บทที่ 1207 ความเข้าใจผิดที่สวยงาม

เดิมทีทริปฮันนีมูนที่เป็นของหานมู่จื่อและเย่ ไม่เซิน ก็ได้ตกเป็น ของเสี่ยวเหยียนและหานซิงอย่างนี้เลย ในความเป็นจริง ก่อน หน้านี้แย่ไม่เป็นเคยพิจารณาความคิดนี้มาก่อนแล้ว แต่ความคิด ของเขาคือ ไปทริปฮันนีมูน นอนที่จัดงานแต่งงานโดยตรงเลย แต่ในเวลานั้น หาน จื่อไม่อยากจะใส่ชุดแต่งงานตอนท้องโต ดังนั้นเรื่องการจัดงานแต่งงานใหม่ ก็ถูกเลื่อนเวลาไว้แบบนี้

ตอนนี้ความคิดนี้ ก็โผล่ออกมาอีกครั้ง แต่ก็ถูกหาน จื่อ ปฏิเสธโดยตรง

เพราะเธอรู้สึกว่า รูปร่างของตัวเองในช่วงนี้ไม่ดี ยังไม่อยาก ใส่ชุดแต่งงาน

และเพิ่งจะคลอดลูกเสร็จ หน้าท้องของเธอยังมีพุงย้อย ใคร อยากจะใส่ชุดแต่งงาน เพราะยังไงแล้ว ทั้งชีวิตมีเพียงแค่ครั้ง เดียวนะ

แต่แววตาของเย่ ไม่เซิน กลับจ้องมองเธออย่างลึกซึ้งคาดเดา ไม่ได้ จับข้อมือของเธอทำไว้ จ้องมองจนหาน จื่อรู้สึกใจหวิวเล็ก น้อย

“มีอะไรเหรอ?”

“นี่ไม่ใช่สาเหตุโดยตรง แต่คุณแค่กลัวการใส่ชุดแต่งงานใช้

ไหม?”
“……” คำพูดนี้ ทำให้หัวใจของหาน จื่อสั่นไหวเล็กน้อย ไม่ คาดคิดว่า ความคิดของตัวเอง จะถูกเย่ ไม่เซินเดาได้อย่าง รวดเร็ว

แต่เธอก็ยังคงหายใจเข้าลึกๆ เพื่อปกปิดหัวใจของตัวเอง พูด อย่างหงุดหงิดเล็กน้อย “ฉันก็ต้องกลัวแน่นอน รูปร่างฉันยังไม่ ฟื้นคืนมา ถึงเวลานั้นถูกแขกรับเชิญหัวเราะเยาะจะทำยังไง?”

ดวงตาสีนําสนิทของเย่ไม่เซิน จับจ้องเธอไว้แน่น

“แล้วงานแต่งงานที่ไม่มีแขกรับเชิญล่ะ? มีเพียง งานแต่งงาน สําหรับคุณและฉันสองคนเท่านั้น”

เขาดื้อดึงมาก ต้องการใส่ชุดแต่งงานให้เธอด้วยตัวเอง สบกับสายตาที่แน่วแน่ของเขาแล้ว หานมอก็ยิ่งรู้สึก กระวนกระวายใจมากขึ้น อันที่จริงคำพูดเหล่านั้นของเย่ไม่เป็น พูดถูกต้องหมดเลย เธอนึกถึงงานแต่งสองครั้งก่อนหน้านี้

ครั้งแรกเขานั่งอยู่บนรถเข็น ไม่ชายตามองเธอเลยสักนิด หลัง จากเสร็จพิธี เธอถูกส่งเข้าเรือนหอโดยตรง

ครั้งที่สองที่เขาประสบอุบัติเหตุ แม้แต่ปรากฏตัวในงานแต่ง ไม่มีด้วยซ้ำ ตัวเธอคนเดียวถูกนักข่าวรุมล้อมจนขยับตัวไปไหน ไม่ได้

เหมือนกับว่า…….งานแต่งงานของเธอ ไม่เป็นที่โปรดปราน ของสวรรค์

ดังนั้น หานมู่จื่อจึงรู้สึกว่า เพียงแค่สามารถมีชีวิตอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ต่อให้ไม่มีงานแต่ง เธอก็ไม่ใส่ใจ

เดิมทีสำหรับเธอแล้ว มันก็เป็นเพียงแค่สิ่งจำลองเท่านั้น

ดังนั้นหาน จื่อยังคงส่ายหัวเบาๆ “ไม่เอาแล้วมั้ง เพียงแค่ สามารถอยู่กับคุณ งานแต่งอะไรฉันก็ไม่สนใจทั้งนั้น

เธอไม่อยากมีการพรากจากกันอีกแล้ว ถ้าอย่างนั้น เธอคงจะ

เป็นบ้าจริงๆ

ตอน ตราบใดที่เธอนึกถึงสมัยก่อน ฉากที่เย่โม่เซินตกลงไป ในทะเล หัวใจของเธอ ก็เหมือนถูกมือใหญ่จับไว้แน่น ทำให้เธอ หายใจลำบาก

เย่โม่เซินรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ในตัวเธอ สีหน้ามีความจนปัญญา แขนยาวยื่นออกมาไป โอบกอดเธอไว้ ในอก

“ได้ งั้นทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณ

เขาอยากที่จะจัดงานแต่งงาน เพียงเพื่อต้องการชดเชยงาน แต่งงานที่ยิ่งใหญ่อลังการให้กับเธอ ใส่ชุดแต่งงานให้เธอด้วย มือตัวเอง สวมแหวนแต่งงานให้เธอ

แต่ถ้าเธอไม่ใส่ใจกับเรื่องเหล่านี้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องยึดติดแล้ว

ส่วนอีกด้านหนึ่ง เสี่ยวเหยียนเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางแล้ว

เธอเก็บข้าวเรียบร้อยแล้ว เมื่อสองนาทีที่แล้ว หานซิงได้โทร หาเธอ บอกว่าจะมารับเธอ จากนั้นเสี่ยวเหยียนก็รู้สึกประหม่าใน ทันที ดึงกระเป๋าเดินทางไว้ เตรียมจะออกจากบ้าน

แต่แล้วก็ถูกหลัวหุ้ยเหมยขวางไว้

“นี่คนเขาเพิ่งจะโทรมาหาเธอ ยังไงก็ต้องใช้เวลายี่สิบนาที ถึง จะมาถึงหน้าบ้าน เธอรีบลงไปอะไรนักหนา?”

แต่เสี่ยวเหยียนรู้สึกประหม่าจนพูดไม่คล่อง อธิบายตั้งนาน ก็ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง

หลัวหุยเหม่ยเห็นท่าทางที่ไม่เอาไหนของลูกสาวตัวเอง อดไม่ ได้ที่จะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากขาวผุดผ่องของเธอ

“ได้เรื่องหน่อยได้ไหม”

เสี่ยวเหยียนแตะหน้าผากที่ถูกจิ้มจนเจ็บของตัวเอง

กัดริมฝีปากล่างของตัวเองไว้อย่างเศร้าใจ พูดอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่ได้เรื่องตรงไหน

“เธอได้เรื่อง? แค่ออกไปท่องเที่ยวยังประหม่ามากขนาดนี้ ต่อ ไปแต่งงานแล้ว เธอจะคุมอำนาจต่อหน้าคนเขาได้อย่างไร?”

คุมอำนาจ? เสี่ยวเหยียนเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ คุณแม่ให้เธอคุมอำนาจหลังแต่งงาน นี่จะเป็นไปได้ยังไง?

“เป็นอะไร? อย่าบอกกับฉันนะ ว่าเธอไม่เคยคิดมาก่อน?”
เสี่ยวเหยียนส่ายหัวโดยอัตโนมัติ

“เธอนี่มันจริงๆเลย! จะให้ฉันว่าเธอยังไงดีนะ? แม้แต่เรื่องนี้ยัง ไม่เคยคิดมาก่อน เธอไม่คุมอำนาจ ต่อไปถ้าเขาออกไปเหลวไหล ข้างนอกจากทำยังไง?

หลัวหุยเหม่ยอยู่ต่อหน้าพ่อโจว ก็คือการคุมอำนาจที่แท้จริง ดังนั้นเธอก็อยากให้ลูกสาว ทำตามวิธีของตัวเอง

ใครจะรู้ว่า เสี่ยวเหยียนมองตาขวาง คัดค้านเธอโดยตรง “หานซึ่งไม่ใช่คนแบบนั้น!”

เธอพูดอย่างโกรธเคือง “แม่ แม่อย่าพูดไปเรื่อยนะ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ฉันจะจัดการเองตามสมควร

“ยัยเด็กโง่ เธอจัดการเองตามสมควร เธอจะจัดการยังไง กับ ความกล้าแค่นี้ของเธอ ต่อไปแต่งงานแล้ว ก็เป็นฝ่ายที่ถูก ควบคุมแน่นอน” หลัวหุ้ยเหม่ยหวังเพียงว่า หานชิงหลังแต่งงาน จะมีนิสัยเหมือนกันทานชิง ในตอนนี้ ก็เพราะว่าตอนนี้ในโลกนี้ มี ผู้ชายจํานวนมาก ที่ปลอมตัวช่วงก่อนแต่งงานเก่งมาก แต่หลัง จากที่อยู่ด้วยกันหลังแต่งงาน ข้อเสียและสันดานที่แท้จริงก็ถูก เปิดเผยออกมาทั้งหมด

แต่ดูท่าทางของหานชิง ก็ไม่น่าจะเหมือนคนประเภทนั้น

“ควบคุมก็ควบคุม…….เสี่ยวเหยียนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเอง จะจะแต่งงานกับเขาหรือเปล่า ใครจะไปรู้ว่าอนาคตจะเป็น อย่างไร
“โอ้! เจ้าเด็กโง่…….ช่างเถอะ ทุกคนจะมีพรวาสนาของตัวเอง บางทียัยเด็กโง่อย่างเธอ ก็มีวาสนาของคนโง่ก็ไม่แน่

เพราะแม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าลูกสาวของตัวเอง สามารถคบกับบุคคลอย่างหานชิง แม้ว่าเธอจะไม่มีความคิดเห็น เกี่ยวกับชาติตระกูล แต่การสมฐานะที่สำคัญเป็นอย่างมาก แต่ เธอก็ได้ไปสืบมาแล้ว ครอบครัวของหานซึ่งไม่มีพ่อแม่ ดังนั้นต่อ ให้เสี่ยวเหยียนแต่งงานเข้าไป ก็จะไม่ถูกจำกัดยับยั้งไว้

ในไม่ช้า รถของหานซิงก็มาถึง เสี่ยวเหยียนก็รีบลากกระเป๋า เดินทางลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว อาจเป็นเพราะกลัวว่าหลัวย เหม่ยจะลงมาคุยกับหานซิง ดังนั้นทันทีที่เสี่ยวเหยียนขึ้นรถ ก็รีบ เร่งให้ลุงหนานขับรถออกไปทันที

ลุงหนานก็มึนงงเล็กน้อย แต่ในเมื่อเป็นคำสั่งของแฟนคุณ หาน ดังนั้นเขาก็ปฏิบัติตามเช่นกัน

เมื่อเห็นท่าทางประหม่าของเธอ หานซึ่งที่นั่งอยู่ข้างๆจึงยกมือ ขึ้นมาเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากออกของเธอ “ทำไมถึงเร่งรีบขนาด

เมื่อได้ยิน เสี่ยวเหยียนก็นึกถึงสิ่งที่หลัวหุยเหม่ยพูดกับเธอใน เมื่อกี้ ยิ้มอย่างเก้อเขิน “มันไม่มีอะไร”

หลังจากพูดจบ ก็หันหน้าหนีอย่างละอาย

ถ้าหานชิงรู้ว่า ลับหลังพวกเธอพูดคุยเรื่องแต่งงานมาโดย ตลอด ไม่รู้ว่าจะคิดว่าเธอเป็นอย่าง…….
หลังจากมาถึงสนามบินแล้ว ก็มีพนักงานจากทริปท่องเที่ยว มาต้อนรับพวกเธอ เมื่อที่พนักงานเห็นบุคลิกที่ไม่ธรรมดาของ หานชิง ดวงตาเปล่งประกายขึ้นมาทันที แล้วมองเสี่ยวเหยียน ตัวเล็กเปราะบางที่อยู่ข้างๆ รู้สึกเพียงว่าทั้งสองคนนี้เหมาะสม กันยิ่งนัก เลยพูดชมโดยตรง “คุณหานกับคุณนายทานดั่งกิ่ง ทองใบหยก ประหนึ่งว่ามาจากสรวงสวรรค์”

โดยทั่วไปแล้ว คู่แต่งงานใหม่ๆ มักชอบคำชมเหล่านี้ดังนั้น เธอในฐานะพนักงาน จึงพูดสิ่งที่ไพเราะเสนาะหู

ใครจะรู้ว่า เสี่ยวเหยียนที่อิงแอบในอ้อมกอดของหานซิง ได้ยินเข้า ใบหน้าขาวกระจ่าง กลายเป็นแดงระเรื่อ ในทันที เธอ มองไปที่พนักงาน ถามด้วยความไม่แน่ใจเล็กน้อย “หาน คุณนายหาน?”

พนักงานรู้สึกมึนงงเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดว่า “ใช่ค่ะ คุณนาย หาน ครั้งนี้ที่พวกคุณจอง คือทริปฮันนีมูนสำหรับคู่บ่าวสาวที่เพิ่ง จะแต่งงาน มีปัญหาอะไรไหมคะ?”

เสี่ยวเหยียน ..………….”

เธอมองไปที่หานชิงอย่างเก้อเขิน ถามด้วยเสียงเบา “ต้อง อธิบายไหม?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ