บทที่1332 อุ้มเธอกลับไปเถอะ

เธอเปิดดูสมุดโทรศัพท์ของเจียงเสี่ยวไปขึ้นมา เจอข้อมูลการ ติดต่อเซียวซู จากนั้นโทรไปหาเขา

ในตอนที่ฟางถังถังกลับมา เจียงเสี่ยวไปก็ได้ฟุบลงไปกับ เคาน์เตอร์ ตะโกนออกไปทางบาร์เทนเดอร์ “เอามาอีกแก้ว อร่อยจัง…”

บาร์เทนเดอร์ตรงหน้าเคาน์เตอร์มองฟางถังถังไปด้วยใบหน้า เศร้า “เพื่อนของคุณยังอยากดื่มครับ ต้องเอาให้เธอมั้ย?”

ฟางถังถังนึกถึงสายเมื่อครู่ แล้วมองดูสภาพของเจียงเสี่ยวไป อีกที จากนั้นก็พยักหน้าออกมา “ให้เธอไปเถอะ

บาร์เทนเดอร์หน้าเคาน์เตอร์จําต้องเอาเหล้าให้เจียงเสี่ยวไป

ไปอีกแก้ว

เจียงเสี่ยวไปถือเหล้าก้มหน้าลงดื่มไปอย่างว่าง่าย ไม่ส่งเสียง ดังเลยแม้แต่น้อย ก่อนที่เซียวซูจะมา ฟางถังถังก็คิดว่าตนไปไหน ไม่ได้เลย ก็เลยต้องยืนอยู่ข้างๆเจียงเสียวไปเฝ้าเธอไป

เห็นเจียงเสี่ยวไปก้มหน้าก้มตาตั้งใจดื่มอย่างเอาจริงเอาจัง เธอก็ยังส่ายหน้าออกมาอย่างจนใจ

คนคนนี้ดื่มเหล้าทำไมถึงได้มีท่าทางเหมือนอย่างกับดื่มนมไม่มีผิด…
“เสี่ยวไป” น้ำเสียงของฟางถังถังอ่อนโยนขึ้นมา “ฉันบอกเธอ เอาไว้เลยนะ เหล้าแก้วนี้เป็นแก้วสุดท้ายแล้วนะ ดื่มแก้วนี้เสร็จ อีกเดี๋ยวเธอก็กลับบ้านดีๆไปซะนะ เข้าใจมั้ย?”

ในระหว่างที่เจียงเสี่ยวไปกำลังดื่มเงียบๆอยู่นั้น ไม่ได้ตอบ และไม่ได้โต้กลับมาเหมือนกัน และก็ไม่รู้ว่าได้ยินสิ่งที่เธอพูดหรือ เปล่า

ฟางถังถังจําต้องส่ายหน้าออกมา จากนั้นก็ตบลงไปบนบ่าของ เจียงเสี่ยวไปเบาๆ เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนออกมาต่อ “ดื่ม แก้วนี้เสร็จแล้ว จะดื่มอีกไม่ได้แล้วนะ”

เสียงพูดเพิ่งจะหลุดออกมา เจียงเสียวไปเงยหน้าขึ้นทันที ดื่ม เหล้าไปจนหมดเกลี้ยง จากนั้นก็แหงนหน้าขึ้นมามองมายังฟาง ถังถังด้วยใบหน้าแดงก่ำ เอ่ยถามออกมาด้วยสีหน้าไร้เดียงสา “เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?

อยากตบคนจริง!

มุมปากของฟางถังถังแสยะออกมา “ฉันว่าเธอดื่มต่อไม่ได้ แล้วนะ ดื่มอีกฉันจะขายเธอทิ้งซะ! ได้ยินหรือยัง!

สุดท้ายคำพูดนั้น ฟางถังถังพลันขึ้นมาทันใด ดูมีท่าทีขึงขัง ออกมา

เจียงเสี่ยวไปถูกเธอทำเอากลัวขึ้นมา มองเธอไปเงียบๆอยู่ นาน จากนั้นก็ฟุบหลับลงไปกับเคาน์เตอร์อย่างน่าเอ็นดู เอ่ยพูดพร้อมกับยู่ปากออกมา “งั้นก็เอาเถอะ ไม่ดื่มแล้ว

นึกไม่ถึงว่าเธอจะเชื่อฟังขนาดนี้ ฟางถังถังเองก็แปลกใจสุดๆ เหมือนกัน แต่เพียงไม่นานก็ได้สติกลับมา เอื้อมมือออกไปลูบ ท้ายทอยของเจียงเสี่ยวไปลบไปพลางพูดออกมาพลาง “เสี่ยวไป เด็กดี เสี่ยวไปเชื่อฟังที่สุด ตอนนี้เธอก็รอคนมารับเธออยู่ที่นี่อีก เดี๋ยวกลับบ้านไปแล้วก็นอนหลับไปซะนะ”

“อือ ได้เลย… เจียงเสี่ยวไปก็ยังคงฟบรออยู่บนเคาน์เตอร์ อย่างเชื่อฟัง

บาร์เทนเดอร์ตรงหน้าเคาน์เตอร์มองตะลึงอยู่ข้างๆ อันที่จริง ท่าทางที่แสดงออกมาของเจียงเสียวไปเมื่อก่อนหน้านี้ล้วนแล้ว แต่จะดูเป็นผู้ชายหยาบกระด้างเอามากๆ สวมเสื้อยืดหลวมๆตัว นึง แล้วสวมกางเกงตัวใหญ่ ไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย

จากนั้นเธอก็ยังแบกเซียวซูกลับไป บาร์เทนเดอร์ตรงหน้า เคาน์เตอร์ก็เข้าใจมาตลอดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งเอา มากๆ

อ้อ ก็คงเป็นใบหน้าที่ดูสวยนั้น แต่กลับเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจที่ แข็งกล้า

นึกไม่ถึงว่าจะมีด้านที่น่ารักน่าเอ็นดูอย่างนี้ด้วย บาร์เทนเดอร์ กะพริบตาปริบๆออกมา จ้องมองเจียงเสียวไปไปอย่างละเอียด แล้วจับไปที่หัวใจของตัวเอง

โอ๊ะโอ ความรู้สึกใจเต้นขึ้นมานี่มันอะไรกัน?
ผู้หญิงน่ารักๆอย่างนี้ถูกปากเขาเป็นที่สุด

“นายทําอะไร?” ในตอนที่บาร์เทนเดอร์กำลังเพ้ออยู่นั้นเอง ฟางถังถังก็ยกมือขึ้นกอดอก จ้องมองเขาด้วยใบหน้าดุดัน ท่าทางเหมือนอย่างกับแม่ที่กำลังปกป้องลูก

“แฮะๆ..” บาร์เทนเดอร์ได้สติกลับมาก็ได้รู้ตัวทันทีว่าเมื่อกี้นี้ ตนทำอะไรลงไป จึงลูบคออย่างทำอะไรไม่ถูก จากนั้นก็เอ่ยพูด ออกมา “ไม่ได้ทำอะไรนี่ครับ”

ฟางถังถังเอ่ยพูดอึดฮัดออกมา “หลอกฉันให้มันน้อยๆหน่อย นายมองเสี่ยวไปของเราใช่มั้ย? ฉันบอกนายเอาไว้เลยนะว่า เสี่ยวไปของเรามีเจ้าของแล้ว อย่าคิดหวังจะแอ้มเธอไปเลย ไม่ อย่างนั้นแล้วมารดาจะหักแขนแกซะ ได้ยินแล้วยัง?”

บาร์เทนเดอร์ “

เขาอยากร้องไห้จริงๆ เขาทำผิดอะไร? ทำไมผู้หญิงที่ดูอ่อน โยนคนนี้จู่ๆถึงได้มีด้านที่ดูโหดร้ายอย่างนี้ออกมาได้ แล้วทำไมคนที่รับเคราะห์ถึงได้เป็นเขาอยู่ตลอด

ตอนที่เซียวซูมา เจียงเสี่ยวไปก็นอนฟุบอยู่กับเคาน์เตอร์ ฟาง ถังถังเห็นเขาก็โบกมือไปทางเขาอย่างสุดแรง

เห็นเงาร่างที่คุ้นเคย เซียวซูกสาวก้าวยาวๆเข้าไป

“ดีจริงๆ ในที่สุดคุณก็มาแล้ว” ฟางถังถังเห็นเซียวซูก็ผ่อนลม หายใจแรงๆออกมา จากนั้นก็พูดไปถึงเจียงเสี่ยวไป “เธอดื่มจน เมาไปแล้ว ฉันผู้หญิงคนเดียวไม่มีปัญญาพาเธอกลับไป แล้วฉันก็ได้ข่าวว่าตอนนี้เธอก็พักอยู่กับคุณ ก็เลย…ขอรบกวนคุณแล้ว กันนะคะ?”

ได้ยินอย่างนั้นแล้วเซียวซูก็ขมวดคิ้วออกมา ผู้หญิงคนนั้นไม่ ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็เล่าให้คนอื่นฟังไปทั่วเลยหรือไง?

แต่หน้าของผู้หญิงคนตรงหน้าก็คุ้นเอามากๆ ดูเหมือนว่าจะ เป็นผู้หญิงคนนั้นที่อยู่กับเจียงเสี่ยวไปตลอด ความสัมพันธ์ของ ทั้งสองคนคงดีมากๆ

ถ้าเป็นอย่างนี้แล้วล่ะก็ การที่บอกกับเธอไปทุกเรื่องมันก็ไม่ใช่

เรื่องที่น่าแปลกอะไร

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เซียวซูก็เม้มริมฝีปากแล้วพยักหน้าออกมา “อืม แล้วเธอล่ะ?”

“ฉัน?” ฟางถังถังนิ่งอึ้งไปเล็กน้อย หลุดหัวเราะออกมาทันที

“ฉันยังมีธุระอื่นอยู่น่ะ ส่วนเสี่ยวไปก็ขอฝากคุณด้วยแล้วกันนะ

คะ~ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”

พูดจบ ฟางถังถังก็หายวับไปจากตรงหน้าของพวกเขาไปใน ทันที

เซียวชอยากจะพูดอะไรก็ไม่ทัน ความจริงแล้วเขาเองก็ไม่รู้ว่า ทั้งๆที่ทั้งสองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆ ทำไมฟางถังถังถึงต้อง โทรให้เขามาด้วย

เธอเมาจนอยู่ในสภาพอย่างนี้ ไม่ควรเรียกคนในครอบครัว เธอมาหรอ?
ส่วนเซียวซูที่ทั้งไม่ใช่แฟนของเธอ แล้วยังไม่ได้เป็นอะไรกับ เธอ ดังนั้นแล้วตอนที่เธอโทรมา เซียวซูก็รู้สึกแปลกใจสุดๆ

แต่เขาก็ยังมา

คิดว่าผู้หญิงเมาอยู่ที่บาร์เหล้าตามลำพังไม่ใช่เรื่องที่ปลอดภัย อะไร

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เซียวเดินเข้าไปดันไหล่ของเจียงเดี่ยวไป “ลุกขึ้น กลับบ้าน”

เสียงของเขาเย็นชา ฟังดูแล้วไม่ได้มีความอ่อนโยนเลย บาร์ เทนเดอร์ที่อยู่ข้างๆเห็นภาพฉากนั้น แล้วยังกะพริบตาออกมา พอได้ลองนึกไปถึงท่าทางน่ารักไร้เดียงสาเมื่อกี้นี้ของเจียงเสียว ไป เขาถึงขนาดที่คิดขึ้นมาว่าถ้าเขาเป็นแฟนของเธอล่ะก็ จะไม่ เย็นชากับเธอในเวลานี้แน่

เป็นผู้ชาย ก็ต้องอุ้มเธอขึ้นมา แล้วกลับบ้านไปเลย!

ผลักไหล่อะไรกัน? เจียงเสี่ยวไปไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เซียวซูก็เอื้อมมือผลัก

ออกไปอีกครั้ง “ลุกขึ้น เจียงเสี่ยวไปถูกผลักไปสองที เงยหน้าขึ้นมาด้วยความไม่สบ

อารมณ์เล็กน้อย จ้องมองไปยังคนที่มา

เซียวซู่ในตอนนี้เองก็ได้มองเห็นท่าทางของเจียงเสี่ยวไปได้อย่างชัดเจน
ในตอนที่เธอลืมตาออกมา ดวงตาทั้งสองข้างแดงไปหมด ไม่ เพียงแค่นั้นแม้แต่แก้ม ลำคอ ใบหูก็แดงไปหมด

นี่ดื่มไปเท่าไหร่เนี่ย? เซียว หมดคำพูด คิ้วเองก็ขมวดเข้าหา กันแน่น สายตาที่มองเจียงเสี่ยวไปดูไม่สบอารมณ์ออกมาเล็ก น้อย

เดิมทีก็คิดว่าเธอจะลุกขึ้นมาเสียอีก แต่ใครจะรู้ว่าเจียงเสียว ไปเพียงแค่สบตากับเขาไปเพียงชั่วครู่ จากนั้นก็ฟุบหลับไปดัง เติม

ในที่สุดบาร์เทนเดอร์คนนั้นก็ทนดูไม่ไหวอีกต่อไป จึงได้ก้าว เข้ามาพูดว่า “น้องชายท่านนี้..ผมขอเตือนน้องชายหน่อยนะ คืน นี้แฟนของน้องชายดื่มไปเยอะมาก น้องชายให้เธอลุก ผมขอเดา ว่าถึงเธอจะลุกขึ้นมาแต่ก็ไปไหนไม่ได้หรอกครับ น้องชายอุ้มเธอ กลับไปไม่ดีกว่าหรอ?”

เขาสบถออกมา ตัวเขานั้นเนื่องจากทนดูไม่ไหวจริงๆก็เลยได้ แนะนำออกไป แต่คิดไม่ถึงว่าทันทีที่หลุดเสียงออกไปสายตา ดุดันของเซียวซูจะจ้องมองมายังเขา

บาร์เทนเดอร์คนนั้นช็อกตกใจขึ้นมา รีบโบกมือพูดออกมา ทันที “น้องชายทำเป็นว่าผมไม่ได้พูดอะไรก็แล้วกันนะ พูดจบก็หันไปต้อนรับลูกค้าคนอื่น

เซียวซูก็ได้ถือโอกาสนั้นเอื้อมมือออกไปคว้าแขนของเจียงเสี่ยวไปเอาไว้ แล้วยกเธอขึ้นมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ