บทที่ 1530 อย่าหันกลับมา

ทั้งหนัก ทั้งเจ็บ

เจียงเสียวไปผลักเขาไม่ไหว จึงได้แต่ปล่อยให้เขาลิ้มรสม ฝีปากของเธอจนกว่าจะเพียงพอ เขาใช้ลิ้นควานไปทั้งโพรงปาก ของเธอจนกว่าจะพอใจ

ตอนแรกเธอรู้สึกได้ถึงกลิ่นบุหรี่ที่รุนแรงมาก แต่ในช่วงหลัง

เธอเองก็ลืมไปแล้วว่าตัวเองกลืนกลิ่นบุหรี่เข้าไปมากน้อยแค่ไหน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ เซียวซูถึงได้ยอมปล่อยเธอ แล้วก้ม ศีรษะลงมาให้หน้าผากชิดกัน ก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตาลึก

ซึ้ง

“ไปเถอะ ผมจะรอคุณกลับมาเสมอ ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็จะ

รอ”

พอพูดจบ เซียวซูก็ปล่อยมือจากไหล่ของเธอ แล้วยังผลักให้ เธอเดินไปข้างหน้า เดิมทีเจียงเสี่ยวไปนึกว่าเขาจะไม่ยอมให้เธอ จากไปซะแล้ว ที่แท้มันก็เป็นจูบแห่งการจากลานี่เอง

“อย่าหันกลับมา ถ้าคุณยังไม่คิดจะกลับมาอยู่เคียงข้างผม คุณก็อย่าให้ความหวังกับผม”

ตอนที่พูดประโยคนี้ ขอบตาของเซียวซูแดงก่ำ ผู้ชายสูงหนึ่งร้อยแปดสิบกว่าเซนติเมตรกลับยืนตาแดงมองแผ่นหลังของเจียงเสี่ยวไปภายใต้สายตาของผู้คนจำนวนมากใน สนามบิน

ภายในใจของเจียงเสี่ยวไปเหมือนถูกเข็มหลานพันเล่นที่ม แทง ในขณะที่น้ำตากำลังจะไหล เธอรีบหันหลังแล้วเดินเข้าไปที่

จุดตรวจโดยไม่หันกลับมาอีกเลย

หลังจากผ่านกระบวนการตรวจเรียบร้อย ก็ยังมีสายตาคู่หนึ่ง มองตามแผ่นหลังเธอไป สุดท้ายเจียงเสี่ยวไปก็ไม่แม้แต่จะหัน หลังกลับมามอง

หลังจากเธอรับกระเป๋าเดินทางมา เธอก็เดินลากกระเป๋าเดิน ทางเข้าไปภายในสนามบินทันที

ถ้าดูจากแผ่นหลังของเธอ จากมุมมองของเซียวซูเธอเดินไป

อย่างเด็ดเดี่ยวมั่นคง ไม่มีแม้แต่ความเสียใจ

แต่ในตอนนี้เจียงเสี่ยวไปกลับน้ำตานองหน้า อย่าว่าแต่เซียว ไม่ให้เธอหันกลับเลย ตัวเธอเองก็ไม่กล้าหันกลับไปเหมือนกัน

ตลอดช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมา ความรักที่เธอมีต่อเชียว มันลึกซึ้งมาก ในระดับหนึ่ง การที่เธอเลือกจะเดินจากไป เธอเองก็ รู้สึกปวดใจจนใจแทบขาด

แต่เธอรู้สึกว่าถ้าเธอไม่จากไป เรื่องบางเรื่องเธอก็ข้ามผ่านไป

ไม่ได้เหมือนกัน

เธอไม่อยากยอมทนความเสียใจเพื่อลูก เธอเชื่อว่าเซียวจะ ดูแลลูกได้
เธอเป็นแม่ที่ใจร้ายมากจริงๆ

เจียงเสี่ยวไปเดินลากกระเป๋าเดินทาง แล้วก้าวเดินอย่าง รวดเร็ว เพราะคนที่เดินไปเดินมาต่างก็มองมาที่เธอกันหมด เธอ ไม่มีเวลามาสนใจ เธอเดินไปหาห้องน้ำ แล้วปรับอารมณ์ตัวเอง ให้เป็นปกติ

หลังจากปรับอารมณ์เรียบร้อย เจียงเสี่ยวไปก็ตบหน้าตัวเอง สองสามที เพื่อพยายามยิ้มหน้ากระจก

ไม่เป็นไรหรอก เขาไม่รักเรา เราจากไปน่ะดีแล้ว เธอเดินจาก มาอย่างมีศักดิ์ศรี เธอควรจะดีใจถึงจะถูก

ในเมื่อเขาไม่รักเธอ แล้วเธอยังจะหน้าด้านอยู่กับเขา นี่สิถึงจะ เรียกว่าคนโง่

ดูสิ เจียงเสี่ยวไป ว่าเธอกล้าหาญถึงขนาดไหน

หลังจากให้กำลังใจตัวเองเสร็จ อารมณ์ของเจียงเสี่ยวไปก็ดี ขึ้นเล็กน้อย หลังจากนั้นเธอก็เดินลากกระเป๋าไปรอขึ้นเครื่อง

ส่วนอีกด้าน

เซียวซูเดินเปิดประตูเข้ามา เดิมทีเขาคิดจะเดินไปดูลูกสัก หน่อย แต่พอเดินเข้าไปถึงได้เห็นว่าไฟในห้องถูกเปิดสว่าง เหลื ยงหย่าเหอกับตู้เชียวหยู่นั่งรอเขาอยู่ในนั้น ขอบตาของทั้งสอง คนแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าเพิ่งร้องไห้เสร็จ

ทั้งสามคนมองหน้ากัน ก่อนที่เหลียงหย่าเหอจะลุกขึ้นจาก โซฟา แล้วเดินเข้าไปหาเซียวซู ก่อนจะทั้งทั้งด่าเซียวอย่างหนัก

เจ้าไม่ได้เรื่อง ฉันคลอดมาเสียทรัพยากรธรรมชาติ ทำไมนะ เมียตัวเองยังไว้ไม่อยู่ แกยังจะทำอะไรอีก

ถึงต้องเผชิญหน้ากับการดุด่าของเหลียงหย่าเหอ เซียวซูไม่ ตอบโต้อะไร ตามสบาย

สุดท้ายเชียวหยูทนมองไม่ได้ หย่าเหอ เอาค่ะ คุณอย่าเพิ่งโมโหไปเลย เสี่ยวไปจากไป แล้ว ถึงคุณจะให้ตายตอนนี้ไม่มีประโยชน์

จะไม่ประโยชน์ได้ยังไงกันคะ ตีเจ้าลูกบ้านให้ตายดิฉันจะ ได้ระบายอารมณ์ ๆ

พอแล้วค่ะเซียวพูดเสียงก่อนจะอีกคนด้าน ข้าง อย่าอย่างนี้อีกเลยนะคะ ถึงเซียวซูจะเป็นชายอย่าง เสี่ยวไปแก้ไขปัญหาเองเถอะค่ะ”

พอพูดถึงตรงตู้เชียวหยูนิ่งเงียบไปพัก ก่อนพูดออก มา เหมือนตอนเราไปดูดวงให้พวกเขา แล้วพวกเขายังคง ยืนยันจะแต่งงานกันไงคะ ตอนเองเคารพการตัดสินใจของพวกเขา”

เหลียงหย่าเหอถูกเธอพูดต้องยอม เธอไม่รู้ควรพูดอะไรออกไปดี จึงได้แต่หลับตาลงอย่างเหนื่อยใจ

ในห้องมีเสียงเด็กร้องไห้ดังขึ้นมา อีกทั้งยังเป็นเสียงร้องที่ หนักมากด้วย เหลียงหย่าเหอกับตู้เชียวหยู่จึงรีบวิ่งเข้าไปปลอบ หลาน ทิ้งให้เซียวซูยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

ก่อนที่เหลียงหย่าเหอจะเข้ามาดึงเสื้อของเขา เขายังพอจะยืน ได้มั่นคง แต่หลังจากที่ทั้งสองเดินจากไป เขาก็ทรุดตัวลงอย่าง หมดแรง

เสียวไปจากไปแล้ว เธอไปจากเขาแล้วจริงๆ

เธอจากเขาไปแล้ว แล้วเธอจะกลับมาหาเขาอีกไหม

ถึงแม้เขาจะเต็มใจรอ แต่เขาจะต้องรอไปจนถึงเมื่อไหร่

เซียวซูหลับตาลง หัวใจของเขาแตกสลายราวกับกระจก ภาพ ความทรงจำของเขากับเสี่ยวไปปรากฏขึ้นทั่วทุกมุมในบ้าน แต่ ตัวจริงกลับหายไปแล้ว

ที่แท้หัวใจของเขาก็ถูกผู้หญิงร่าเริงจิตใจดี โอบอ้อมอารีคน นั้นครอบครองไปหมดแล้ว แต่เขาไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง เขามันโง่ เอง ที่ไม่เคยสารภาพรักกับเธอแบบจริงจังเลยสักครั้ง

ถ้าหากเรื่องราวมันสามารถย้อนกลับไปได้ เขาจะยังเลือกเส้น ทางนี้อีกไหม

ความคิดนี้วนเวียนอยู่ในสมองของเซียวซู่ตลอด มันทั้งเจ็บ ปวดและทรมานอย่างถึงที่สุด
เขาอยู่อย่างนี้ทั้งคืน จนตู้เชียวหยู่ต้มโจ๊กเสร็จ แล้วเรียกเขา ไปกิน

“ขอบคุณนะครับคุณแม่ แต่ผมยังไม่รู้สึกหิวเลย หลังจากที่ เซียวซู่ปฏิเสธตู้เชียวหยู่อย่างมีมารยาท เขาก็ลุกขึ้นยืน แล้วเดิน ตรงไปที่ห้องนอน

“เซียวซู่ หยุดเดี๋ยวนี้นะ”ตู้เชียวหยู่ตะโกนเรียกเขา “ลูกจะไม่ ยอมกินไม่ยอมนอนเลยหรือไง ลูกทำอย่างนี้ไม่รู้สึกผิดต่อเสียว ไปบ้างหรือไงกัน

พอได้ยินแบบนั้น เซียวซูก็หยุดชะงัก ไม่มีท่าทีจะเดินไปต่อ

“เสี่ยวไปตอนนี้จากไปแล้ว ถ้าลูกไม่ลุกขึ้นมา แล้วลูกจะดูแล หลานของแม่ได้ยังไงกัน เธอทิ้งหลานไว้กับลูก เพราะหวังว่าลูก จะดูแลเลี้ยงดูอย่างดีนะจ๊ะ

ตู้เชียวหยู่สูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แม่รู้จ๊ะ แม่เป็นแม่แท้ๆของเสี่ยวไปพูดแบบนี้ออกจะดูเห็นแก่ตัว ไปบ้าง แต่เสี่ยวไปเป็นลูกสาวของแม่ แม่เข้าใจนิสัยของเธอดี เธอไม่มีทางทําอะไรที่มันเกินกว่าเหตุโดยไม่มีสาเหตุ ที่เธอจาก ไปจะต้องมีสาเหตุแน่ๆ แต่ว่าสาเหตุมันคือเรื่องอะไรแม่ไม่รู้ด้วย หรอก และแม่เองก็ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งด้วย”

คำพูดนี้ทิ่มแทงเข้าไปในใจของเซียวซูอย่างแรง

ถูกต้องแล้ว ที่เสี่ยวไปจากไปมีสาเหตุจริงๆ เป็นความผิดของ เขาเอง
“ขอโทษนะครับ เป็นความผิดของผมเอง

“แล้วตอนนี้ลูกกำลังทำอะไรอยู่ ตอนที่แม่บอกผลดูดวงของ พวกลูกกับเสี่ยวไป เด็กคนนั้นยังคงยืนยันอย่างหนักแน่นว่าจะ แต่งงานกับลูก ตั้งแต่เล็กจนโตแม่ไม่เคยเห็นเธอมั่นใจในเรื่อง อะไรได้เท่านี้มาก่อนเลย แล้วผลสุดท้ายล่ะ แม่นึกว่าเธอจะหาคู่ ชีวิตที่จะทำให้เธอมีความสุขไปตลอดชีวิตได้แล้ว แต่ใครจะรู้ว่า พวกลูกเพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นานก็เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ลูกบอกกับ แม่มาตามตรง ลูกได้ทำอะไรผิดต่อเสียวไปหรือเปล่า”

คำถามจากแม่ภรรยา ทำให้เซียวซูไม่รู้ว่าจะตอบกลับอย่างไร “ตอบไม่ได้หรือว่าอายที่จะตอบ

เซียวซูยังคงเงียบ

“ถ้าหากลูกยังคงไม่ยอมตอบ ขั้นตอนนี้ลูกก็ไปกินข้าวเช้าซะ แล้วเข้าห้องไปพักผ่อน ลุกขึ้นมาให้ได้ นิสัยของลูกสาวแม่ แม่รู้ดี ถ้าเธอคิดได้ เธอก็จะกลับมาเองนั่นแหละจ๊ะ”

พอได้ยินแบบนั้น แววตาของเซียวซูก็เริ่มมีประกายความหวัง “จริงเหรอครับ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ