เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1042 ความคิดถึง



บทที่1042 ความคิดถึง

เสี่ยวเหยียน ไม่ได้โกรธ ผู้แนะนำที่เพิ่งกลับมาในตอนนี้ ได้ยิน คําพูดนั้นของนายหลินเข้าพอดี

“เสียดายที่คุณไม่ถึงเกณฑ์ที่ผมตั้งไว้

เขาอะไปหนึ่งเสียง ส่วนบนหน้าก็เผยความผิดหวัง ดูเหมือนว่า ข้อตกลงนี้จะไม่สำเร็จแล้วจริงๆ

เสี่ยวเหยียน ไม่ได้โกรธ เพียงแค่ยิ้มอ่อนๆ แล้วพูดขึ้น “นาย หลิน ฉันรู้ตั้งแต่เกณฑ์ที่คุณตั้งก็รู้แล้วว่าจะไม่สามารถทำสำเร็จ ได้ แต่ก็ยังอยากจะบอกคุณว่า แม้ว่าคุณนายหลินจะเสียชีวิตไป แล้ว แต่เธอก็ยังคงอยู่ในใจของนายหลินเสมอ อีกอย่าง……. เธอลดสายตาลงราวกับว่านึกถึงใครบางคน

“ได้รักกับนายหลิน นายหลินก็มีความสุขมาก ”

ซึ่งเหมือนเธอซะที่ไหน ไม่เคยได้รับสักนิดเดียว อย่าว่าแต่สูญ เสียไปเลย

นายหลินมองไปที่เธอ ขยับริมฝีปาก แต่ไม่ได้พูดออกมาสักคำ

“เอาล่ะ ดีใจที่วันนี้ได้เห็นสูตรของคุณนายหลิน ฉันเองก็รู้สึก โชคดีมาก แต่ว่าคุณพ่อของฉันยังรอให้พวกฉันไปดูแลเขาที่โรง พยาบาล ดังนั้นฉันต้องไปก่อนแล้ว”

เมื่อพูดจบ จางเสี่ยวเหยียน ก็ลุกขึ้นไปจับมือของหลัวหุ้ยเหม่ยแล้วพูดออกไปเบาๆ “ลาก่อนค่ะคุณหลิน”

หลัวหุ้ยเหม่ยถูกจางเสี่ยวเหยียนจับเดินไปข้างหน้าอย่างผิด หวัง แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกของนายหลินดังขึ้นมาจากข้าง หลังอย่างกะทันหัน

“เดี๋ยวก่อน”

จางเสี่ยวเหยียน หยุดก้าวเท้าแล้วมองย้อนกลับไป

“ยังมีเรื่องอะไรเหรอคะนายหลิน ?”

“ปีละแสนคุณคิดว่าอย่างไร ?”

จางเสี่ยวเหยียน : “ห้ะ ?”

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินสิ่งที่คุณหลินพูดอย่างชัดเจน ส่วน หลัวหุ้ยเหม่ยก็เบิกตาจ้องมอง ราวกับว่าไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ตัว เองได้ยิน

“แม้ว่าคุณจะไม่ถึงเกณฑ์ที่ตั้งไว้ว่า ให้เช่าฟรี แต่อย่างน้อยก็ สามารถละได้ถึงปีละหนึ่งแสน ไม่รู้ว่าราคานี้คุณจางจะพอใจไหม ครับ ?”

จางเสี่ยวเหยียน หยุดการหายใจ

“นายหลิน นี่คุณ…….

“คุณเป็นเซฟคนแรกที่มองทะลุความคิดของผม ส่วนคนที่เคย มาหาผมเมื่อก่อน……..พวกเขาเพียงแค่ต้องการแสดงฝีมือการทำ อาหารให้ผมเห็น หรือว่าผมกำหนดรสชาติที่เหมือนภรรยาของผมทําอย่างตายตัว”

แต่เมียเพียงแค่เขาเท่านั้นที่รู้

ภรรยาของเขาเสียชีวิตไปแล้ว มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนที่ สอง ในโลกนี้ที่สามารถทํารสชาติแบบเดียวกันได้

ไม่ว่าจะเลียนแบบอย่างไร รสชาติของภรรยาเขายังเป็น เอกลักษณ์เสมอ

ส่วนเสี่ยวเหยียนได้กระโดดออกจากขอบเขตนี้และทำ ก๋วยเตี๋ยวหนึ่งชามตามสภาพจิตใจของเขา ไม่มีใครชอบรสขม ดังนั้นก๋วยเตี๋ยวชาม………มันกินยากจริงๆ

แต่เมื่อขมสุดขีด ก็ยังรู้สึกว่ามีรสหวานเพื่อนๆ ที่ปลายลิ้น เช่นเดียวกับทุกคนที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาคร่ำครวญถึงภรรยาของ เขาและจดจำรอยยิ้มอันหอมหวานของเธอ

“ดังนั้น ค่าเช่าปีละหนึ่งแสน ผมก็หวังว่า……..หลังจากเธอจาก ไปแล้ว ความพยายามของเธอก็จะไม่ได้ประโยชน์

หลังจากออกมาจากวิลล่าตระกูลหลินแล้ว เมื่อขึ้นไปนั่งบนรถ หลัวหุ้ยเหม่ย ก็รู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในความฝัน

“นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้วนะเสี่ยวเหยียน ทำไมคุณไม่บอกแม่ ล่วงหน้าก่อนล่ะ แม่คิดว่าคุณพยายามทำตามเมนูไปแล้วจริงๆ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำแบบใหม่ที่ไม่ซ้ำใคร
ผู้แนะนำก็ยังพยักหน้าชื่นชมอยู่ตลอด

“ใช่แล้ว ผมก็ว่าแล้วคุณจาง ฉลาด นึกไม่ถึงเลยว่า คุณจาง จะยอดเยี่ยมมากกว่าที่ผมจินตนาการไว้

จางเสี่ยวเหยียนเพียงแค่ยิ้มจางๆ แล้วอธิบายด้วยเสียงอันนุ่ม นวล “จริงๆ แล้วฉันไม่ได้ฉลาดหรอก แต่ฉันรู้ว่าเซฟทุกคนมี รสนิยมเป็นของตนเอง เหมือนกับคนที่มีชีวิตเป็นอิสระ แม้ว่าจะ คล้ายคลึงกันมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถเป็นคนเดียวกันได้

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ความคิดของจางเสี่ยวเหยียน ก็ค่อยๆ ล่อง ลอยไป

หลังจากเธอได้ตกลงกับนายหลินแล้ว เมื่อพร้อมที่จะไป นาย หลินก็มองไปที่เธอ เหมือนว่าอยากจะพูดอะไรแต่ก็หยุดไป

เมื่อจางเสี่ยวเหยียน ไม่รู้จริงๆ ว่าเขาต้องการพูดอะไร จึงได้

แต่มองเขาอย่างเงียบๆ

สุดท้ายนายหลินก็แค่ยิ้มและพูดขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า “คุณ จาง ถ้าคุณพบกับคนที่สามารถรักกันกับคุณได้ แน่นอนว่าอย่า เลิกและรักษาไว้ให้ดีๆ

เมื่อฟังคำพูดนี้ดูเหมือนมันจะไม่มีอะไรพิเศษ

แต่เมื่อคิดอย่างละเอียด ก็รู้สึกว่ามีบางที่ผิดปกติไป เพราะว่า นายหลินจะพูดแบบนี้กับเธอได้อย่างไร ?

แต่……ที่มันผิดปกติอยู่ตรงไหน ?
ทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปอย่างสมเหตุสมผล

อีกฝ่ายก็ไม่อยากให้ร้านที่ตกแต่งจากภรรยาของตนเองมีฝุ่น ตกไป ดังนั้นจึงได้ตั้งเงื่อนไขที่เข้มงวดมาก ส่วนเธอได้ทำผิดกฎ นี้ แม้ว่าจะไม่ถึงเกณฑ์ที่เขาตั้ง แต่……..

“เสี่ยวเหยียน พอกลับไป พวกเราก็เอาข่าวดีนี้ไปบอกพ่อของ คุณกันนะ ต่อไปคือการเตรียมเปิดร้าน อย่างไรก็ตามการตกแต่ง ก็พร้อมอยู่แล้ว พวกเราแค่ต้องดูฤกษ์ในการเปิดร้านก็พอ”

จางเสี่ยวเหยียนตั้งสติกลับมาแล้วพยักหน้า

ช่างมันเถอะ มันจะไปแปลกตรงไหน ในการดำเนินการแบบนี้ มันก็สมเหตุสมผลอยู่ เธอไม่ต้องไปคิดอะไรดีกว่า

“ใช่แล้ว วันที่คุณจะเปิดร้าน บอกเพื่อนของคุณคนนั้นด้วย ไหม ? อย่างไรก็ตาม เขาดีต่อคุณขนาดนี้ แถมยังดูแลคุณขนาด นี้ ต้องชวนเขามาด้วยนะ” เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลัวหุ้ยเหม่ย มีความ สุขมาก อย่างไรก็ตามเธอก็นึกไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้มันจะราบรื่นเช่น

จางเสี่ยวเหยียน คนที่แม่ของเธอพูดถึงนี้คือหานคู่จื่อ

หลังจากที่เธอออกมาจากบริษัท อาจเป็นเพราะการหลบหนี จึง ไม่ได้ติดต่อ มู่จื่อ ผ่านทางโทรศัพท์เลยแม้แต่น้อย รวมถึงทาง แชต ดังนั้นทั้งสองคนก็เลยไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้ว

ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง อย่างไรก็ตาม ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยวาง ถ้าเช่นนั้นยังจะมีอะไรที่ไม่สามารถไป เผชิญได้ล่ะ

ยิ่งกลัวมากเท่าไหร่ก็ยิ่งต้องเผชิญกับมันมากขึ้นเท่านั้น

“ค่ะ เดี๋ยวตอนกลางคืนฉันจะพูดกับเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้

ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง

หลังจากที่คนพวกนั้นออกไปแล้ว นายหลินก็ได้นั่งเหม่อลอย มองไปข้างหน้าอยู่ตรงนั้นตามลำพัง

ต้องบอกเลยว่านี่เป็นก๋วยเตี๋ยวที่แย่ที่สุดที่เขาเคยกินมา

เข้าปากปุ๊บขมปั๊บ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะชิมมันครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อความหวาน

จากรสขม

หลังจากนั้นครู่หนึ่งดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา ได้ จากนั้นจึงยิ้มออกมาด้วยความโล่งอก แล้วหยิบโทรศัพท์ออก มาแล้วโทรออกไป

“สายตาไม่เลวเลยนะ เป็นผู้หญิงที่มีความคิดสร้างสรรค์และ จริงจัง”

โทรศัพท์ฝั่งนั้นเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นก็ส่งเสียงอันเยือกเย็น ออกมา

“เรียบร้อยแล้ว ?”
นายหลินพยักหน้า “อืม”

เมื่อพูดจบ เหมือนว่าเขาจะนึกถึงเรื่องตลกอะไรบางอย่างขึ้น มาได้ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี ไม่คิดเลยว่าสิ่งแรกที่นายมาขอ ฉันเพื่อสาวคนเดียว”

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดอีก

แล้ว “ตอนครึ่งฉันยังมีประชุม

นายหลินก็เหลือบมองเวลาบนนาฬิกาในข้อมือ “อีกห้านาทีจะ ถึงครึ่ง คุยเป็นเพื่อนฉันหน่อยว่ารู้จักกันได้อย่างไร”

“…….หลินสวีเจิ้ง เธอผ่านได้อย่างไร แม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่ ฉันเอ่ยปากขอ แต่ฉันก็รู้นิสัยอันเข้มงวดของนาย

เมื่อได้ยินคําพูดนี้ หลินสวี่เจิ้งก็ก้มหัวไปกินก๋วยเตี๋ยวอีกคำ

หนึ่ง เพื่อให้รู้สึกถึงรสชาติที่ปลายลิ้นอย่างจริงจัง

“เธอ…..ทำให้ฉันคิดถึงภรรยาของฉัน” อีกฝ่ายหยุดการหายใจ “อะไรนะ ?”

“แต่นายอย่าเข้าใจผิดนะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเธอ คำพูดเมื่อกี้ มันกำกวมไปหน่อย ควรจะพูดว่าก๋วยเตี๋ยวที่เธอทำ มันทำให้ฉัน คิดถึงภรรยาของฉัน”

เมื่อได้ยินฝ่ายตรงข้ามเงียบอีกครั้ง หลินสวี่เจ๋งก็ยิ้มจางๆ แล้ว พูดไป “สาวน้อยคนนี้ดีอยู่นะ ถ้าสนใจจริงๆ จะต้องดูแลให้ดี ชีวิตสั้นมาก ไม่รักกันตอนนี้ ในอนาคตจะไม่มีโอกาสแล้วนะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ