เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1157 ใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์



บทที่1157 ใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์

“ถ้าไม่ได้เห็นกับตา งั้นฝ้าจางมีสิทธิ์อะไรมากล่าวหาว่าแฟนฉัน เป็นคนทําร้ายเขา?” ในตอนที่พูดคำว่าแฟน เสี่ยวเหยียนก็หันไป มองหานชิงด้วยความลังเล

แม้ว่าเมื่อคืนจะจูบกันแล้ว ทว่าทั้งคู่นั้นยังไม่ได้เป็นแฟนกัน ทำให้มันกระจ่างดีกว่า

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เสี่ยวเหยียนก็พูดเสริมขึ้นว่า

“อีกอย่างนะคะ ก่อนหน้านี้ที่ฉันบอกว่ายังไม่มีแฟน ก็คือไม่มี แฟนจริงๆ ฉันไม่มีวันไปนัดเจอกับคนอื่นทั้งๆที่มีแฟนแล้วหรอก ค่ะ สิ่งที่ป้าจางพูดมาทั้งหมดนั้น เป็นการใส่ร้ายฉันและทำลาย ชื่อเสียงของฉัน”

คิดไม่ถึงว่ายัยเด็กเสี่ยวเหยียนถึงมีไหวพริบและช่างพูดแบบนี้ ป้าจางอึ้งไปสักครู่ จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างได้ใจว่า “เธออย่ามา ปฏิเสธเลย เสี่ยวหลี่บอกฉันหมดแล้ว แฟนเธอเป็นคนทำร้ายเขา จนต้องเข้าโรงพยาบาล มันเป็นความผิดของเธอ ตัวเองมีแฟน แล้วแท้ๆยังไปหาคู่อีก ยัยเด็กบ้านจาง ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ ก็เห็น เธอตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ต่างอะไรจากพ่อแม่แท้ๆของเธอ เธอไม่ ควรหลอกลวงทุกคนแบบนี้นะ”

ที่จริงแล้วที่ป้าจางยังยืนยันคำเดิมเรื่องเสียวเหยียนแบบนี้ก็ เพื่อรักษาชื่อเสียงของตัวเอง เธอจะไม่พูดเรื่องเมื่อคืนออกมาเด็ด ขาด และข่าวสารที่เธอได้รับคือ หลี่ซื้อบ้านอยากจูบเสี่ยวเหยียนแต่เสี่ยวเหยียนไม่ยอมและตบเขาไปที่หนึ่ง

ป้าจางคิดตามเหตุผลว่า ระหว่างตบหนึ่งที่กับทำร้ายจนเข้า โรงพยาบาล แน่นอนว่าอย่างหลังนั้นหนักกว่า เหมือนกับพ่อแม่แท้ๆ

เมื่อเสี่ยวเหยียนได้ยินคำนี้ก็หัวเราะเยาะในใจ คนพวกนี้ให้ ข้าวเธอกินหรือว่าให้เงินกับเธอเหรอ? เหมือนกับพ่อแม่แท้ๆ ค่ พูดแบบนี้ยังมีหน้ากล้าพูดออกมาได้

ในตอนที่กำลังคิด หานซึ่งที่อยู่ข้างๆก็ขยับตัว ทำท่าเหมือนจะ ออกหน้าแทนเธอ เสี่ยวเหยียนยื่นมือออกไปดึงชายเสื้อของเขา ไว้ คนข้างๆจึงหันหน้ามามองเธอ

เสี่ยวเหยียนส่งสายตาให้เขาว่าอย่าออกไป เรื่องเล็กแบบนี้ เธอจัดการเองได้ เมื่อคืนเขาออกหน้าแทนเธอแล้ว วันนี้เธอไม่ ควรพึ่งเขาอีก

หานซึ่งเม้มปากเล็กน้อย มองดูท่าทีของสาวน้อยที่เต็มไปด้วย ความมั่นใจ ดูท่าแล้วเธอมั่นใจที่จะจัดการเรื่องนี้อย่างสบายๆ

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ หานซึ่งจึงถอยออกมา เขาตัดสินใจที่จะยืน อยู่ตรงนี้เพื่อดูชัยชนะของสาวน้อย

“โอ้โห ดูสายตาที่ส่งกันไปมา ยังบอกว่าไม่ใช่แฟนของเธอ เหรอ?”ป้าจางเริ่มเดือดขึ้นมา แล้วพูดเยาะเย้ยเสี่ยวเหยียนว่า “ฉันว่านะยัยเด็กบ้านจาง เธอยอมรับเถอะ เขาเป็นคนทำร้าย เสี่ยวหลี่จนต้องเข้าโรงพยาบาล ใช่ไหม? ดูท่าแล้วคงใช้สินะพวกเธอรังแกคนอื่นแบบนี้ได้ยังไง?”

“ป้าจางคะ”เสี่ยวเหยียนเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ไปยืนอยู่ตรง หน้าเธอแล้วเรียกชื่อเธอขึ้นมา ทันใดนั้นป้าก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี เธอหรี่ตาลง “จะทำ

อะไร?”

“ป้ารู้หรือเปล่าคะว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น? คนที่ป้าแนะนำให้ ฉัน พูดจาไม่สุภาพ แถมยังลงไม้ลง และคิดจะข่มขืนฉันด้วย?”

เมื่อพูดถึง………….ผู้นรอบๆก็สูดหายใจเข้าลึกๆ และมอง ไปยังเธอด้วยสายตาที่ยากที่จะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดออกมา

แม้แต่ป้าจางก็ยังเบิกตากว้าง แววตาของป้าจางดูประหลาด ใจมาก คิดไม่ถึงว่าเธอจะพูดเรื่องเช่นนี้ออกมาตรงๆแบบนี้

เธอคิดว่า เสี่ยวเหยียนจะอดกลั้นอดทน จากนั้นก็จะถูกตัวเอง ต่อว่าจนจนมุม ไม่สามารถหาเหตุผลมาค้านหรือหักล้างตัวเอง ได้!

ความเป็นจริงแล้ว แม้แต่หานชิงที่อยู่ข้างๆก็นึกไม่ถึงว่าเธอจะ ใจกล้าแบบนี้ เขามองไปยังเสี่ยวเหยียน แววตาหม าหมองลงครู่หนึ่ง

บางที เธออาจจะกล้าหาญมากกว่าที่เขาคิด

แต่ก็จริง เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ไล่ตามหลังเขาโดยไม่คำนึงถึง อะไรเลย ความกล้าหาญแบบนี้เธอจะไม่มีได้อย่างไร?

“เธอ…เธออย่ามาพูดจามั่วซั่วแบบนี้นะ? เสี่ยวหลี่เป็นคนมีคุณธรรม เขาจะทําเรื่องแบบนั้นได้อย่างไร? ยัยเด็กบ้านจาง เสี่ยวเหยียน………..ไม่ควรพูดจาใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์แบบนี้นะ?”

“พูดมั่วซั่ว?”เสี่ยวเหยียนยิ้มเล็กน้อย “ป้าจางคะ สิ่งที่ฉันพูด ป้าก็ไม่เชื่อ แล้วทําไมสิ่งที่เขาพูดป้าถึงเชื่อล่ะคะ? เขาทําเรื่อง แบบนี้ไม่เป็น แล้วเพื่อนของฉันทำเรื่องแบบนี้เป็นเหรอคะ? ใน สายตาฉัน เพื่อนของฉันก็เป็นคนมีคุณธรรมเหมือนกัน เขาไม่มี ทางทําเรื่องแบบนี้เหมือนกันค่ะ”

ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมรับความจริง งั้นพวกเขาก็ไม่ จําเป็นต้องแบกรับข้อกล่าวหาว่าเป็นผู้ทำร้ายร่างกายแล้ว เพราะ ไม่ว่าอย่างไรฝ่ายตรงข้ามก็ไม่สามารถหาหลักฐานมาได้

“นอกจากนี้นะคะป้าจาง ป้าคิดว่าสิ่งที่ฉันกำลังพูดนั้นเป็นการ ใส่ร้ายเขาเหรอคะ? เราต่างก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ถ้าคิดว่าคำ พูดของฉันนั้นกำลังใส่ร้ายให้ความบริสุทธิ์ของเขาหรือความ บริสุทธิ์ของฉันคะ?”

คำพูดอันหลังนี้ทำให้เพื่อนบ้านต่างก็พยักหน้าเพราะเห็นด้วย

“ใช่ๆ ถ้าป้ายังยืนยันว่าเสี่ยวหลี่ไม่ได้ทำเรื่องแบบนี้ แล้วยัย เด็กนี่จะพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง?

“นั่นน่ะสิ ไม่จำเป็นพูดเรื่องแบบนี้ออกมาเพื่อทำลายชื่อเสียง ตัวเอง มันไม่จําเป็นเลย ฉันว่านะป้าจาง คนที่ป้าแนะนำไม่น่าเชื่อ ถือหรือเปล่า? ถ้าตามที่เสี่ยวเหยียนพูด คนๆนั้นไม่ใช่คนดีอะไร นะ”

“ในเมื่อเป็นคนไม่ดี ถูกทำร้ายร่างกายจนเข้าโรงพยาบาล ก็ไม่น่าเป็นอะไรหรอกมั้ง?”

“ใช่ๆ……….เป็นฉันนะ มีคนมาทำอะไรแบบนี้กับลูกสาวของ ฉัน ฉันไม่กระทบให้ตายก็ถือว่าเป็นบุญแล้ว”

ทิศทางของลมเปลี่ยนแล้ว

ป้าจางคิดไม่ถึงว่าเสี่ยวเหยียนจะโหดร้ายขนาดนี้ เธอโกรธ

มากจนเกือบหงายหลังล้มลงไป ผู้คนรอบๆจึงช่วยพยุงตัวเธอไว้ หลังจากที่เธอถูกผู้คนพยุงไว้ ทันใดนั้นเธอก็ร้องไห้แล้วตะโกน ออกมา

“ให้ตายเถอะ ทำไมพวกเธอถึง ใส่ร้ายฉันแบบนี้ ฉันอุตส่าห์ แนะนำคู่เดทให้ เธอไม่พอใจก็ช่างสิ ทำไมต้องใส่ร้ายฝ่ายตรง ข้ามด้วย เธอทำแบบนี้ได้ยังไง? ไม่มีหลักฐานอะไรเลยด้วยซ้ำ!

ฝ่ายตรงข้ามแกล้งทำเป็นป่วย เสี่ยวเหยียนไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเธอเห็นดวงตาของป้าจางยังคงแพรวพราว และน้ำ เสียงก็เต็มไปด้วยความหนักแน่น ดูก็รู้ว่าแกล้งทำ

เธอยิ้มอย่างเยือกเย็น แล้วพูดออกไปตรงๆ “ป้าก็ไม่มีหลัก ฐานเหมือนกัน แล้วทำไมถึงมากล่าวหาว่าเพื่อนของฉันเป็นคน ทำร้ายล่ะคะ? ป้าจางคะ การกระทำของป้าแบบนี้ก็เหมือนกับว่า คนมีอำนาจสามารถทำผิดได้ แต่คนธรรมดาถูกจำกัดแม้กระทั่ง ในกิจกรรมที่ถูกต้องตามกฎหมาย พูดง่ายๆก็คือชอบเอาตัวเอง เป็นหลักและเอาเปรียบคนอื่นค่ะ”

ป้าจางคิดไม่ถึงว่า ทั้งๆที่ตัวเองแกล้งป่วย แต่สาวน้อยก็ยังไม่ปล่อยเธอไป เธอจึงอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ร้องไห้โวยวายต่อ และในเวลานั้นเอง พ่อแม่ของเสี่ยวเหยียน สองสามีภรรยา บ้านจางก็ลงมาแล้ว

ตอนแรกพวกเขาสองคนยังรอเสี่ยวเหยียนอยู่ที่บ้าน ทว่ารอ แล้วรอเล่าก็ยังไม่กลับมา จากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะ กันดังมาจากข้างหลัง ทั้งคู่จึงออกไปดู คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำพูด อันหลัง

เมื่อได้ยินเสี่ยวเหยียนพูดว่าหลี่ซื้อบ้านลงไม้ลงมือกับเธอ พ่อ จางก็แทบพุ่งออกมาแล้ว แต่ถูกหลัวหุ้ยเหม่ยงไว้ แล้วเธอก็พูด ขึ้นว่า “คุณดูสิ ลูกสาวของเราโตแล้วใช่ไหม? เผชิญหน้ากับคน มากมายตามลำพัง แถมยังใจเย็นและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนัก แน่น”

เมื่อเธอพูดแบบนี้ออกมา ทันใดนั้นพ่อจางก็รู้สึกว่า มันก็จริง อย่างที่เธอพูด?

ลูกสาวเผชิญหน้ากับคนมากมาย แถมยังไม่ตื่นตระหนกหรือ ลนลาน? มันเป็นเรื่องที่ดี ทั้งสองคนจึงตัดสินใจดูสถานการณ์ต่อ ไป รอจนป้าจางตะโกนร้องไห้โวยวาย ทั้งสองคนถึงตัดสินใจ ปรากฏตัว

ทันทีที่ปรากฏตัว พ่อจางก็พับแขนเสื้อของตัวเองขึ้น

“ใครกล้ารังแกลูกสาวของฉัน อย่าว่าแต่โรงพยาบาล ฉันจะ กระทืบมันให้ตาย แล้วส่งขึ้นเมรุเลย! อยากจะเข้าโรงพยาบาล งั้นเหรอ? ไม่มีทาง!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ