เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1380 รับปากคุณโอเคแล้วนะ



บทที่ 1380 รับปากคุณโอเคแล้วนะ

ช่างเถอะ ขี้เกียจจะไปซักไซ้เรื่องนี้แล้ว

เซียวซูเม้มปาก ไม่ได้ตอบอะไรเธอ

“นี่ คุณยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ เมื่อครูคุณแกล้งทำมา เป็นเปลี่ยนเรื่องใช่มั้ย

“เปล่า”

ก็แค่นึกขึ้นมาได้พอดี เท่านั้นเอง

พูดก็พูดเถอะ ใครใช้ให้เธอโน้มเข้ามาใกล้ขนาดนี้

ใครจะไปคิดว่าเจียงเสี่ยวไปจะจ้องหรี่ตามองมาที่เขา : “คุณ มีความลับอะไรในใจหรือเปล่า”

จากนั้นก็โน้มลงมาใกล้อีกนิด เสมือนกับว่ามองอะไรจาก ใบหน้าหรือดวงตาเขาออก ดังนั้นระยะห่างระหว่างพวกเขาสอง คนจึงใกล้กันขึ้นอีก

หัวใจของเซียวซูเต้นเปลี่ยนเป็นผิดปกติอีก เขาขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นมาวางบนใบหน้าขาวๆของเจียงเสียวไปดันออกไป ไกลๆ

“พูดดีๆ อย่าเข้าใกล้ผมมากขนาดนี้

เจียงเสี่ยวไปยังไม่ทันได้ตั้งตัวอะไร หน้าก็ถูกผลักออกไปแล้ว ความอบอุ่นบนฝ่ามือของชายหนุ่มส่งผ่านไปที่บนใบหน้า ตอนที่เธอจะขัดขืนตอบโต้เซียวซูก็เก็บมือกลับไปแล้ว

และเธอก็ถูกผลักออกมาไกลแล้ว

เชอะ เจียงเสี่ยวไปยังไม่ยอมแพ้เขา “อย่างนั้นคุณก็พูด จะ ยกมือยกไม้ทำไม”

เซียวซูไม่ได้ตอบคำถามเธอ เจียงเสียวไปจ้องเขาอย่าง พิจารณา ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ถึงการหลบสายตาของเขาก่อนที่ จะผลักเธอเมื่อครู่ มุมปากกระตุกมองเขาอย่างพินิจพิเคราะห์

“จู่ๆทำไมคุณผลักฉันออก ทำไม หรือว่าคุณกลัวฉัน เข้าใกล้

คุณ”

ได้ยินดังนั้น เซียวเหลือบมองเธออย่างตกใจแวบหนึ่ง

“หรือว่าไม่ใช่ ถ้าไม่ใช่กลัวฉัน เข้าใกล้ ทำไมคุณต้องรีบร้อน ผลักฉันออกขนาดนั้นด้วย”

เหมือนกับว่าต้องการพิสูจน์สิ่งที่ตนเองพูด เจียงเสียวไปค่อยๆ ก้าวมาข้างหน้าเข้าใกล้เซียวซู แม้เธอจะถูกผลักไปไกล แต่ระยะ ห่างของทั้งสองคนก็ยังใกล้กัน ดังนั้นพอเจียงเสียวไปขยับมา ข้างหน้า ระยะห่างของทั้งสองก็เข้าใกล้อย่างไม่มีข้อจำกัดอีก ครั้ง

เห็นดวงตาที่แฝงด้วยรอยยิ้มและความเจ้าเล่ห์คู่นั้นของเจียง เสี่ยวไป ก็รู้สึกว่าหัวใจเริ่มอึดอัด เขาเม้มริมฝีปากบางมองไปที่ เธอ โดยไม่ส่งเสียง

เจียงเสี่ยวไปแน่นอนว่าเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยมากประเภทนั้นอีกทั้งหน้าสดก็ยังดูดีมาก แทบจะไม่ต้องแต่งหน้า ถ้าหากเธอ แต่งหน้าแต่งตัวอย่างจริงจัง อย่างนั้นก็สามารถขึ้นเวทีประกวด ได้เลย

เธอมีความสามารถในการหว่านเสน่ห์ให้คนสนใจจริงๆ

ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น เจียงเสี่ยวไปก็โน้มตัวมาอยู่ตรงหน้า เขาแล้ว กระพริบตาปริบๆ ทันใดนั้นก็เป่าลมมาที่เขาหนึ่งครั้ง เซียวซูหนังตากระตุก “ทำอะไร”

เจียงเสี่ยวไปยิ้มอย่างสดใส : “ไม่ได้ทำอะไรนี่ ก็จะลองดู ปฏิกิริยาคุณ คุณดูสิดูเหมือนคุณจะกลัวฉันเข้าใกล้มาก เพราะว่า พอฉันเข้าใกล้คุณ คุณก็จะตื่นเต้น จากนั้นก็หายใจติดขัด เหมือน หายใจไม่ทันใช่มั้ย”

ก็ไม่รู้ว่าทำไม ภายใต้การสะกดของเธอ เซียวซูเป็นแบบที่เธอ บอกอย่างนั้นเลย ยิ่งเธอเข้าใกล้มากเท่าไหร่ การหายใจของเขา ก็ยิ่งตัวเร็วขึ้น สุดท้ายเหมือนจะหายใจไม่ทันจริงๆ

เจียงเสี่ยวไปเห็นความสับสนในแววตาเขาชั่วเสี้ยววินาที

เธอคิดว่าตัวเองดูผิดแล้ว ตอนอยากจะดูให้ละเอียด ในแวว ตาของดวงตาคู่นั้นก็ฟื้นคืนกลับมาตื่นตัวแล้ว บีบคางของเธอไว้ แน่น ถือว่าออกแรงมากทีเดียว

“เจียงเสี่ยวไป คุณจะทำอะไร” เซียวซูมองเธออย่างเยือกเย็น น้ำเสียงที่ไร้อารมณ์ความรู้สึกทำให้เจียงเสี่ยวไปชะงักไปเล็ก น้อย ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งตัวกลับมาได้ ก็ได้ยินเสียงเขาพูดว่า”พวกเราแม้จะพักอยู่ด้วยกัน แต่ขอให้คุณช่วยวางตำแหน่ง ตนเองให้ถูกด้วย พวกเราเป็นแค่แฟนหลอกๆ เวลาปกติไม่ได้มี เรื่องอะไรไม่ต้องเข้าใกล้ผมขนาดนี้ ได้ยินชัดมั้ย”

เสี้ยววินาทีนั้น เจียงเสี่ยวไปในหัวตนเองเหมือนเส้นอะไรใน หัวขาดผึ้ง

หลังจากนั้น สมองก็ว่างเปล่าไปหมดเลย

เธอไม่รู้ว่าใบหน้าตนเองเปลี่ยนเป็นขาวซีดหรือไม่ แต่ว่า ของเธออื้ออึง เหมือนไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก

หลังจากเซียวซูพูดจบ ก็ตระหนักได้ว่ามือที่บีบใต้คางเธออยู่ นั้นเหมือนจะไม่ค่อยถูก จึงปล่อยมือด้วยความตระหนก จากนั้นก็ ลุกยืนขึ้นมา

ตอนนี้เจียงเสียวไปเพิ่งจะตั้งสติได้ แทบไม่ต้องคิดเลย หยิบ หมอนที่อยู่ข้างๆขึ้นมากระแทกลงไปที่ด้านหลังของเซียวอย่าง

แรง

“เซียวซู่! ”

เซียวซูไม่ได้หลบ หมอนก็กระแทบลงไปที่ด้านหลังเขา เขายืน

นิ่งๆไม่ขยับ

“ที่คุณพูดเมื่อกี้หมายความว่ายังไง อะไรที่เรียกว่าเวลาปกติ ไม่มีเรื่องอะไรอย่าเข้าใกล้คุณ คุณคิดว่าฉันอ่อยคุณเหรอ ฉันจะ บอกคุณให้นะ คุณเข้าข้างตัวเองไปนะ อะไรที่เรียกว่า ให้ฉันยึด ตำแหน่งตัวเองไว้ มีอย่างที่คุณพูดด้วยเหรอ คุณคิดว่าตัวคุณเองเป็นใคร จะบอกคุณสองประโยคนะคุณคิดว่าตัวเองเป็นคน สำคัญมากจริงๆเหรอ ถึงมาบอกกับฉันแบบนี้ วันนี้ทำไมคุณไม่ พูด ต่อหน้าแม่คุณเลยล่ะ”

เขียว: “…………….

สมองของเซียวซูตื่นตัวขึ้นมาบ้างแล้ว ความจริงหลังจากพูด จบเขาก็รู้สึกเสียใจทีหลังนิดหน่อย

แต่ว่าตอนนั้นเขาถูกเฉียงเสี่ยวไปรุกเข้ามาใกล้ขนาดนั้น จาก นั้นเธอก็ยังพูดแทงใจดำของเขาอีก ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างนั้นไป ด้วยความโมโห

“คุณไม่กล้าพูดหรือว่าคุณกลัวจะเป็นเรื่องยุ่งยาก ในเมื่อตัว คุณเองก็กลัวความวุ่นวาย อย่างนั้นพวกเราก็คือต่างฝ่ายต่างได้ ผลประโยชน์ พูดแค่ประโยคเดียวเท่านั้น ตัวคุณเองตื่นตระหนก อยู่ที่นั่น ฉันแค่ถามว่าคุณเป็นอะไร คุณถึงกับต้องพูดทำร้าย จิตใจกันด้วยเหรอ”

เจียงเสี่ยวไปโกรธแล้วจริงๆ ตอนแรกเธอแค่คิดอยากจะแหย่ เขาเล่นจริงๆ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะจริงจังขนาดนั้น แล้วยังพูด ทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดเหล่านั้น

“ขอโทษ” เซียวซูหันกลับมา สายตาจับจ้องอยู่ที่เธอ : “เมื่อครู่ ผมเลือกใช้คำพูดเป็น ตอนนี้ผมขอโทษคุณนะ”

เจียงเสี่ยวไปอึ้ง ขอโทษแล้วเหรอ

อาจจะเป็นเพราะว่าคำพูดเขาทำร้ายจิตใจมากเกินไป เจียงเสี่ยวไปกัดริมฝีปากล่าง อย่างโกรธๆว่า คุณคิดคุณ ขอโทษแล้วมีประโยชน์เหรอ คำพูดที่ออกไปเหมือนกับน้ำถูกสาดออกไป คุณทําเกิน

เซียวเพราะโกรธ ดังขอบตาแดงเล็กน้อย คิดถึงคำตนเอ่ย เมื่อครู่ หยาบคายเกินจริง

เขาถอนหายใจอย่างจนปัญญา ยอมเดินเข้าไปใกล้เธอ

อย่างนั้นคุณอยากทำอะไร ผมให้คุณสักที

“สักเหรอ เสียงฮม ความคิดกลับหมุนอย่างรวดเร็วมาก แรกเธอ อยากจะพูดเรื่องกับเซียว แต่คิดไม่ถึงว่าแผนจะเปลี่ยน ตอนมีเรื่องอะไร เรื่องราวยังคงพัฒนาตามทางคาดหวังไว้

คุณต้องรับปากฉัน

เจียงเสี่ยวไปไม่ผู้หญิงที่จะยอมลำบากเพื่อทำในที่มันคุ้มค่า เมื่อครู่เธอโกรธเซียวมากจริงแต่ตอนนี้เรื่องสำคัญกว่า อย่างนั้นเธอให้ความอย่างรวดเร็ว คิดไม่ถึงว่าตอนเธอกำลังโกรธยังสามารถ เจรจาต่อรองกับตนเองได้ ดังนั้นเซียวซูจึงชะงักก็สติกลับมาได้

คุณจะให้ผมรับปากอะไร
“คุณบอกก่อนว่ารับปากหรือเปล่า! “เจียงเสี่ยวไปยังไม่ยอม บอกเขาตามตรง

เชียว” “คุณไม่พูดออกมา ผมจะรู้ได้ยังไงว่าผมรับปากได้ มั้ย”

เจียงเสี่ยวไปตะคอกด้วยความโมโห : “คุณอย่างคุณ ขอโทษมีความจริงใจมั้ยเนี่ย เห็นชัดว่าพูดแรงเกินไปขนาดนั้น ฉันก็แค่ให้คุณรับปากฉันเรื่องเดียวเท่านั้น คุณก็มัวแต่หาข้ออ้าง โน่นนี่นั่นที่นี่ หรือฉันจะให้คุณไปฆ่าคนวางเพลิงหรือยังไง

คิดไปคิดมาก็ใช่ ขอแค่เป็นเรื่องที่ไม่ขัดหลักศีลธรรม เซียวซูก็ ล้วนรับปากเธอได้ทั้งหมด

เขาเบ้ปากอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร ได้รับปากคุณโอเคแล้ว หรือยัง”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ