เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1223 หรือไม่คุณก็ลองไปขอร้องทุกคนดูดีไหมล่ะ



บทที่ 1223 หรือไม่คุณก็ลองไปขอร้องทุกคนดูดีไหมล่ะ

ถึงแม้ว่าหลิน นเอ๋ออยากจะเปิดเผยอะไรออกมาอีก แต่ก็ไม่ใช่ ว่าจะชอบเอาเรื่องแบบนี้ขึ้นมาพูดไปเรื่อย เธอมองคนกลุ่มนั้น ด้วยความโกรธ ก่อนจะตะโกนขึ้นมาว่า “มันเกี่ยวอะไรกับ พวกคุณเหรอ? ซุบซิบกันเก่งเหลือเกิน ก่อนที่สามีจะมาแต่งงาน กับพวกคุณเขารู้นิสัยนี้ของพวกคุณไหมเนี่ย? สารเลว! ”

ไม่พูดขึ้นมาก็ยังดี ทุกคนยังแค่ซุบซิบ

หลังจากที่หลินชิ้นเอ๋อพูดคำเหล่านี้จบ ก็ทำให้คนที่เอาแต่ดู ละครฉากนี้ และซุบซิบบ้างประปราย ถึงกับด่าออกมาอย่างเต็ม เสียง

“ให้ตายเถอะ คนที่พยายามจะแย่งสามีตนอื่นอย่างคุณมีสิทธิ์ อะไรมาด่าพวกเราว่าสารเลวแบบนี้เหรอ? พวกเราก็แค่อยากจะ ยุ่งนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง ไม่ได้จะแย่งสามีใครแบบไร้ยางอาย เหมือนคุณสักหน่อย? ก็รู้อยู่ว่าเป็นสามีของคนอื่นแต่กลับจะแย่ง มาอย่างหน้าไม่อาย บอกว่าคุณมาผิดที่แล้วยังหน้าด้านอยู่อีก พอโกรธก็แช่งคนอื่น ให้หย่ากันงั้นเหรอ? ใครกันแน่ที่ สารเลว?

ในที่นี้มีคู่สามีภรรยาอยู่มาก มีคู่หนึ่งที่อยู่ในโรงแรมเมื่อวาน เหมือนกัน พวกเธอเห็นกับตาว่ามันเป็นความอันตรายของหลิน ชิ้นเอ๋อ

ดังนั้นเลยรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
ในครั้งนี้เองผู้หญิงคนนั้นมองเสี่ยวเหยียนเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ ยิ้ม ก่อนจะพูดเสียงเบาว่า “เด็กน้อย ครั้งหน้าจะช่วยใครก็ดู ให้ดีก่อนนะ อย่าเอาตัวเองเข้าไปหาอันตรายแบบนี้นะ

เมื่อได้ฟังดังนั้น เสี่ยวเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะมองคนคนนั้นอีก

สายตาที่เธอมองตัวเองนั้นไม่เหมือนกับคนอื่น อีกอย่างคำพูด นั้นมันมีอะไรมากกว่านั้น แต่มองก็รู้แล้วว่าเป็นคนที่อยู่ใน เหตุการณ์เมื่อวาน

หลินชิ้นเอ๋อเริ่มรู้สึกร้อนรนใจ ก่อนจะเดินเข้าไปจับมือของ เสี่ยวเหยียน

“น้องเสี่ยวเหยียน พี่หลินแห่งคุณที่ไหนกันล่ะ คุณช่วยฉัน ฉันก็ รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก แต่เมื่อวานคุณยังบอกฉันอยู่เลยว่า ไม่ได้แต่งงาน นี่คุณบอกฉันด้วยตัวเองเลยนะ เมื่อครูฉันก็อยาก จะนั่งกับคุณ แต่พนักงานคนนี้ไม่รู้เรื่อง เลยบอกว่าไม่สามารถไป นั่งแถวของพวกคุณได้ ตอนนั้นฉันเลยรีบพูดเรื่องของคุณออกไป คุณอย่าไปโทษพี่หลินเลยนะ”

เมื่อเห็นท่าทีของหลินชิ้นเอ๋อแบบนี้ เสี่ยวเหยียนก็ถอนหายใจ เฮือกใหญ่อยู่ในใจ คนนี้พลิกลิ้นเก่งจริงๆ พูดแค่นิดหน่อยก็พูด จนซัดเจนแล้ว

น่าเสียดายที่…….

เสี่ยวเหยียนส่ายหัว ก่อนจะดึงมือของตัวเองออกมาจากหลิน ชิ้นเอ๋อ จากนั้นจึงพูดว่า “พี่หลิน ฉันไม่ได้โทษคุณ ฉันเพียงแต่ ผิดหวังในตัวคุณ จู่ๆ คุณก็อยากจะพูดเรื่องของฉันขึ้นมาฉันยังพอเข้าใจได้นะ แต่ฉันไม่เคยพูดเรื่องแต่งงานกับคุณจริงๆ ถึง แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมคุณต้องโกหกด้วย แต่ว่า…ฉันไม่ชอบ คําพูดของคุณจริงๆ เพราะมันคือการแข่งพวกเรา

เมื่อพูดจบ เสี่ยวเหยียนก็ถอยออกไป ใบหน้าขาวนวลนั้นเต็ม ไปด้วยความผิดหวัง

เหมือนกับว่ามันเป็นความจริง แต่หลินซินเอ๋อเป็นคนน่ารังเกียจ

” นี่คือความน่ารังเกียจที่สุดของผู้หญิงใช่ไหม? อยากจะ แย่งสามีของคนอื่น เลยแช่งให้คนอื่นเลิกกัน สาวน้อย เธอทํา แบบนี้กับคุณ ถ้าจะให้ดีคุณออกห่างจากเธอหน่อยเถอะ

“ทำไมพนักงานถึงให้ผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาบนเรือได้นะ? เธอจะ มาชอบสามีของฉันไหม แล้วจะมาแย่งสามีของพวกเราไหม นะ? ”

“พนักงาน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย? นี่มันทริปฮันนีมูนไม่ใช่ เหรอ? เธอคนเดียวจะเที่ยวอะไรกัน? ให้เธอลงจากเรือไป เถอะ! ”

“นั่นสิ รีบ ให้เธอลงจากเรือไป

ในตอนนั้นเอง ทุกคนกำลังประณามหลินชิ้นเอ๋อ หวังว่าเธอจะ สามารถลงจากเรือไป และไม่อยู่บนเรือนี้อีก

สุดท้ายหลินชิ้นเอ๋อก็ต้องงงเป็นไก่ตาแตก เพราะตอนแรกเธอ จะหาที่นั่งเฉยๆ แต่เรื่องมันกลับถูกตัวเธอเองทำจนเป็นเรื่องใหญ่

เธอไม่ได้เป็นคนโง่ขนาดนั้น ท่าทีของหานซิงนั้นโกรธเธอเป็น อย่างมาก ดังนั้นเธอเลยพูดอะไรไม่ออก

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินชิ้นเอ๋อก็รู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก น่าเสียดายที่ไม่มีใครให้โอกาสเธอเลย เอาแต่บอกให้เธอลง

จากเรืออย่างเดียว

พนักงานเองก็ลำบากใจ เพราะตอนแรกเธอสัญญาแล้ว แต่ ตอนนี้คนในเรือทั้งหมดกลับอยากให้หลินชิ้นเอ่อลงไป นี่มัน เกี่ยวกับเงินทองของเขาเองเลยนะ……

เมื่อคิดถึงตรงนี้ พนักงานเลยทำได้แค่เดินไปหาหลินชิ้นเอ๋อ “คุณหลิน กฎของพวกเราเป็นแบบนี้จริงๆ หรือถ้าไม่อย่าง นั้น……ณลงจากเรือไปดีกว่าไหม? ”

เมื่อหลินชินเอ๋อได้ฟังดังนั้นก็ต้องพนักงานเขม็ง ก่อนจะหันไป ทางเสี่ยวเหยียน

“น้องเสี่ยวเหยียน ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ฉันไม่ได้ จะแซงอะไรคุณกับนายหานนะ ฉันแค่ถูกสามีของฉันโกรธหนัก มาก คุณเองก็รู้……สามีของฉันมักจะทำร้ายร่างกายฉัน ฉัน น้อยใจเป็นอย่างมาก ดังนั้นตอนนั้นเลยพูดอะไรแบบนั้นออกไป คุณให้อภัยฉันได้ไหม? ”

ถึงแม้ว่าจะน้อยใจมาก แต่ในตอนนั้นเองหลินชินเอ๋อต้อง สารภาพความผิดที่มี ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ความจริง แต่ในตอนนี้เองเธอทำได้แค่ขอร้องเสี่ยวเหยียนแล้วล่ะ

“พี่หลิน ตัวคุณเอง โกรธแล้วต้องมาลงที่คนอื่น ใครจะไปรู้ว่า ถ้าทำตามแผนแล้ว คุณยังจะทำอะไรอีกบ้าง? หรือไม่อย่าง นั้น…….คุณก็ลงจากเรือไปเถอะ

“จริงด้วยสาวน้อย คุณอย่าไปใจอ่อน ให้เธอลงจากเรือไป คน แบบนี้ไม่มีค่าพอให้คุณช่วยหรอก”

“เธอเอาแต่พูดว่าสามีเอาแต่ทำร้ายเธองั้นเหรอ? เพราะว่า เธอบ้าผู้ชายมากไปหรือเปล่า ชอบแย่งสามีชาวบ้าน ดังนั้นเลย ถูกตบตีบ่อยๆ นะ? ”

งดอง—

มีคนพูดความจริงออกมา

“โถ่ จะว่าไปก็ไม่แน่นะ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเราก็ไม่เห็น ด้วย ที่จะให้เธออยู่บนเรือ ให้เธอลงไปซะเถอะ”

“รีบไสหัวไปเถอะ!”

หลินชิ้นเอ๋อจับมือของเสี่ยวเหยียน ใบหน้าเริ่มรู้สึกร้อนรนมาก ยิ่งขึ้น มันไม่ง่ายเลยที่จะหาโอกาสในการเข้าใกล้หานซิง เธอจะ ไปได้อย่างไรกัน? ถ้าไปก็ไม่มีโอกาสแล้วล่ะ ใครจะไปรู้ว่าพวก เขาจะกลับมาเมื่อไหร่?

เสี่ยวเหยียนมีใบหน้าที่ไร้ทางเลือก “พี่หลินปล่อยมือเถอะ ตอนนี้ทุกคนหวังให้คุณลงจากเรือไป มีฉันแค่คนเดียว ผู้คนก็ ซุบซิบกัน เกินกว่าจะนับไหวเลยล่ะ”
น้องเสี่ยวเหยียน ไม่ให้อภัยฉันจริงๆ เหรอ? ”

หลินชิ้นเอ๋อ : ..………

เสี่ยวเหยียน : “คุณเองก็เห็น……..นตัดสินใจเองคนเดียวไม่ ได้ ถ้างั้น….คุณก็ลองขอร้องทุกคน? ” เมื่อได้ฟังดังนั้น หลินชิ้นเอ๋อก็รู้สึกหน้ามืดตามัว

ให้เธอไปขอคนที่เพิ่งด่าเธอจนเสียหายแบบนั้น เธอบ้าไปแล้ว เหรอ? เธอไม่มีทางทําหรอก!

สุดท้ายหลินชิ้นเอ๋อก็ถูกเชิญลงจากเรือไป หลังจากที่เธอลง จากเรือไป เสี่ยวเหยียนรู้สึกว่าก่อนที่เธอจะเดินจากไปนั้นกลับส่ง สายตาที่ดุร้ายให้กับตัวเองด้วย มันเต็มไปด้วยความอาฆาตต่อ ศัตรู

แววตาแบบนี้ทำให้เสี่ยวเหยียนรู้สึกไม่สบายใจ เธอเลยเลิก คิ้วขึ้น เพราะมีลางสังหรณ์แปลกๆ

แต่บนเรือนั้นมีบรรยากาศที่ดีขึ้นหลังจากที่หลินชิ้นเอ๋อออกไป แล้ว

ในตอนแรกทุกคนก็นั่งแยกๆ กันไม่ได้สนใจใคร แต่เพราะ เรื่องที่เกิดขึ้น ทุกคนเลยดูสนิทสนมกับเสี่ยวเหยียนมากขึ้น

หลังจากที่ทำให้ยัยหน้าด้านหลินชิ้นเอ่อลงไปจากเรือได้ ทุก คนก็เริ่มคุยกับเสี่ยวเหยียน

“ให้ตายเถอะ คุณนี่เป็นสาวน้อยวัยใสจริงๆ เลยนะ ฉันได้ยิน มาว่าตอนที่เธอถูกทำร้ายคุณเป็นคนช่วยแจ้งความให้ แล้วยังช่วยเธออีกใช่ไหม? ”

เสี่ยวเหยียนพยักหน้าอย่างไม่สบายใจ : เรื่องมันเป็นแบบ นั่นแหละ……

“คุณนี่มันเด็กน้อยไร้เดียงสาจริง ผู้หญิงคนนั้นทำถึงขนาดนั้น แล้ว แถมยังทำตัวติดกับสามีคุณอีก อยากจะทำอะไรฉันก็ดูออก หมด คุณเองก็ปล่อยให้เขามากลั่นแกล้ง ถ้าเกิดเป็นฉัน ฉันคงจะ ผลักเธอลงทะเลไปแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ