บทที่ 754 ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีก

บทที่ 754 ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีก

หาน จื่อรู้ดี ว่างานนักออกแบบของเธอจะทำให้เธอถูก

วิจารณ์

ใครจะคิดว่านักออกแบบคนหนึ่งจะมาสมัครงานเป็นผู้ช่วย เลขาล่ะ

ดังนั้นตอนที่เธอกรอกใบสมัครงาน เธอจึงเขียนแค่ว่าตัวเองมี ประสบการณ์ด้านการออกแบบอยู่ช่วงหนึ่ง และผลงานออกแบบ ของเธอ เธอใช้ชื่อภาษาอังกฤษ

แต่ครั้งนี้เธอเขียนเป็นภาษาจีน ชื่อภาษาอังกฤษเธอก็แต่งขึ้น มามั่วๆ

หานมู่จื่อยิ้มบาง “ขอพูดตามจริงนะคะ เดิมทีดิฉันตั้งใจจะ สมัครงานเป็นนักออกแบบค่ะ แต่ว่าทางบริษัทไม่เปิดรับพนักงาน ด้านนี้เพิ่มแล้ว อีกอย่าง… ก่อนหน้านี้ดิฉันก็เคยทำงานด้านการ ออกแบบแค่ช่วงสั้นๆ ไม่มีประสบการณ์มากพอ ก็เลยไม่กล้า สมัครตำแหน่งนักออกแบบ ก็เลยต้องเปลี่ยนเป็นตำแหน่งใหม่ มาสมัครงานตำแหน่งผู้ช่วยเลขาแบบนี้ค่ะ

ไอ้หัวล้านรู้สึกสนใจคำพูดของเธอมาก “อ๋อ คุณหมายความ ว่า ที่จริงแล้วคุณพุ่งเป้าหมายไปทางด้านนักออกแบบมากกว่า อย่างนั้นเหรอครับ”
หานมู่จื่อพยักหน้ารับ

“ใช่ค่ะ บริษัทของตระกูลยถือถึงแม้จะครอบคลุมทุกวงจร แต่ งานด้านการออกแบบจะโดดเด่นที่สุด”

ทานจอยกตัวอย่างผลงานการออกแบบของบริษัทที่สร้างชื่อ เสียงในงานแฟชั่นวีคขึ้นมา แล้วยังบอกด้วยว่าตัวเองชื่นชอบนัก ออกแบบท่านนี้มาก

พอพูดถึงช่วงสุดท้าย หาหมอก็ถอนหายใจออกมา

น่าเสียดายที่ฉันเป็นแค่คนธรรมดา ไม่มีโอกาสทำความรู้จัก กับนักออกแบบที่มีความสามารถโดดเด่นท่านนี้ ถ้าหาก… ให้ ฉันได้เจอเขาสักครั้ง ได้ลายเซ็นของเขา แค่นี้ก็พอแล้ว”

ผู้หญิงใส่ชุดสูท ”

ไอ้หัวล้านกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะมองไปที่ผู้หญิงใส่ชุดสูท ด้านข้าง “นักออกแบบที่เธอกำลังพูดถึง ดูเหมือนจะเป็นคุณ

นา”

“ฮะ” หานมู่จื่อตกตะลึง “คุณคือนักออกแบบคนนั้นจริงๆเหรอ

คะ”

ผู้หญิงใส่ชุดสูทที่ก่อนหน้านี้ดูไม่ชอบหานคู่จื่อ ตอนนี้กลับ ทำตัวไม่ถูก เดิมที่เธอไม่ชอบอีกฝ่ายมาก เพราะช่วงนี้คนที่มา สมัครงานจะมาเพราะถือเป็น แต่ตอนตอนนี้กลับมีแฟนคลับ ของเธอโผล่ออกมา

และแฟนคลับคนนี้ยังไม่รู้จักเธอ แต่กลับแสดงท่าทางชื่นชอบและนับถือเธอต่อหน้าเธออีกต่างหาก

หานคู่จื่อขยับตัวอย่างรวดเร็ว เธอรีบเปิดกระเป๋าออก แต่ เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้จึงหยุดมือไป

ผู้หญิงใส่ชุดสูทที่จ้องมองการกระทำของเธออยู่รีบพูดขึ้น เธอจะทําอะไรของเธอ

หาหมอยกยิ้ม “ฉันอยากขอลายเซ็นคุณหลังจากสัมภาษณ์ งานเสร็จจะได้ไหมคะ ฉันชื่นชอบผลงานออกแบบของคุณมาก จริงๆ”

คำพูดนี้เป็นเรื่องจริง

เธอชื่นชอบผลงานของผู้หญิงใส่ชุดสูทคนนี้จริงๆ ตอนที่เธอ เห็นเป็นครั้งแรก เธอก็รู้สึกชื่นชอบมาก แล้วยังค้นหาข้อมูล ทั้ง ผลงานที่ผ่านมาและทำความรู้จักเธอด้วย

ที่จริงแล้วหาน จื่อเตรียมข้อมูลมาอย่างดี ในเมื่อเธอตั้งใจจะ ใช้แผนการนี้ เธอก็จะต้องไม่ปล่อยให้ความหวังนี้หลุดมือไปได้ “ฉันคิดว่าเธอจะขอลายเซ็นตอนนี้เลยซะอีก”

หานมู่จื่อส่ายหน้า “ต้องขอโทษด้วยค่ะ ฉันลืมตัวไปเลยว่ามี คนอื่นอยู่ที่นี่ด้วย ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะคะ แต่ว่า… ดิฉันชื่น ชอบการออกแบบมากจริงๆ ได้โปรดให้โอกาสดิฉันได้ฝึกฝนจะ ได้ไหมคะ”

ไอ้หัวล้านปิดเรซูเม่ของเธอลง
และหญิงวัยกลางคนด้านขวาที่นั่งเงียบมาตลอด เริ่มรู้สึก สนใจขึ้นมาบ้างแล้ว เธอเปิดเรซูเม่ขึ้นมาดู ก่อนจะถาม “คุณคิด ว่าความสำคัญของหน้าที่ผู้ช่วยเลขาอยู่ตรงไหน

ความสำคัญของหน้าที่ผู้ช่วยเลขาอย่างนั้นเหรอ

หานคู่จื่อคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะถามคำถามนี้ เธอพลิกความคิด ทั้งหมดในสมอง ก่อนจะพูดออกมาตามที่คิด

“ที่จริงแล้ว… ฉันคิดว่าความสำคัญของหน้าที่ผู้ช่วยเลขามีไม่ มากค่ะ”

“เป็นตำแหน่งที่ไม่ถึงขั้นว่าไม่มีไม่ได้ แต่ว่าในบางครั้ง เรื่อง หลายๆเรื่องต้องมีคนเข้ามาช่วยเพิ่มหนึ่งคนถึงจะทำได้สำเร็จก็ เท่านั้นเอง”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

หญิงวัยกลางคนปิดเอกสารเรซูเม่ของเธอลง ก่อนจะเลื่อนไป

ไว้ด้านข้าง

หาน จื่อชะงักไปเล็กน้อย เธอเม้มปาก ไม่รู้ว่าคำตอบของเธอ จะเหมาะสมกับความต้องการของอีกฝ่ายหรือเปล่า

ตำแหน่งของคนคนนี้เธอรู้อยู่แล้ว อีกฝ่ายเป็นเลขาของ ประธานบริษัท และเป็นเลขามานานหลายปีแล้ว ถึงแม้จะพูดว่า เป็นแค่เลขา แต่อีกฝ่ายได้รับความไว้วางใจจากฉือจีนมาก

เป็นคนที่มีอำนาจในการพูด การสมัครผู้ช่วยเลขา ในครั้งนี้ ก็เป็นข้อเสนอที่เธอพูดขึ้นมาเอง

สาเหตุเป็นเพราะว่า เธออายุมากแล้ว มีหลายเรื่องที่กำลังไม่ เพียงพอที่จะทำ

คนแบบนี้ ต้องไม่ชอบให้มีคนมาแย่งความโดดเด่นของตัว เอง ไม่ว่าจะเป็น… หน้าตา หรือว่าความสามารถด้านการทำงาน

ดังนั้นหาน จื่อจึงต้องพูดถ่อมตน เพื่อลดการมีตัวตนของตัว เองลง

หวังว่า… คงจะสําเร็จนะ

“เอาล่ะ จบการสัมภาษณ์ คุณออกไปได้”

หานผู้อพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินออกไป เธอหันกลับมาอีก ครั้ง ก่อนจะเดินไปยืนตรงหน้าผู้หญิงใส่ชุดสูท แล้วพูด “ขอลาย เข็มหน่อยได้ไหมคะ

ผู้หญิงใส่ชุดสูทหยิบสมุดโน้ตมาจากมือเธอ ก่อนจะกระแอม เบาๆ แล้วเซ็นลายเซ็นของตัวเองลงไปในสมุดโน้ต

หานมู่จื่อรับสมุดโน้ตกลับมากอดไว้ แล้วเดินออกจากห้องไป

หลังจากที่เธอออกไปแล้ว ไอ้หัวล้านก็มองไปทางผู้หญิงใส่ชุด สูท แล้วกระแอมออกมา “คนนี้ร้ายกาจมาก ที่สามารถเอาชนะ ใจคุณได้”

“เอาชนะใจอะไรกัน” ผู้หญิงใส่ชุดสูทได้ยินแล้วเริ่มไม่พอใจ “คุณจะบอกว่าเธอแสดงละครว่าเป็นแฟนคลับของฉันอย่างนั้นเหรอ แล้วทำไมเธอถึงไม่แสดงละครว่าเป็นแฟนคลับของคุณแทน

ไอ้หัวล้านทำหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อน “มีใครไม่รู้ว่าคุณเฉียวชื่อเธอ เย่อหยิ่งและเอาชนะยากแค่ไหน คนที่มาสัมภาษณ์งานก่อนหน้า นี้ถูกคุณค่าจนร้องไห้ไปกี่คน คุณไม่รู้หรือไง”

เฉียว อเออ … คุณอย่ามาพูดบ้าๆ แล้วทำไมอีกฝ่ายถึงไม่ ร้องไห้ อีกอย่าง ถ้าเธอไม่ใช่แฟนคลับของฉัน เธอจะรู้จักผลงาน ของฉันได้ยังไงกัน คุณพูดแบบนี้ เพราะคุณอิจฉาฉันล่ะสิ

หญิงวัยกลางคนอีกคนได้ยินทั้งสองคนทะเลาะกัน จึงยิ้มออก มา “เธอร้ายกาจจริงๆนั่นแหละ เพราะสามารถทำให้พวกคุณ สองคนทะเลาะกันได้แบบนี้

ทานจื่ออยู่ในห้องสัมภาษณ์ได้สิบกว่านาทีเต็มๆ

ตอนที่เดินออกมา คนที่นั่งรอสัมภาษณ์อยู่ข้างนอกต่างพากัน ตกตะลึง

“โอ้โห เธอเข้าไปนานจัง กรรมการสัมภาษณ์งานเป็นยังไง บ้าง ดุไหม”

เพราะเธอเป็นคนเดียวที่แตกต่างกับคนอื่น ทำให้พอหานคู่จื่อ เดินออกมา ก็ถูกคนที่เหลือเดินเข้ามาล้อม หานคู่จื่อซะงักไปเล็ก น้อย ก่อนจะเก็บอาการ แล้วพูดออกมาเสียงเรียบ “ก็พอได้นะ

“พวกเขาถามอะไรบ้างเหรอ ทำไมคนอื่นถึงเข้าไปไม่ถึงสอง นาทีก็ออกมา แต่เธอกลับอยู่ในนั้นตั้งสิบกว่านาที
หานอกระพริบตาปริบๆ อย่ากังวลใจเลย เดี๋ยวก็ถึงคิว พวกเธอแล้ว ถึงตอนนั้นก็จะรู้เองว่ากรรมการสัมภาษณ์งานถาม อะไรบ้าง”

ทุกคน

ทุกคนมองออกว่าทาน ซื้อไม่อยากจะพูด พวกเธอจึงไม่บังคับ ก่อนจะพูดทิ้งท้ายไว้หนึ่งประโยค ก็แค่สิบนาที ทำเป็นได้ใจไปได้ ก่อนจะแยกย้ายกันไป

หลัว เดินมาคล้องแขนเธอไว้ “สัมภาษณ์งานเสร็จแล้วใช่ไหม พวกเรากลับกันเถอะ”

หานมู่จื่อ “เธอรอฉันอยู่เหรอ”

หลัวพยักหน้า

“รอฉันทําไมกัน”

หญิงสาวคนนี้ เป็นอะไรกันแน่

“รอกลับพร้อมกับเธอไง”

เธอไม่มีท่าทางอึดอัดใจอะไรเลย แต่สักพักเธอก็นึกขึ้นได้ “อ๊ะ หรือว่าเธอจะไม่สะดวก งั้น… พวกเราลงไปข้างล่างพร้อมกันได้ ไหม”

ทานมู่จื่อตอบปฏิเสธไป “ไม่ล่ะ ก่อนหน้านี้ฉันยืนจนเหนื่อย อยากจะนั่งพักสักหน่อย เธอกลับไปก่อนเถอะ

หลัวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าให้ “งั้นก็ได้ ฉันไปก่อนนะ ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีก

“อืม ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ