เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1462พ่อแม่เจอกัน



บทที่1462พ่อแม่เจอกัน

เซียวซูอาบน้ำอาบท่าเสร็จ ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าที่เบาสบายให้ตัวเอง จากนั้นได้ขับรถไปซื้ออาหารบำรุงสำหรับวัยกลางคนทานที่ ซุปเปอร์มาร์เก็ต ในระแวกนี้ แล้วซื้อเนื้อสด ผลไม้ อาหารทะเล เพราะยังไงซะตอนเที่ยงจะไปทานข้าวล่วงหน้า

คิดๆแล้ว เธอรู้สึกไปเจอหน้าครั้งนี้เตรียมของขวัญให้ผู้ใหญ่ หน่อยจะดีกว่า ดังนั้นเซียวซูจึงได้ซื้อเข็มขัดให้ว่าที่พ่อตาเส้นนึง ซื้อผ้าพันคอให้แม่ของเจียงเสี้ยวไปผืนนึง

หลังจากเตรียมของขวัญทั้งสองชุดเสร็จ เซียวซูได้รับสายของ เหลียงหย่าเหอ

“ลูกรัก วันนี้ลูกต้องทำงานหรือเปล่า? แม่โทรหาเสี่ยวไปเธอ

ไม่รับสาย ยังนอนหลับอยู่ใช่หรือเปล่า?”

เมื่อกี้เซียวซูได้ปรับมือถือของเจียงเสียวไปเป็นโหมดเงียบ คิดไม่ถึงว่าจะพลาดสายเรียกเข้าของแม่เขา เขาจึงอธิบาย: อืม เมื่อคืนเธอไม่ได้หลับดีๆ ผมก็เลยให้เธอนอนต่ออีกสักพัก มือถือ ได้ถูกผมปรับเป็นโหมดเงียบครับ”

“ถึงว่าล่ะ แม่ก็ว่าเป็นไปได้ยังไงที่เสี่ยวไปยัยเด็กคนนี้จะไม่รับ สายแม่ ที่แท้ก็ฝีมือแกนี่เอง!”

เซียวซู “แม่มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”

“ทำไม? แม่แท้ๆก็โทรหาลูกชายไม่ได้แล้วเหรอ?”
ไม่ใช่ว่าไม่ได้ เซียวซูรู้นิสัยของแม่เขาดีมาก ทุกครั้งที่ท่าน โทรมาต้องมีกิจกรรมแน่นอน ถ้าไม่มีธุระปกติแม่เขาไม่โทรมา หรอก โดยทั่วไปแล้วเลี้ยงลูกแบบปล่อยเป็นอิสระมากกว่า

ดังนั้นเขาก็เลยไม่ได้พูดต่อ รอให้เหลียงหย่าเหออดกลั้นไม่ ไหวพูดออกมาเอง

ไม่ต้องให้เซียวซูถามเลย เหลียงหย่าเธอก็ได้พูดออกมาหมด เลย คืออย่างนี้ วันนี้แม่กับน้าๆของแกนัดกันไปแช่ออนเซ็นที่ ภูเขา พวกน้าๆของแกต่างก็บอกว่าแช่ออนเซ็นดีกับผิว ดังนั้น สุดท้ายพวกเธอต่างก็ลากคนในครอบครัวไปด้วย แม่จะไปคน เดียวได้ยังไงละ ดังนั้นแม่ก็เลยคิดว่าเดี๋ยวไปอยู่บ้านทุกวันไม่ใช่ เหรอ? แม่ก็เลยอยากให้เธอไปกับแม่”

เซียวซูฟังแล้วนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ต้องไปทานข้าวที่บ้านของเสียว ไป๋ จึงได้เม้มริมฝีปากบาง จากนั้นพูดว่า “วันนี้เหรอครับ? เกรง ว่าคงจะไม่ได้ครับ”

“ไม่ได้ยังไง? “เหลียงหย่าเหอค่อนข้างไม่พอใจในทันที “แกไม่ ให้แม่พาเสียวไปออกไปใช่มั้ย? เซียวซู่แกไม่คิดจะอยู่กับเสี่ยว ไปในระยะยาว ใช่หรือเปล่า? แม่จะบอกแกให้นะลูกชาย แกเอา ครั้งแรกของคนอื่นไปเชียวนะ ถ้าแกกล้าไม่รับผิดชอบ ฉันกับพ่อ ของแกขาแกหักแน่

เซียวซูหนังตากระตุก ริมฝีปากก็อดกระตุกไม่ได้ ทำไมถึงเอ่ยเรื่องนี้อีกแล้ว?

“แม่ครับ ต่อไปแม่อย่าเอ่ยเรื่องนี้เรื่อยเปื่อยนะครับ และอย่าเอ่ยเรื่อยเปื่อยต่อหน้าเสียวไปนะครับ

คิดไปคิดมา เซียวซู่รู้สึกตัวเองบอกทิศทางการไปของวันนี้ หน่อยดีกว่า

“สำหรับสาเหตุที่วันนี้ไม่ให้เสียวไปไป เพราะพวกเรามี กิจกรรมอย่างอื่น ไปไม่ได้ครับ”

“กิจกรรมอย่างอื่น? กิจกรรมอะไร?”

เหลียงหย่าเหอฟังแล้วก็แปลกใจขึ้นมาทันที ถ้ากิจกรรมของ ลูกชายกับลูกสะใภ้สนุก งั้นเธอยังไปแช่ออนเซ็นกับยัยผู้หญิงที่มี ภาระครอบครัวอยู่แล้วทำไม ไปกับลูกชายและลูกสะใภ้ไม่ดีกว่า เหรอ?

“วันนี้จะไปทานข้าวกับพ่อแม่ของเสียวไปที่บ้านเธอครับ

เหลียงหย่าเหอฟังแล้วก็ระเบิดอารมณ์เลย

“อะไรนะ? จะไปพบพ่อแม่ของเสี่ยวไปแล้ว? ไอ้เด็กเวร ทำไม ไม่บอกแม่ตั้งแต่แรก? แม่จะได้เตรียมตัว

“เตรียมตัวอะไรครับ?”เซียวซูอธิบายอย่างค่อนข้างจนปัญญา “วันนี้คือผมกับเสี่ยวไปไป ไม่ได้จัดเตรียมแม่กับพ่อครับ”

แต่ไม่ว่ายังไงเหลียงหย่าเหอก็ไม่เห็นด้วย หลังจากเตรียมตัว

เสร็จก็ได้ตามไป

“เด็กคนนี้นี่รู้อะไรเนี่ย? ต่อไปแกกับเสี่ยวไปจะอยู่ด้วยกัน ไม่ ช้าก็เร็วพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายก็ต้องเจอหน้ากัน ยิ่งไปกว่านั้นนิสัยแย่ๆอย่างแก ขึ้นให้แกไปคนเดียว ถึงเวลาแม่ของเสียวไป ไม่ชอบแกจะทำยังไง? ไม่ได้ ฉันต้องรีบไปเตรียมตัว จากนั้นก็รีบ ไปพร้อมกับพ่อของแก

“แต่ว่า……….

เซียวซูยังอยากพูดอะไรต่อ เหลียงหย่าเหอก็ได้วางสายทิ้ง แล้ว ในสายได้มีเสียงสัญญาณไม่ว่างต้องมา

เขาเก็บมือถือ ค่อนข้างเสียใจที่เมื่อก็บอกกับเหลียงหย่าเหอ เขาน่าจะปิดบังไว้อีกหน่อย ตามนิสัยของเหลียงหย่าเหอแล้ว ไม่ แนวันนี้ก็อาจจะคุยเรื่องแต่งงานกับแม่ของเสี่ยวไปในโต๊ะอาหาร เลย

ถึงแม้ตอนนี้เขากับเสี่ยวไปอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ก็เหมือนที่เสี่ยว ไปพูด ไม่ว่าเขาจะยอมรับหรือเปล่า ตอนนี้ทั้งสองยังไม่มั่นคง จริงๆ

เพราะตั้งแต่แรกทั้งสองก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะความรัก

จนถึงตอนนี้เขายังไม่รู้ใจตัวเอง แม้แต่เสี่ยวไป เขาก็ยังไม่รู้ เลยว่าตกลงเธอชอบตัวเองหรือเปล่า ตอนนี้ถ้าพ่อแม่ของทั้งสอง ฝ่ายเจอกันล่ะก็…..

ไม่นานเซียวซูก็ได้ซื้อของกลับมาที่บ้านแล้ว ผลักประตูห้อง นอนออก พบว่าเจียงเสี่ยวไปยังนอนอยู่ มิหนำซ้ำยังกอด หมอนข้างกลิ้งไปถึงหัวมุม มือกับขาไม่ได้ห่มผ้าเลยด้วยซ้ำ

เซียวซูได้แต่เดินไปช่วยเธอดึงผ้าห่มให้ดีๆ จากนั้นก็นั่งลงที่ข้างเคียง

เขารู้นิสัยของเหลียงหย่าเหอ บอกว่าจะมาก็ต้องมาแน่นอน ไม่ แน่ตอนนี้อาจจะอยู่ระหว่างทางแล้วก็ได้ เพราะฉะนั้นเซียวซูจึงได้แต่ปิดเสียงมือถือ จากนั้นก็ส่ง

ข้อความให้เหลียงหย่าเหอว่าเสี่ยวไปยังหลับอยู่ หลังจากมาถึง

งอย่าส่งเสียงดัง ให้เธอหลับอีกสักพัก

เหลียงหย่าเหอตอบข้อความไวมาก เธอได้ตอบท่าทางมือOK

จากนั้นก็ได้เพิ่มเติมอีกข้อ: ยังต้องให้แกพูดเหรอ ลูกสะใภ้ ของฉันรู้ว่าควรจะทะนุถนอมยังไง

ครั้งนี้เสียวไปหลับลึกมาก เมื่อคืนงอนหนักแค่ไหน ตอนเช้าก็ หลับสบายมากแค่นั้น ตอนที่เธอตื่นขึ้นมาก็ไม่รู้ว่ากี่โมงแล้ว ใน ห้องเงียบสงบ เธอหามือถือตัวเองเจอและดูเวลาไปแว๊บนึง

ใกล้จะสิบเอ็ดโมงแล้วเหรอเนี่ย? เอ่อ ไหนเซียวซูบอกจะปลุก เธอไม่ใช่เหรอ? ทำไมจนถึงตอนนี้ยังไม่มีความเคลื่อนไหวเลย?

หรือไอ้หมอนี่แอบหนีไปนอนคนเดียว?

คิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปลุกขึ้นคลุมเสื้อคลุมให้ตัวเอง จาก นั้นได้เดินออกไปด้านนอก

เธอเพิ่งผลักประตู ก็พบเซียวซูที่จะเข้ามาพอดี ทั้งสองมองหน้ากัน ต่างก็ได้หยุดฝีเท้าไว้ “คุณตื่นแล้วเหรอ?”
เจียงเสี่ยวไปพยักหน้า “ตั้งสิบเอ็ดโมงแล้ว ทำไมคุณไม่ปลุก ฉันตื่นเช้าหน่อย? ตอนนี้เวลาจะไม่ทันหรือเปล่า?”

“ไม่หรอก” เซียวส่ายหัว “เวลาพอดีเลย ฝั่งโน้นจัดเตรียม เรียบร้อยแล้ว ผมมารับคุณ

“งั้นฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ”

เจียงเสียวไปหันหลัง เซียวซูกลับดึงแขนของเธอไว้ และ กระแอมเสียงเบา “เอ่อคือ เรื่องอาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงนิด หน่อยนะ”

“หม?”

“พ่อแม่ผมได้ข่าวเรื่องของวันนี้ ก็เลย……….

“เอิ่ม คุณคงไม่ใช่อยากบอกว่า พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายจะเจอ หน้ากันแล้วมั้ง?”

นี่เป็นเรื่องที่เจียงเสี่ยวไปคาดคิดไม่ถึงอย่างสิ้นเชิง เธอเคย คิดว่าพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายจะเจอกัน แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นวันนี้

“คุณก็รู้นิสัยของแม่ผม ท่านได้ข่าวว่าผมจะไปทานข้าวที่บ้าน คุณ ก็รู้สึกจองโต๊ะที่ของโรงแรมดีกว่า จากนั้นก็เชิญพ่อแม่คุณ มา”

เจียงเสี่ยวไปฟังแล้วอดขมวดคิ้วไม่ได้ เพราะฉะนั้น คุณคง ไม่ใช่ว่ารับพ่อแม่ฉันไปที่โรงแรมแล้วในตอนที่ฉันยังหลับอยู่มั้ง คะ?”
เซียวไม่ได้พูดต่อ แต่สีหน้าได้บ่งบอกทุกอย่างแล้ว

เจียงเสียวไปยื่นมือขยี้หัวตัวเอง รู้สึกเวียนหัว แค่นอนไปบนึง ท้องฟ้าก็เกิดการเปลี่ยนแล้ว Oh my god!

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า?”เซียวซู่ซี้ด้านหลังเธอ

เจียงเสี่ยวไปได้แต่พยักหน้าอย่างจนปัญญา “ฉันไปเปลี่ยน รอ ฉันแป๊บนึงนะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ