บทที่1197 เธอมีธุระอะไรไหม

เห็นสีหน้าของเขาแล้ว เจียงเสี่ยวไปก็รู้ทันทีว่าครั้งนี้เธอเดาถูก แล้ว เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะยกใหญ่

“อย่าตกใจกับพรสวรรค์ของฉันล่ะ นิยายก็มาจากเรื่องจริง เคยฟังประโยคนี้มาก่อนไหม ฉันเขียนเรื่องราวมามากมายขนาด นี้ ฉันจะคาดเดาเรื่องราวไม่ออกได้ยังไงล่ะ

เธอลงมือเขียนถึงตัวละครมากมายขนาดนั้น ต้องคาดเดา เรื่องราวกับตัวละครได้อย่างแม่นยำอยู่แล้ว อีกอย่างเพียงเสี้ยว ไปก็รู้สึกว่า คนรู้จักของเธอนั้นเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความตระหนักรู้ในตนเองของเธอ เท่านั้น

“ให้ฉันเดาเรื่องราวต่อจากนั้นนะ นายชอบเพื่อนรักของ นางเอกเข้า แต่เพื่อนรักไม่ได้ชอบนาย งั้นคนที่เธอชอบก็น่าจะ

พอพูดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปก็เริ่มครุ่นคิด ถึงเรื่องที่เธอเขียน ไปก่อนหน้านี้ ดังนั้นก็เลยเข้าใจพื้นหลังของตัวนางเอกดี พอลอง คิดดูอีกที จู่ๆก็มองไปทางเซียวซู “คนที่ไม่ชอบนายชอบพี่ชาย ของนางเอกสินะ”

เดิมทีเซียวซูขี้เกียจจะสนใจเธอ ดังนั้นก็เลยยกแก้วเหล้าขึ้น ดื่มต่อ แต่พอได้ฟังเธอพูดประโยคนี้แล้ว เขาก็ถึงกับเผลอพ่นเหล้าออกมา

“…..กฉันเดาถูกเสียแล้วนะ” เจียงเสี่ยวไปตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะได้สติกลับมาพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง “ฉันนี่เก่งจริงๆเลย แค่พูดไปเรื่อยก็ดันถูกซะงั้น ต่อไปฉันไม่ต้องเขียนนิยายแล้วหัน ไปเป็นหมอดูดีไหมนะ

ในที่สุดเซียวซูก็หันมามองเธอที่หนึ่ง

“เธอมีธุระอะไรไหม

เธอมีธุระอะไรไหม ? ความหมายของประโยคนี้ก็คือ ถ้าไม่มี ธุระก็อย่ามากวนฉัน ไปอีกทางเลยไป

ถ้าหากผู้หญิงคนอื่นถูกผู้ชายพูดแบบนี้ใส่ จะต้องโมโหเป็น แน่ แต่ว่าเจียงเสียวไปกลับไม่ใช่ เธอเป็นคนหน้าหนา อีกอย่าง การเข้าใกล้เซียวซูนั้นก็เพื่อการเก็บข้อมูล ไม่ได้สนใจเขาเสีย หน่อย

เธอยื่นมือออกไป ตบบ่าของเซียวซู

“ฉันว่านะพี่ใหญ่ นายอย่าผิดหวังไปเลย ถ้าตามพล็อตของ นิยายแล้ว ถึงแม้คนที่นายชอบจะไปชอบคนอื่น แต่เทพธิดาของ นายจะต้องปรากฏตัวตามมาทันทีแน่”

เซียวซู “……”

เจียงเสี่ยวไปยังคงพูดต่อไป “ไม่แน่อาจจะเป็นคืนนี้ก็ได้ จู่ๆ เธอก็มาปรากฏตัวข้างๆนาย เพื่อช่วยเหลือนายที่กำลังอกหัก พา นายออกมาจากความมืด แล้วเดินไปสู่ทางแสงสว่าง
เขียวขมวดคิ้วแน่น ฟังจากสิ่งที่เธอพูด แล้วมองดูเธอที่อยู่ ตรงหน้า ก็เริ่มรู้สึกว่ามีตรงไหนไม่ถูกต้องขึ้นมา

“ดังนั้นอย่าได้ผิดหวังไปเลย ต้องอดทนและรอต่อไปสิ”

จากนั้นเจียงเสียวไปก็ถูกสายตาของเขาทำให้รู้สึกขนลุก เหมือนว่ามีตรงไหนไม่ถูกต้อง

“ทำไมเหรอ” เธอขยับเข้าไปใกล้เซียวซูด้วยความประหลาด ใจ ดวงตากลมโตคู่นั้นกะพริบปริบๆ ขนตางอนยาวราวกับพัด เล็กๆคู่หนึ่ง

เซียวซูรู้สึกราวกับหัวใจของตัวเองกำลังถูกเผา พอได้สติกลับ มาเขาก็ถอยหลังไปกว่านิ้วครึ่งแล้ว เพื่อเว้นระยะห่างกับเจียง เสียวไป

จากนั้นเขาก็ยกแก้วเหล้าขึ้น ก่อนจะดื่มเหล้าเขาก็ยิ้มเย็นที่มุม ปากก่อนค่หนึ่ง “คุณนักเขียนนิรนามคุณกำลังพูดถึงตัวเองอยู่ เหรอ”

เจียงเสี่ยวไปชะงักไป “อะไร ตัวฉันเหรอ คุณเซียว คุณนี่ตลก จริงๆเลยนะ ฉันจะไปพูดถึงตัวฉันเองได้ยังไงเล่า”

พอได้ยินแบบนั้น เซียวซูก็เหลือบไปมองเธอที่หนึ่ง แล้วพูด เบาๆว่า “เธอลองเชื่อมโยงสิ่งที่เธอพูดก่อนหน้านี้ดูสิ

ก่อนหน้านี้เจียงเสี่ยวไปรู้สึกว่ามีตรงไหนไม่ถูกต้อง ตอนนี้พอ ถูกเขาพูดแบบนี้แล้ว ก็ลองเชื่อมโยงสิ่งที่ตัวเองพูดก่อนหน้านี้ เข้าด้วยกัน
เสียงระเบิดดังขึ้น ในหัวเธอ จากนั้นก็ตัวแข็งที่อไปทันที

“ไม่แน่อาจจะเป็นคืนนี้ก็ได้ จู่ๆเธอก็มาปรากฏตัวข้างๆนาย เพื่อช่วยเหลือนายที่กำลังอกหัก พานายออกมาจากความมืด แล้วเดินไปสู่ทางแสงสว่าง

นี่เป็นประโยคที่เธอพูดเมื่อครู่นี้ และ…… ว่าเธอกำลังพูดถึงตัวเองอยู่

…..เรื่องจริงมันก็เหมือน

แล้วไม่ใช่หรืออย่างไร ตอนนี้ข้างๆเชียวนอกจากตัวเธอแล้ว ยังจะมีใครอีก ยังจะมีผู้หญิงคนอื่นอีกหรืออย่างไร เจียงเสี่ยวไป คิดไม่ถึงว่าจะดึงตัวเองเข้าไปมีเอี่ยวด้วย ก็เลยเลิ่กลั่กขึ้นมาทันที แล้วก็ทิ้งผมตัวเองอย่างแรง

มองดูท่าทางของเธอแบบนี้ เซียวซูก็คิดถึงฉากที่ตัวเองดึงผม เธอจนหลุดมากระจกหนึ่ง ตอนนั้นเธอระเบิดทันที ทำท่าเหมือน ว่าเส้นผมก็คือชีวิตของเธออย่างไรอย่างนั้น

แล้วทำไมตอนนี้ถึงได้ทำแบบนั้นกับหนังศีรษะตัวเองเล่า แต่ก็ เห็นได้ชัดว่า เซียวซูไม่ได้อยากพูดอะไรกับเธอมากนัก

เจียงเสี่ยวไปพูดอย่างเลิ่กลั่กว่า “คือว่า ฉันก็พูดความจริงนะ เพียงวิเคราะห์แนวโน้มพล็อตเท่านั้น คนที่พูดฉันไม่ได้พูดถึงตัว เองแน่นอนอยู่แล้ว ฉันก็แค่มาเพื่อเก็บข้อมูลเท่านั้นแหละ

ผู้ชายที่กำลังอกหัก เธอเจียงเสี่ยวไปไม่มีทางเอาหรอกQAQ

อีกอย่างดูจากสภาพเขาแล้ว ดูท่าว่าแผลใจคงยากจะเยียวยา เธอไม่มีอารมณ์จะหาผู้ชายที่ในใจยังมีผู้หญิงคนอื่นอยู่มาเพื่อทําให้ตัวเองลําบากหรอกนะ

“เก็บข้อมูล” เซียวซูหรี่ตา จากนั้นก็ยิ้มเยาะเย้ยออกมา “นั่น สินะ ฉันลืมไปเลยว่าเธอเป็นนักเขียน ถ้าอย่างนั้นตอนนี้คงเก็บ ข้อมูลเสร็จแล้วสินะ เธอไปได้แล้ว”

เมื่อจักรพรรดิสั่งไพร่พลก็ต้องทําตาม

แต่เจียงเสี่ยวไปเชิดคางขึ้น “เคาน์เตอร์บาร์กว้างขนาดนี้ นี่ ไม่ใช่ที่ของนายคนเดียวเสียหน่อย ฉันอยากจะนั่งตรงนี้แล้วจะ ทําไม”

ไม่มีเหตุผลที่จะไล่เธอไปจริงๆ

เซียวเก็บสายตากลับมา ไม่ได้สนใจเธออีก ปล่อยให้เธอทำ ตามที่ต้องการไป

เจียงเสี่ยวไปมองดูสภาพของเขา ก็รู้สึกแค่ว่ากำลังโมโห หัน กลับไปมองหาเงาของฟางถังถังก็ไม่เจอ ตอนนี้เธอหวังแค่ว่าฟาง ถังถังจะรีบกลับมาโดยเร็ว จากนั้นเธอก็จะได้กลับบ้านไปนอน หลับให้เต็มตื่น

วันนี้นั่งเขียนต้นฉบับทั้งวัน ดวงตาของเธอล้ามากแล้ว ตอนนี้ คิดแค่อยากพักผ่อนเท่านั้น

แต่ว่ามือกีตาร์บนเวทีดูท่าทางคงไม่วางไมค์ง่ายๆ อาจจะเป็น เพราะความเร่าร้อนของแฟนคลับ ดังนั้นมือกีตาร์นักร้องนำก็เลย ร้องเพลงแล้วเพลงเล่า ส่วนคนที่อยู่ข้างๆคนนี้ ก็เอาแต่ดื่มแก้ว แล้วแก้วเล่า
เจียงเสียวไปหาวออกมาเพราะความเบื่อหน่าย

คนพวกนี้แต่ละคนช่างน่าเบื่อไม่แพ้กันเลย เธอฟุบลงบน เคาน์เตอร์อย่างอดไม่ไหว จนแทบจะหลับไปอยู่แล้ว

ในตอนนั้นเอง จู่ๆ คนที่อยู่ด้านข้างก็ฟุบลง

เจียงเสี่ยวไปรู้สึกตกใจ เลยรีบหันไปมองเซียวซู เห็นได้ชัดว่า เขาเมาแล้ว ปิดตาแน่นเหมือนกำลังเจ็บปวด ฟุบอยู่ตรงนั้นไม่ ขยับเขยื้อน

พออกหักก็กินเหล้า นี่มันโรคอะไรกัน ดื่มจนเมาเละ ขนาดนี้ แค่เห็นก็รู้สึกรังเกียจแล้ว” เจียงเสี่ยวไปอดบ่นออกมาค หนึ่งไม่ได้ จากนั้นก็เฝ้าคอยการมาถึงของเพื่อนสนิท

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป แล้วอีกครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปอีก

ในที่สุดมือกีตาร์ที่อยู่บนเวทีก็ยอมวางไมค์ลงจากเวที เจียง เสี่ยวไปตามหาอยู่นานกว่าจะลากตัวฟางถังถังกลับมาได้

ตอนที่ฟางถังถังทั้งใบหน้าก็เต็มไปด้วยความปลื้มปีติ ดวงตา เป็นรูปหัวใจ กุมมือตัวเองไว้เหมือนกำลังเจียงเสี่ยวไปกุมหัวใจ ด้วยน้อยๆของตัวเองเอาไว้ “เสี่ยวไป เสี่ยวไป๋ไป๋ กรีดเทพบุตร ของฉันจับมือฉันด้วยเธอรู้ไหม

ดังนั้นเธอก็เลยทำท่ากุมมือตัวเองอย่างระมัดระวังแบบนั้นหรือ “ฉันรู้สึกว่า ฉันไม่ล้างมือตลอดชีวิตยังได้เลย”
“ถ้าไม่ล้างมือต่อไปอย่ามาทานข้าวที่บ้านฉันอีกนะ ขอบคุณ “เจียงเสี่ยวไป๋โมโหใส่หล่อนอย่างไร้เยื่อใยไปที่หนึ่ง จากนั้นก็ โบกมือ “ในเมื่อนายดูเทพบุตรของเธอเสร็จแล้ว งั้นก็รีบกลับ บ้านเถอะ เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว

เจียงเสี่ยวไปเตรียมจะจากไป แต่ด้านหลังกลับมีคนเรียกเธอ เอาไว้

“คุณผู้หญิงท่านนี้ครับ…….

ฟางถังถังหันหลังกลับไปมองด้านหลังของเธอด้วยความสงสัย เจียงเสียวไปเองก็หันกลับไปด้วย

คนที่เรียกไว้ก็คือพี่ชายที่ผสมเครื่องดื่มให้เธอเมื่อครู่นั่นเอง เขาหันไปมองเซียวซูที่ฟุบอยู่บนเคาน์เตอร์บาร์ไม่ขยับเขยื้อนที หนึ่ง จากนั้นก็มองไปทางเจียงเสี่ยวไป “คุณผู้ชายท่านนี้…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ