เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1384ก็ควรจะรู้ตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ



บทที่1384ก็ควรจะรู้ตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ

“ฉัน ฉันยังไม่ได้รับปากเขาเลย

“เอ๋ “หาน จื่อมองแหวนเพชรบนนิ้วมือเธอด้วยการหยอก ล้อแหวนก็ใส่แล้ว ตอนนี้เธอยังมาดัดจริตอะไรอีก? เธอชอบพี่ ชายฉันมากเลยไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ แต่ว่า….ใครใช้ให้ก่อนหน้านั้นเขาเกือบจะหมั้นกับผู้ หญิงคนอื่นล่ะ? ฉันให้อภัยเขาก็ถือว่าไม่เลยแล้ว!”

หานคู่จื่อฟังแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าจางลงไม่น้อยเลย

“เธอรู้แล้วเหรอ”

เสี่ยวเหยียนมองเธออย่างช็อค “หมายความว่ายังไง มู่จื่อ เธอคงไม่ใช่เรื่องนี้ตั้งนานแล้วนะ

ทำไมเธอถึงไม่ยอมบอกฉันเลย?”

“สาเหตุที่ไม่ได้บอกเธอมันง่ายมาก ในใจพี่ชายฉันมีแค่เธอ คนเดียว เพราะฉะนั้นฉันเลยไม่มีอะไรต้องบอกกับเธอ เพิ่มความ กลุ้มใจให้เธอ อีกอย่างตอนนั้นฉันก็เคยคุยกับสวี่เย็นหวั่น ที่จริง เธอก็ยอมรับเรื่องที่พี่ชายฉันมีแฟนแล้ว แต่ตอนนี้ดูท่าฉันคงจะ คิดผิดไป

ถึงแม้สวี่เย็นหวั่นคนนี้จะไม่ใช่คนเลวอะไร แต่ในวันที่ทั้งสองพูดคุยกัน หานคู่จื่อรู้สึกท่าทีของเธออยู่ตรงหน้าของความรักไม่สามารถทำเป็นคนจิตใจดีงามได้เสมอได้

คนมากมายมุมมองทั้งสาม รวมทั้งทัศนคติต่อโลกต่างก็ถูก ต้องมาก

แต่พอได้เกี่ยวพันถึงเรื่องของความรัก ก็ง่ายที่จะขาดสติ เพราะในเวลานี้ ความรู้สึกทั้งหมดและแขนขาต่างก็ฝ่าฟันการ จองจําของโลก

แต่ขอแค่ไม่ไปหลายคนอื่น คนเราอยากรักยังไง อยากทำยัง ไงก็ได้

คนอื่นไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์คนๆนี้ในด้านลบ นี่ถือเป็นการให้ เกียรติขั้นพื้นฐานสุดมั้ง

แต่สวี่เย็นหวั่นรู้ทั้งรู้ว่าหานซึ่งมีแฟน ถ้าเวลานี้เธอเลือกที่จะไป ทําลายฝ่ายตรงข้าม งั้นก็เป็นปัญหาของศีลธรรมแล้ว

“อ้อใช่”เสี่ยวเหยียนนึกถึงเรื่องสำคัญมากเรื่องนึง วันที่ฉัน จากไป หล่อนได้ส่งวีแชทให้ฉันหนึ่งข้อความ

“วีแชท? วีแชทอะไร?”

“เนื้อหาที่หล่อนส่งให้ฉันในตอนนั้นคือ ถึงแม้เมื่อก่อนหล่อน กับหานชิงจะเคยมีการหมั้นหมายกัน แต่ตอนนี้คนที่หานซึ่งอยู่ ด้วยคือฉัน ดังนั้นหานชิงจะรับผิดชอบฉันอยู่

หานมู่จื่อ: “..

ดูคำพูดนี้เข้าชิ ตอแหลได้โล่จริงๆ
หานคู่จื่อไม่รู้ว่าสวี่เย็นหวั่นมีความสามารถด้านนี้ด้วย กลิ่นไอ และท่าทีที่เธอรู้สึกได้จากครั้งแรกที่เจอกัน ต่างกับที่เจอกันวันนั้น อย่างสิ้นเชิง

ผิดชอบที่อารมณ์ชั่ววูบเหรอ?

หานมู่จื่อเริ่มครุ่นคิดขึ้นมา

“มู่จื่อ ฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันใจแคบหรือเปล่า แต่ฉันรู้สึก พูดที่หล่อนพูดมีเจตนาไม่ดีแอบแฝง อีกอย่างวันนั้นยังนั่งอยู่ที่ เบาะนั่งข้างคนขับของพี่ชายเธอด้วย ถึงแม้เมื่อก่อนหล่อน คลุกคลีกับตระกูลหาน แต่ฉันไม่ชอบหล่อนจริงๆ และฉันก็ไม่ อยากเป็นเพื่อนกับหล่อนด้วย”

“อืม” หานมอพยักหน้า “เธอไม่ชอบก็ไม่ต้องไปเป็นเพื่อนกับ หล่อน ถ้าหล่อนทำให้เธอไม่สบายใจ งั้นเธอก็ทำให้หล่อนไม่ สบายใจ แบบนี้มันยุติธรรมดี

“เธอไม่โทษฉันก็ดีแล้ว ฉันกลัวถึงเวลาถ้า ความสัมพันธ์ของ พวกเธอสองตระกูลทะเลาะกันจนผิดใจกันเพราะฉัน งั้นฉันก็……. คำพูดตอนท้ายเธอไม่ได้พูดต่อ แต่หานมอก็เข้าใจความหมาย ของเสี่ยวเหยียน

เธอตบแก้มของเสี่ยวเหยียนเบาๆ “เธอวางใจเถอะ ถ้าเกิด เรื่องอะไรขึ้นมาจริงๆฉันช่วยเธอแบกรับไว้เอง อีกอย่างมิตรภาพ ของรุ่นก่อนพอมาถึงเราก็แทบจะไม่ค่อยสนิทสนมกันขนาดนั้น แล้ว ทั้งสองตระกูลแค่ไปมาหาสู่กัน ไม่ใช่ว่าตระกูลสงี่มีบุญคุณ กับตระกูลหานเราสักหน่อย ถ้าหล่อนไม่ทำเรื่องแปลกประหลาดงั้นทั้งสองตระกูลก็ไม่ขัดใจกันหรอก” ทีนี้เสี่ยวเหยียนถึงพยักหน้า

วันที่สอง หานซิงมารับเสี่ยวเหยียนไปสั่งตัดชุดงานแต่ง

ตอนแรกไม่ได้พูดให้ชัดเจน จนกว่าเสี่ยวเหยียนขึ้นรถแล้ว ถาม หานซึ่งถึงบอกเรื่องที่ไปดูชุดงานแต่ง

เสี่ยวเหยียนได้ยินเขาจะพาตัวเองไปสั่งตัดชุดแต่งงานเอง บ ใบหน้าขาวใสก็แดงขึ้นมาทันที ฉันยังไม่ได้บอกคุณเลยว่าฉัน รับปาก ทำไมคุณก็พาฉันไปสั่งตัดชุดแต่งงานแล้ว?

“ไม่เป็นไรครับ”หานซิงมองเธอแล้วยิ้มอ่อนๆ เพราะก็ไม่รีบ อยู่แล้ว วัดไชส์และดูแบบก่อน ส่วนจะรับปากหรือไม่คุณค่อยๆ คิดดู”

พริบตาเดียวเสี่ยวเหยียนก็ไปต่อไม่ถูกเลย

ก่อนหน้านี้เขายังบอกอยู่เลยว่าอย่าเขาให้รอนาน ผ่านไปไม่กี่ วันก็บอกว่าไม่รีบแล้ว

เหอะ ผู้ชายน้อผู้ชาย ทำไมพูดจากลับไปกลับมายิ่งกว่าผู้หญิง

เสียอีก!

“ก็ได้”เสี่ยวเหยียนยักไหล่อย่างไม่แคร์ “ในเมื่อคุณไม่รีบ งั้น ฉันก็ค่อยๆคิดดูก็แล้วกัน สั่งตัดชุดแต่งงานต้องใช้เวลานานเท่า ไหร่? หรือไม่ก็คิดถึงตอนนั้นเลย?

คำพูดนี้ที่จริงแฝงด้วยความงอน หานซึ่งก็ฟังออกแล้ว พอดีตรงหน้าไม่ไกลก็เป็นไฟแดงแล้ว

หลังจากหยุดรอไฟแดง หานซึ่งหันมาเข้าใกล้เธอ

“โกรธแล้วเหรอครับ? ก็คุณบอกว่าจะค่อยๆคิดไม่ใช่เหรอ?”

เสี่ยวเหยียนเห็นเขาเข้าใกล้มากะทันหัน ทำเอาเธอตกใจหมด พอมองดูเวลาของไฟแดง ยังเหลือตั้งห้าสิบกว่าว นี่เขากะจะทำ อะไร? อยากคุยเรื่องนี้กับตัวเอง ให้รู้เรื่อง

เธอยังไม่ได้ตอบ หานซึ่งก็ใกล้เข้ามาอีก

“หรือไม่รับปากตอนนี้เลย?

เสี่ยวเหยียนทำหน้ามุ่ย เมื่อคุณบอกไม่รีบ ให้ฉันค่อยๆคิด เองนะ ตอนนี้ก็จะมาให้ฉันรับปากอีก? ฝันไปเถอะ

“ไม่ว่าช้าหรือเร็วก็ต้องแต่งงานกับผมอยู่แล้ว คิดไม่คิดก็ไม่

เป็นไรแล้ว”

ถูกเขาจ้องมองแบบนี้ เสี่ยวเหยียนเขินเล็กน้อย เธอชื่อคำนึง แล้วพูดอย่างเย่อหยิ่ง” ใครช้าหรือเร็วก็ต้องแต่งกับคุณ? หน้า ด้าน”

มองใบหน้าที่ยังอยู่ยิ่งเข้าใกล้ของหานซิง เสี่ยวเหยียนกระ พริบตาปริบๆเตือนเขา “ไฟเขียวแล้วค่ะ”

หานชิงหันไปมอง เห็นขึ้นไฟเขียวแล้วจริงๆด้วย

ทีนี้เขาถึงหันกลับมาที่เบาะนั่งอย่างจนปัญญา แล้วขับรถต่อ ผ่านไปยี่สิบนาที รถได้ขับมาถึงร้านชุดแต่งงาน เดิมทีคือมาสั่งตัดชุด แต่หลังจากเสี่ยวเหยียนเข้ามาร้านชุดแต่งงาน ก็ถูก แบบมากมายทำเอาหลงเสน่ห์ไปเลย จากนั้นก็ขยับเท้าไม่ได้เลย ยืนมองอยู่ที่นั่นไปนานพักใหญ่

หานชิงที่ยืนอยู่ข้างกายเธอ โน้มตัวใกล้ไปที่ข้างหูเธอและพูด เสียงต่ำ เห็นชุดแต่งงานจนขยับเท้าไม่ได้แล้ว คุณยังบอกว่าไม่ อยากแต่งกับผมอีก?”

เสี่ยวเหยียนถูกคำพูดนี้ทำเอาติดคอ เกือบจะสำลักน้ำลายตัว เอง

เธอเงยหน้าสบตากับหานซิง และตอกกลับ “ชอบชุดแต่งงาน ไม่ได้แปลว่าก็อยากแต่งงานกับคุณเลย

พอพูดจบ เธอก็ไม่มองชุดแต่งงานพวกนี้อีก สลัดหานซึ่งออก แล้วเดินไปข้างใน

หานซึ่งมองสาวน้อยที่กำลังงอนอยู่ อยากจะตามไป มือถือ ก็ได้ดังขึ้น เห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาความอ่อนโยนในแววตา เขาได้จางหายไปในพริบตา เม้มปากไว้ครุ่นคิดไปครู่นึงถึงรับ สาย

“ฮัลโหล?”

“ขอโทษด้วยค่ะ หานซิง ฉันก็ไม่อยากโทรมารบกวนคุณใน เวลานี้เลย แต่บริษัทที่ประสานงานทางนี้มีปัญหานิดหน่อยค่ะ ดัง

น้ำเสียงของสวี่เย็นหวั่นฟังแล้วเกรงอกเกรงใจมาก ค่อนข้างอึดอัดและทำอะไรไม่ถูก

หานชิงฟังแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย รอให้ผมยุ่งเสร็จ เดี๋ยวโทร หาคุณครับ พอพูดจบก็จะวางสาย แต่เวลานี้ทางฝั่งของสวีเย็นหวั่นได้มี เสียงรบกวนก้องมา เหมือนเป็นเสียงของคนหลายคนกำลัง

ทะเลาะกันอย่างเสียงดัง

สวีเย็นหวั่นถอนหายใจทีนึง “ฉันเกลี้ยกล่อมพวกเขาไปนาน มาก แต่พวกเขาก็ยังทะเลาะกันอีก คงจะเพราะตอนนี้ฉันไร้ที่พึ่ง พิง ตระกูลสงี่ไม่มีคนแล้ว ดังนั้นพูดจาก็ไม่มีอำนาจแล้วมั้งคะ

หานซึ่งมองเสี่ยวเหยียนที่เดินอยู่ข้างหน้า เขาเม้มปาก สุดท้ายได้พูดอย่างเย็นชา ตามความสามารถของคุณ ถ้าเรื่อง เล็กน้อยแค่นี้ยังเคลียร์ไม่ได้ ต่อไปต้องลำบากกว่านี้แน่

จู่ๆได้ยินหานชิงพูดแบบนี้ สวี่เย็นหวั่นรู้สึกหัวใจแทบจะสลาย

แต่ไม่นานเธอก็ฉีกรอยยิ้มออกมาอย่างจนปัญญา

ควรจะรู้ตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ? แต่ไหนแต่ไรมาเขาก็ทำตัว เย็นชากับตัวเอง ไม่มีความอ่อนโยน ให้เลยสักนิด


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ