เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่175 ความกดดันภายในใจ



บทที่175 ความกดดันภายในใจ

ถึงข้างตัวรถ หานเส่โยวก็เข็นเขาขึ้นไป แล้วก็ไม่ ได้ลงมาอีก เสิ่นเฉียวยืนโมโหอยู่ที่เดิม แต่ในเวลานี้ก็มี รถคันหนึ่งขับมาจอดอยู่ตรงหน้าเธอพอดี พอลดกระจก ลงมาเสิ่นเฉียวก็เห็นเย่หลิ่นหาน

“จะไปบริษัทใช่ไหม? ทางเดียวกัน ผมไปส่งคุณ เอง” ตอนนี้แววตาเย็นชาของเย่หลิ่นหานหายไปแล้ว เขายังคงมีท่าทางอบอุ่น สุภาพ เอาใจใส่เหมือนเดิม

เสิ่นเฉียวหันมองไปทางเย่โม่เซิน เห็บเข้ากับ หานเส่โยวที่กำลังก้มตัวจัดแจงอะไรบางอย่างให้เขาอยู่ พอดี และสายตาเย็นชาของเย่โม่เซินก็มองมาทางนี้ เหมือนไม่ได้ตั้งใจ แต่ว่าเขาก็หันกลับไปอย่างไม่ใส่ใจ

“เฉียวเฉียว รีบมานี่สิ” หานเส่โยวนึกอะไรได้ แล้ว ก็หันมาโบกให้กับเธอ

“..ไม่ต้องแล้ว”

ประหลาดจัง เส้่นเฉียวพูดปฏิเสธออกมา และ ก่อนที่พวกเธอจะได้ตั้งตัว เธอก็เปิดประตูรถฝั่งที่นั่งด้าน ข้างคนขับของเย่หลิ่นหานแล้วเข้าไปนั่ง

“ขอบคุณพี่ใหญ่ที่ไปส่งนะคะ ออกรถเถอะค่ะ”

เย่หลิ่นหานมองผ่านกระจกหลัง แล้วพยักหน้า

“อืม”

รถขับออกไปแล้ว แต่รถคันด้านหลังยังคงไม่ขยับ
เชียวซูนั่งอยู่ด้านหน้า อดไม่ได้ที่จะหันมามอง

หานเส่โยวที่อยู่ด้านหลังแล้วว่าขึ้น “คุณหนูหาน ทำไม

ถึงไม่ชวนให้คุณนายน้อยสองของเราขึ้นมาด้วยกันล่ะ ครับ?”

ฟังจบ หานเส่โยวก็ทำสีหน้าไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้ว เอ่ยขึ้น “ฉันเรียกเธอแล้วนี่คะ แต่ว่า…เธอไม่อยากมา”

หานเส่โยวมีสีหน้าเสียดาย “ดูเหมือนว่าเธอจะ สนิทกับพี่ใหญ่ของคุณเย่โม่เซินนะคะ ไม่อย่างนั้นฉันยัง คิดจะลงจากรถไปรับเธอมาด้วยตัวเองเลย”

เซียวซูฟังแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้ว แล้วเหลือบมอง หานเส่โยวครั้งหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เพื่อนสนิทของเสิ่นเฉียวหรือยัง ไง? ทำไมน้ำเสียงในการพูดดูเหมือนกับเธอกำลังแฉ เสิ่นเฉียวอย่างนั้น?

ตั้งแต่ที่เธอปรากฏตัว เชียวซู่ก็มีความรู้สึกแบบนี้ เกิดขึ้นอยู่ในใจ จนถึงตอนนี้ความรู้สึกนั้นกลับชัดเจน มากขึ้น

“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหนูหานขึ้นมาบนรถของคุณ ชายเย่ บางทีคุณนายน้อยสองก็อาจจะมีที่นั่งก็ได้นะ ครับ?” เซียวซูอดที่จะแขวะเธอไม่ได้

สีหน้าของหานเส่โยวซีดลงในทันที

“พูดมาขนาดนี้แล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นความผิด ของฉัน ฉันไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น คุณชาย เย่…ขอโทษด้วยนะคะ ฉันจะลงจากรถเดี๋ยวนี้!”
พูดจบ หานเส่โยวก็หมุนตัวตั้งใจจะลงไปจากรถ

ไม่ต้อง”

เยโม่เซินขัดขวางเธอที่กำลังจะลงรถ พูดขึ้นด้วย สีหน้าเย็นชา “ออกรถ”

เซียวซู “แต่ว่าคุณชายเย่..

เยโม่เซินส่งเสียงหี่เบาๆ “คุณมีสิทธิ์ตัดสินใจ ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“รับทราบแล้วครับ!”

เขากัดฟัน มองหานเส่โยวอย่างไม่ยอมแพ้

ผู้หญิงคนนี้จะต้องมีแผนร้ายแน่ๆ!

แถมยังทำตัวน่าสงสารอีก!

ดูแล้วเขาคงต้องเตือนเสิ่นเฉียวคนโง่หน่อยแล้ว กันไม่ให้พอถึงเวลานั้นตัวเธอเองโดนเพื่อนสนิทของตัว เองแทงข้างหลัง

รถค่อยๆเคลื่อนตัวไปด้านหน้า เย่หลิ่นหานเปิด เพลงในรถ เพลงที่เปิดเพลงเป็นเพลงบัลลาดเก่าของ ยุโรป เสียงของผู้หญิงถึงจะใสแต่กลับเอื้อยๆ ดนตรีที่น่า พิศวง ราวกับพาคนทะลุเข้าไปอยู่ในช่วงยุคโบราณ

“อารมณ์เสียใช่ไหม?” อยู่ๆเย่หลิ่นหานก็ถามขึ้น

“อะไรคะ?”

“เห็นว่าเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เธอหึง” ครั้งนี้ เย่หลิ่นหานพูดออกมาตรงๆ
แต่กลับทำให้สีหน้าของเสิ่นเฉียวเปลี่ยนไปอย่าง ชัดเจน

“พี่ใหญ่ พี่อย่าพูดมั่วชั่วสิคะ เส่โยวไม่ใช่ผู้หญิง คนอื่นสักหน่อย เธอไม่ได้มีความคิดแบบนั้นกับเขา!” ได้ฟัง เย่หลิ่นหานก็อดยกยิ้มมุมปากขึ้นไม่ได้

แล้วหัวเราะขึ้นเสียงทุ้ม เสียงหัวเราะนั่นเคล้าไปกับ

เพลงบัลลาดยิ่งทำให้ไพเราะขึ้น “เธอรู้ได้ยังไง ว่าเธอ

ไม่ได้มีความคิดแบบนั้นอยู่? สมมุติว่าเธอมีล่ะ?”

“ไม่มีทาง!” เสิ่นเฉียวพูดย้ำขึ้นด้วยความมั่นใจ! ท่าทางที่ดูดื้อรั้นและมั่นใจของเธอ ทำให้มองดู แล้วคล้ายกับเด็กๆที่จริงจัง

เย่หลินหานเหลือบมองเธอสองครั้ง “นี่เธอเชื่อ เธอเหรอ”

“เส่โยวเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน” เสิ่นเฉียวพูด อย่างจริงจัง

เย่หลิ่นหานทนไม่ไหว จนต้องมองเธออีกครั้ง อยู่ๆก็ยิ้มขึ้นบางๆ

“เชื่อใจขนาดนั้น ถ้าเกิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็จะ ไม่สงสัยเหรอ?”

เส้นเฉียวพยักหน้าไม่ได้แม้แต่จะคิดสักนิด เธอ กับหานเส่โยวดีขนาดนั้น อีกอย่างช่วงที่ผ่านมาเรื่อง ต่างๆที่หานเส่โยวช่วยตัวเธอเองเอาไว้ เธอก็มองเห็น เพื่อนสนิทที่คอยช่วยเหลือตัวเองอย่างสุดตัว
ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่เชื่อว่าเธอจะทำเรื่องที่ผิดต่อ

เธอ

เธอก็แค่เป็นห่วงเย่โม่เซิน

ในตอนที่เสิ่นเฉียวกำลังคิดเรื่องพวกนี้อยู่ เธอก็ ไม่รู้ตัวเลยว่าเย่หลิ่นหานมองเธออยู่ตั้งนานจนในตอนที่ ไฟแดงหยุดลง เขาถึงได้หันกลับไป เสียงทุ่มดังขึ้น เอื่อยๆ

“วันนี้ตอนเย็นมีชุดใส่ไปร่วมงานหรือยัง?”

ตอนนี้เสิ่นเฉียวถึงได้กลับมามีสติอีกครั้ง คิดถึง ชุดสีแดงสุดเซ็กซี่ตัวเมื่อวานที่หานเส่โยวซื้อให้เธอ เธอ ก็ได้แต่นั่งเงียบๆ

“เป็นอะไร? ยังไม่เตรียมตัวใช่ไหม?” อยู่ๆเย่หลี นหานก็หยิบกล่องใบสวยกล่องหนึ่งส่งให้กับเธอ

เส้นเฉียวมองกล่องกล่องนั้น แต่ไม่ได้ยื่นมือออก ไปรับ

“เพื่อว่าเธอไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้ก่อน ดังนั้นฉันก็ เลยเลือกมาให้เธอชุดหนึ่ง ไม่รู้ว่าเธอชอบหรือไม่ชอบ”

“ไม่รอให้เธอตอบ เย่หลิ่นหานก็ยื่นกล่องมาตรง หน้าอกเธอ “เดี๋ยวไปลองดูนะว่าพอดีตัวไหม”

เสิ่นเฉียวถือกล่องเอาไว้ด้วยท่าทางไม่รู้จะเอายัง ไงต่อ

ตกลงวันนี้มันวันอะไรกัน? ทำไมมีแต่คนส่งชุดมา ให้เธอ?
เมื่อวานหานเส่โยวซื้อให้เธอชุดหนึ่ง หลังจากนั้น หานชิงก็ส่งข้อความมาหาเธอ บอกว่าจะให้ซูจิ๋ว เอามา ให้ชุดหนึ่ง

อยู่ๆเสิ่นเฉียวก็คิดได้ว่า เหมือนกับว่าบนโลกนี้คง มีแค่เธอคนเดียวที่ไม่มีทางขาดชุดตรี

คิดถึงตรงนี้ เสิ่นเฉียวก็รีบยื่นกล่องกลับคืนไป “พี่ ใหญ่ ไม่เป็นไรค่ะ….เส่โยวช่วยเตรียมให้แล้วค่ะ”

ฟังจบ เย่หลิ่นหานก็นิ่งไป แต่วินาทีถัดมาก็ยิ้มขึ้น อย่างสบายใจ

“นี่มันเกี่ยวอะไรกัน? เธอเอากลับไปได้เลย พอ ถึงตอนนั้นก็ลองดู ชอบชุดไหนก็สวมชุดนั้น ของขวัญ ถูกส่งออกไปแล้ว เธอคงจะปล่อยพี่เก็บคืนไปตลอดไม่ ได้หรอกจริงไหม?”

พูดแบบนี้แล้ว ถ้าเส้นเฉียวยังคืนให้กับเขาอีกก็ รู้สึกเกรงใจอยู่เล็กน้อย

ดังนั้น เสิ่นเฉียวเลยทำได้แค่เก็บกล่องของขวัญ ไป

“ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่”

“ครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ก็ได้ ต่อไปก็อย่าหลบหน้าพี่อีก ครั้งก่อนที่พี่ให้แม่เธอยืมเงิน ไปพี่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ ก็แค่ตอนนั้นเห็นว่าเธอยืนอยู่ บนถนนแล้วโดนตบโดนด่า เกิดเป็นห่วงขึ้นมาก็เท่านั้น”

“เธอคงจะไม่ปล่อยให้พี่เห็นคนลำบากแล้วไม่ยื่นมือเข้าช่วยใช้ไหมล่ะ?”

พอพูดมาแบบนี้ก็ดูมีเหตุผล เสิ่นเฉียวเม้มปาก พยักหน้า “ครั้งก่อนขอบคุณพี่ใหญ่มากนะคะที่ช่วย แต่ ว่า….เงินสามแสนนั่นก็ถือว่าพี่ให้ฉันยืมก็แล้วกันค่ะ ฉัน จะค่อยๆทยอยคืนนะคะ”

“เด็กโง่ พี่เองก็ไม่ได้รับร้อนใช้เงินสามแสนนั่น

อีกอย่างไม่ใช่ว่าพี่เคยบอกไปแล้วหรือไง? เงินสามแสน

นั้นถือว่าเป็นเงินของขวัญที่พวกเราพบกัน” “ไม่ค่ะ!” เสิ่นเฉียวปฏิเสธด้วยการสายหน้าอย่าง แรง “พี่ใหญ่ เงินพวกนั้นฉันจะต้องคืนให้แน่ๆค่ะ ได้

โปรดอย่ากดดันฉันเลยนะคะ”

“เธอพูดมาขนาดนี้แล้ว ถ้าเกิดว่าพี่ปฏิเสธก็ดูไม่ ค่อยจะดี อย่างนั้นก็ได้ เธอก็ขยันหาเงินเข้า รีบๆคืน เงินสามแสนให้ได้ไวๆ แต่ว่า….เงินสามแสนหาไม่ได้ ง่ายๆนะ ตอนที่หาเงินก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ”

“ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”

หลังจากที่ถึงบริษัทแล้ว เสิ่นเฉียวก็ลงมาจากรถ ของเย่หลิ่นหาน เพราะว่าวันนี้ต้องไปเข้าร่วมงานเลี้ยง ดังนั้นมีคนจำนวนมากที่ไม่ได้ออกมา อีกอย่างในตอนนี้ ก็ยังเช้าอยู่มาก เพราะอย่างนั้นที่บริษัทก็เลยไม่มีใคร


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ