บทที่1493 คนบ้า

สำหรับตรงจุดนี้ เซียวซูไม่มีทางยอมรับแน่นอน ถึงแม้ว่าเขาจะ จงใจทำลายชุดทิ้งจริงๆ แต่พอต้องเผชิญหน้ากับการต่อว่าของ เจียงเสี่ยวไป เขาก็ต้องยอมรับผิดที่ตนเองทำจริงๆ

“ขอโทษ ที่ก่อนหน้านี้ผมควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ ก็ เลยทนไม่ไหว แต่เรื่องชุดผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

คุณคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอคะ”

เจียงเสี่ยวไปยิ้มเย็น เดิมทีเธอคิดจะค้นเสื้อยืดตัวใหญ่ออกมา

ใส่ แต่พอมาคิดไปคิดมา เธอก็หยิบชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำขึ้นมา ใส่ พอเห็นเจียงเสี่ยวไปใส่ชุดเดรสสายเดี่ยว ริมฝีปากของเซียวซู

ก็กระตุกอย่างห้ามไม่ได้

เจียงเสี่ยวไปเดินมาหยุดตรงหน้าเขา แล้วยกยิ้มอย่างได้ใจ “คิดไม่ถึงล่ะสิ ก่อนจะมาฉันคำนึงถึงสภาพอากาศของที่นี่ ก็เลย เตรียมมาหลายชุด ถ้าคุณทำลายทุกชุดทิ้ง ตอนไปเดินซื้อของ ฉันก็จะซื้อใหม่ คุณทำลายหนึ่งชุด ฉันก็จะซื้อใหม่หนึ่งชุด

เดิมทีเซียวซูคิดจะพูดอะไรบางอย่าง แต่หลังจากที่เห็นร่อง รอยบนตัวของเธอ เขาก็เม้มปากแล้วเอ่ยพูด “คุณแน่ใจใช่ไหมที่ จะใส่ชุดแบบนี้ออกไปข้างนอกจริงๆเหรอ”

“แน่นอนสิคะ”เจียงเสี่ยวไปตอบกลับอย่างมั่นอกมั่นใจ
สุดท้ายเซียวซูจึงต้องพูดเตือนสติเธอ “คุณไปล้างหน้าล้างตา หรือว่าล้างมือในห้องน้ำก่อนดีไหม

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมเซียวซูถึงได้พูดแบบนี้ แต่เธอคิดว่าการ ล้างมือก่อนกินข้าวเป็นเรื่องที่ควรจะทำ อีกทั้งการใช้แรงก่อน หน้านี้ก็ทําให้เธอเหงื่อท่วมตัว ตอนนี้หน้าของเธอคงจะมันมาก ด้วยเช่นกัน

ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปจึงถลึงตาใส่เซียวซู่อย่างคาดโทษ ก่อนจะ เดินตรงไปทางห้องน้ำ

เซียวซูระบายยิ้ม ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะอาหาร ก่อนจะนับเวลาในใจ

” สาม สอง หนึ่ง”

หนึ่งจากนับถึงหนึ่ง ก็มีเสียงกรีดร้องอย่างโมโหของเจียง เสี่ยวไปดังออกมาจากห้องน้ำ

“กรี๊ดดด เซียวซู่คนบ้า

พอได้ยินเสียงตะโกนของเธอ เซียวซูไม่ได้รู้สึกโกรธหรือโมโห แต่กลับยิ้มกว้างมากขึ้น

ผ่านไปสักพัก เจียงเสี่ยวไปก็ใส่รองเท้าแตะวิ่งพุ่งมาทางเขา ก่อนจะดึงปกเสื้อของเขาไว้แล้วพูด “นี่คุณจงใจใช่ไหมคะ”

“หม”

เธอก็ว่าอยู่ ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงบอกให้เธอไปล้างมือที่ห้องน้ำ เธอยังนึกแปลกใจว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนี้ขึ้นมา กะทันหัน จนถึงตอนที่เจียงเสียวไปเดินไปล้างมือที่ห้องน้ำแล้ว เงยหน้าขึ้นมามองกระจก แล้วเห็นสภาพของตัวเองในกระจก

ผิวที่เดิมทีขาวเนียนใส ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยรอยคิสมาร์ก ตั้งแต่บริเวณลำคอลามมาจนถึงบริเวณกระดูกไหปลาร้า แผ่น หลัง บริเวณหน้าขา ดังนั้นผิวบริเวณที่เผยออกมาข้างนอกล้วน แต่เห็นรอยพวกนี้ได้อย่างชัดเจน

มิน่าล่ะ ก่อนหน้านี้เธอถึงรู้สึกว่าเซียวซูท่าทางแปลกๆ ชอบ คลอเคลียบริเวณลําคอกับหน้าขาของเธอมากผิดปกติ ที่แท้ก็ วางแผนไว้ก่อนแล้วนี่เอง

หรือก็คือเขาไม่ยอมให้เธอใส่ชุดแบบนี้นั่นเอง ตอนนี้ ถึงแม้เขาจะไม่ฉีกทิ้ง เธอก็ไม่กล้าใส่ออกไปข้างนอก

อยู่ดี

แต่ว่า…

ในขณะที่เจียงเสี่ยวไปเตรียมจะอาละวาดใส่เซียวซู แล้ว เหมือนนึกอะไรดีๆออกมาได้ พอเซียวเห็นดวงตาเป็นประกาย เจ้าเล่ห์อย่างแปลกๆของเธอ เขาก็เริ่มรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี บางอย่าง

เป็นไปตามที่เขาคาดไว้ ยังไม่ทันที่เขาจะเตรียมพร้อม เจียง เสี่ยวไปก็แสยะยิ้ม “คุณคงไม่ได้คิดว่าแค่นี้ ฉันก็ไม่กล้าใส่แบบนี้ ออกไปข้างนอกหรอกนะคะ ฉันจะบอกคุณไว้เลย คุณเดินไปกับ ฉัน แล้วฉันใส่แบบนี้ออกไป ความสนใจของทุกคนจะพุ่งไปทางคุณไม่ใช่ฉันแน่นอน คุณเชื่อไหม

เซียวซูคว้าเอวเธอเข้ามากอดไว้ ดังนั้นคุณหมายความว่า

คุณยังคิดจะใส่ ไม่กลัวว่าจะอายตอนที่คนมองหรือไง” “ฉันหน้าด้านพอค่ะ คุณคิดว่าฉันจะกลัวเหรอ แต่คุณนี่สิ…” เจียงเสี่ยวไปยกมือขึ้นไปหยิก ใบหูแดงของเขา “ฉันกลัวว่า

คุณจะอายมากกว่าฉันนะคะ”

ถึงแม้คำพูดนี้จะเป็นเรื่องจริง แต่เซียวซูรู้สึกว่าตัวเองจะปล่อย ให้เจียงเสี่ยวไปได้ใจไม่ได้เด็ดขาด ดังนั้นเขาจึงรีบพูดอย่าง โอ้อวด “ไม่นี่ครับ ถ้าคุณไม่ถือสา ผมก็ไม่ว่าอะไรถ้าใครจะเห็น ถึงความร้ายกาจของผม

เจียงเสี่ยวไปชะงักไปเล็กน้อย คงจะคิดไม่ถึงว่าเซียวซูจะตอบ แบบนี้ ดังนั้นจึงไม่ทันได้ตั้งรับ

แต่เธอเป็นพวกชอบเอาชนะเหมือนกัน ตอนที่ออกไปเที่ยวใน หลายวันต่อมา เธอจึงใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวจริงๆ อีกทั้งยังทาแค่ ครีมกันแดด อย่างอื่นไม่ได้ทาหรือพกไปด้วยเลย

สองวันก่อนเซียวซูยังคิดจะเล่นกับเธอให้ถึงที่สุด

แต่ตอนที่เห็นผู้หญิงของตนเองเดินไปเดินมาอยู่ข้างนอก พร้อมกับร่องรอยพวกนั้น เดินออกไปจากประตูห้องพัก เขาก็เริ่ม ไม่โอเคแล้ว

ยังไม่ทันที่เจียงเสี่ยวไปจะเดินออกไป เซียวซูก็รีบคว้าตัวเธอกลับเข้ามา
“ผมยอมแพ้แล้ว เปลี่ยนชุดเถอะนะ

เจียงเสี้ยวไปมองหน้าเขา “อะไรนะคะ เมื่อวานมีคนบางคน บอกว่าไม่ถือสาไม่ใช่เหรอคะ ทำไมถึงสำนึกผิดเร็วถึงขนาดนี้

ลูกผู้ชายอกสามศอกยืดได้หดได้ โดยเฉพาะตอนอยู่ต่อหน้า ภรรยาของตัวเอง ถึงแม้ตอนนี้จะน่าขายหน้า แต่เซียวซูก็ไม่ สนใจแล้ว พอเขาคิดว่าถ้าเธอเดินออกไปแล้วจะถูกคนอื่นต้อง มองเขาก็ทนไม่ได้แล้ว

พอคิดถึงตรงนี้ เขาจึงรีบผลักประตูห้องให้ปิดลงเสียงดังปัง

“ใช่ครับ ผมยอมแพ้แล้ว เปลี่ยนชุดเสร็จเราค่อยออกไปข้าง นอกกัน” เจียงเสี่ยวไปยิ้มเยาะ ก่อนจะปัดมือของเขาทิ้ง แล้วเดินไปนั่ง

ลงบนโซฟา “คุณบอกให้ฉันเปลี่ยนฉันก็ต้องเปลี่ยนอย่างนั้นเห

รอคะ ฉันไม่เปลี่ยนหรอก จะฟังคุณทุกครั้งไม่ได้”

เซียวซูแทบอยากจะเรียกเธอว่าแม่ทูนหัวอยู่แล้ว ตั้งแต่เริ่ม แรกจนถึงตอนนี้ เธอเคยฟังเขากี่ครั้งกัน มีแต่เขาที่ต้องฟังเธอ ไม่ใช่เหรอ

เขารู้นิสัยของเธอดี เธอเป็นพวกไม่ชอบให้ใครบังคับ ดังนั้น เซียวซูจึงไม่คิดจะบังคับขืนใจเธอ เขาจึงเดินไปนั่งลงข้างๆเธอ ก่อนจะยกมือขึ้นไปถึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด แล้วพูดด้วยเสียงที่ อ่อนลงหลายส่วน “แล้วคุณอยากให้ทำยังไงถึงจะยอมเปลี่ยนชุด ล่ะครับ”
โอ๊ะโอ เสียงพูดเปลี่ยนไปทันทีเลย เจียงเสียวไปเองก็คิดไม่ถึง เหมือนกัน เธอจึงมองหน้าเขาแล้วพูดล้อ “คุณเปลี่ยนสีหน้าเร็ว มากเลยนี่นา ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นคนอบอุ่นอ่อนโยนได้เร็วถึง ขนาดนี้ ฉันเริ่มไม่คุ้นเคยแล้วนะเนี่ย

พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไปก็ยกมือขึ้นมาคล้องแขนเซียวซูไว้ ให้ ฉันเปลี่ยนก็ได้ค่ะ แต่วันนี้คุณต้องให้ฉันขี่หลังตลอดทั้งวันนะคะ

ให้เธอ หลังตลอดทั้งวันอย่างนั้นเหรอ

“ไม่มีปัญหาครับ”

เซียวซูตอบตกลงอย่างรวดเร็ว เร็วจนเจียงเสี่ยวไปรู้สึกแปลก ใจ เดิมทีเธอวางแผนไว้อย่างดีว่าจะแกล้งให้เขาลำบากใจ เพราะยังไงพวกเธอสองคนอยู่ด้วยกันก็เบื่อๆไม่มีอะไรทำ ใช้วิธี นี้แกล้งเขาก็สนุกดี

แต่เขากลับตอบรับอย่างรวดเร็ว จนเจียงเสี่ยวไปไม่ทันได้ แกล้งเลย

“ไปครับ ผมช่วยคุณเปลี่ยนชุด

สุดท้ายเซียวซูก็อุ้มเจียงเสี่ยวไปขึ้นจากโซฟา ก่อนจะช่วยเธอ เปลี่ยนใส่ชุดกระโปรงที่ค่อนข้างปกปิด แต่ในขณะเดียวกันก็ ต้องเย็นสบายด้วย ชุดนี้เป็นชุดที่แม่ของเซียวซู่ซื้อให้เจียงเสียว ไป๋ เป็นชุดกระโปรงสีชมพูอมฟ้าอ่อน ทำให้คนที่ใส่ดูอ่อนโยน

เรียบร้อย

เจียงเสี่ยวไปใส่แล้วรู้สึกไม่คุ้นเคย เธอเดินไปหยุดอยู่หน้ากระจก ถึงแม้จะรู้สึกไม่คุ้นเคย แต่ต้องยอมรับว่ามันสวยมาก

เมื่อก่อนเธอไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งตัว แต่ช่วงนี้ไม่รู้ว่าเป็น เพราะอยู่กับเชียวหรือเปล่าทำให้นิสัยของเธอไม่แข็งกระด้าง เหมือนเมื่อก่อนแล้ว และยังกล้าที่จะใส่ชุดที่ดูเป็นกุลสตรีมากขึ้น ด้วย

ก็เหมือนกับครั้งนี้ เธอเป็นคนจัดกระเป๋าเดินทางด้วยตัวเอง เดิมทีเธอสามารถจัดเสื้อผ้าที่ใส่สบายมา แต่เธอกลับคำนึงถึง เรื่องที่เธอจะต้องถ่ายรูประหว่างการฮันนีมูนกับเซียวซู เธอจึง เปลี่ยนความคิด แล้วเตรียมชุดที่ดูเป็นผู้หญิงมาด้วยแทน

การเปลี่ยนแปลงนี้เจียงเสี่ยวไปก็เพิ่งรู้ตัวก่อนวันออกเดินทาง ยิ่งคิดทบทวนยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปเยอะมาก เจียง เสี่ยวไปมองไปทางเซียวซูแล้วถามขึ้นมา “ถ้าคุณทำผิดกับฉัน ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้คุณเด็ดขาดเลย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ