บทที่1192 แล้วจะเป็นอะไรไปเล่า

ทางฝั่งต่างประเทศ พอเฉียวจื้อได้ข่าวว่าหาน จื่อคลอดลูกสาว ก็ร้องโวยวายทันที แล้วก็ทิ้งระเบิดใส่วีแชทของเย่ไม่เป็นอย่าง ต่อเนื่อง ตำหนิทั้งคู่ว่าทำไมถึงไม่บอกเขา บอกว่าเขาอยากจะ เป็นพ่อทูนหัวของเด็กน้อย

แต่เป็นเพราะการกระทำที่แตกตื่นเกินไป ทำให้ถูกเย็ไม่เชิ นกดบล็อกทันที

สุดท้ายเฉียวซื้อก็เลยไปหาหานจื่อ ข้อความแชทครั้งที่หนึ่ง ครั้งที่สอง พอครั้งที่สามก็โทรมาทิ้งระเบิดใส่เธอ

สําหรับเฉียวจื้อแล้ว หานมจื่อไม่มีทางไร้เยื่อใยกับเขาเหมือ นเยโมเงินเป็นแน่

เพราะอย่างไรตอนที่อยู่ต่างประเทศ เฉียวจื้อเคยช่วยเธอเอา ไว้ไม่น้อย ส่วนเธอเองก็ค่อนข้างชอบนิสัยของเฉียวจื้อ ดูเป็นคน ใส อดี

ดังนั้นตอนที่เฉียวซื้อไปฟ้องหาน จื่อเรื่องที่เย่ไม่เป็นบล็อกเขา หานมู่จื่อก็ส่งอีโมจิรูปแอบขำไปให้เขา จากนั้นก็ค่อยๆพิมพ์ ข้อความส่งตามไป

“คุณอย่าไปถือสาเขาเลย คุณกับเขาเป็นเพื่อนรักกัน ยังไม่รู้ นิสัยเขาอีกเหรอ อีกเดี๋ยวค่อยเพิ่มใหม่ก็ได้นี่นา”

พอเฉียวจื้อเห็นเธอตอบกลับแล้ว ก็ไม่บ่นอะไรอีก
“น้องสะใภ้เธอไม่รู้หรอกว่าคนๆนั้นเลือดใยไร้น้ำใจขนาด ไหน คิดดู เมื่อก่อนฉันช่วยเธอไว้ขนาดไหน แต่ยฉือกลับบล็อก ฉันอย่างไร้เยื่อใยแบบนั้นได้

“ใช่ แล้งน้ำใจจริงๆ” หานมู่จื่อคิดแล้วก็พูดเสริมเขาอีกคำ หนึ่ง “งั้นต่อไปคุณก็เลิกสนใจเขาดีกว่านะ”

“แบบนั้นไม่ได้หรอก ฉันยังต้องคิดบัญชีกับเขาอยู่นะ น้อง

สะใภ้ๆ รีบส่งรูปลูกทูนหัวของฉันมาให้เยอะๆ

ลูกทูนหัว ?

หานมู่จื่อกะพริบตาปริบๆ เธอยังไม่ได้ตอบตกลงเลย แต่เขา กลับเหมาว่าตัวเองเป็นพ่อทูนหัวเสียแล้ว

พอคิดถึงตรงนี้ หาน จื่อก็ค่อยๆพิมพ์ตัวหนังสือ

“นี่คุณจะรับเป็นลูกสาวเหรอ”

“ใช่แล้วๆ ได้ไหมน้องสะใภ้

ส่งแล้วก็ยังแถมอีโมจิรูปหน้าตาน่าสงสารมาด้วย หานมู่จื่อ “…

ที่จริงแล้วพื้นเพครอบครัวของเฉียวจื้อนั้นเยี่ยมมาก การให้ เสียวโต้วหยามีญาติเพิ่มอีกคนก็ไม่เลว ต่อไปถ้าเสียวโต้วหยา โตขึ้นจะได้มีคนมากมายคอยเป็นแบ็คอัพให้

เพราะยังไงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มีคนคอยหนุนหลังมากหน่อยก็ถือว่าไม่เลว
ทานจื่อเริ่มพิจารณาอย่างจริงจัง

ส่วนทางเฉียวจื้อที่เห็นว่าหาน จื่อนิ่งเงียบไม่ตอบข้อความเขา ก็เริ่มลนลานขึ้นมา เลยระเบิดส่งข้อความมาอย่างต่อเนื่อง แต่ละ ถ้อยคําเต็มไปด้วยคำอ้อนวอนขอความเห็นใจ

“น้องสะใภ้จำ ฉันรับรองเลยว่าพ่อทูนหัวคนนี้จะดูแลลูกทูนหัว อย่างดีที่สุด จะต้องโอ้เธอเท่าฟ้าเลย

“น้องสะใภ้ น้องสะใภ้ เห็นแก่ที่ฉันเคยช่วยเหลือเธอมาบ้าง เธอก็ช่วยสนองความหวังที่จะได้เป็นพ่อคนล่วงหน้าของฉัน หน่อยเถอะนะ”

พออ่านถึงบรรทัดสุดท้าย หานมอก็หลุดออกมา ที่แท้ เฉียวจื้อก็อย่างเป็นพ่อคนล่วงหน้า นี่เป็นความคิดที่แปลกประ หลาดจริงๆ ก่อนหน้านี้ก็ไม่เห็นว่าเขาจะมีท่าทีอยากเป็นพ่อคน เลย

“ถ้าคุณอยากเป็นพ่อคนก็รีบแต่งงานแล้วมีลูกเป็นของตัวเอง สักคนสิ จะมีลำบากกังวลเรื่องลูกสาวของฉันทำไมกัน ทางนี้มี ทะเลผืนใหญ่คั่นกลางนะ แล้วคุณจะโอ๋เธอเท่าฟ้าได้ยังไงกัน

ให้ตายสิ! น้องสะใภ้ช่างทำร้ายจิตใจจริงๆเลย แค่ดูก็รู้ว่า พวกเธอไม่ใส่ใจฉันเลย เดือนหน้าฉันก็จะกลับประเทศแล้ว ตา แก่เห็นว่าฉันมีความสามารถไม่พอ เลยจะส่งฉันกลับประเทศเพื่อ ไปเริ่มต้นศึกษาตั้งแต่พื้นฐานของบริษัท เพื่อเป็นการฝึกฝน แค่ คิดก็รู้สึกเป็นทุกข์แล้ว…….

หม ? เริ่มฝึกฝนตั้งแต่พื้นฐาน
หาน จื่อกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะส่งข้อความออกไป

“แบบนี้คืนวันอันยากลำบากของคุณก็ใกล้เข้ามาแล้ว แล้ว แบบนี้คุณจะมีโอกาสมาโอ้ลูกสาวฉันเท่าฟ้าได้เหรอ”

“น้องสะใภ้ เธอจะโหดร้ายเกินไปแล้วนะ ดูท่าว่าฉันไม่ พยายามคงไม่ได้แล้ว กลับประเทศครั้งนี้ฉันจะต้องพยายาม

สร้างธุรกิจไปตอกหน้าตาแก่ให้ได้เลย บังอาจมาดูถูกฉันได้

พอคิดถึงตอนที่อยู่ต่างประเทศ หานมู่จื่อก็เคยได้ยินข่าวลือ ของเฉียวซื้อมาจากคนอื่นหลายๆคน ถ้าคุณปู่ของเขาจะดูถูกเขา ก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่เกินความคาดหมายเลย

กำลังเตรียมจะคุยกับเขาต่ออีกหน่อย แต่จู่ๆ โทรศัพท์ของหา นมู่จื่อก็ถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งเอื้อมมาคว้าไปก่อน พอเธอเงยหน้า ขึ้นก็ได้สบตาเข้ากับดวงตาสีเข้มอันงดงามคู่นั้นของเย่ ไม่เซ็น

เย่โม่เซินเหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์ที่หนึ่ง จากนั้นก็เลื่อน บล็อกเฉียวจื้อทันทีอย่างไม่ลังเล

หานมู่จื่อ “ ”

“อย่าทําโหดร้ายแบบนั้นสิ อีกเดี๋ยวเฉียวซื้อก็ร้องไห้โวยวาย อีกหรอก”

พอได้ยินแบบนั้น เย่ไม่เป็นก็เอื้อมแขนข้างหนึ่งมาถึงเธอ เข้าไปในอ้อมกอด “จะสนใจเขาทําไม
พอถูกเขาสวมกอดไว้ในอก กลิ่นอายอันคุ้นเคยของชายหนุ่ม ก็โอบล้อมเธอไว้ทันที กลิ่นอายอันเยือกเย็นก็ลอดผ่านลมหายใจ ของเธอ แต่หาน เอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยอย่าง น่าประหลาด

พอคิดถึงตรงนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไปโอบรอบเอว ผอมของเย่ โม่เซิน แล้วซุกหน้าเข้าไปในอ้อมอกเขา “คุณจะ ทำตัวห่างเหินกับคนอื่นเกินไปแล้วนะ”

เธอบ่นอุบอิบคำหนึ่ง

เสียงขบขันของเย่ไม่เป็นดังขึ้นมาจากปลายหัว “ห่างเหินกับ คนอื่นตรงไหนกัน ถ้าห่างเหินกับคนอื่นจะถูกเธอกอดไว้แน่น ขนาดนี้เหรอ”

หานมู่จื่อ “

“คุณก็รู้ว่าฉันหมายถึงคนอื่น

เธอเงยหน้าขึ้น ใบหน้าขาวซีดมองเขาด้วยท่าทางเหนื่อย หน่าย

เย่โม่เซินก้มหน้าลง สายตาของทั้งสองคนชนเข้าด้วยกัน “เธอ ก็รู้ว่าเป็นคนอื่น ในเมื่อเป็นคนอื่น จะทำตัวห่างเหิน แล้วจะเป็นไร ไปล่ะ”

ถ้าทั้งสองคนไม่ได้สบตากันก็ยังดี แต่พอได้สบตากันไม่กี่ วินาทีบรรยากาศรอบๆก็เปลี่ยนไปทันที

เย่โม่เซินมองดูหานมู่จื่อที่อยู่ใกล้ชิด ในอ้อมกอด สายตาก็ค่อยๆเลื่อนไปที่ริมฝีปากเธอ ลมหายใจเริ่มขึ้น เขาค่อยๆก้ม หน้าลง จากนั้นก็บดจูบลงบนริมฝีปากสีแดงของเธอ

ช่วงเวลาที่ผ่านมา เย่ ไม่เซินก็พูดได้เลยว่าเข้าสู่โหมดฝึกฝน ชำระจิตใจ ระหว่างสองสามีภรรยาไม่ได้มีกิจกรรมบนเตียงกัน เลย ขนาดจูบก็ยังน้อยมาก

อย่างแรกก็เพราะหาน จื่อไม่ยินยอม เพราะหลังคลอด ร่างกายของเธอบวมขึ้นมาก ไม่อยากให้เยโม่เซ็นจูบตัวเองที่น่า เกลียดแบบนี้ ก็เลยต่อต้านเป็นพิเศษ อย่าว่าแต่จูบเลย ขนาด กอดก็แทบไม่อยากกอด

อย่างที่สองก็คือเย่ไม่เป็นพยายามควบคุมตัวเอง เพราะยังไง การจูบถ้าเป็นเพียงสัมผัสแผ่วเบาก็ยังดี แต่ถ้าลึกลงกว่านั้น ใน ฐานะผู้ชายแล้วก็ยากที่จะไม่หวั่นไหว แต่หลังจากหวั่นไหวแล้วจะ เป็นอย่างไร จื่อกำลังตั้งครรภ์อยู่ เขาก็ทำไม่ลง ก็เลยทำได้แค่ เข้าไปอาบน้ำเย็น

ดังนั้นสุดท้ายก็เลยทำเป็นไม่คิดอะไร คิดเพียงแค่ปกป้องดูแล มู่จื่อให้ดีก็พอ

หลังเธอคลอดลูกก็ยังต้องใช้เวลาฟื้นฟูร่างกาย เย่โม่เซ็นเฝ้า

ดูตลอดขั้นตอนการคลอดลูก พอได้เห็นช่วงเวลาที่เธอผ่านความ ทรมาน ช่วงนี้ก็เลยทำตัวเรียบร้อยมาก ไม่ได้สัมผัสเธออีกเลย วันนี้เป็นเพราะจู่ๆก็สบตากันเข้า ไฟก็เลยลุกโชนขึ้นกะทันหัน กลิ่นอายอบอวล อุณหภูมิค่อยๆสูงขึ้น
ใบหน้าของหาน จื่อถูกเย่ ไม่เขินตรึงไว้ จนไม่เหลือพื้นที่ให้

หายใจ

ในตอนนั้นเอง จู่ๆ

ห้องที่เงียบงันจู่ๆก็มีเสียงร้องไห้ของเด็กทารกดังขึ้น

ทั้งสองคนที่กำลังกอดกันอย่างวาบหวามนั้นต่างก็ชะงักไป พร้อมกัน

เป็นเพราะจู่ๆเสียวโต้วหยาก็ร้องไห้ขึ้นมา อารมณ์อื่นๆของหา นอก็เลยหายไปในพริบตา เธอผลักมือของเย่ ไม่เป็นออก แล้ว พูดขึ้นอย่างรีบร้อนว่า “เสี่ยวโต้วหยาร้องไห้ รีบดูก่อนว่าเป็น อะไร”

เย่โม่เซิน ”

ดวงตาสีเข้มกำลังกลายเป็นสีแดง แต่จู่ๆก็ถูกขัดจังหวะ เขาก็ เลยรู้สึกเดือดจนอยากทุบตีคน

แต่ว่าคนที่ขัดจังหวะพวกเขาก็คือลูกสาวของพวกเขาเอง

เขาไม่พอใจ แล้วจ้องหาน จื่อเขม็งอยู่ครู่หนึ่ง แต่ท้ายที่สุดก็ ต้องลุกขึ้นแล้วเดินไปทางเสียวโต้วหยาอย่างหมดหนทาง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ