บทที่1495 ตรวจพบว่ามีเด็กอยู่ข้างใน

การตรวจในครั้งนี้ ตรวจพบว่ามีเด็กอยู่ข้างในจริงๆด้วย

หลังจากนั้นเจียงเสี่ยวไปก็ถูกกักไว้ในบ้าน ในตอนแรกเธอแค่ ถูกกักไว้ในบ้าน แต่ช่วงหลังๆแม้แต่โทรศัพท์แม่ของเธอก็ไม่ อนุญาตให้เล่นนานเกินไป แต่ละวันจะกำหนดเวลาให้เธอเล่น

เจียงเสี่ยวไปทั้งรู้สึกดีใจและอารมณ์ไม่ดี

อารมณ์ไม่ดีก็คือ เธอยังไม่พร้อมจะเป็นแม่คน ดังนั้นเธอกับ เซียวซู่ต่างก็วิตกกังวลกันมาก แต่ดูจากอายุครรภ์ เธอคงจะเป็น มีตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอกับเซียวซูมีอะไรกัน

น่าปวดหัวจริงๆ

ตอนแรกยังดี ยังเสี่ยวไปไม่มีอาการแพ้ท้อง แต่กลับกินเยอะ มากขึ้น

หลังจากนั้นปริมาณการกินอาหารเพิ่มมากขึ้น ไม่ต้องให้แม่ ของเธอพูด แต่ละวันไม่ใช่กินก็นอน ไม่นาน เจียงเสียวไปน้ำหนัก ก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตามด้วยขาที่เริ่มบวม

เธอเริ่มสงสัยว่าลูกที่อยู่ในท้องจะไม่ใช่เด็กธรรมดา แต่เป็น เด็กกินจุ

ไม่อย่างนั้นเธอคงกินไม่ได้เยอะถึงขนาดนี้ อีกทั้งเธอเริ่มอ้วน มากขึ้นแล้วด้วย
ฟางถังถังมาหาเธอหลายครั้ง ทุกครั้งที่มาเธอมักจะถูกหัวเราะ ใส่ตลอด

“ฮ่าฮ่าฮ่า เสี่ยวไปเธอรู้ว่าตอนนี้เธอเหมือนอะไรที่สุดใหม เหมือนลูกบอล ไม่เหมือนคนเลย บอกตามตรงว่าฉันเห็นสภาพ ของเธอตอนนี้ ฉันก็แทบไม่กล้าแต่งงานแล้ว อืม ถึงแม้แต่งงาน ฉันก็ไม่ยอมตั้งท้องเด็ดขาดเลย

ล้อเลียนเธอคนเดียวยังไม่พอ ยังจะดึงเธอเข้าไปในกลุ่มแล้ว รวมหัวกับสวี่เฟยพูดล้อเธอ

เจียงเสียวไปหัวเราะเหอะๆ “ฟางถังถัง ถ้าสุดหล่อของเธอ อยากให้เธอมีลูกให้เขาเธอจะยอมไหม

“ยอม ต้องยอมอยู่แล้ว”

“ดังนั้น วันพระไม่มีหนเดียว วันนี้เธอหัวเราะฉัน ในอนาคตเธอ จะต้องได้รับผลตอบรับสิบเท่า”

“เฮ้ย”ฟางถังถังได้ยินแบบนั้น “ดูท่าฉันน่าจะต้องแบล็กเมลล์ เธอให้หนัก เดี๋ยวฉันจะรีบถ่ายรูปโพสต์ลงในกลุ่ม อย่างอื่นค่อย ว่ากันทีหลัง”

“ไปสิ เธอก็ไปสิ”

ทั้งสองคนต่อปากต่อคำกันจนเคยชิน ถึงแม้ฟางถังถังจะเป็น คนปากเก่ง ปากบอกว่าจะทำ แต่ก็แค่พูดไปงั้นๆไม่ได้จะทำจริง ก่อนจะหัวเราะคุยเล่นกันอย่างสนุกสนานตามเดิม

“เอาล่ะ เธอแอบเอาอะไรมาให้ฉันบ้าง
ฟางถังถังหยิบกระเป๋าตัวเองออกมา ก่อนจะหยิบถุงใส่ขนม ออกมา

เจียงเสี้ยวไปมอง ก่อนที่ดวงตาจะเป็นประกายขึ้นมา

“ล่าเกียว” (ขนมแผ่นเผ็ดเสฉวน)

“ใช่แล้ว”

ฟางถังถังยื่นลาเดียวให้เธอ “กินได้แค่ถุงเล็กๆนี่เท่านั้นนะ

หลังจากที่ท้อง ถึงแม้เจียงเสี่ยวไปจะกินได้เยอะ แต่พวกขนมที่ ไม่มีประโยชน์แม่ของเธอไม่ยอมให้เธอกินเลย ส่วนเซียวซูเองก็ เป็นห่วงทั้งเธอทั้งลูกจึงเห็นด้วยที่ไม่ยอมให้เจียงเสียวไปไปกิน ข้างนอก

ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปยิ่งไม่ได้กินเข้าไปใหญ่ ส่วนฟางถังถังที่ขึ้น ชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอ จึงต้องช่วยเอามาให้เธอ ไม่อย่าง นั้นคงไม่ต้องมาแล้ว

ฟางถังถังเองก็คำนึงถึงสภาพร่างกายของเจียงเสี่ยวไป์ จึงไม่ ยอมเอามาให้เธอเยอะเกินไป

ถ้ามามือเปล่า เจียงเสี่ยวไปก็จะทำสีหน้าน่าสงสาร เธอเองก็ ทนเห็นไม่ได้ จึงมักจะแอบทำเซอร์ไพรส์ให้เจียงเสี่ยวไปเล็กๆ น้อยๆ

“สามีเธอใจร้ายจริงๆ เธอน่าสงสารขนาดนี้ เขาก็ไม่ยอมให้ เธอกินสักนิดเลย”
“ก็ใช่น่ะสิ”เจียงเสี้ยวไปพยักหน้า เธอกินไปด้วยต่อว่าเซียว ไปด้วย “คนบ้านั่นทำเหมือนแม่ของฉันเลย ไม่ยอมให้ฉันกินของ จากข้างนอก ดังนั้นจากนี้ไปเธอต้องมาหาฉันบ่อยๆนะ

ความจริงแล้วเจียงเสี่ยวไปไม่มีทางบอกฟางถังถังหรอกว่า ที่ จริงแล้วเซียวซูแอบพาเธอไปกินหม้อไฟและขนมบ่อยๆ แต่ทุก ครั้งเขาจะห้ามไม่ให้เธอกินเยอะจนเกินไป

ส่วนเรื่องที่ว่าทําไมเธอถึงไม่บอก ง่ายมาก ถ้าหากเธอบอก ฟางถังถังว่าทุกอาทิตย์เซียวมักจะแอบพาเธอออกไปกิน ฟาง ถังถังจะต้องคิดว่าเธอได้กินมากเกินไปแล้ว และจะไม่แอบเอามา ให้เธอแบบนี้อีก

บ่อความสุขของเธอก็หายไปน่ะสิ เธอไม่มีทางยอมแน่ๆ

“ใจร้ายเกินไปแล้ว ทำไมถึงไม่สงสารเธอเลย”

คนที่ถูกพูดถึงตอนนี้กำลังนั่งทำงานอยู่ที่บริษัท โดยไม่รู้ตัว เลยว่าตนเองกำลังถูกนินทาอยู่

ส่วนอีกด้าน เสี่ยวเหยียนได้คลอดลูกแล้ว ตอนนี้เธอเป็นแม่ คนแล้ว เดิมทีเธออยากจะได้ลูกสาว แต่ก็อยากมีลูกชายก่อนจะ ได้เอาใจน้องสาวยิ่งคิดยิ่งปวดหัว จนไม่อยากจะคิดอะไรมาก

สุดท้ายเธอกลับต้องประหลาดใจ ที่เธอคลอดได้ลูกฝาแฝด

และเรื่องที่ทำให้เธอเจ็บที่สุดคือตอนที่คลอดฝาแฝด เธอ ทรมานจนแทบตาย เพราะการคลอดลูกแฝดทําเอาเธอแทบหมด แรง พยาบาลอุ้มเด็กทั้งสองมาวางลงข้างๆเธอ
“ยินดีด้วยนะคะ คุณคลอดได้ลูกชายฝาแฝดค่ะ” เสี่ยวเหยียนรีบถาม เด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงคะ”

“เป็นเด็กผู้ชายทั้งสองเลยค่ะ”

พอได้ยินว่าเป็นเด็กผู้ชายทั้งสองคน เสี่ยวเหยียนก็ชะงักไป เล็กน้อย ที่จริงแล้วเธออยากจะได้ฝาแฝดชายหญิงมากกว่า แต่ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเด็กผู้ชายทั้งสองคน

ไม่รู้ว่าพอโตมาจะซื้อหรือเปล่า เธอจะจัดการพวกเขาอยู่ไหม พอคิดถึงตรงนี้ เสี่ยวเหยียนก็เริ่มรู้สึกปวดหัวเสียแล้ว

อีกทั้งช่วงหลายวันที่เธอเลี้ยงดูทั้งสองคน เธอรู้สึกได้ว่าถึงแม้ จะเป็นฝาแฝดที่เกิดจากไข่ใบเดียวกัน แต่นิสัยของทั้งสองคน แตกต่างกันมาก

ยกตัวอย่างเช่นพี่คนโต ที่ดูสงบนิ่งมาก ถึงจะหิวก็ไม่ร้อง

เอาแต่นอนมองเพดานไม่มองคน นอกจากหลับตานอน ก็ได้แต่

ลืมตาเหม่อมองเงียบๆ

ส่วนคนเล็กอารมณ์จะร้อน ถ้าหิวจะร้องไห้อย่างหนัก อารมณ์ดี ก็จะยิ้มหัวเราะอารมณ์ไม่ดีก็จะอาละวาด ชอบเล่นกับคน เล่น

สนุก

บอกได้ว่า คนหนึ่งเงียบคนหนึ่งเสียงดังสินะ

ในขณะที่กำลังนิ่งคิด คนเล็กก็เริ่มอาละวาดขึ้นมาอีกครั้ง เสี่ยวเหยียนรีบลุกขึ้นไปชงนมให้ลูก แต่กลับถูกคนที่นอนอยู่ข้างๆกดตัวลงไปนอนตามเดิม

“นอนต่อเถอะครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง”

ถูกต้องแล้ว หลังจากที่คลอดลูกทั้งสองคนออกมา ห้องนอน ของสองสามีภรรยาก็มีเตียงเด็กเพิ่มขึ้นมาสองเตียง เดิมที่คิดจะ จ้างพี่เลี้ยง แต่เสี่ยวเหยียนไม่เชื่อใจพี่เลี้ยง

สุดท้ายหลัวหุยเหม่ยก็ต้องมาช่วยเธอดูแล แต่เด็กๆอาละวาด ไม่ใช่แค่ช่วงกลางวันหรือช่วงกลางคืน อีกทั้งมารดาของเสี่ยวเห ยียนอายุมากแล้วด้วย ดังนั้นเธอจึงไม่อยากให้แม่ของตนเอง เหนื่อยมากจนเกินไป

เธอจึงดูแลเอง หานซิงเองก็สนับสนุนเรื่องนี้ การเลี้ยงดูลูก ด้วยตัวเองจะทำให้ลูกสนิทสนมกับเรามากกว่า ดังนั้นเขาจึงย้าย เตียงเด็กมาไว้ในห้องนอน

ในตอนแรกเสี่ยวเหยียนกังวลใจมาก เพราะหานซึ่งต้องไป ทํางาน เสียงลูกร้องให้อาจจะทำให้เขานอนไม่หลับ ดังนั้นเธอมัก จะเรียกให้หารชิงไปนอนห้องข้างๆแทน แต่หานซึ่งกลับบอกว่า ไม่เป็นไร เขาช่วยเธอดูแลลูกด้วย

แต่สุดท้ายแล้วทุกครั้งที่ลูกร้องไห้ แล้วเสี่ยวเหยียนเตรียมจะ ลุกขึ้นไปกล่อม หานซิงกลับบอกให้เธอนอนต่อ ส่วนเขาไปกล่อม

เอง

ไหนตกลงกันไว้ว่าจะช่วยกันดูแลทั้งสองคน แต่ผลสุดท้าย หานชิงกับเอาภาระทุกอย่างไปแบกไว้ด้วยตนเอง เธอที่เป็นแม่ ของเด็กกลับไม่ต้องทําอะไรเลย
รอจนหาน งป้อนนมลูกเสร็จแล้วกลับมานอนบนเตียง เสียว เหยียนก็กระซิบพูดกับเขา

“จากนี้ไปตอนกลางคืนฉันดูแลลูกดีกว่านะคะ ช่วงกลางวันคุณ ต้องทำงาน แบบนี้จะทำให้คุณพักผ่อนไม่เพียงพอเอานะคะ “ผมก็มีหน้าที่ดูแลลูกเหมือนกันนะครับ ช่วงกลางวันคุณดูแลเหนื่อยมากแล้ว ตอนกลางคืนจะให้คุณดูคนเดียวได้ยังไงกัน แต่”

“ตอนกลางวันคุณต้องทำงาน จะเอามาเทียบกับฉันได้ยังไงล่ะ คะ ฉันแค่ต้องตื่นมาดูลูกตอนดึกๆ แต่ตอนกลางวันฉันนอนพัก

ได้ อีกอย่างก็มีแม่ของฉันคอยช่วยด้วยอีกแรง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ