เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1035 ฉันมีเงินจริงๆ



บทที่ 1035 ฉันมีเงินจริงๆ

เมื่อพูดถึงจุดนี้พ่อจางก็อยากจะยื่นมือไปจับมือของหลวยเหม่ย

หลัวหุยเหมียน่าจะไม่คาดคิดว่าพ่อจาง จะมีท่าทีเช่นนี้ เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกะทันหัน ทำให้หลัวหุยเหมียรู้สึก

สับสนเล็กน้อย

เธอจ้องมองพ่อจาง มองเขาด้วยแววตาสงสัย

“คุณกินยาผิดหรือ?” เธอถาม

พ่อจาง “

หลัวหุ้ยเหม่ยยังคงจ้องมองเขา “คงไม่ใช่ว่าเกิดอุบัติเหตุทาง รถยนต์จนทำให้สติไม่ดีแล้วนะ? ฉันไปหาหมอมาดูอาการคุณ หน่อยไหม?”

พ่อจาง “”

รอยยิ้มบนใบหน้าไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป อารมณ์ที่ ค่อยๆก่อตัวขึ้น ในวินาทีนี้ ก็จางหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เขาไม่ควรคุยกับหลัวหุยเหม่ยด้วยทัศนคติแบบนี้จริงๆ

“นี่ คุณเป็นอะไรนะ? ทำไมจู่ๆถึงกลายเป็นแบบนี้? ตาจาง คุณอย่าทำให้ฉันตกใจเลยนะ หรือว่าคุณ……….

“ได้แล้ว” พ่อจางตัดบทเธอ พูดอย่างจนปัญญา “ฉันเหมือน ตายแล้วเกิดใหม่ ดังนั้นจึงเข้าใจทุกอย่างแล้ว ระหว่างครอบครัวไม่มีอะไรที่ต้องมาคิดเล็กคิดน้อย เมื่อก่อนได้ทําผิดแล้วจริงๆ มายอมรับผิดตอนนี้ก็ไม่ถือว่าสายเกินไป คุณดันจะต้องคิดว่าฉัน ป่วยใช่ไหม?”

หลัวหุยเหมยนิ่งอึ้งไปสักพัก ในที่สุดก็คิดได้ สีหน้าเข้าใจใน ทันที

“ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง ฉันก็ว่า ทำไมจู่ๆคุณถึงพูดภาษาคน แล้ว……

พ่อจาง…….

ช่างเถอะ เขาอย่าพูดต่อไปดีกว่า ไม่อย่างนั้นคงจะโกรธจน

หัวใจขาดเลือด

“ใช่แล้ว ตาจาง ช่วงนี้ฉันสังเกตเห็นว่าป้าบ้านจางคนนั้น

ชอบไปที่บ้านของเรา ไปถึงก็จะสอบถามเรื่องของเหยียนเหยีย

นทันที

ฉันว่าเธออยากจะแนะนำคู่รักให้กับเหยียนเหยียนจริง

เมื่อได้ยินเช่นนี้พ่อจางขมวดคิ้ว “คู่รักที่เธอแนะนำ อย่าไปนับ เลย? แต่ละวันตัวเองยังเอาตัวไม่รอด คิดแต่จะเป็นแม่สื่อให้คน อื่น ตอนนี้เหยียนเหยียนยานกลับมาในที่สุด อย่าเอาเรื่องพวกนี้ ไปรบกวนเธอเลยดีกว่า”

หลัวเหมียพยักหน้าเห็นด้วย “คิดอย่างนี้เหมือนกัน แต่ฉัน คิดว่า ฉันก็สามารถจับตาดูให้เหยียนเหยียนสักหน่อย บางทีถ้า มีคนที่คุณสมบัติเพียบพร้อมล่ะ? คนที่เราคิดว่าใช้ไม่ได้ไม่ได้ ลับหลังก็ขวางไว้เลย ถ้ามีคนที่ใช้ได้ ก็ให้เหยียนเหยียนไปลองดู ยัง ไงก็ถึงวันนี้แล้ว อนาคตยังไงก็ต้องออกเรือน ศึกษารู้ใจกันตอนนี้ ก็ไม่เสียหาย”

พ่อจางรู้สึกว่าเธอพูดมีเหตุผล จึงพยักหน้า “ได้ คุณจัดการไป ตามสมควรแล้วกัน อย่าทำให้เธอตกใจจนหนีไปก็พอ”

“ไม่ต้องกังวล คุณคิดว่าฉันเป็นคุณเหรอ”

พ่อจาง “……”

เฮ้ย! รู้สึกเหมือนว่าต่อไปคงจะโดนโจมตีตลอดไปแล้ว แต่หลังจากตายแล้วเกิดใหม่พ่อจางรู้สึกว่าชีวิตแบบนี้ กลับมี ความสุขมาก

ตอนนี้จึงพบว่า ที่จริงแล้วเขาหวงแหนมากแค่ไหน

ในช่วงบ่ายที่เสี่ยวเหยียนเข้ามา เอาอาหารที่ปรุงเองมาด้วย ที่จริงคือหลัวหุยเหม่ยควรเป็นคนทำอาหาร

แต่มีอยู่วันหนึ่ง เสี่ยวเหยียนทำอาหารด้วยตัวเอง หลังจากที่ สามีภรรยาจางได้กินแล้ว ก็รู้สึกตกใจที่ฝีมือการทำอาหารของ เสี่ยวเหยียน พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะหลัวหุยเหม่ย ยืนยันที่จะให้เสี่ยวเหยียนทำอาหารทุกวัน ตัวเองไม่ยอมเข้าครัว อีกต่อไปแล้ว

เช่นเดียวกับในขณะนี้ เธอกำลังทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมพูดว่า “ฉันว่าเสี่ยวเหยียน ช่วงหลายปีมานี้ เธอทำงาน อะไรกันแน่? ทำไมตัวดูผอมไป แต่ฝีมือการทำอาหาร กลับพัฒนามากขึ้นขนาดนี้ เธอคงไม่ใช่ว่าไปเป็นเซฟในต่างประเทศ นะ?”

เสี่ยวเหยียน ..……….จะเป็นไปได้อย่างไร? ช่วงหลายปีมานี้ฉัน ทํางานออกแบบมาตลอด ทําด้วยกันกับเพื่อนฉัน เมื่อก่อนกินอา หารเดลิเวอรี่มากเกินไป แล้วฉันก็มีเวลาว่างด้วย ดังนั้นฉันจึง ตัดสินใจที่จะทำอาหารมากขึ้น ทำให้กระเพาะของตัวเองพอใจ แล้ว ในขณะเดียวกันก็สามารถทำให้คนอื่นพอใจด้วย”

หลัวหุยเหม่ย “ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง

สายตาของพ่อจางมองที่ใบหน้าของเธอ “ฉันได้ยินแม่เธอพูด ว่า ช่วงหลายปีมานี้เธออยู่ที่ต่างประเทศ…….

เหมือนเดาได้ว่าพ่อจางกำลังจะพูดอะไรต่อ เสี่ยวเหยียนไอ เบาๆ ขัดจังหวะค่าที่พ่อจางจะพูดต่อ จากนั้นก็มองไปที่ที่สอง แล้วพูดว่า

“พ่อแม่ ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาหน่อย

“เรื่องอะไร?”

“พูดดูสิ”

เสี่ยวเหยียนถือซุปร้อนไว้ในมือถ้วยหนึ่ง ขณะที่ดื่มก็พูดไป ด้วย “ฉันอยากหาพื้นที่ใกล้ชุมชนของเรา เปิดร้านอาหาร พวก คุณคิดว่าไง?”

เมื่อได้ยินแล้ว ทั้งคู่ก็ชะงัก
“เปิดร้านอาหาร?

เสี่ยวเหยียนพยักหน้า “ใช่ พวกคุณก็รู้ ฝีมือการทําอาหารของ ฉันในตอนนี้ก็ไม่เลว ดังนั้นฉันจึงอยากจะเปิดร้านอาหารใกล้ ชุมชนของเรา เปิดใกล้ชุมชนของเรา ก็สะดวกในการดูแลพวก ท่าด้วย ฉันคิดไว้ว่าถ้าเป็นไปด้วยดี ถ้าจะลงหลักปักฐานเลย

สามีภรรยาจางได้ยินเช่นนี้ มองหน้ากันไปมา ไม่ได้ตอบกลับ

เสี่ยวเหยียนพูดต่อ และฉันก็ชอบทำอาหารด้วย และหลังจาก ที่คุณพ่อเกิดอุบัติเหตุในครั้งนี้ ฉันคิดว่า ต่อไปคุณไม่ต้องไป ทำงานดีกว่าไหม? แม้ว่างานของบริษัทตระกูลเย่ จะค่อนข้างดี ดี ก็ตาม แต่ก็เหนื่อยไม่เบา ฉันหวังว่าต่อไปพวกคุณทั้งสอง จะ เหมือนกับผู้สูงอายุคนอื่นๆ แต่ละวันไม่มีอะไรก็ออกไปเดิน เล่นดู ทีวีในบ้าน เต้นแอโรบิคในสวนสาธารณะเป็นครั้งคราว”

หลัวหุ้ยเหม่ยกะพริบถี่ๆ ลูกสาวได้จัดวางกับชีวิตบั้นปลายที่ เหลือของพวกเขาทั้งสองแล้ว เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “ไม่ พูดถึงเรา พูดเรื่องร้านที่เธอจะเปิด เธอคิดเรียบร้อยแล้วยังว่าจะ ทำยังไง? เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ยังไม่ได้แต่งงาน ถึงเวลา นั้น เปิดร้านเหนื่อยขนาดนี้ เธอจะทำไหวได้อย่างไร?”

“แม่ ฉันไม่ได้แต่งงานก็เปิดร้านได้ ไม่ใช่ว่าต้องพึ่งผู้ชาย ถึง จะเปิดร้านได้ ไม่มีคนช่วย ฉันสามารถจ้างคนช่วยได้ ช่วงหลาย ปีมานี้ ฉันเก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง ดังนั้นพวกคุณก็ไม่ต้องกังวลเรื่อง การเปิดร้านของฉัน สรุปคือ…….ฉันแค่ต้องการปรึกษาพวกคุณ เกี่ยวกับเรื่องสถานที่ พวกคุณคิดว่าที่ไหนดี?”
ในที่สุดพ่อจางก็ฟังเข้าใจแล้ว

“พ่อรู้ความหมายของลูกแล้ว ในเมื่อลูกสาวต้องการสร้าง ธุรกิจ ถ้าอย่างนี้ เราที่เป็นพ่อแม่ก็ต้องช่วยหนูแน่นอน เรื่องเงิน หนูไม่ต้องกังวล ฉันกับแม่หนู มีลูกแค่คนเดียว ถึงเวลานั้น จะ สนับสนุนหนูอย่างเต็มที่

“พ่อแม่ เงินเหล่านั้น เป็นเงินที่พวกคุณหามาด้วยความยาก ลำบาก ดังนั้นพวกคุณเก็บไว้เอง ซื้อของที่ตัวเองชอบเถอะ ต่อไป อย่าทำงานอีกเลย สำหรับเงินที่ฉันจะเปิดร้าน ฉันมีเอง”

“เธอแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มีเงินมากมายมาจากไหน? เปิด ร้านต้องกลับไปเงิน ถึงเวลานั้นยังต้องซื้อเฟอร์นิเจอร์ และของ แต่ละอย่างอีก เรื่องเล็กเรื่องใหญ่เหล่านี้ก็จำเป็นต้องใช้เงินหมด เธอ …..…..

“ไม่ต้องห่วง ฉันมีเงินจริงๆ

เธอทำเงินกับหานคู่จื่อมาหลายปีแล้ว ได้เงินมาไม่น้อยจริงๆ

หาน จื่อเป็นนักออกแบบ เสี่ยวเหยียนช่วยเหลือเคียงข้างเธอ มาตลอด ในด้านของค่าตอบแทน หาน จื่อไม่เคยปฏิบัติไม่ดี ต่อเธอ และหลังจากเปิดบริษัทแล้ว ค่าตอบแทนที่ให้เธอ ก็สูง มากขึ้นอีก

แน่นอนว่าค่าตอบแทนเป็นเพียงแค่ด้านหนึ่ง ในอีกด้านหนึ่ง หานมู่จื่อยังจะให้โบนัสวันหยุดต่างๆแก่เธอ โดยเฉพาะโบนัสสิน

ปี เยอะมากเป็นพิเศษ
ทุกครั้งที่เสี่ยวเหยียนจะรู้สึกว่า ตัวเองเก็บเงินได้แล้ว หาน อมักจะพูดว่า ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เธอสมควรได้รับ

แน่นอน เรื่องเหล่านี้เสี่ยวเหยียนก็ได้เล่าให้ทั้งสองฟังด้วย ไม่ อย่างนั้นผู้เฒ่าทั้งสองจะคิดว่าช่วงหลายปีมานี้ เธอทำตัวเหลว ไหลในต่างประเทศ เพราะเงินมากมายขนาดนี้

หลังจากที่สามีภรรยาจางได้ฟังแล้ว ก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจ

หลัวหุยเหม่ย กลับดีใจมาก “ถ้าพูดอย่างนี้ เจ้านายของเธอไม่ เลวเลยนะ และยังเก่งมากด้วย อายุน้อยๆ ก็เป็นนักออกแบบแล้ว มีเวลาเมื่อไหร่ก็เชิญเธอมาที่บ้าน เราต้องขอบคุณเธอดีๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ