เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1489 จะทำให้ภรรยาผมผิดหวังไม่ได้



บทที่1489 จะทำให้ภรรยาผมผิดหวังไม่ได้

ตอนที่ทุกคนต่างก็มองมา เจียงเสี่ยวไปร้อนรุ่มจนอยากขุดหลุม มุดเข้าไป

ส่วนช่างแต่งหน้าได้พุ่งมา”มาๆๆ ฉันมาเติมให้คุณค่ะ”

อืม ไม่อยากพูดจา

ต่อมาได้เข้าไปเตรียมตัวที่หลังเวที เสี่ยวเหยียนพาทานซึ่งมา อวยพรเธอ เจียงเสี่ยวไปก็ได้ดึงเธอพูดคุยไปสักพัก

หลังจากพวกเขาจากไป สวยเฟยฟังอยู่ที่ข้างกายของเจียง เสี่ยวไป และพูดอย่างคับแค้นใจ “ผู้ชายคนเมื่อหล่อจังเลยค่ะ แต่เสียดายมีภรรยาแล้ว

เจียงเสี่ยวไปฟังแล้วอึ้งไปครู่นึง “เธอหมายถึงสามีของเสี่ยวเห

ยียนเหรอ?”

“ไม่งั้นล่ะ? หรือจะเป็นสามีเธอรึไง?”

” แม่ง! “เจียงเสี่ยวไปฟังคำพูดนี้ก็ไม่พอใจเลย รีบช่วยเซียวซู พูด “สามีฉันแย่กว่าเขาตรงไหน? สามีฉันหล่อกว่าเขาเป็นร้อย เท่า! ไม่! หล่อกว่าเป็นหมื่นเท่า

สวยเฟยหัวเราะเหอะๆไปสองที “ต่อไปเธอเขียนนิยาย สามารถเอาผู้ชายคนนั้นมาเป็นสเปคได้ ไม่แน่สามารถขายดีจน ระเบิดระเบ้อเลย”
“เหอะๆ”เจียงเสี่ยวไปก็หัวเราะอย่างเย็นชา “เธออย่าคิดว่า เธอเป็นบรรณาธิการของฉัน ฉันก็จะไม่กล้าทําอะไรเธอนะ ขึ้นเธอ รังเกียจสามีฉันอีก ครั้งหน้าฉันจะเขียนนักเลงหัวไม้เป็นพระเอก

“ดีๆๆ ตอนนี้ฮิตพระเอกเป็นนักเลง มาสักคนมั้ย?

เจียงเสี่ยวไปปฏิเสธที่จะคุยกับเธอ

งานแต่งดำเนินไปได้อย่างราบรื่นมาก แต่พองานแต่งจบสิ้น เจียงเสี่ยวไปเหนื่อยจนไม่อยากขยับแล้ว แต่ว่าวันนี้ก็มีเรื่องนึงที่ คุ้มค่ากับการดีใจมาก นั่นก็คือเซียวซูช่วยเธอดื่มเหล้าแทน

เพราะเซียวซูรู้เสี่ยวไปดื่มเหล้าปุ๊บก็จะคลุ้มคลั่งเหมือนคนบ้า วันนี้เป็นวันสำคัญขนาดนี้ ดังนั้นเซียวซูจะให้เจียงเดี่ยวไป คลุ้มคลั่งไม่ได้เด็ดขาด ก็เลยช่วยเจียงเสี่ยวไปดื่มเหล้าแทน

แต่ผลที่ช่วยเจียงเสียวไปดื่มเหล้าก็คือ คนที่มาชนแก้วก็ยิ่ง เยอะแล้ว คงจะเพราะจงใจแกล้งเซียวซู ดื่มถึงสุดท้ายการเดิน ของฝีเท้าของเซียวซูก็โซซัดโซเซแล้ว

แต่ว่าขอแค่งานแต่งยังไม่จบ เขาก็ต้องดื่มเป็นเพื่อนทุกคนต่อ เพื่อนเจ้าสาวสองคนอยู่เป็นเพื่อนกับเจียงเสี่ยวไป

“พูดตามตรงนะ สามีเธอดื่มจนขนาดนี้แล้ว คืนนี้เข้าหอเขายัง ไหวอยู่เหรอ?”

คำพูดที่สกปรกขนาดนี้ออกมาจากปากของบรรณาธิการของ เธอ สวียี่เฟย
ฟางถังถังอยู่ข้างๆหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่ไหวนั้นก็ให้เสี่ยวไป มาเองสิ

เจียงเสี่ยวไปฟังแล้วอตกลอกตาขาวใส่ทั้งสองไม่ได้ อย่ามา พูดจาเหลวไหลนะ พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ ฉันก็เหนื่อยมาก อยากพักผ่อนสักพัก”

วันนี้เธอตื่นเช้ามาก ทรมานจนถึงตอนนี้รู้สึกเหนื่อยแล้วจริงๆ

เห็นใบหน้าเธอเผยความเหนื่อยล้าออกมา เพื่อนสนิททั้งสองก็ ไม่ได้ล้อเล่นเธออีก แต่ได้จากไปก่อน หลังเจียงเสี่ยวไปรอพวก เธอจากไป เธอก็ไม่สนประเพณีอะไรแล้ว ได้ทิ้งตัวลงไปที่เตียง โดยตรง

เพราะเธอได้เปลี่ยนชุดแต่งงาน ดังนั้นตอนนี้บนตัวยังใส่ชุด แต่งงานไว้

ตอนที่นอนหลับ ไม่สะดวกเลย

แต่เจียงเสี่ยวไปเหนื่อยมาก ดังนั้นแค่หลับตาก็นอนหลับทันที เลย

ก็ไม่รู้นอนไปนานเท่าไหร่ เธอเหมือนได้ยินคนเปิดประตู จาก นั้นเสียงฝีเท้าได้มาที่ทิศทางเตียงของเธอ

จากนั้นตำแหน่งข้างๆก็ยุบตัวลงมา กลิ่นเหล้าเข้มข้นเตะจมูก มา กลิ่นแรงจนไม่อาจละเลยได้ เจียงเสี่ยวไปลืมตาก็เห็นเซียวซู ที่นอนอยู่ข้างๆ

เขาหลับตาไว้ หน้ากับหูล้วนแดง นาทีนี้สีหน้าเหมือนก่อนช้างทรมาน

แป๊บเดียวเจียงเดี่ยวไปก็ตื่นเลย

เธอพลิกตัวนั่งลงมาตรวจดูครู่หนึ่ง พบว่าเซียวหลับตาไว้ ตลอด หน้าตาทรมานมาก

เพราะดื่มเหล้าหนักไปหรือเปล่า?

เจียงเสี่ยวไปตบหน้าเขา “ตื่นสิคะ

ก็ไม่รู้ตบไปกี่ที ในที่สุดเซียวซูก็ลืมตา แต่เพิ่งลืมตาก็ทำเอา เจียงเสี่ยวไปตกใจหมดเลย เพราะดวงตาของเขาเต็มไปด้วย เส้นเลือดฝอย

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้คะ?”

เห็นเธอมีสีหน้ากังวล เซียวซูฝนยกมุมปากขึ้น”ผมไม่เป็นไร แค่ดื่มหนักไปหน่อย พักผ่อนเดี๋ยวก็โอเคแล้วครับ”

เดิมทีเจียงเสี้ยวไปง่วงมาก เห็นเขาเป็นแบบนี้ ยังคำนึงเรื่อง นอนได้ที่ไหน เธอลุกขึ้นมาต้มน้ำแกงสร่างเมาโดยตรง จากนั้น ยังเอาผ้าขนหนูเช็ดหน้าผาก และจมูกปากให้เขา

คราวนี้เซียวซูทรมานจริงๆ ดื่มจนเมากับดื่มมากเกินเป็นความ รู้สึกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนทั้งคนนอกจากรู้สึกปวดหัว แม้แต่ร่างกายก็หนักสุดขีด ทรมานจนเขาไม่อยากขยับ

แค่ขยับ ท้องไส้ก็ปั่นป่วนสารพัด หลังจากเจียงเดี่ยวไปช่วยเขาเช็ดเสร็จ ได้พูดเสียงเบา: “ฉันไปดูว่าน้ำแกงสร่างเมาเสร็จหรือยัง คุณรอเดี๋ยวนะคะ

เซียวซูเงยหน้ามองดูร่างเงาเล็กๆ ใส่ชุดแต่งงาน เสื้อยังไม่ทัน

ได้เปลี่ยนเลย ดังนั้นจึงวิ่งไม่สะดวก ได้แต่เอามือสองข้างถือชาย

กระโปรงไว้ ผ่านไปสักพัก เสียงฝีเท้าดังขึ้นมาใหม่ เชียวลืมตาขึ้นมาอีก ครั้ง เห็นเธอเอามือข้างนึงถือถ้วยไว้มืออีกข้างจับชายกระโปรง

ไว้ เดินมาหาตัวเองอย่างเอา

ยัยเด็กคนนี้

“มาค่ะ น้ำแกงสร่างเมาที่ฉันต้มให้คุณ ดื่มสักถ้วยอุ่นกระเพาะ หน่อย”

เซียวซูลุกขึ้นมา ถือน้ำแกงสร่างเมาและดื่มจนหมด กระเพาะ ยังคงรู้สึกทรมานอีกเช่นเคย แต่ดีกว่าก่อนหน้านี้เยอะมากแล้ว ตอนที่เจียงเสี่ยวไปจะจากไป เซียวจับข้อมือเธอไว้ไม่ให้เธอ จากไป

“อย่าไปเลย นอนเป็นเพื่อนผมอยู่ที่นี่เถอะ”

“ค่ะ”เจียงเสี่ยวไปนอนลงที่ข้างกายเขา และกระพริบตามอง เขา “นี่คุณดื่มไปเท่าไหร่คะเนี่ย?”

เซียวซู่ฟังแล้วได้แต่หัวเราะขมขื่นอยู่ในใจ คนพวกนั้นมอม เหล้าไม่มีขอบเขตจริงๆ คนละสองแก้ว ดูเหมือนไม่ค่อยเยอะเท่า ไหร่ แต่พอจำนวนคนเพิ่มขึ้นปุ๊บ เขาก็รับมือไม่ไหวจริงๆ

“ถ้ารู้ตั้งแต่แรกฉันก็ไม่ให้คุณช่วยฉันดื่มเหล้าแล้ว”
“พูดโง่ๆอะไร? ผมไม่ช่วยคุณดื่ม หรือจะให้คุณเมาแล้ว คลุ้มคลั่งที่งานแต่งรึไง?”

เจียงเสี่ยวไปยื่นมือหยกเขาที่นั่ง และพูดอย่างไม่พอใจมา แล้วคลุ้มคลั่งสิถึงจะดี ถ้าฉันคลุ้มคลั่ง คนพวกนั้นก็ไม่กล้ามาชน เหล้าแล้ว ฉันคลุ้มคลั่งไม่ทรมาน แต่คุณในตอนนี้ทรมานมากนี้ นา”

เซียวซูยื่นมือ เอาเธอมาโอบไว้ในอ้อมกอด และพูดเสียงแหบ แห้ง: ยังโอเคอยู่ ไม่ถือว่าทรมานมาก

ถึงแม้เขาบอกว่าไม่ทรมาน แต่ตั้งแต่เมื่อกี้จนถึงตอนนี้เขา นอนอยู่ที่นั่นตลอด ไม่มีท่าทางอย่างอื่นเลย อ๋อ นอกจากโอบเธอ ไว้ในอ้อมกอด

เซียวซูที่เป็นแบบนี้ เจียงเสี่ยวไปค่อนข้างหดหู รู้สึกคืนแรกที่ ส่งตัวเข้าหอคงจะไม่มีแล้ว

เธอเดาะลิ้นด้วยความหดหู ถึงแม้เธอไม่ถือว่าเฝ้ารอคืนส่งตัว เข้าเรือนหอของคืนนี้เท่าไหร่ แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะไม่มี ดังนั้นเจียง เสี่ยวไปก็ยังรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยอยู่

แต่ผิดหวังส่วนผิดหวัง เซียวซูทรมานจนเป็นสภาพแบบนี้ เธอ ก็ไม่มีความคิดเห็นอะไรหรอก

ทั้งสองนอนอย่างเงียบสงบ เมื่อเทียบกับเสียงดังเอะอะเมื่อ ตอนกลางวัน ค่ำคืนแรกของการแต่งงานนี้เงียบสงบเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเซียวซูที่นอนอยู่ข้างๆ แม้แต่เสียงหัวใจเต้นของเขา เจียงเสี่ยวไปก็ยังได้ยินอย่างชัดเจนสุดๆ
ในเรือนหอติดค่าว่ามงคลตัวใหญ่ๆ แสงไฟมืดสลัว

นอนไปนอนมา เจียงเสี่ยวไปก็เริ่มง่วงอีกแล้ว ในขณะที่เธอ ใกล้จะหลับ จู่ๆมือของเซียวซูกลับไม่มีขอบเขตขึ้นมา

พริบตาเตียวความง่วงของเจียงเสี่ยวไปถูกขับไล่ไปจนหมด เธอเงยหน้ามองเขา “คุณทำอะไรน่ะ?”

นัยน์ตาของเซียวทั้งดำทั้งลึก เห็นได้ชัดว่าต่างกับก่อนหน้านี้ ถึงแม้เสียงของเขาแหบแห้ง แต่ได้กลายมาเป็นชัดเจน “คืนนี้ เป็นคืนส่งตัวเข้าหอ จะทำให้ภรรยาผมผิดหวังไม่ได้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ