เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1374 เกี่ยวกับที่นั่งข้างคนขับ



บทที่ 1374 เกี่ยวกับที่นั่งข้างคนขับ

เธอยอมรับที่จะฟื้นฟูตระกูลสวี่แล้ว

หานชิงอาจไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเธอจะคิดได้อย่างรวดเร็ว ขนาดนี้ อย่างไรก็ตามหนังตาก็กระตุกเล็กน้อย แล้วจึงรับ โทรศัพท์

หลังจากนั้นสวีเย็นหวั่นก็เห็นหานชิงราวกับเปลี่ยนเป็นคนละ คน เสียงแม้จะบอกไม่ได้ว่าอ่อนโยนขนาดไหน แต่ในน้ำเสียงนั้น มีความเอ็นดูและอดทนอย่างเข้มข้น

เขาที่เป็นคนนิ่งสุขุมนุ่มลึก ก็เหมือนจะเปลี่ยนเป็นหนุ่มน้อย พบกับสาวคนที่ตนเองชอบ ก็จะมีมุมทั้งหน้ายิ้มหน้าโกรธและก็มี ความอ่อนโยน

“อืม เลิกงานแล้ว อีกเดี๋ยวไป”

“ครับ”

หลังจากวางสาย หานซิงก็เก็บโทรศัพท์ หยิบกุญแจรถของตัว เองลุกขึ้นยืน : “ในเมื่อคุณพิจารณาดีแล้ว อย่างนั้นช่วงนี้ผมจะ ให้คนเริ่มเตรียมตัวเอาไว้ บริษัทตระกูลสวี่เมื่อก่อนคุณเข้าใจดี ที่สุด รีบเขียนแผนนโยบายให้ผมหนึ่งชุดโดยเร็วที่สุด”

สวีเย็นหวั่นสะกดกลั้นความน้อยใจภายในใจทั้งหมดเอาไว้ พยักหน้า และลุกขึ้นยืนกับเขาอีกครั้ง ได้สิ ฉันจะเขียนแผนงาน แล้วรีบเอาไปให้คุณโดยเร็วที่สุด”
หาเชิงพยักหน้าอย่างเรียบเฉย เตรียมตัวจากไป

“หานซิง” สวีเย็นหวั่นเรียกเขาไว้ รอจนเขาหันกลับมาเธอ ค่อยๆยิ้มที่มุมปากให้เขา อธิบายว่า “เกี่ยวกับเรื่องว่าที่ภรรยา ฉันคิดว่าฉันยังต้องอธิบายให้คุณฟังนิดหน่อยว่า ตอนแรกฉันถูก ผู้ใหญ่กรอกหูมา บวกกับตัวฉันเองก็ชอบคุณ ดังนั้นหลายปีมานี้ ฉันคิดมาตลอดว่าต่อไปพวกเราจะได้อยู่ด้วยกัน ดังนั้นครั้งแรกที่ ฉันมาที่นี่ ตอนนั้นเจ้าหน้าที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ไม่ยอมให้ ฉันขึ้นไป ตอนนั้นฉันก็บอกว่าตนเองเป็นเพื่อนของคุณ ไม่ได้บอก ว่าเป็นว่าที่ภรรยาคุณ ต่อมาเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์อาจจะคิด ว่านี่มันเป็นไปไม่ได้ จึงถามบางอย่างที่มันละลาบละล้วงเกินไป ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าคุณมีแฟนแล้ว ในเมื่อสถานการณ์ตอนนั้นฉัน หมดหนทางแล้วจริงๆ จึงได้มาหาคุณ ฉันไม่ได้คิดอะไรมากจึง เผลอตอบไป คิดไม่ถึงว่าจะทำเกิดการเข้าใจผิดแบบนี้ ช่วยพูด ขอโทษแฟนคุณแทนฉันก่อนนะ ฉันชอบคุณจริงๆ แต่ตอนนี้คุณก็ บอกแล้วว่าพวกเราสองคนไม่ได้มีการหมั้นหมายกันมาก่อน อย่างนั้นมันก็ไม่ถือว่าเป็นจริงจัง ฉันควรที่จะตื่นได้แล้ว”

“ฟื้นฟูตระกูลสวี่ขึ้นมาใหม่จึงจะเป็นเรื่องที่ฉันควรจะทำตอนนี้ อย่างน้อยคุณก็ยังเห็นแก่พ่อของฉันช่วยเหลือฉัน ขอบคุณนะ”

หานซิงจ้องมองเธอ แววตาแฝงด้วยการประเมินสำรวจ ราวกับกำลังคาดเดาว่ามีความจริงอยู่มากน้อยแค่ไหนในคำพูด เธอ

สวี่เย็นหวั่นราวกับเดาออก เธอฝันยิ้ม : “คุณไม่ต้องมองฉัน แบบนี้ แน่นอนว่าในใจเสียใจมาก แต่ฉันคือสวี่เย็นหวั่น ถ้าคุณไม่ชอบฉัน ต่อให้ไม่มีเสี่ยวเหยียน ฉันก็ไม่บังคับคุณหรอก” ข้อนี้คือความจริง หลายปีมานี้ เธอไม่เคยพูดอะไรเลย ได้แต่ แอบชอบเขา

เขาไม่ได้พูดอะไรอีก ได้แต่พยักหน้าเรียบเฉย จากนั้นก็หมุน ตัวเดินจากไป

“หานซิง” สวีเย็นหวั่นเรียกเขาเอาไว้อีกครั้ง “คุณเลิกงานจะ กลับบ้านแล้วใช่มั้ย แวะส่งฉันด้วยได้มั้ย บ้านฉันอยู่ไม่ไกล น่า จะเป็นทางผ่านอยู่แล้ว”

หานซึ่งเม้มปาก ผ่านไปพักหนึ่งจึงตอบว่า “ขึ้นรถ

วันนี้เสี่ยวเหยียนไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตนิดหน่อย ดังนั้น จึงโทรหาหานชิงให้มารับตนเอง จากนั้นก็จะย้ายของไปที่ คฤหาสน์ทางนั้น

หลังจากที่เธอโทรหาหานชิงแล้ว เพราะว่ายังพอมีเวลาอยู่ ดัง นั้นจึงซื้อชานมสองแก้วจากร้านที่อยู่แถวนั้น นั่งบนเก้าอี้ข้างทาง ดื่มชานมพลางรอหานชิงไปพลาง

ซานมถูกเธอดื่มไปครึ่งแก้วแล้ว เธอก็มองแก้วชานมที่อยู่ ข้างๆเก้าอี้ตัวเองอีก คิดไปคิดมาก็อดไม่ได้ หานซิงคงไม่ชอบ ของที่หวานเลี่ยนแบบนี้แน่นอน

แต่ตอนนี้เธอต้องอดทนหน่อย ให้เขาดื่มพร้อมกันตนเอง ก็ไม่รู้ว่ารอนานแค่ไหน เสี่ยวเหยียนมองเห็นรถของหานชิงแล้ว
รอจนรถหยุดลง ประตูรถเปิดออก ตอนที่หานซึ่งมาช่วยเธอถือ ของก็รู้สึกว่าเธอซื้อของมาเยอะมาก จึงถามว่า “ทำไมซื้อของ เยอะแยะขนาดนี้”

เสี่ยวเหยียนส่งเสียงฮมเบาๆ : “ใครใช้ให้ในตู้เย็นคุณว่าง เปล่าไปหมดล่ะ ฉันไปอยู่สองวันเปิดตู้เย็นไม่มีผลไม้ และก็ไม่มี เครื่องดื่ม ดังนั้นฉันก็เลยซื้อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และเครื่องดื่ม ทั่วไปนิดหน่อย แล้วยังมีผักผลไม้สดด้วย

พูดจบเสี่ยวเหยียนก็ชี้ไปที่ถุงข้างเท้าตัวเอง เหมือนเป็นการ โอ้อวด

“ฉันใส่ใจคุณมากใช่มั้ยล่ะ

เห็นเธอสะใจแบบนี้ หานซึ่งก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือมาขูดที่จมูก เธอ พร้อมเอ่ยถามด้วยเสียงเบาว่า “ซื้อของมาที่คฤหาสน์เยอะ แยะขนาดนี้ คุณคิดจะอยู่ที่นี่ยาวใช่มั้ย”

ได้ยินเขาพูด เสี่ยวเหยียนก็อึ้งไปทันที

ผลปรากฏว่าหานชิงเสริมขึ้นมาอีกประโยค : “นี่คือตอบ ตกลงขอแต่งงานแล้วเหรอ”

เสี่ยวเหยียนหูแดงอยู่พักหนึ่ง “ฉันยังไม่ได้คิดให้ดีเลย คุณจะ รีบร้อนอะไร”

“ไม่ใช่บอกว่าอย่าให้ผมรอนานเหรอ นี่มันผ่านมากี่วันแล้ว

“โอ้ย รีบไปเถอะ รีบเอาของกลับไปบ้าน
เสี่ยวเหยียนพูดจบก็เดินผ่านเขาไปที่ข้างรถ ในมือยังถือชาน มอยู่สองแก้ว เธอไม่อยากถกเถียงปัญหานี้กับหานซึ่งต่อไป พอ พูดถึงก็ทำคนเราหน้าแดงแล้ว!

ดังนั้นเสี่ยวเหยียนจึงเปิดประตูอยากจะรีบมุดเข้าไปที่เบาะข้าง คนขับ

แต่ตอนที่เห็นคนที่นั่งบนเบาะข้างคนขับ เสี่ยวเหยียนก็อึ้ง

ชะงักไปเลย

สวี่ สวีเย็นหวั่นเหรอ

ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่

สายตาทั้งสองประสานกันกลางอากาศ สวีเย็นหวั่นพยักหน้า ยิ้มให้เธอ เสี่ยวเหยียน

มองไปยังเธอ เสี่ยวเหยียนยืนอึ้งอยู่กับที่ ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้

อะไร

หานซิงเองก็คิดไม่ถึงว่าเธอจะไปเปิดประตูรถข้างคนขับเร็ว ขนาดนี้ จึงรีบก้าวมายืนตรงนั้นอธิบายว่า “ตอนเลิกงานเธอ บอกว่าให้ผมแวะมาส่งเธอ

ได้ยินดังนั้น สีหน้าของสวี่เย็นหวั่นก็เปลี่ยนไปทันที คิดไม่ ถึงว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆอย่างนี้

อารมณ์ลิงโลดดีใจในแววตาเสี่ยวเหยียนก่อนหน้านี้ดับวูบลง ไปทันที เธอมองสวี่เย็นหวั่นด้วยความนิ่งเงียบ กลับคิดไม่ถึงว่า เธอจะมองมาที่ตนเองแล้วพูดว่า : “เสี่ยวเหยียน คุณคงไม่ถือสานะคะที่ฉันนั่งตรงนี้”

เสี่ยวเหยียนเม้มปาก คิดถึงคืนนั้นตอนที่ตนเองหนีจากไป ส เย็นหวั่นส่งข้อความพวกนั้นในวีแชทมาให้เธอ

“คุณรู้แล้วใช่มั้ย คุณอย่าคิดมากนะคะ แม้ว่าฉันจะเคยหมั้น หมายกับเขา แต่ในเมื่อตอนนี้พวกคุณอยู่ด้วยกันแล้ว เขาก็จะรับ ผิดชอบคุณแน่”

ตอนนั้นที่เสี่ยวเหยียนเห็นประโยคนี้ ในใจรู้สึกไม่สบายมาก แม้เธอจะรู้สึกว่าเป็นความตั้งใจของสวีเย็นหวั่น จงใจพูดแบบ นั้นให้เธอเข้าใจผิด

และยังตอนที่เธอยังไม่รู้เรื่องนี้คำพูดเหล่านั้นของสวีเย็นหวั่น แม้ภายนอกจะดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มักจะทำให้เธอไม่สบายใจ

ในเมื่อเธอไม่สบาย อย่างนั้นก็ต้องพูดออกมา

ก็เหมือนตอนนี้ เธอนั่งอยู่บนรถหานชิง และยังนั่งบนเบาะข้าง

คนขับด้วย

ดังนั้นตอนที่สวี่เย็นหวั่นถามเธอว่าถือสามั้ย เสี่ยวเหยียนจึง ตอบไปโดยไม่ลังเลอย่างไม่ไว้หน้าว่า “ถือสานิดหน่อย ถ้าคุณ ไม่ถือสา ก็ช่วยย้ายไปนั่งข้างหลังนะคะ

ครั้งนี้ เป็นสวีเย็นหวั่นอึ้งแทนบ้างแล้ว

คิดไม่ถึงจริงๆว่าเสี่ยวเหยียนจะไม่ไว้หน้าขนาดนี้ เห็นเธอนั่งไม่ขยับ เสี่ยวเหยียนคิดไปคิดมา พูดอีกว่า “คุณชอบนั่งข้างคนขับเหรอคะ”

สวี่เย็นหวั่นตอบอย่างกระอักกระอ่วนว่า “ก็ไม่เชิงค่ะ ก็แค่ ตอนนั่งรถแล้วเวียนหัวง่าย ดังนั้นไม่ได้คิดอะไรมากก็เลยนั่งข้าง คนขับ

“อ้อ”เสี่ยวเหยียนยัดแก้วชานมใส่อ้อมอกของหานซิง จากนั้น ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา “อย่างนั้นฉันจะเรียกรถให้คุณ สักคันนะ ตอนนี้น่าจะมีรถว่างหลายคัน

“คุณ คุณพูดว่าอะไรนะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ