เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1424 น่าจะดีกับฉันมากกว่า



บทที่1424 น่าจะดีกับฉันมากกว่า

เจียงเสี่ยวไปนึกว่าเซียวซูจะเปิดประตูเข้ามาเอง ยังไงเขาก็มี กุญแจไม่ใช่เหรอ? ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่เธอไล่เขาออกไปแล้ว ข้างนอกกลับเงียบลงอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นเธอก็รออยู่สืบ กว่านาทีก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรแล้ว

พอคิดได้แบบนี้ เธอก็รู้สึกว่ามันแปลกนิดหน่อย ไอ้คนนี้สรุป จะเชื่อฟังแล้วก็ไปนอนที่พื้นจริงๆ ยังงั้นเหรอ?

หลังจากผ่านไปสองนาที เจียงเสี่ยวไปก็เดินย่องไปเปิดประตู ห้อง ค่อยๆ ชะโงกหน้าออกไปมองข้างนอก ตรงหน้าประตูไม่มี ร่างของเซียวชอยู่ เธอก็เลยเดินย่องไปข้างนอกเบาๆ หลังจาก นั้นก็เห็นเซียวซูที่นอนหลับอยู่บนโซฟา

เขาเหมือนกับว่าง่วงมาก นอนลงไปแล้วก็หลับเลย เอามือกอด กันไว้ ผ้าห่มก็ห่มไปแค่ครึ่งเดียว

พอเห็นท่าทางแบบนี้ของเขา จู่ๆ หัวใจของเจียงเสี่ยวไปก็รู้สึก เจ็บขึ้นมา เมื่อกี้ที่เธอให้เขา คือผ้าห่มสำหรับฤดูใบไม้ผลิกับ ใบไม้ร่วง แต่ว่าตอนนี้มันเป็นหน้าหนาว เธอนึกว่าเขาจะคัดค้าน ใครจะไปรู้ว่าเขานอนลงไปแล้วก็หลับเลยล่ะ

เจียงเสี่ยวไปนั่งยองๆ ลงข้างๆ เชียว แล้วก็มองไปที่ใบหน้า ของเขาเงียบๆ

ช่วงนี้เขาทำงานล่วงเวลาเหนื่อยเกินไปใช่ไหม? ก็เลยง่วงขนาดนี้ ง่วงจนไม่ได้ไปคิดถึงเรื่องอะไรทั้งนั้น หรือเพราะว่าใกล้ ถึงวันแต่งงานของผู้หญิงคนนั้น เขาก็เลยใช้ความยุ่งวุ่นวายนี้มา เพื่อสะกดจิตตัวเอง แบบนี้ตอนกลางคืนจะได้เหนื่อยจนหลับไป และไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องอื่นๆ อีก

พอคิดได้แบบนี้ หัวใจของเจียงเสี่ยวไปก็รู้สึกเจ็บ รู้สึกสงสาร เขา และก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

เธอยื่นมือออกไปช้าๆ อยากจะจับคิ้วของเซียวซู ปรากฏว่านิ้ว ของเธอพึ่งจะสัมผัสโดนเขา เซียวซูก็ลืมตาขึ้นมาทันที

“จะทําอะไรอีกล่ะ? ”

การที่เขาลืมตาอย่างกะทันหันนี้ทำให้เจียงเสี่ยวไปตกใจ ดัง นั้นการกระทำของเธอก็เลยค้างอยู่กับที่ “เอ่อ นายหลับอยู่ไม่ใช่ เหรอ? ทำไมตื่นขึ้นมาอีกล่ะ? ”

ดวงตาของเซียวซูดูแจ่มใสมาก เหมือนกับว่าที่แกล้งกลับเมื่อ

กี้นั้นไม่จริง

“ถ้าเกิดว่าเธอยังอะไรวนไปวนมาอยู่แบบนี้ เกรงว่าคืนนี้พวก เราอย่าได้คิดจะนอนเลย”

พอได้ยินดังนั้น เจียงเสี่ยวไปก็เบะปาก “นี่นายกำลังโทษฉัน อยู่ใช่ไหม? ฉันก็อธิบายนายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าก่อนหน้านี้ฉัน ไม่ได้ตั้งใจจะเตะนาย ฉันแค่ฝันอยู่แล้วก็เผลอไปแค่นั้นเอง

“แล้วตอนนี้ล่ะ? ” เซียวซู่ถามกลับ แล้วก็ค่อยๆ ยื่นมือไปคว้า นิ้วของเธอไว้ “เธอคิดจะทําอะไรอีก? ”
ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาจะถูกคลุมไว้แค่ผ้าห่มบางๆ แต่ว่า อุณหภูมิร่างกายของเขาสูงมาก เจียงเสี่ยวไปต่างหากที่เอาแต่ ทำนั่นทำนี่ แต่มือของเธอกลับเย็นเล็กน้อย

เจียงเสี่ยวไปมองนิ้วของตัวเองที่ถูกเขาจับไว้ เม้มปากหลัง จากนั้นก็พูดว่า “พอไล่นายออกไปแล้วก็สงสารไง ฉันยังจะคิด อะไรได้อีกล่ะ? หรือว่าฉันจะทำร้ายนายอีกรึไงล่ะ? ”

เรื่องทำร้ายเขาน่ะเซียวไม่ได้นึกถึง แต่ว่าเสียวไปเป็นคน แปลกประหลาดมาโดยตลอด ความคิดแย่ๆ ก็เยอะแยะ ใครรู้ บ้างว่าวินาทีต่อมาเธอจะทำอะไรบ้าง?

“สงสารฉันเหรอ? ถ้ายังงั้นให้ฉันกลับไปนอน? ”

“นายหลับลงจริงๆ เหรอ? ”

“ง่วงมาก”

“ง่วง? นี่คือท่าทางที่ง่วงของนายเหรอ? ทุกครั้งที่นายมองฉัน สายตาแป๋วแหววจะตาย ฉันดูก็รู้ว่านายน่ะแกล้งหลับ แล้วในใจ ก็คิดถึงคนคนนั้น”

ความจริงแล้ว ถ้าเกิดว่าเจียงเสี่ยวไปไม่พูดขึ้นมา เซียวซูก็ไม่ ได้นึกถึงมันจริงๆ เธอจะแต่งงานอยู่แล้ว แล้วช่วงนี้งานของเขาก็ ยุ่งมาก เขาเคยชอบเธอ แต่เรื่องราวๆ หลายๆ เรื่องความเศร้าก็ ไม่สามารถเปลี่ยนผลลัพธ์ได้หรอก

แล้วอีกอย่างก็ชอบมาตั้งหลายปี ไม่ใช่ว่าบอกว่าจะลืมก็ลืมได้ เลยหรอก
เขามองเธออย่างไม่มีทางเลี่ยง “ในเมื่อเธอรู้แล้ว แล้วทำไม ต้องพูดออกมาด้วย? ”

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ เจียงเสี่ยวไปมองเขาที่ยอมรับกับปากตัวเอง แล้วก็หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

“เธอพูดออกมา เป็นการเตือนฉัน

“อะไรที่เรียกว่าฉันเตือนนาย? ต่อให้ฉันเตือนนายจริง ก็คือ เป็นการเตือนว่านายอย่าไปคิดถึงและห่วงใยเธอตลอดเวลา พรุ่ง นี้เธอจะแต่งงานแล้ว จนถึงตอนนั้นเธอจะกลายเป็นภรรยาของ คนอื่นไปแล้ว ฉันกำลังเตือนให้นายยอมแพ้สิถึงจะถูก ใครให้ นายคิดถึงเธอกัน

พูดไปพูดมา เจียงเสี่ยวไปก็โกรธขึ้นมานิดหน่อย อารมณ์ของ เธออีกเหิมเป็นอย่างมาก แล้วก็นั่งลงบนพื้น

“ช่างเถอะ ฉันว่าคืนนี้ฉันน่าจะนอนไม่หลับแล้ว

พอเห็นว่าเธอนั่งลงที่พื้น เซียวซูก็นอนต่อไปไม่ได้แล้ว ก็เลย

ลุกขึ้นนั่ง “ลุกขึ้นมาเถอะ”

เจียงเสี่ยวไปนั่งอยู่ตรงนั้นไม่ยอมขยับ

“อากาศเย็นขนาดนี้ นั่งพื้นเดี๋ยวจะเป็นหวัดเอานะ”

“เป็นหวัดก็เป็นหวัดไปสิ ยังไง ก็ไม่ได้เป็นห่วงฉันอยู่แล้ว”

“ใครบอกว่าฉันไม่เป็นห่วงเธอ?

“ฉันไม่สน ยังไงนายก็ไม่ได้เป็นห่วงฉัน เอ๊ะ…”
เธอยังไม่ทันจะพูดจบ ก็ถูกเซียวซูอุ้มขึ้นมาวางไว้บนโซฟา และผ้าห่มผืนบางก็คลุมมาบนร่างหายของเธอ หลังจากนั้นเชียว ซูก็นั่งลงข้างๆ เธอ

“คุยกันหน่อยไหม? ”

“มีอะไรให้น่าคุยกัน? ” เจียงเสี้ยวไปม้วนผ้าห่มขึ้น ถึงแม้ว่า น้ำเสียงจะดูเมินเฉยมาก แต่ว่าร่างกายกับเอนเอียงพิงเขาอย่าง ไม่รู้ตัว แล้วก็พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “นายไม่หนาวเหรอ? แบ่ง ผ้าห่มให้ครึ่งหนึ่งเอาไหม? ”

พอได้ยินดังนั้น เซียวซูก็มองเธออยู่พักหนึ่ง แล้วก็เปิดผ้านวม

ออกแล้วสอดตัวเองเข้าไป ทั้งสองคนก็ใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

อุณหภูมิร่างกายของเซียวซูสูงมาก เบียดอยู่ด้วยกันไม่นานก็ รู้สึกร้อนขึ้นมา เจียงเสี่ยวไปพิงบนไหล่ของเขา “ว่ามา อยากจะ คุยอะไรกับฉัน จะคุยเกี่ยวกับเรื่องในใจของนายงั้นเหรอ? ”

“ตอนแรกฉันบอกกับเธอว่า ให้ลองคบกันใช่ไหม? ”

พอได้ยินเขาพูดแบบนี้ หัวใจของเจียงเสี่ยวไปก็เต้นแรง แล้วก็ มองไปที่เขาอย่างระมัดระวัง หรือว่าเขารู้สึกว่าเธอวุ่นวายจนน่า รําคาญใช่ไหม? จะเสนอความคิดเห็นกับเธอ หรือว่าจะบอกเลิก เธอกันแน่?

เธอไม่ได้พูดอะไร แล้วก็จ้องตรงไปที่เขา

“ในช่วงเวลานี้ ฉันก็พยายามเรียนรู้วิธีที่จะเป็นแฟน แต่เพราะ ว่าช่วงนี้เรื่องที่บริษัทค่อนข้างจะเยอะ ฉันก็เลยยุ่งจนละเลยเธอไปบ้าง สำหรับที่ฉันคิดอยู่ในใจ เธอก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว ฉันจะไม่ โกหกหรือปิดบังอะไรเธอ ถ้าเธอยินยอมฉันก็สามารถรับผิดชอบ ต่อไปได้ แต่ว่าถ้าเกิดระหว่างนั้นเธอรู้สึกว่าคบกับฉันแล้วไม่ได้ รับความเป็นธรรม ถ้ายังงั้น…….

“หมายความว่ายังไง! ” ประโยคหลังของเขายังพูดไม่ทันจบ เจียงเสี่ยวไปก็อาการไม่ค่อยดีแล้ว “นี่พึ่งผ่านไปนานแค่ไหนกัน ฉันก็แค่เอะอะนิดหน่อย นายก็อยากจะเลิกกับฉันแล้วงั้นเหรอ? ”

พอได้ยินดังนั้น เซียวซูก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน “ฉันไม่ได้จะเลิก กับเธอ”

“ไม่ได้จะเลิกกับฉันงั้นเหรอ? แล้วสิ่งที่นายพูดเมื่อกี้มัน หมายความว่ายังไงกัน? ทำไมฉันฟังแล้วรู้สึกว่านายหมายความ ว่าจะเลิกกับฉัน? ”

“ไม่ใช่จะเลิกกัน แต่ฉันรู้สึกว่าถ้าเกิดว่าเธอรู้สึกไม่ได้รับความ เป็นธรรมล่ะก็ ถ้ายังงั้นฉันก็ไม่ได้อยากจะปฏิบัติกับเธออย่างไม่ ยุติธรรม”

เจียงเสี่ยวไปโต้กลับเขาทันที “ถ้าฉันรู้สึกไม่ได้รับความเป็น ธรรม นายก็ต้องรู้สึกละอายใจไม่ใช่เหรอ หลังจากนั้นก็ดีกับฉัน ให้มากขึ้นเป็นสองเท่า นี่ต่างหากคือทิศทางที่ถูกต้องไม่ใช่เห รอ? นายฟังดูเอาแล้วกันว่านายกำลังพูดบ้าอะไรอยู่? ”

พอโดนเธอพูดแบบนี้ใส่ จู่ๆ เซียวซูก็รู้สึกว่าเธอพูดถูกอย่าง มาก

แน่นอนว่าถ้าทำตามสิ่งที่เธอพูดมันจะดีกว่า ดังนั้นเขาก็เลยพยักหน้าอย่างจริงจัง “ในเมื่อเธอพูดแบบนี้ ถ้ายังงั้นต่อไปฉันก็ จะทำแบบนี้”

เจียงเสียวไปเห็นท่าทางที่จริงจังของเขา ก็รู้สึกสบายใจขึ้น “ถือว่านายอ่านสถานการณ์ออกว่าควรทำตัวยังไง

ผู้ชายคนนี้ที่แท้ก็ต้องการการอบรม ถ้าเกิดไม่สั่งสอนเขา เขา ก็จะทำอะไรตามแบบที่ตัวเองคิด ช่วงนี้เธอก็ชี้แนะอะไรเซียวซู หลายๆ อย่าง ผู้ชายที่ออกมาจากมือของเจียงเสียวไปไม่ สามารถปล่อยไปได้ง่ายๆ แบบนี้หรอก ไม่ยังงั้นก็จะเป็น ประโยชน์ต่อผู้หญิงคนอื่นๆ

เธอก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น

“โอเคแล้วนะ? ถ้ายังงั้นตอนนี้นอนได้รึยัง? “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ