เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1528 เขาจะทำอย่างไรดี



บทที่1528 เขาจะทำอย่างไรดี

แยกกันอยู่สักพักอย่างนั้นเหรอ

เซียวซูรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวใจของเขาแตกสลาย ทั้งสองคนเพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน ก็ต้องแยกจากกันแล้วเหรอ

“เซียวซู่ เรื่องนี้ต้องโทษที่ตัวคุณค่ะ คุณยังจัดการความรู้สึก ของตัวเองไม่เรียบร้อย คุณก็ไปคบกับเธอ ในตอนแรกคุณคงจะ ไม่จริงจังกับการคบหา ไม่มีความคาดหวังอะไรกับความรักใน ครั้งนี้ใช่ไหมคะ หลังจากเกิดอะไรมากมายหลายเรื่อง ที่จริงแล้ว ล้วนแต่เป็นคุณที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อความรักในครั้งนี้ รวม ถึงตอนที่เกิดไฟไหม้แล้วคุณพุ่งเข้าไปในกองไฟเพื่อช่วยเสียวเห ยียน โดยที่แฟนของคุณยังอยู่ข้างนอก ฉันคิดว่าเรื่องนั้นก็สร้าง ความเสียใจให้เธอมากอยู่แล้ว แล้วยังมีครั้งนี้ด้วย ที่คุณยังคง ไม่เลือกเธอ คุณคิดว่าในใจของเสี่ยวไป เธอยังมีความมั่นใจอยู่ อีกเหรอคะ”

คำพูดของหาน จื่อสามารถพูดได้ว่าถูกต้องทุกคำ ทำให้ เซียวซูหมดค่าแก้ตัว

คำพูดของเธอแต่ละคำไม่สามารถหาข้อโต้เถียงได้เลย อีกทั้ง ยังทำให้เซียวซู่ได้เข้าใจถึงจุดสำคัญของเรื่องราวทั้งหมด

นั่นก็คือ เรื่องที่เขาช่วยเสี่ยวเหยียนไม่ใช่มีแค่ครั้งเดียว
เหตุการณ์ไฟไหม้ในครั้งนั้น เขาพุ่งเข้าไปในกองเพลิงเพื่อช่วย เสี่ยวเหยียน ผลสุดท้ายเขากลับได้รับบาดเจ็บไปทั่วตัว ต่อมา ทุกครั้งที่เสี่ยวเหยียนเห็นบาดแผลบนตัวเขา ก็มักจะทำสีหน้า เสียใจออกมาตลอด

เรื่องนั้นเสี่ยวไปเอาเก็บไปจำไว้แล้ว แต่ตอนนั้นเธอยอมยก โทษให้เขา ไม่ใส่ใจ แต่พอเกิดสถานการณ์แบบเดียวกันขึ้นมา อีกครั้ง ไม่ได้หมายความว่าเสี่ยวไปจะยอมยกโทษให้เขาอีกครั้ง เหมือนกัน

พอคิดถึงตรงนี้ เซียวซูก็รู้สึกเสียใจมาก แต่เรื่องราวมันเกิดขึ้น ไปแล้ว จะให้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขก็คงไม่ได้

“ที่ฉันพูดกับคุณทั้งหมดนี้ ล้วนแต่เป็นความรู้สึกที่มาจากใจ ของฉัน ถ้าหากระหว่างฉันกับเยโม่เซินเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น…

ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เย่ไม่เป็นก็รีบพูดขัดขึ้นมาซะก่อน “อย่าพูดอะไรบ้าๆ ผมจะทิ้งคุณไม่ช่วยผู้หญิงคนอื่นได้ยังไงกัน แม้แต่มองผมยังไม่มองด้วยซ้ำ อย่าพูดถึงช่วยเลย”

ที่จริงแล้วหานมู่จื่อแค่ยกชื่อเธอกับเย่ไม่เป็นขึ้นมาเป็น ตัวอย่างให้เซียวซูฟัง เพื่อให้ฟังดูชัดเจนมากขึ้นเท่านั้นเอง ไม่ได้ บอกว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับพวกเธอสักหน่อย

เธอมองไปทางเย่ ไม่เป็นอย่างเหนื่อยใจ แล้วพูด “ฉันบอกว่า เกิดเรื่องจริงๆแล้วหรือไงคะ ฉันก็แค่ยกตัวอย่างเท่านั้นเอง คุณ จะร้อนตัวไปทำไมกัน

“เอ่อ”
“หรือว่าคุณจะร้อนตัว”

“จะเป็นไปได้ยังไงกันเย่ ไม่เซ็นโอบไหล่เธอไว้ “ที่รักครับ เรื่องแบบนี้มีแค่เจ้าโง่เซียวถึงท่าออกมาได้ ภรรยาของตัวเอง สำคัญที่สุด หลักการแค่นี้ผมเข้าใจดี

เซียวที่ถูกเรียกว่าเจ้าโง่ “

คุณชาย ไว้หน้าผมบ้างสิ นี่ขนาดอยู่แค่ในสายโทรศัพท์ ถ้า ยากจะนินทากัน ก็น่าจะรอให้วางสายไปก่อน

เซียวซู่หัวแทบจะระเบิด

หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงของเย่ ไม่เป็นดังมาตามสาย “เซียวซู ได้ยินที่ฉันพูดหรือยัง

“อืม”

เซียวซูตอบกลับเสียงเครียด

“นายโง่ไปหรือเปล่า ไม่ว่าจะเวลาไหน ขอแค่เลือกคนรักของ ตัวเองก็ถูกต้องที่สุดแล้ว ตรงจุดนี้ เยโมเงินเข้าใจเป็นอย่างดี

“เอาล่ะ คุณหยุดพูดไปก่อนค่ะ”

หานจื่อยื่นมือไปผลักเย่โม่เซิน ส่วนเธอก็พูดกับเซียวซู่ต่อ “เหมือนที่ฉันเคยยกตัวอย่างให้คุณฟัง สมมุติว่าระหว่างฉันกับเย่ โม่เซินเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันคงเลือกที่จะแยกห่างจากเขาสักพัก เพื่อสงบใจให้เย็นลง

“แล้วหลังจาก ใจเย็นลงแล้วล่ะครับ
สิ่งที่เซียวซูกังวลมากที่สุด คือหลังจากใจเย็นลงแล้ว เสี่ยวไป จะไม่รักเขาอีก

หลังจากใจเย็นลงแล้วอย่างนั้นเหรอ

หานมู่จื่อพูดเสียงเรียบ “งั้นก็ต้องดูว่าเธอรักคุณมากแค่ไหน แล้วค่ะ”

พอได้ยินแบบนั้น เซียวซูก็รู้สึกใจหายขึ้นมาทันที “คุณนาย น้อยหมายความว่ายังไงครับ

“ความหมายก็คือ ถ้าเธอรักคุณมากพอ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่ สามารถมาพรากพวกคุณไปจากกันได้ หลังจากใจเย็นลงแล้ว เธอก็จะกลับมาอยู่ข้างกายคุณเอง แต่ถ้าหากเธอรักคุณไม่มาก พอ ในช่วงที่สงบจิตใจอยู่ แล้วเธอเข้าใจในความรู้สึกของตัวเอง เธอก็คงจะไม่กลับมาหาคุณอีกเลย”

พอได้ยินประโยคหลัง ที่บอกว่าเธอจะไม่กลับมาหาเขาอีก เซียวซูก็นิ่งเงียบไปทันที

ส่วนเย่โม่เซินที่พูดหยอกล้อเซียวซูก่อนหน้านี้ก็นิ่งเงียบไป ทันที เขามองไปทางหาน จื่อด้วยแววตาเคร่งขรึม

คงเพราะรับรู้ได้ถึงความเงียบของเซียวซู หานคู่จื่อจึงถอน หายใจยาว “บางครั้งโชคชะตามันก็เป็นอย่างนี้ ฉันรู้ว่าคุณไม่ อยากให้เธอจากไป ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ถึงขั้นต้องใช้วิธีทำร้าย ตัวเองเพื่อให้เธออยู่ต่อ แต่ว่านะคะเซียวซู ตอนนี้ความรู้สึกเจ็บ ปวดทรมานที่มีในใจของเธอ มันคงจะรุนแรงกว่าที่คุณจะคาดคิด ได้ ถ้าตั้งให้เธออยู่ต่อ พวกคุณทั้งสองคนก็จะเจ็บปวดทั้งสองฝ่ายคุณเข้าใจที่ฉันพูดไหมคะ”

เซียวซูยังไม่ทันได้ตอบ หานมอก็พูดต่อ ” ในเมื่อคุณลองมา แล้วทุกวิธี แต่กลับไม่เห็นผล คุณลองทำเหมือนที่ฉันแนะนำดูค่ะ บางครั้งการปล่อยเธอจากไปก็ไม่ได้หมายความว่าจะสูญเสียเธอ ไปจริงๆ เราถอยเพื่อกลับมาตั้งหลักคุณเข้าใจไหมคะ”

ครั้งนี้ยังไม่ทันที่เซียวซูจะตอบ เย่ ไม่เซินก็พูดขึ้นมาก่อน “เขา น่าจะฟังรู้เรื่องแล้วล่ะ แต่คงจะยังตัดสินใจไม่ได้ ให้เวลาเขาได้ คิดทบทวนเองเถอะ”

หาน จื่อเห็นด้วยกับคำพูดของเยโม่เป็น ดังนั้นเธอจึงพยัก หน้า แล้วกดวางสายไป

หลังจากกดวางสายแล้ว หานคู่จื่อก็นั่งคิด “ที่ฉันพูดไปเมื่อ ตะกี้มันรุนแรงไปหรือเปล่าคะ คุณคิดว่าเซียวจะทำใจได้ไหม”

“ทำใจได้หรือไม่ได้ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องไปกังวลครับ คุณได้ ทำการแยกแยะสาเหตุให้เขารู้จนหมดแล้ว หลังจากนี้ทุกอย่างก็ ขึ้นอยู่กับตัวเขาเองแล้ว”

จะว่าไปมันก็ถูก ไม่มีใครสามารถเลือกเส้นทางชีวิตให้คนอื่น ได้

เธอคือหานคู่จื่อ เธอเองก็มีความคิดเป็นของตัวเอง แต่เซียวซู ไม่ใช่เธอ ดังนั้นเธอจึงได้แต่ให้คำแนะนำ ส่วนอีกฝ่ายจะเลือก แบบไหน ก็ขึ้นอยู่กับเซียวซู่จะตัดสินใจแล้ว

พอคิดถึงตรงนี้ หานมู่จื่อจึงยึดโทรศัพท์คืนให้เย่ ไม่เซ็น
“เรื่องนั้นเขาทำไม่ถูกจริงๆ ถ้าหากวันไหนคุณทำแบบนี้ เหมือนกัน ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณแน่นอนเลย

“ไม่มีทางแน่นอนครับ หลังจากที่เย่ ไม่เซ็นรับโทรศัพท์มาเขา ก็วางมันลงบนโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้าไปกอดหาน จื่อที่ทำท่าจะเดิน ออกไปไว้ “ถึงแม้ผู้ชายทั่วโลกจะมีความเป็นไปได้ที่จะทำเรื่อง แบบนี้ แต่ผู้ชายของคุณไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอนครับ” ในขณะ ที่พูดอยู่ เสียงของเขาก็เริ่มแหบพร่า ริมฝีปากขยับใกล้เข้ามา เรื่อยๆ “ในสายตาผู้ชายของคุณจะมีแค่คุณเพียงคนเดียวตลอด ไปครับ”

“คุณจะพูดก็พูดไปสิ แต่อย่า…อื้อ

หลังจากที่เซียวซูวางสายไป เขาก็นั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ ก่อนหน้า นี้เขาสับสนวุ่นวายใจไปหมด แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าบรรยากาศ รอบตัวตกอยู่ในความเงียบสงบ เขาพยายามจัดการกับความ สับสนในสมองให้เรียบร้อย

ถ้าหากไม่ใช่หาน จื่อเตือนสติเขา เซียวซูคงจะลืมเหตุการณ์ ไฟไหม้ในครั้งนั้นไปแล้ว แต่สำหรับเสี่ยวไปแล้ว เรื่อง ในวันนั้น คงจะเป็นแผลที่บาดลึกมาก ในใจของเธอเลยสินะ

หลังจากเรื่องในวันนั้น ในใจของเธอก็เหมือนถูกเพาะเมล็ด พันธุ์ทิ้งไว้หนึ่งเม็ด

แต่ถ้ามันไม่สัมผัสหรือเกิดเหตุการณ์ซ้ำเติม เมล็ดพันธุ์นั้นก็จะ เป็นแค่เมล็ดพันธุ์ธรรมดา

แต่ถ้ามันสัมผัสโดนเหตุการณ์คล้ายๆกัน มันก็จะไม่ใช่เมล็ดพันธุ์ธรรมดา แต่มันจะงอกต้นอ่อนออกมา และมันค่อยๆเติบโต ขึ้นเรื่อยๆภายในร่างกายของเสียวไป

ตอนนี้จะมานึกเสียใจทีหลัง เวลาก็ไม่สามารถย้อนกลับคืนมา ได้แล้ว หรือว่าเขาจะต้องปล่อยเธอจากไปจริงๆ ให้ทั้งสองฝ่าย ใจเย็นลงสักพักอย่างนั้นเหรอ

ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ เขาจะทำยังไง ลูกจะทำยังไง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ