึ้น : “ฉันทํากับผู้หญิงคนนั้นยังไงบ้าง?” เซียวซู่ : “คุณชายเย?” เยโม่เซินจ้องมองที่ด้านหลังศีรษะของเขาอย่างรุนแรง “พูดความจริง”
“เอ่อ นี่” เซียวซูเม้มปากอย่างทําตัวไม่ถูก : “อิงจากมุมมองของเขา คุณชายเย่ทํากับคุณนายน้อยสองก็ไม่เลว เพราะว่าคุณชายเย่ไม่เคยทํากับผู้ หญิงคนไหนดีขนาดนี้”
“งั้นเธอทําไมถึงอยากจะหย่ากับฉัน” เซียวซูลิ้ง มือเกือบลื่น “คุณนายน้อยสองจะหย่ากับคุณชายเย? ทําไมล่ะ?”
ถามแล้วไม่มีการตอบสนอง เซียวซู่สละเวลาไปหันไปมองเปโม่เซิน สาย ตาของเยโม่เซ็นดุเดือดเหมือนกับนกเหนี่ยว เซียวซูตกใจ รีบตั้งสติของตัวเอง เหอะออกมาเบาๆ
“คุณนายน้อยสองกับคุณชายเย่จะหย่ากัน แต่ไม่ใช่เพราะคุณชายเยู่ทํา กับเธอไม่ดี แต่เพราะ….” “แต่เพราะอะไร?” เยโม่เซินบังคับอยากรู้คําตอบ
ถึงแม้เมื่อวานตอนกลางคืนผู้หญิงคนนั้นได้พูด แต่เขาคิดว่า นั่นไม่ใช่ คําตอบจริงๆ จากใจของเธอ
หลีกทางอะไรให้พวกเขา อะไรคืออยู่และบินไปด้วยกัน นี่มันเรื่องเล่น อะไรกัน
“แต่ว่าคุณนายไม่ชอบคุณชายเย่หรอ?” เซียวซูกลั้นใจถามประโยคนึ่ง จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงอุณหภูมิในรถลดลงอย่างกะทันหัน เสียงของเปโม่เซิน เหมือนดังขึ้นมาจากนรก : “อยากตายหรอ?”
เซียวซูตกใจจนสั่น รีบเปลี่ยนคําพูด : “งั้นก็อาจจะเป็นไปได้ที่คุณนาย ชอบคนอื่น?”
เยโม่เซิน : “…เหอะๆ” “คุณชายเย่ จริงๆ แล้วกลัวว่าพูดความจริง คุณจะต่อยผมตาย”
“พูดมา”
เซียวซู่ : “งั้นคุณชายเย่ต้องรับประกันก่อนว่าชีวิตผมจะปลอดภัย “ดูแล้วนายไม่ค่อยพอใจกับงานนี้” เปโม่เซินก็ไม่ได้รับประกันให้เขา แล้ว ยังข่มขู่เขาอีก
เซียวซู่สักพักในใจรู้สึกขมขื่น เขาจะกล้าไม่พอใจงานของเจ้านายล่ะ ได้ แต่รีบอธิบาย : “พอใจพอใจ ผมก็แค่พูดความคิดของผมกับคุณชายเย่! ที่จริง แล้วคุณชายเย่ทํากับคุณนายน้อยสองก็ไม่เลว แต่แค่ในความคิดของผม จาก มุมมองของคุณนายน้อยสอง คุณชายเย…….ที่จริงแล้วก็เป็นสามีที่ไร้ความ สามารถ”
“ไร้….ไร้ความสามารถ?” เยโม่เซินขมวดคิ้ว คิดถึงคําพูดของเซียวซู่ แต่ ยังไงก็คิดไม่เข้าใจ ได้แต่ถาม : “พูดต่อ”
เซียวซู่เหงื่อเต็มหน้าผากไปหมด โชคดีที่ตอนนั้นเป็นไฟแดง เขาหยุดรถ ยื่นมือไปเช็ดเหงื่อที่หน้าผากจากนั้นถึงค่อยๆ เอ่ยปากพูด : “ผู้หญิงก็ต่างชอบ ผู้ชายอ่อนโยน ต่อหน้าคุณนายน้อยสองคุณชายเยดมาก ถึงแม้ผมจะรู้ว่าคุณ ชายเย่ทําดีกับคุณนายน้อยสอง แต่ที่คุณทําดีกับเธอไม่เคยพูดออกมาจาก ปากเลย แล้วก็ไม่เคยอธิบาย คุณนายน้อยสองจะเข้าใจได้ยังไง?”
“นั่นเพราะเธอโง่เอง” เปโม่เซ็นทําเสียงเหอะออกมาอย่างเย็นชา ทําก็พอแล้ว ยังต้องพูดอีก?
ได้ยินแล้ว เซียวซู่เหงื่อไหล : “คุณชายเย่รู้สึกว่าคุณนายโง่ งั้นคุณนายก็ โง่ งั้นคุณชายเย…..ตัวเองก็อย่าทําให้ยุ่งเหยิงละกัน”
“ใครบอกว่าฉันยุ่งเหยิง?” เปโม่เซินดูเขาอย่างเย็นชา พูดอย่างไม่มีความ สุข
เซียวซู่สักพักไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว รู้สึกว่าพูดอะไรก็ไม่ถูก เขาเลือกที่จะหุบปาก ขอบคุณ! ไฟแดงผ่านไปแล้ว เซียวซู่ขับรถต่อไป
เซียวซู่ : “ฉันเลือกที่จะตาย”
“น่าจะใช่แหละ” เขาหัวเราะอย่างเคอะเขิน ไม่กล้าพูดคําตอบที่ชัดเจน อีกต่อไป กลัวว่าเยโม่เซินจะใช้ค้อนทุบเขาจนตาย
เยโม่เซินไม่พูดอะไรอีก แค่พิงไปทางข้างหลัง หลับตาลงและยื่นมือไป ขมับที่เจ็บ
น่าจะตายจริงๆ
ครั้งแรกที่ได้รับอิทธิพลจากผู้หญิงหนักขนาดนี้ เมื่องานกลางดึกทายา ให้เธอเสร็จแล้ว สุดท้ายกลับไปนอนในสมองเต็มไปด้วยภาพที่เธอพูดว่าจะ หย่ากับตัวเอง จากนั้นก็ไม่รู้สึกง่วงเลยทั้งคืน
เยโม่เซินการทํางานและการพักผ่อนเป็นเรื่องปกติและมีวินัยในตนเอง แต่เขาเป็นเพราะคนๆ นึงนอนไม่หลับครั้งแรก
เซียวซู่เห็นเขาท่าทางไม่ค่อยดี เขาจึงถามด้วยความเป็นห่วง : “คุณชาย เย่ คุณต้องการยกเลิกแผนการเดินทางของวันนี้ก่อนไหม? คุณไปพักผ่อน ก่อน?
“ไม่ต้อง” เปโม่เซ็นปฏิเสธเขา สักพักก็พูดว่า : “สัญญาฉบับนั้น ทําลาย มันซะ”
“สัญญาฉบับไหน? เซียวซู่ไม่ตอบสนองกลับมา ถึงแม้เปโม่เซินพูดจาไม่ ต่อเนื่อง คิดอะไรก็พูดอันนั้น สมองของเซียวซู่ตามเขาไม่ทันแล้ว”
เยโม่เซินลมหายใจเปลี่ยนไปอีกแล้ว เซียวซูตอบสนองกลับมาแล้ว “สัญญาฉบับที่คุณนายน้อยสองเซ็นต์ใช่ไหม?” เขารู้แล้ว เข้าใจความเคยชิน
นอกจากเรื่องของคุณนายน้อย คุณชายเยก็จะไม่พูดอะไรให้ยุ่งเหยิง ยิ่ง ไปกว่านั้นความดันอากาศในร่างกายจะไม่เพิ่มขึ้นและลดลงอย่างกะทันหัน ต่อ ไปก็ใช้การพิจารณาแบบนี้แหละ
เซียวซู่ขับรถอยู่เหงื่อก็ไหล ในใจดีใจ โชคดีที่สามารถเดาได้ “ผมรู้แล้วคุณชายเย่ ดึกหน่อยจะเอาสัญญามาให้คุณ” “ทําลายทิ้งไปซะ” เซียวซู่มือนิ่งไปสักพัก จากนั้นพยักหน้า
สัญญาฉบับนั้นถึงเวลาก็หย่า ตอนนี้คุณชายเย่กลับให้เขาทําลายมันทิ้ง งั้นก็หมายความว่าคุณชายเย่คิดดีแล้ว? ว่าจะไม่หย่ากับคุณนายน้อยสอง?
คิดถึงตรงนี้ เซียวซู่ในใจค่อนข้างมีความสุข
ถ้าหากระหว่างหานเส่โยวกับเสิ่นเฉียวคุณชายเย่เลือกเสิ่นเฉียว งั้นเขา ต้องมีความสุขมากแน่ๆ
ท้ายที่สุดแล้วเรื่องที่หานเส่โยวทํา มันช่างน่ารังเกียจเอาจริงๆ เธอไม่เหมาะที่จะเป็นพี่น้องของคุณนายน้อยสอง