บทที่1478 ให้เธอตัดสินใจ

เธอรู้สึกเบ้าตาตัวเองค่อนข้างร้อน แม้แต่เธอเองก็ยังไม่ชอบตัว เองที่สำออย ดังนั้นเจียงเสี่ยวไปจึงรีบหลบสายตา ไม่ไปมอง ดวงตาของเซียวซู

จากนั้นได้ดึงมือกลับด้วยและหัวเราะเยาะเซียวซู่ไปด้วย “คุณ พูดอะไร? ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ จะเกิดเรื่องได้ยังไง? ยังมีอีก ใครให้คุณมายุ่ง?”

ถึงแม้ท่าทางของเจียงเสี่ยวไปว่องไว แต่ตอนที่เธอหันหน้า เซียวซูสังเกตเห็นหางตาที่แดงของเธอ เขานึกว่าตัวเอง ตาฝาด แต่อยากแน่ใจ จึงได้ใกล้เข้าไป

“เป็นอะไรไป?”

“ไม่ได้เป็นอะไร” เจียงเสียวไปเพื่อหลบเขา ถึงขั้นได้เอามือบัง เขาไว้ “คุณอย่าดู”

เสียงของเธอเหมือนแฝงด้วยเสียงนาสิก ที่ทำให้เรียวขมวด คิ้วขึ้นมา และจับข้อมือของเธอไว้ จากนั้นให้เธอหันมาเผชิญหน้า กับตัวเอง

เจียงเสี่ยวไปคิดไม่ถึงจู่ๆเขาจะทำแบบนี้ เลยสบตากับเขา อย่างไม่ทันตั้งตัว หลังจากเธอตะลึงงันไปครู่นึง ก็ได้ก้มหน้าลง ทันที

“คุณร้องไห้เหรอ?”
“เปล่า” เสียงของเจียงเสียวไปอู้อี้ “ยังนอนไม่ตื่น เลยง่วงเหงา หาวนอน ร้องไห้อะไรกัน?”

ถึงแม้เวลาที่เซียวซูกับเจียงเสี่ยวไปพักอาศัยอยู่ด้วยกันไม่ นาน แต่ก็ถือว่าเข้าใจเจียงเสี่ยวไปดีอยู่

เขารู้นิสัยของเจียงเสี่ยวไป เธอเป็นคนที่ถ้าดูละครแล้วร้องไห้ จริงๆล่ะก็ งั้นเธอจะร้องไห้ต่อหน้าให้คุณดู แม้กระทั่งร้องไห้

ฟูมฟายเสียงดังมาก ไม่ถือสาที่ถูกคนอื่นพบเห็นเลย

แต่ถ้าหากจู่ๆเธอเสียใจล่ะก็ เธอกลับเงียบกริบไม่ส่งเสียง ไม่ อยากให้คนอื่นพบเห็น

เพราะฉะนั้นครั้งนี้เซียวซูก็ตระหนักได้อย่างไรว่าเจียงเสี่ยวไป มีเรื่องไม่สบายใจจริงๆ

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“เปล่า ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรค่ะ” เจียงเสี่ยวไปส่ายหัว ตอนนี้เธอ ยังไม่ได้คิดว่าจะบอกกับเซียวซูยังไง อีกอย่างเธอไม่รู้ว่าพ่อแม่ ของเซียวซูได้บอกกับเขาไปหรือยัง

“เสี่ยวไป” น้ำเสียงของเซียวซูค่อนข้างจนปัญญา เขาถอน หายใจที่นึงแล้วพูด: “หน้าตาตอนนี้ของคุณ บอกกับผมว่าไม่ได้ เกิดอะไรขึ้น คุณคิดว่าผมจะเชื่อเหรอ?”

ก็ใช่น้อ เดิมทีเธอไม่อยากแสดงออกมา แต่ไม่รู้เพราะอะไร เห็นใบหน้าและดวงตาของเซียวซู่ เธอถึงกับอดเผยความ กล้ำกลืนที่อยู่ลึกๆ ในใจตัวเองออกมาไม่ได้
เธอกำลังทําอะไรอยู่เนี่ย? ทำไมกลายเป็นคนที่ควบคุมตัวเอง ไม่ได้ขนาดนี้?

ถูกเขาดูออกแล้ว ปฏิเสธอีกต่อไปก็ไม่มีความหมายอะไร

เจียงเสี่ยวไปก็เลยยอมรับโดยตรงเลย: “ใช่ อารมณ์ไม่ค่อยดีจริงๆ คุณพูด ก ฉัน

“เป็นอะไร?”

เจียงเสี่ยวไปสังเกตสีหน้าเขาไปครู่นึง พบว่าเขายังไม่รู้อะไร

จริงๆ

“เสี่ยวไป๋?”

“ก็ไม่มีอะไรค่ะ” เจียงเสี่ยวไปส่ายหัว: “ฉันก็แค่นึกถึงเรื่องที่ อารมณ์ไม่ค่อยดี ตอนนี้ยังไม่อยากบอกคุณค่ะ”

คำสุดท้ายคำนั้นทำให้เซียวหมดคำพูดเล็กน้อย แต่ไม่คล้อย

ตามเธอก็ไม่ได้ จึงยื่นมือโอบเธอมา

“เกี่ยวกับผมเหรอ?”

“อืม” เจียงเสี่ยวไปยอมรับอย่างรวดเร็วทันใจ

“งั้นคุณยิ่งต้องบอกผมสิ ไม่ใช่มีอยู่คำพูดนึงว่า ใครเป็นคน ก่อปัญหาขึ้นมาก็ต้องคนนั้นแก้ไขเหรอ?”

ใครเป็นคนก่อปัญหาขึ้นมาก็ต้องคนนั้นไปแก้ไข?

ได้ยินคำพูดนี้ เจียงเสี่ยวไปเงียบกริบ
ที่จริงก่อนที่เซียวซูจะเลิกงานเหลียงหย่าเธอก็ได้โทรหาเธอตั้ง นานแล้ว ตอนนั้นเจียงเสี่ยวไปรู้เรื่องที่ไปดูดวงแล้ว เพราะฉะนั้น ตอนที่เหลียงหย่าเหอพูดกับเธอก็ไม่ได้อ้อมค้อม ได้พูดความคิด ของตัวเธอเองอย่างชัดเจนและตรงไปตรงมา

“เสี่ยวไป น้าได้ฟังแม่ของหนูพูดสถานการณ์ของหนูแล้ว น้า ว่าพวกน้าแอบไปดูดวงของพวกหนูมันไม่ค่อยดีจริงๆ แต่เดี๋ยวไป หนูต้องเชื่อนะ พวกน้าที่เป็นผู้ปกครองตอนแรกล้วนไปดูเพื่อผลที่ ดี ไม่ใช่เพื่อผลที่เลวร้ายแน่นอน ผลที่ออกมาก็ทำให้พวกน้า อารมณ์ไม่ดีมากเหมือนกัน ถึงขั้นน้ากับแม่ของหนูนอนไม่หลับ ทั้งคืนเลย แต่ถ้าคิดๆดูแล้ว เรื่องนี้ก็ต้องเคารพความประสงค์ ของหนู ให้หนูเป็นคนตัดสินใจเอง

“คุณน้าคะ?”

“เซียวซูเป็นเด็กผู้ชาย น้ากับลุงเลี้ยงเขามาแบบปล่อยตั้งแต่ เด็ก หลายปีมานี้เขาล้วนทำงานอย่างลำบากอยู่ที่ข้างนอกคน เดียวตลอด ก่อนหน้านั้นเครื่องบินเกิดอุบัติเหตุ ใบหน้าของเขาก็ ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ ถึงแม้ดูขี้เหร่ แต่อย่างน้อยก็ได้รักษาชีวิตเอา ไว้ได้ ดังนั้นตอนนี้น้ากับลุงมีข้อเรียกร้องกับเขาไม่มากจริงๆ แค่ หวังให้เขามีชีวิตอยู่ดีๆ หาคนที่ตัวเองชอบและแต่งงาน และใช้ ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดชีวิต ในเมื่อเซียวซูเลือกหนู งั้นพวก เราที่เป็นพ่อแม่ก็จะไม่ก้าวก่ายหรอก”

เจียงเสี่ยวไปฟังถึงตรงนี้ ก็แทบจะเข้าใจความหมายของเหลี ยงหย่าเหอแล้ว
“คุณน้าคะ คุณน้าคงไม่ใช่อยากให้หนูตัดสินใจมั้งคะ?”

“ใช่” เหลียงหย่าเหอถอนหายใจ และพูดเสียงเบา น้าชอบ หนูมากจริงๆ คุณลุงก็ชอบหนูมาก ถ้าหนูอยากเป็นครอบครัว เดียวกับพวกเรา งั้นน้ากับคุณลุงก็เต็มใจมาก ถ้าหนูไม่ยอม ต่อ ไปน้าก็ยังเป็นญาติของหนู มีเรื่องลำบากอะไรก็สามารถมาหา พวกน้าได้”

เจียงเสี่ยวไปตาแดงก่ำ คัดจมูกอยากร้องไห้จะแย่ และพูดไม่ ออก กล่า

“เสี่ยวไป อย่าร้องนะ น้าพูดพวกนี้กับหนู ไม่ใช่กำลังบีบบังคับ ให้หนูตัดสินใจอะไร แค่รู้สึกทั้งชีวิตของลูกผู้หญิงก็ไม่ใช่ง่ายๆ ไม่เหมือนผู้ชาย วัยสาวของพวกหนูก็มีแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆ เลือกคนต้องเลือกดีๆ อย่าเลือกคนผิดเด็ดขาด น้าก็เป็นผู้หญิง เพราะฉะนั้นเลยเข้าใจดีมาก และอย่าโทษแม่ของหนูเลยนะ แม่ ของหนูก็หลังคิดไตร่ตรองดีแล้วถึงเลือกที่จะบอกกับหนู

เจียงเสี่ยวไปพูดไม่ออก กัดริมฝีปากล่างของตัวเองไว้แน่น

“ไม่ต้องรีบตอบหรอก น้ามีเวลาถมเถไป เรื่องนี้น่าจะไม่บอก

กับเซียวซู ให้หนูเป็นคนเลือกเอง ถ้าหนูรู้สึกไม่โอเค งั้นก็ให้น้า มาเป็นคนชั่วคนนี้เอง ไม่ให้เซียวซูแต่งงานกับหนู ถ้าหนูรู้สึกว่า โอเค งั้นเราก็ถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ใช้ชีวิตต่อไปอย่างรัก ใคร่ปรองดองก็พอแล้ว”

หลังจากวางสาย เจียงเสี่ยวไปร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างสิ้นเชิงเธอร้องไปนานมาก ต่อมาถึงจัดการตัวเองเสร็จ ไปล้างหน้าสงบ อารมณ์ตัวเอง พอเธอสงบสติลงมา ก็ใกล้ถึงเวลาเลิกงานของ เขียวชแล้ว

ตอนนี้เซียวซูถามตัวเอง เผชิญกับแววตาของเขา เจียงเสียว ไปนึกถึงค่าพูดเหล่านั้นที่เหลียงหย่าเหอพูดกับตัวเองอีก

ลูกของคนอื่นก็เป็นลูกเหมือนกัน ถึงแม้ความรักครั้งนี้ตอน แรกไม่ใช่มีใจให้กันทั้งสองฝ่าย แต่คบกันจนถึงตอนนี้ เจียง เสี่ยวไปรู้สึกเซียวซู่ทุ่มเทให้ตัวเองเยอะมากจริงๆ

ที่เธอหมายถึงไม่ใช่ทุ่มเทประเภทเงินทอง แต่เป็นใจของเซียว ที่มีต่อตัวเอง เขากำลังทำการเปลี่ยนอย่างจริงจัง และคำนึงถึง ความคิดของเธอ

เฉพาะจุดนี้ เจียงเสี่ยวไปก็รู้สึก ถ้าไม่บอกผลนี้กับเซียว งั้น ระหว่างเธอและเขายังถือว่าเท่าเทียมกันอยู่เหรอ?

เขาเป็นคน มีความคิดมีความรู้สึกมีเลือดเนื้อ เขามีสิทธิ์รู้

ความจริงของเรื่องนี้

คนที่ทําการตัดสินใจ ไม่ควรจะมีแค่ตัวเธอเอง

คิดถึงตรงนี้ เจียงเสี่ยวไปเม้มริมฝีปากแดง จากนั้นได้ จากนั้นได้จ้องมอง เซียวซูไว้

“ฉันมีเรื่องอยากจะบอกกับคุณค่ะ”

เซียวซูแทบจะพริบตาเดียวก็รู้สึกได้ถึงแววตาและท่าทางที่จริง จังสุดๆของเธอ เขาก็ตื่นเต้นตามเหมือนกัน “เรื่องอะไรครับ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ