เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่ 1251 ผมก็ชอบคุณเหมือนกัน



บทที่ 1251 ผมก็ชอบคุณเหมือนกัน

เสี่ยวเหยียนรวบรวมแรงทั้งหมดกระโจนเข้าไปหา

เธอแค่หมุนตัวที่นึงก็มาถึงบนตัวของหานซิง มีอนุ่มนวลได้ กอดคอของเขาในเวลาพร้อมกัน

ใบหน้าหล่อเหลาของหานซึ่งมีความตะลึงงันแบผ่าน ไม่นาน ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา ปฏิกิริยาทางร่างกายได้กุมแขนเรียวเล็กของ เสี่ยวเหยียนไว้ และถามด้วยเสียงเย็นชา “คุณจะทำอะไร?

เสี่ยวเหยียนไม่พูดจา แค่กอดคอเขาไว้และเอาร่างกายเข้า ใกล้เขา ในเมื่อเธอตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว ก็จะไม่ถอยในเวลานี้

เพื่อเลี่ยงไม่ให้ตัวเองสูญเสียความกล้าหาญ ดังนั้นเสี่ยวเหยีย

นกะว่าจะไม่พูดอะไรกับหานชิงเลย มีอะไรกับเขาโดยตรงและไม่

อธิบาย!

เธอกอดคอเขาไว้อย่างไม่แคร์ไม่สนอะไร แล้วโน้มตัวไปจูบริม ฝีปากบางของเขา

สาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าเพิ่งอาบน้ำเสร็จ บนตัวยังมีกลิ่นหอ มอ่อนๆของครีมอาบน้ำ นี่ก็แล้วไป แต่เธอยังไม่ใส่เสื้อผ้าอีก แค่ คลุมผ้าเช็ดตัวไว้ผืนนึง สิ่งของอย่างผ้าเช็ดตัวแบบนี้ ตอนที่คุณ ไม่ไปดึงมันๆยังถือว่าแน่นอยู่ แต่ตอนนี้สาวน้อยบิดตัวไปมาอยู่ที่ บนตัวเขา ผ้าเช็ดตัวยังจะแน่นได้ยังไง? ระหว่างที่เคลื่อนไหวผ้าเช็ดตัวของเธอก็มีแนวโน้มจะหลุดลงมาแล้ว

หานซิงกลัวผ้าเช็ดตัวจะหลุดลงมา ได้แต่ใช้มือข้างนึงประคอง เอวของสาวน้อยไว้ มืออีกข้างช่วยเธอคลุมผ้าเช็ดตัวใหม่ให้แน่น แต่สาวน้อยกลับจูบเข้ามาอย่างไม่แคร์ไม่สนเลยด้วยซ้ำ หานซึ่ง ได้เพียงหลบไป

พอหลบไปแบบนี้ปุ้บ เสี่ยวเหยียนก็จูบโดนแค่คางของเขา เธอ ค่อนข้างไม่พอใจ แต่กลับไม่ได้ท้อแท้เพราะเหตุนี้ กลับกันแต่ยิ่ง พยายามไม่ลดละเคลื่อนย้ายจากคางขึ้นไป มือที่คล้องคอของ เขาไว้ก็เคลื่อนย้ายลงไปสัมผัสที่หน้าอกของเขา

หานชิงสีหน้าเปลี่ยน จับมือที่ขยับไปมั่วของเธอไว้กะทันหัน

“นี่คุณทำอะไรน่ะ? ?” เขาถามอีกครั้ง เพียงแต่น้ำเสียงของ ครั้งนี้ไม่ได้เย็นซาแล้ว มีเพียงเสียงร้อนรนใจและเสียงหอบหืด

ดวงตาแวววาวของสาวน้อยกระพริบตาใส่เขาเบาๆ แต่ไม่ พูดจาอีกเช่นเคย ผ่านไปครู่นึงเธอก็เข้าใกล้อีกครั้ง หานซึ่งใช้มือ ข้างมือควงเอวของเธอไว้ไม่ให้เธอเข้าใกล้ “หยุดโวยวายได้ แล้ว”

ขืนโวยวายต่อจะเกิดเรื่องจริงๆแล้ว

เขาควบคุมได้ลำบากขนาดนี้ ก็เพื่อไม่ทำอะไรเธอในยาม

วิกาล

คิดไม่ถึงว่าเธอจะวิ่งมาหาเอง ทำให้เขา……………..ปัญญาจริงๆ
เสี่ยวเหยียมดิ้นรนไปด้านหน้า แต่ว่ามือของท่านซึ่งจับเธอไว้ เหมือนกุญแจโซ่ ทำให้เธอไปด้านหน้าไม่ได้ เสี่ยวเหยียนเบ้าตา แดงก่ำ พูดอย่างอ่อนแอ “คุณทำเอาฉันเจ็บแล้ว…..……….. หานซึ่งได้ยินคำพูดแล้วอึ้ง จากนั้นก็ได้เบาแรงของมือลงไม่

น้อย

นึกว่าจะช้าไป แต่กลับเร็วกว่าที่คิด สาวน้อยฉวยโอกาสตอนที่ เขาลดกําลังโอวเอวเธอไว้ได้พุ่งไปจูบเขาโดยตรง

นัยน์ตาของหานชิงหด รู้สึกได้ว่าผ้าเช็ดตัวของสาวน้อย เหมือนจะหล่นลงมา เขาขมวดคิ้วไว้อย่างแน่น ช่วยเธอดึงผ้าเช็ด ไว้ดีๆ

ส่วนทางฝั่งของเสี่ยวเหยียนได้จูบเขาอย่างราบรื่นแล้ว รู้สึก ได้ใจเล็กน้อย ถ้าเป็นปกติเธอก็ตื่นเต้นกับเรื่องผ้าเช็ดตัวของตัว เองอยู่ แต่ตอนนี้เธอจะปล้ำเขานี้ เพราะฉะนั้นเธอก็ขี้เกียจสนใจ เรื่องผ้าเช็ดตัวแล้ว!

คิดไม่ถึงว่าหาเชิงจะคิดแทนเธอ เพราะฉะนั้นก็ได้ให้เธอเอา เปรียบใหญ่เลย

เสี่ยวเหยียนจูบริมฝีปากของเขาเบาๆ และพูดพิมพ์ไปด้วย “นี่มันที่ระเบียงเชียวนะ ถ้าคุณไม่กอดฉันไว้แน่นหน่อย ฉันอาจจะ ถูกคนอื่นเห็นหมดเลย…….….….….…..

พอพูดจบ สาวน้อยก็ใช้แรงมุดเข้าไปในอ้อมอกเขา

หานชิง “…”
เห็นได้ชัดว่าเหงื่อที่ซึมออกมาจากหน้าผากของเขาได้เพิ่มขึ้น กว่าก่อนหน้านี้เยอะเลย หลอดเลือด เพิ่มขึ้นหลายเส้น เขา กอดสาวน้อย ในอ้อมกอดไว้แน่น จากนั้นก็หันหลังเอาสาวน้อย ซ่อนไว้ในอ้อมอกของตัวเอง ส่วนแผ่นหลังที่กว้างใหญ่ของเขา ใต้หันหลังให้กับด้านนอก

ทีนี้ก็ได้ซ่อนเธอไว้มิดชิดแล้ว

เสี่ยวเหยียนเป็นฝ่ายจูบหูของเขา จากนั้นกระซิบข้างหูเขา คำนึง และเป่าลมไปด้วย

เพราะนั่งอยู่บนตักเขา ดังนั้นเสี่ยวเหยียนรู้สึกได้ถึงสภาพ ร่างกายของเขาเป็นอย่างดี

ความเซอร์ไพรส์ในแววตาเธอซ่อนไว้ไม่อยู่เลยด้วยซ้ำ เธอ เม้มปากและแอบยิ้มขึ้นมา

หานชิงหายใจหอบหืดขึ้นเยอะ

“รู้ว่าที่นี่คือระเบียง ยังกำเริบเสืบสานขนาดนี้อีก

เขาจับคางเธอไว้ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมา แววตาลุ่มลึก เหมือนดั่งค่ำคืนที่มืดมนและอ้างว้าง

เสี่ยวเหยียนทำปากจู๋ และทำตัวหน้าด้านเข้าไว้ “ฉันก็กำเริบ เสืบสานอย่างนี้แหละ คุณจะทำไม?”

“คิดดีแล้วเหรอ? อยู่สถานที่แบบนี้ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ คุณจะไม่เสียใจใช่มั้ย?”
เสี่ยวเหยียนนายหน้าสุดฤทธิ์ กลัวว่าเขาจะไม่เชื่ออย่างงั้น แหละ เธอได้ชูมือขึ้นมาสาบาน “ฉันไม่เสียใจค่ะ ถ้าฉันพูดโกหก แค่ค่าเดียว ก็ให้ฉัน…….. เอือ………..

หานซึ่งโน้มตัวจูบริมฝีปากของเธอไว้

ฟ้าดินไร้เสียง

หนึ่งวินาที สองวินาที

หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที มือของเสี่ยวเหยียนแอบไต่ไปที่แผ่น หลังของหาน ง ส่วนเธอก็ถูกอุ้มขึ้นมาทั้งคน ถูกอุ้มเข้าไปใน ห้องนอนและวางอยู่บนผ้าห่มที่นุ่มนวลก

ไฟถูกปิดหมด รอบๆเข้าสู่ความมืดมน

เสี่ยวเหยียนรู้สึกได้ว่าลมหายใจของผู้ชายร้อนผ่าวมาก เขา กระหืดกระหอบถามเธอ

“โอกาสครั้งสุดท้าย ตอนนี้เสียใจยังทันนะ…..

เสี่ยวเหยียนกัดริมฝีปากล่างไว้ เงียบไปสักพักถึงเปิดปากพูด อย่างช้าๆ “ฉันชอบคุณ ขอบคุณมากๆๆๆๆ…………………. ชาตินี้นอกจากคุณจะไม่สามารถชอบใครได้อีก ฉันไม่สนว่าคุณ จะคิดยังไง แต่ฉันรู้ว่าฉันไม่เสียใจค่ะ”

ถ้าไม่นอนกับคุณ ฉันถึงมีความเป็นไปได้ว่าจะเสียใจ

คำพูดนี้ เสี่ยวเหยียนเก็บไว้พูดในใจ
เธอใจกล้าส่วนใจกล้า แต่คำพูดที่อาจหาญเปิดเผยขนาดนั้นก็ ไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ ในเวลานี้

“เด็กโง่… “ในความมืดมน ประสาทรับรู้ล้วนเปลี่ยนมา ชัดเจนมากยิ่งขึ้น หานซิงลูบจับแก้มของเธอเบาๆ จูบที่หน้าผาก เธอเบาๆทีนึง จากนั้นได้โน้มตัวกระซิบที่ข้างหูเธอ และพูดด้วย เสียงแหบแห้ง “ผมก็ขอบคุณเหมือนกัน…………..

ห้ะ?

เสี่ยวเหยียนไหวตัวไม่ทันว่าฝ่ายตรงข้ามพูดอะไรไป ริมฝีปาก ก็ถูกจูบอย่างแรงแล้ว จากนั้นเธอก็ไม่มีโอกาสว่างที่จะมาคิดแล้ว เพราะหานชิงไม่คิดจะสะกดตัวเองอีกต่อไปแล้ว

ไม่นาน ที่นี่ก็กลายเป็นสนามหลักของหานซิง ส่วนเธอก็มีแต่ ทนรับอย่างเดียว

ศึกนี้ เสี่ยวเหยียนสามารถบอกได้ว่าสูญเสียความสามารถใน

การคิดไปหมดแล้ว แม้กระทั่ง…………….งในการเคลื่อนไหว

ก็ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ตอนที่ฟ้องฟ้าเริ่มสว่าง หานซึ่งอุ้ม สาวน้อยที่เหนื่อยจนใกล้จะสลบไปแช่อ่างจากุซซี่ที่ห้องน้ำ

เสียงของเสี่ยวเหยียนแทบหมดแล้ว แต่แช่น้ำร้อนได้ขจัด

ความเหนื่อยล้าของเธอไปไม่น้อยเลย

เธอลืมตาขึ้น ขนตาสั่นคลอนเบาๆ มองหานชิงที่ใกล้แค่เอื้อม ใบหน้าอดแดงก่ำไม่ได้
เธอสําเร็จแล้ว……… จริงๆซะด้วย………….

นาทีนี้สิ่งที่ภาคภูมิใจที่สุด ก็คือ ในที่สุดเธอก็ได้มีอะไร

กับเทพบุตรของตัวเองแล้ว!!

เสี่ยวเหยียนกรดอยู่ในใจ แต่เธอก็เหนื่อยจนแทบแย่จริงๆ ไม่ นานก็หลับตาลง สุดท้ายกลับไปที่เตียงยังไงก็ยังไม่รู้เลย

รู้เพียงแต่พอตื่นขึ้นมาในวันที่สอง ก็บ่ายโมงกว่าแล้ว

และเธอก็หิวข้าวสุดๆ ขาทั้งสองข้างสั่นคลอน ไม่มีเรี่ยวแรง เลยด้วยซ้ำ

เสี่ยวเหยียนมองฝ้าเพดานแล้วครุ่นคิดไปหนึ่งนาที จากนั้น ก็ได้หยิบมือถือมาส่งข้อความให้ทานอ

หาหมอกำลังเล่นกับเสี่ยวโต้วหยาอยู่ จู่ๆเห็นข้อความที่เกี่ยว เหยียนส่งมา

เธอมองข้อความที่เสี่ยวเหยียนส่งมาอย่างหน้าแดงก่ำ ยัยบ๊อง……..องอะไรก็ต้องเล่าให้เธอหมดด้วยนะ?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ