บทที่ 595 เธอถูกคนติดตาม

เปโมเงินกลับเอาแต่เงียบ ไม่ได้ตอบเธอ

หานมู่จื่อก็ไม่ได้รีบร้อน ได้แต่นั่งจ้องเขาเงียบๆ อยู่แบบนั้น จู่ๆ เขาก็โน้มตัวมาจูบที่ริมฝีปากของเธอ

การกระทำที่กะทันหันนี้ทำให้หานคู่จื่ออึ้งไป

จูบนี้ไม่นานเท่าไหร่ มันบางเบาเหมือนกับแมลงปอเดินบนน้ำ ยังไงยังงั้น วินาทีถัดมาริมฝีปากของเขาประกบลงบนมุมปาก ของเธอ พร้อมกับพูดด้วยเสียงที่แหบแห้ง “ฉันไม่ดียังงั้นเหรอ? ”

หาหมู่จื่อ : “? ? ? ”

ผู้ชายคนนี้หมายความว่ายังไงกันแน่?

“ฉันทําอะไรเพื่อเธอตั้งมากมาย ฉันคิดยังไงเธอไม่รู้หรอกเห

รอ? ”

แน่นอนว่าเธอรู้ว่าเขาคิดยังไง แต่ว่า……

ทันใดนั้นเย่ ไม่เป็นก็กัดเธอรอบหนึ่งด้วยความโกรธ หานคู่จื่อ

ขมวดคิ้วเพราะความเจ็บ

“นายทําอะไร? ”

“เจ็บไหม? ” เขาจับมือของเธอไว้ แล้วก็เอามาวางตรงหัวใจ ของเขา แต่ว่าตรงนี้มันเจ็บกว่าที่เธอเจ็บหมื่นเท่า
หาน จื่อหยุดหายใจ “นาย……

ทันใดนั้นเขาก็ยื่นมือมากอดเธอไว้ อย่าไปคบค้าสมาคมกับ เขาเลย เขาไม่ใช่คนดีอะไร”

พอได้ยินแบบนี้ หานมอก็เบิกตาโพลงทันที พูดอะไรไม่ออก

เขารู้แล้วจริงๆ ด้วย

มิน่าละมีน่าตอนที่เขาเห็นเธอนั้นสายตากับบรรยากาศรอบ ตัวเขามันมีอะไรผิดปกติ ที่แท้เขาก็รู้แล้วจริงๆ ว่าเธอไปเจอเย่หล

มหานมา

แต่ว่า เขานอนอยู่ไม่ใช่เหรอ?

แล้วเขารู้ได้ยังไงกัน?

หาน ออดไม่ได้ที่จะถามออกมา “นายตามฉันมาเหรอ? ”

เย่ไม่เช่นไม่ได้ตอบ แต่ว่ากอดเธอแน่นขึ้นกว่าเดิม

“เงียบแบบนี้มันหมายความว่ายอมรับใช่ไหม? “หาน จื่อ หลับตาลงอย่างอ่อนแรง รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองมันค่อยๆ จมดิ่ง ลงไป

ผ่านไปนาน

“นายต้องคอยจับตามองฉันให้ได้เลยเหรอ? หรือว่าแม้แต่ อิสระขั้นพื้นฐานที่สุดของฉันก็ไม่มีแล้วงั้นเหรอ? เฮโมเซน นาย ไหมว่าเสรีภาพส่วนบุคคลคืออะไร ตอนนี้ฉันไม่ใช่ภรรยาของ ….ไม่ได้มีคุณสมบัติอะไรที่จะมาคอยจับตามองฉัน ต่อ นาย นายให้ฉันเป็นภรรยาของนาย นายก็จะมาผูกมัดฉันแบบนี้ไม่ได้

บรรยากาศที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเขามันเย็นลงอีกครั้ง

“ผูกมัดงั้นเหรอ? แล้วเธอล่ะ? เมื่อวานเธอพูดกับฉันว่ายัง ไง? ” เขาจับข้อมือของเธอไว้ แรงก็ค่อยๆ เยอะขึ้นเรื่อยๆ เธอ บอกว่าจะไม่ออกไปไหน? ให้ฉันพักผ่อน แต่สุดท้ายเธอก็แอบ หนีออกไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งเป็นการส่วนตัว? ”

“เจอส่วนตัวงั้นเหรอ? ” คำๆ นี้ทำให้หาหมอโกรธ

เธอไปเจอเย่หลินหาน เห็นได้ชัดว่าเพื่อคุยเกี่ยวกับเรื่องงาน แต่ว่าเขากลับพูดให้เธอสุดทน เธอมองแววตาของเขาตอนนี้ หา นมู่จื่อรู้สึกเหมือนถูกตบหน้าอย่างแรง ทันใดนั้นเธอก็ออกแรง ผลักเย่ ไม่เซินออก

นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? นายเห็นฉันเป็นคนยัง ไง? เจอกันเป็นการส่วนตัวยังงั้นเหรอ? ”

หลังจากผลักเขาออกแล้ว หาน จื่อก็ลุกขึ้นนั่ง ถึงได้พบว่า ตอนนี้ร่างกายของเธอเปลือยเปล่า เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ดึงผ้าปูที่นอนมาคลุมตัวเองไว้ หลังจากนั้นก็ลงจากเตียง แล้วก็เก็บเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมา หันหลังให้เย่ ไม่เซ็น

“ก็ถือว่าฉันไปเจอเขาเป็นการส่วนตัวแล้วกัน? แต่แล้วมัน ทำไมล่ะ? ตอนนี้นายก็ยุ่งกับฉันไม่ได้แล้ว หลังจากที่ท่านจื่อ สวมใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป ตอนที่เธอเข้าไปนั้นก็ สะบัดประตูปิดอย่างแรง ห้องก็สั่นสะเทือนไปตามเสียง
เย่ไม่เป็นจ้องไปที่ประตูนั้น ริมฝีปากบางเม้มจนเป็นเส้นตรง

โกรธงั้นเหรอ?

แล้ว เขาโดนโกหกล่ะ จะทำยังไง?

เย่หลิ่นหาน จะแย่งเขางั้นเหรอ?

ไม่มีหน้าต่างให้หรอกนะ

หานคู่จื่อจัดการตัวเองในห้องน้ำเสร็จ แล้วก็ออกมาหยิบ เสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยน หลังจากเปลี่ยนเสร็จแล้วเธอก็เริ่มแต่งหน้า นั่งทาลิปสติกให้ริมฝีปากสดใสอยู่หน้ากระจก เห็นเย่ ไม่เซ็นเป็น คนล่องหนไปเลย

พอเห็นภาพนี้ เย่ไม่เป็นก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

ผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้ออกไปไหน แล้วจะแต่งหน้าทำไม?

เขาลุกขึ้นและใส่กางเกง แล้วก็เดินมาหยุดอยู่ข้างหลังเธอ “เธอจะออกไปข้างนอกเหรอ? ”

หาหมอไม่สนใจเขา หยิบกระจกเล็กและแป้งฝุ่นออกมาแต่ง หน้า หลังจากนั้นก็หยิบกระเป๋าแล้วก็เดินออกไปข้างนอก ตอนที่เดินไปถึงประตูนั้น ก็มีมือหนึ่งมาขวางเธอไว้ หาน จื่อเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นสีหน้าที่ไม่พอใจของเย่ ไม่เป็น “จะไปไหน?
เขาขมวดคิ้ว สีหน้าไม่พอใจ

หานจื่อหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฉันจะไปไหนมันก็ไม่ใช่เรื่อง ของนายรึเปล่า? เย่ ไม่เป็น นายคงไม่ได้คิดว่านายปกป้องฉันอยู่ สองวัน ก็จะกลายเป็นคนของฉันยังงั้นหรอกใช่ไหม? พี่ชายของ ฉันยังไม่ได้มายุ่ง แล้วนายเป็นใครถึงต้องมายุ่งด้วย? ”

เธอผลักมือเขาออกอย่างแรง หลังจากนั้นก็เดินลงไปชั้นล่าง

มองแผ่นหลังที่ตั้งตรงของเธอ น้ำเสียงของเย่ ไม่เป็นก็ดังขึ้น อย่างน่าขนลุก

” แม้ว่าจะเพิ่งมีความสัมพันธ์กันเมื่อกี้นี้ เธอยังคิดว่าฉันยัง ไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับเธออีกงั้นเหรอ? ”

ฝีเท้าของเธอหยุดชะงัก แต่ว่าก็ไม่ได้หยุดเดิน เธอเดินลงไป ชั้นล่างต่อทันที

เขานึกว่านี่มันยุคสมัยไหนแล้ว? พอมีอะไรกันแล้วเธอก็ต้อง อยู่ในการดูแลของเขางั้นเหรอ? นี่มันน่าขำเกินไปแล้ว แล้วตอน นี้เธอก็ไม่ได้บริสุทธิ์แล้วด้วย ต่อให้เธอบริสุทธิ์ก็เถอะ ครั้งแรก ของเธอเขาก็เป็นคนเอาไป เธอไม่จำเป็นต้องบังคับตัวเองให้มี ความสัมพันธ์กับผู้ชายเพราะเหตุการณ์นี้หรอก

ตอนที่หานจื่อลงมาถึงชั้นล่างนั้น ก็เตรียมจะขับรถไปร้าน ขายยา ผลก็คือตอนที่เธอเตรียมจะเปิดประตูรถนั้น ก็มีมือหนึ่ง มาหยุดการกระทำของเธอไว้

เธอเงยหน้าขึ้นมาเป็นเย็ไม่เป็นอีกแล้ว
ลมหายใจของเขาไม่คงที่เท่าไหร่ “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าข้างนอกมันอันตรายแค่ไหน? เธอคิดอะไรอยู่กันแน่?

หานมู่จื่อ :

เธอหัวเราะเยาะ “แล้วนายอันตรายด้วยหรือไง? อย่าลืมสิ่งที่ นายทำกับฉันเมื่อกี้นี้สิ อย่าเอาค่าว่าปกป้องฉันมาอ้างเพื่อจะทำ อะไรกับฉันก็ได้ เย่ไม่เป็น นายคิดว่าสิ่งที่นายกำลังทําตอนนี้มัน สูงส่ง หรือว่ามันดีกับฉันงั้นเหรอ? ถ้าเกิดว่านายคิดจะทำเพื่อฉัน จริงๆ ถ้ายังงั้นนายก็ควรอยู่ในห่างฉันเข้าไว้

เธอเปิดประตูรถ แล้วก็เข้าไปนั่งตรงที่นั่งคนขับ

เย่ไม่เซ็นยืนอยู่ตรงนั้น แววตาและสีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บ

ปวด

หานมู่จื่อไม่ได้ไปที่ไหน ได้แต่ขับรถไปรอบๆ เท่านั้น สุดท้ายก็ มาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายยา แล้วก็ลงจากรถเพื่อไปซื้อยาคุม ฉุกเฉิน

พอพนักงานได้ยินว่าเธอจะซื้อยาคุม ก็แนะน่าเธอหลายอย่าง ทานจื่อเล่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นของตัวเองให้ฟัง พนักงานก็ เลยแนะน่าเธอมาอย่างหนึ่ง

หานคู่จื่อจ่ายเงินทันที หลังจากนั้นก็ถือถุงเดินออกมา

หลังจากขึ้นไปนั่งบนรถแล้ว แล้วก็วางยาคุมไว้ด้านข้าง นึกถึง เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกปวดหัว

ทำไมอยู่ดีๆ เธอกับเย่ ไม่เป็นถึงได้พัฒนาถึงขั้นขึ้นเตียงด้วยกันได้?

ตอนนี้…..เรื่องราวมันยิ่งซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

เธอต้อง ต้องไม่ท้องแน่นอน

ถ้าเกิดว่าท้องขึ้นมา ก็คงจะเกิดเรื่อง โกลาหลขึ้นแน่ๆ

ตรงนี้ห่างจากบ้านเธอนิดเดียว แต่ว่าเธอยังไม่อยากจะกลับ ไปเร็วขนาดนี้ ดังนั้นเธอก็เลยขับอ้อมไปทางที่ไกลกว่า วางแผน ขับรถกลับอย่างช้าๆ

พอลงมาจากสะพาน ก็เป็นทางแยกพอดิบพอดี หาน จื่อจอด รอไฟแดง เธอเหลือบมองไปด้านหลังโดยที่ไม่รู้ตัว แต่ทันใดนั้น ก็เห็นรถคันหนึ่ง

เธอละสายตากลับมา คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็หันไปดูอีกครั้ง

รถคันนี้ ทำไมถึงรู้สึก…..เหมือนกับเป็นรถที่ตามเธอมาตั้งแต่

ตอนที่เธออยู่ที่ร้านขายยาแล้วล่ะ? หรือว่ามาทางเดียวกันนั้นเหรอ? บังเอิญขนาดนี้เลยเหรอ?

ถึงแม้ว่าถนนของเมืองเป่ยจะไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ แต่ว่าเธอก็ ขับมาตั้งนานแล้ว มันเป็นเรื่องยากที่จะมาทางเดียวกัน

ไฟเขียวแล้ว

ต่อจากนี้ท่านจื่อก็เปลี่ยนเลยไม่หยุด แต่รถคันสีดำคันหลัง เขายังไม่หายไป ยังคงตามอยู่ด้านหลังของเธอ

หลังจากผ่านไฟเขียวไฟแดงมาหลายครั้ง หานอกมั่นใจ
อย่างแน่ชัดแล้วว่าเธอโดนคนตาม

เธอกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเ

ไม่เซ็น

ตอนที่กำลังจะกดเบอร์เขานั้น หานซื้อก็อึ้งไป

เมื่อเธอพึ่งจะทะเลาะกับเขา แล้วตอนนี้จะโทรหาเขายังงั้นเห

รอ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ