เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1065 สังเกตอาการ 24 ชั่วโมง



บทที่ 1065 สังเกตอาการ 24 ชั่วโมง

คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของพ่อจางไม่พอใจทันที

“ดูคุณพูดสิ ผมไม่เป็นอะไรแล้ว หมอก็เลยให้ผมออกจากโรง พยาบาลไงล่ะ ทำไมไปโรงพยาบาลแล้วต้องให้ลูกมาดูแลนั้นเห รอ? เกิดเรื่องกับประธานเย่ขนาดนี้แล้ว ผมไม่ไปดูได้ยังไง?

“พอแล้วคุณ ให้ลูกไปดูก็พอ คุณไปก็วุ่นวายเปล่าๆ

พ่อจาง: “”

เขาสะบัดมืออย่างไม่พอใจ คิดจะตอบโต้ แต่ก็เกรงใจหลัวย

เหม่ย

เสี่ยวเหยียนที่อยู่ด้านข้างได้ยินเข้า จึงช่วยพูดโน้มน้าวด้วย

เสียงแผ่วเบา

“พ่อ แม่พูดถูกนะคะ ดึกขนาดนี้แล้ว พ่อไปก็คงไม่สะดวก ไป แล้วหนูก็ต้องหาเวลากลับมาส่งพ่อ ถึงตอนนั้นไปกลับก็คงยุ่ง ยาก ถ้าพ่อเป็นห่วงคุณชายเย่จริงๆ รอพรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ คืนนี้กลับ ไปพักผ่อนก่อนนะคะ พรุ่งนี้ค่อยไปเยี่ยมคุณชายเยู่ที่โรง พยาบาล”

เมื่อพูดจบ เสี่ยวเหยียนก็ไม่สนใจว่าเขาจะไม่มีท่าทีตอบโต้ยัง ไง รีบสะพายกระเป๋าและจูงมือเสี่ยวหมี่โต้ว

“รบกวนพ่อกับแม่ช่วยปิดร้านให้ด้วยนะคะ หนูพาเสี่ยวหมี่โต้วไปโรงพยาบาลก่อน

เสี่ยวหมี่โต้วหันไปโบกมือให้พ่อจางและแม่ด้วยความน่ารัก น่าเอ็นดู

เสี่ยวเหยียนเพิ่งออกจากร้าน กำลังจะโบกรถ กลับคิดไม่ถึง เลยว่าจะเจอกับเงาของใครบางคนที่คุ้นเคยปรากฏอยู่ตรงหน้า

“เซียว? ทำไมนายมาอยู่ตรงนี้ล่ะ?”

ตอนนี้เขาควรจะอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ? เมื่อเซียวซูได้ยินเสียงจึงหันหลังกลับมา ริมฝีปากของเขา ปรากฏรอยยิ้มอันอบอุ่นขึ้นมา

“รู้ว่าเธอไม่สบายใจ ก็เลยกลับมารับพวกเธอ

พวกเธอที่เขาหมายถึง ไม่ใช่แค่เธอ ดังนั้นคำพูดนี้จึงทำให้ เสี่ยวเหยียนรู้สึกกดดันมากขึ้น ประจวบเหมาะกับตอนนี้ที่หล่อน กำลังรีบไปโรงพยาบาล แต่หล่อนก็ไม่รู้ว่าโรงพยาบาลไหน

มีคนมารับก็ยิ่งดี ไม่ต้องโทรถามด้วย

“ขี้นรถเถอะ”

หลังจากขึ้นรถไป เสี่ยวเหยียนให้เสี่ยวหมี่โต้วนั่งด้านข้าง ตอนนี้อากาศยังคงหนาวอยู่ หล่อนกลัวว่าเสี่ยวหมี่โต้วจะเป็น หวัด ก่อนออกจากร้านยังตรวจให้เขาอีกหลายรอบ

“ถ้าง่วง หนูก็นอนบนตักของน้าเหยียนก่อนนะ เดี๋ยวถึงแล้วน้า ปลุกหนูเอง”
เสี่ยวหมี ตัวขยี้ตา “น้าเสี่ยวเหยียน ผมไม่ง่วงครับ

เสี่ยวเหยียนหันไปยิ้มให้เขาอย่างนุ่มนวล จากนั้นลูบหัวเขา “เด็ก”

หลังจากนั้นสักพักเหมือนหล่อนคิดบางอย่างขึ้นมาได้จึงเงย หน้าขึ้น

“ไม่ใช่สิ นายมาแล้ว ที่โรงพยาบาลก็เหลือเพียงแค่คู่จื่อคน เดียว? หล่อนท้องอยู่นะ ทำไมถึง….

“ฉันไม่ทำเรื่องอะไรที่ไม่เหมาะสมหรอก ตอนนี้มีคนอยู่เป็น เพื่อนคุณนายน้อย”

ไม่อย่างนั้นฉันจะกล้าออกมาได้ยังไงล่ะ?

เพราะมีคนคอยดูแลคุณนายน้อยอยู่ เซียวจึงกล้าออกมา มีคนอยู่เป็นเพื่อน?

“ใคร?”

ตอนที่พวกเขาออกมา ก็มีเพียงแค่สามคน เซียวซูออกมาแล้ว ยังมีใครอยู่เป็นเพื่อนคู่จื่ออีก? มีชื่อหนึ่งแวบขึ้นมาในหัวทันที เขาเป็นคนที่เอาใจใส่มาโดย

ตลอด

เป็นอย่างนั้นจริงด้วย เมื่อเซียวซูที่ขับรถอยู่ด้านหน้าได้ยิน หล่อนถามเช่นนั้น จึงเงียบไปสักพัก จากนั้นจึงค่อยๆพูดขึ้น

“หาเชิง”
หานซิง…

ชื่อนี้เหมือนกับนาฬิกาที่ชนกระแทกเข้าไปในใจของเสี่ยวเห ขียน ในขณะเดียวกัน หล่อนก็มองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่พูด อะไรต่อ ตัวเองคิดจะหลีกหนีออกจากชีวิตของเขาแล้ว คิดไม่ถึง เลยว่า…เดี๋ยวจะต้องเจอกันอีก

แต่ทว่า หล่อนไปหาจื่อกับคุณชายเย่ ใครจะอยู่ตรงนั้นก็ไม่ เกี่ยวอะไรกับหล่อน ถึงตอนนั้นหล่อนแสร้งทำเป็นไม่รู้จัก ไม่ สนใจ ก็พอแล้ว

พอพูดถึงชื่อนั้นแล้ว ภายในรถก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด เซียวซูรู้สึกไม่สบายใจ รู้ดีว่าชื่อนั้นมีความหมายที่พิเศษต่อ หล่อนมาก

เขาพูดถึงชื่อนั้นทำไมกัน?

แต่…หล่อนเอ่ยปากถามแล้ว เขาจะไม่พูดก็ไม่ได้

เขาโง่เกินไปรึเปล่านะ

สถานการณ์คลุมเครือเช่นนี้จนไปถึงโรงพยาบาล จากนั้นก็นำ รถไปจอด

“ฉันพาเธอขึ้นไปด้านบน

“ไม่ต้องกังวล ในเมื่อคุณหมอบอกแล้วว่าตอนนี้เขาไม่เป็น อะไรแล้ว เธอก็สบายใจได้แล้วนะ”
ทีโถงทางเดินด้านนอก โรงพยาบาล หานซึ่งยังนั่งปลอบใจ น้องสาวของตัวเองอยู่

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหานชิง หานมู่จื่อขยับมุมปากเล็กน้อย พยักหน้าลง: “อั้ม” เมื่อเห็นท่าทางของหล่อน หานซึ่งจึงขมวดคิ้วขึ้น “ต่อหน้าพ

ชาย เธอไม่ต้องทําเป็นเข้มแข็งหรือฝืนยิ้มก็ได้

“พี่ฉันเปล่า ฉันแค่อดเป็นห่วงเขาไม่ได้

แม้ว่าหมอจะบอกว่าเย่ ไม่เป็นไม่เป็นอะไรมากแล้ว แต่ยังต้อง สังเกตอาการอีก24ชั่วโมง อีกทั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือ ไม่รู้ว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่

สังเกตอาการ24ชั่วโมง หมายความว่ายังไงทุกคนต่างรู้ดี

หรือพูดได้ว่าภายใน24ชั่วโมงนี้ อาการของเยโม่เป็นอาจจะ เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง แต่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้น นั้น พวกเขาไม่มีทางรู้ได้

จะดีหรือจะร้าย

เมื่อคิดถึงตอนนั้น หาน จื่อก็ปิดตาลง รู้สึกเหนื่อยล้ามาก เหลือเกิน

“งั้นเอาแบบนี้ ฉันไปส่งเธอกลับไปก่อน พรุ่งนี้เช้าให้ลุงหนาน ไปรับเธอมาที่โรงพยาบาล

“ไม่”หานมู่จื่อส่ายหน้า “ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเขาที่นี่”
“มู่จื่อ” หานซิงเรียกชื่อหล่อน น้ำเสียงดุดันมากขึ้น เธอท้อง อยู่นะ อากาศก็เย็น เขาต้องสังเกตอาการ24ชั่วโมง เธอจะคอย เฝ้าเขา24ชั่วโมงจริงเหรอ?”

“อั้ม”

หาหมอพยักหน้าอย่างไม่ลังเล จนหานชิงโมโห เขาอยากจะ พูดบางอย่างต่อ แต่จู่ๆหานคู่จื่อกลับลุกขึ้นก่อน “ขอโทษนะพี่ แต่ฉันกลับไปไม่ได้จริงๆ พี่ไม่ต้องพูดอะไรกับฉันแล้ว ฉันไป ห้องน้ำก่อนนะ”

เมื่อพูดจบหาน จื่อก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำโดยไม่หันกลับมา มองแม้แต่น้อย หานซึ่งก็ตามหล่อนไปไม่ได้ ทำได้เพียงยืนพิง กําแพงเฝ้ารอให้หล่อนกลับมา

ตึกๆๆ——

เสียงฝีเท้าที่รีบร้อนและรุกรนดังขึ้น

หานซึ่งหันหน้าไปมอง ทางเดินกว้างใหญ่เมื่อครู่ ตอนนี้มีเงา ของคนสามคนเพิ่มขึ้นมา

เดินนำโดยเซียวซู และเสี่ยวเหยียนที่เดินจูงมือเสี่ยวหมี่โต้วอ ยู่ทางด้านหลัง ทั้งสามเดินตรงมาทางด้านที่เขายืนอยู่

แสงไฟดึงเงาของเสี่ยวเหยียนและเซียวเข้าหากัน จากนั้นก็ ซ้อนทับกัน

เมื่อเห็นภาพนี้ หานชิงหรี่สายตาอันลึกซึ้งลงทันที
แววตาสะท้อนให้เห็นถึงความโกรธเกลียด แต่ไม่นานนักก็ หายไปทันที

เติมทีเสี่ยวเหยียนคิดวางแผนไว้แล้วว่า ถ้าหล่อนมาถึงก็ทักทา ยมอก็พอ คิดไม่ถึงว่าทางเดินกว้างขนาดนี้จะมีเพียงแค่หานชิง คนเดียว ร่างอันสูงใหญ่ยืนพิงอยู่ที่กำแพง ท่าทางของเขาทำให้ รู้สึกได้ถึงความเหงา

หล่อนเหลือบมองเขาแวบเดียวก็เบี่ยงสายตาออก จากนั้นมอง หามูจื่อ

ไม่เห็นจื่อ แต่หล่อนก็ไม่ได้เอ่ยปากถามหานซึ่ง แต่เสี่ยวหมี่โต้วผู้เฉลียวฉลาด ที่ยืนอยู่ข้างหล่อน ตะโกนเรียก หานชิง: “คุณลุง”

“ยิ้ม” หานซิงพยักหน้าลง พูดอธิบายขึ้น “แม่ของหนูเข้า

ห้องน้ำอยู่

“คุณลุง พ่อของผมเป็นยังไงบ้างครับ?”

“ยังอยู่ด้านใน ต้องสังเกตอาการ24ชั่วโมง”

น้ำเสียงและอารมณ์ของเราเรียบนิ่งจนไม่รู้ว่าตอนนี้เขา อารมณ์แบบไหน

สายตาของเซียวซูหันไปสบตากับหานชิง จากนั้นต่างก็เบี่ยง ออกไป หานซิงเม้มปากแน่น ไม่รู้ว่าจะมองไปตรงไหน

บรรยากาศคลุมเครือภายในรถเมื่อครู่ ถูกย้ายมาอยู่ที่ทางเดินอีกครั้ง

เสี่ยวหมี่โต้วมองดูผู้ใหญ่ทั้งสามตรงหน้า รู้สึกเหนื่อยใจเหลือ เกิน

ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เขาทำให้น้าเสี่ยวเหยียนเสียใจ เขาจึงไม่ กล้าพูดอะไรหรือทำอะไรตามอำเภอใจอีก เมื่อก่อนเขารู้สึกว่าตัว เองฉลาดมาก แต่ต่อมากลับพบว่า เขาไม่เข้าใจโลกของความ รู้สึกผู้ใหญ่เลยสักนิด

นี่ พอใจร้าย ยังดีๆอยู่ทำไมเข้าโรงพยาบาลแล้วล่ะ? ตอนนี้ หม่ามีก็ไม่อยู่…


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ