เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่

บทที่1186 เสี่ยว โต้วหยา



บทที่1186 เสี่ยว โต้วหยา

ที่จริงทุกคนรู้อยู่แล้วว่า ลูกคนนี้เป็นลูกผู้หญิง

ทว่า วันนี้ที่ได้ยินคุณหมอมาบอกเรื่องน่ายินดีนี้ด้วยตัวเองนั้น ในใจก็อดที่จะมีความสุขไม่ได้อยู่ดี

โดยเฉพาะคุณท่านฉือ เพราะเขาเหงามาเกือบทั้งชีวิต ตอนนี้ มีเหลนสาวเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแล้ว อย่าให้พูดเลยว่าในใจของ เขามีความสุขแค่ไหน

หลังจากที่ได้ยินคุณหมอบอกเรื่องที่น่ายินดี คุณท่านคือ ปรบมือขึ้นมารัวๆ

สั่งอานที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นกิริยาของพ่อตัวเองก็อดไม่ได้ที่จะ ขึงตาใส่ แล้วพูดขึ้นเสียงเบาว่า “อย่าทำอะไรปุบปับตามใจตัว เองเหมือนเด็กสิคะ พ่อเป็นเด็ก ป.2 เหรอคะ?”

คุณท่านฉือที่จู่ๆก็โดนดุ ก็ลูบจมูกของตัวเอง เขาทำอะไรผิด เหรอ? เขาก็แค่ดีใจที่หลานสะใภ้คลอดแล้วนิ แค่พูดดีใจและ ชื่นชมนิดหน่อยก็ไม่ได้เหรอ? ลูกสาวคนนี้ของเขาเข้มงวดและดุ เสียจริง!

ทว่า ตอนนี้ความดีใจนั้นมีมากกว่าสิ่งใดในโลก ไม่นานคุณ ท่านยฉือก็ลืมเรื่องที่ลูกสาวเขา
เสียงร้องที่คมชัดของทารกดึงออกมาจากห้องคลอด

สั่งอานอดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปาก “ดูท่าแล้วยัยเด็กที่จะทำให้ จื่อวุ่นวายไม่ใช่น้อยเลย

หลังจากที่คุณหมอได้ยิน ก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ แล้วพูดขึ้น ว่า “ไม่หรอกครับ เด็กคนนี้มีดวงตาที่กลมโต รู้สึกมีพลังตั้งแต่ แรกเห็น แข็งแรงมาก พวกคุณวางใจได้เลยครับ”

แม้จะว่ากันว่า ในห้องคลอดนั้นแค่คลอดทารกน้อยๆคนหนึ่ง ทว่าหานมู่จื่อนั้นแทบล้มทั้งยืน เธอนอนอยู่ในนั้น แม้แต่แรงที่จะ ลืมตายังไม่มีเลย

เมื่อเธอนึกถึงบางสิ่ง ริมฝีปากซีดก็เผยรอยยิ้มออกมา

ตอนที่เพิ่งคลอดเด็กออกมา เธอเหนื่อยจนไม่มีแรงพูด คุณ หมออุ้มทารกมาตรงหน้า เพื่อให้เธออุ้ม น่าเสียดายที่เธอนั้นไม่มี เรี่ยวแรงเลย แม้แต่แรงที่จะลืมตายังไม่มี

คุณหมอจึงอุ้มทารกไปยืนอยู่ตรงหน้าเยโม่เป็น ใครจะไปรู้ว่า เย่ไม่เช่นนั้นจะย่นจมูก แล้วพูดขึ้นเสียงต่ำว่า “ผมจะไปดูภรรยา ของผมก่อนครับ”

คุณหมอ

ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรไป ไม่ว่าอย่างไรทารกนี้ก็เป็นลูกสาวของ เขานะ ทำไมถึงแสดงความรังเกียจออกมาได้ชัดเจนมากขนาดนี้ เลย? ทว่าเย่ไม่เป็นไม่สนว่าพวกเขาจะคิดอย่างไร เขาเข้าไปจับ มือของหานมู่จื่อแน่น ก้มตัวลงไปเช็ดหยาดเหงื่อบนหน้าผากของเธอ จากนั้นก็บรรจงจูบลงไปบนหน้าผาก

“ขอบคุณนะที่รัก”

หาน จื่ออยู่ในอาการที่เหนื่อยล้า ก็รู้สึกอุ่นๆที่หน้าผาก และ

ตามมาด้วยเสียงนุ่มๆของเย่ ไม่เซ็นลอยเข้าไปในหูของเธอ แม้จะเหนื่อย แต่ในตอนนี้นั้น เธอรู้สึกทุกอย่างนั้นคุ้มค่า เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่ ในใจของหาน จื่อก็อดที่จะยิ้ม ออกมาไม่ได้

แม้จะรู้ว่าทารกเป็นลูกของเธอและเยโม่เซิน แต่เรื่องที่เย่ไม่ เงิน ให้ความสำคัญกับเธอเป็นที่หนึ่งในใจนั้น คุ้มค่าแก่ให้เธอดี ใจจริงๆ

และเย่ โม่เซินปลอบโยนภรรยาของตัวเองเสร็จ ถึงจะไปอุ้ม ลูกสาวของตน

มีสามีแบบนี้ เธอยังมีอะไรต้องเสียดายอีก? ความทุกข์และ ความลำบากที่เคยประสบ ถือว่าเป็นการทุกข์ก่อนแล้วจึงสุข

ไม่นาน หานมอก็ย้ายจากห้องคลอดไปยังห้องพักฟื้นปกติ คุณหมดจัดการล้างตัวทุกอย่างให้กับทารกเสร็จสรรพ จากนั้นก็ พาเด็กมาหาหาน จื่อ ให้เด็กนอนอยู่ข้างๆเธอ

เด็กทารกตัวขาว นอนอยู่ตรงนั้นอย่างน่าเกลียดน่าชัง มือเล็ก สองข้างกำแน่นเป็นกำปั้นสีชมพูเล็กๆ กำลังหลับตาอยู่ในห้วง นิทรา
คนกลุ่มหนึ่งกำลังยืนล้อมเตียงผู้ป่วย ทุกคนนั้นต่างก็พากัน จ้องมองไปยังเด็กน้อย

มีเพียงเย่ไม่เป็นที่ยืนอยู่อีกด้านหนึ่งของเตียง และจับมือของ หานมู่จื่อไว้แน่น

คุณท่านฉือนั้นดีใจที่สุดแล้ว เขาจ้องมองไปยังเหลนสาวของ ตัวเอง ยิ่งมองยิ่งมีความสุข จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปเขีย กําปั้นน้อยๆของเหลนสาว มือของคนชราหยาบเล็กน้อย ส่วนผิว ของเด็กทารกนั้นบอบบางมาก เขียมือของเด็กน้อยไปครั้งเดียว คุณท่านถือก็ไม่กล้าทำเป็นรอบที่สอง เพราะกลัวว่าจะทำให้ผิว ของเหลนสาวระคายเคือง

เขาเหมือนจะคิดอะไรออกกะทันหัน จึงหันไปมองเสี่ยวหมี่โต้ว ที่อยู่ข้างๆอย่างจริงจัง

“เสี่ยวหมี่โต้วเอ๋ย ของที่ทวดให้กับหนูก่อนหน้านี้ หนูยังจำได้ไหม?”

เสี่ยวหมี่โต้วนั้นกำลังนอนดูน้องสาวของตัวเองอยู่บนเตียง เมื่อได้ยินคุณท่านฉือพูดแบบนี้ แววตาก็เปลี่ยนเป็นประหลาด ใจ “คูณทวด มีอะไรเหรอครับ?”

“ของเหล่านั้น ต้องแบ่งให้น้องสาวครึ่งหนึ่งนะครับ! เสี่ยวหมี่โต้ว:

คุณท่านคือ “หนูดูน้องสาวของหนูสิ น่ารักขนาดนี้ ต่อไปหนู จะต้องปกป้องน้องสาวดีๆนะครับ เข้าใจไหม?”
หาน จื่อที่อยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอก็ประหลาดใจ เล็กน้อย อายุของเด็กประมาณเสี่ยวหมี่โต้วในตอนนี้นั้นคิดเป็น แล้ว บวกกับสมองของเสี่ยวหมี่โต้วแล้วก็ความคิดนั้นจะยืดหยุ่น มากเป็นพิเศษ ในตอนนี้คุณท่านคือพูดสิ่งเหล่านี้กับเขา กะทันหัน คนเป็นแม่อย่างเธอ ก็ต้องเอ่ยปากชี้แนะแนวทางเสีย แล้ว

“คุณตาคะ ของเหล่านั้นตาเก็บไว้ก่อนเถอะค่ะ ตอนนี้เสี่ยวหมี่ โต้วยังเด็ก เขายังไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเรื่องนี้หรอกค่ะ

“เป็นไปได้ยังไง?”คุณท่านคือพูดด้วยความไม่สบอารมณ์ว่า “ของให้เขาแล้ว เขาก็ต้องมีสิทธิ์ตัดสินใจแล้ว เมื่อก่อนมีแค่ เสี่ยวหมี่โต้วคนเดียว ทุกอย่างก็เลยเป็นของเขา ตอนนี้มีน้อง สาวเพิ่มขึ้นมาหนึ่งคน คนเป็นพี่ต้องรัก ต้องหวงและปกป้องน้อง สาวสิ”

หานมู่จื่อหันไปมองเสี่ยวหมี่โต้วครู่หนึ่ง มีความกังวลเล็กน้อย ว่าในใจของเสี่ยวหมี่โต้วอาจมีการเปลี่ยนแปลง เพราะคําพูด เหล่านั้นของคุณท่านฉือนั้นชัดเจนมาก

ราวกับมีคนกำลังบอกเสี่ยวหมี่โต้วว่า ดูสิ ถ้าไม่มีน้องสาว ทุก สิ่งทุกอย่างรวมทั้งความรักของทุกคนนั้นเธอจะได้รับมันคนเดียว ทว่าตอนนี้มีน้องสาวเพิ่มมาหนึ่งคน เธอต้องแบ่งทุกอย่างให้กับ น้องครึ่งหนึ่ง

แม้ก่อนหน้านี้เธอจะปลูกฝังแนวคิดให้กับเสี่ยวหมี่โต้วบ้าง แล้ว รวมทั้งที่เขาไม่ต่อต้านที่จะมีน้องสาวด้วย แต่มันไม่ได้หมายความว่าจะสามารถนำเรื่องเหล่านี้มาพูดซึ่งๆหน้ากันได้ เหมือนรู้ว่าแม่ของตัวเองนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ เสี่ยวหมี่โต้วจึง เอ่ยปากพูดขึ้น

“คุณทวดวางใจเถอะครับ ผมเป็นพี่ชายนิครับ ต้องรักและ ปกป้องน้องสาวอยู่แล้ว ผมเต็มใจที่จะทำทุกอย่างครับ พูดจบ เสี่ยวหมี่โต้วก็ยื่นมือออกไปจับกำปั้นน้อยๆของน้องสาว

มือของเสี่ยวหมี่โต้วไม่ใหญ่ ทว่าเทียบกับทารกแรกเกิดนั้น มันไม่เหมือนกันแล้ว มือของเขาจับได้พอดี เผยให้เห็นมือชมพู เล็กๆอีกครั้ง ดูแล้วมันกลมกลืนเป็นพิเศษเลยล่ะ

เมื่อฟังคำพูดเหล่านี้จบ คุณท่านถือก็ดีใจและสบายใจมาก ที่จริงสั่งอานที่อยู่ข้างๆมีความคิดที่จะตีหัวเขาแล้ว ถ้าไม่เห็น ว่าเขานั้นเป็นพ่อของเธอ เธอคงลงมือไปแมากจริงๆ

ทันใดนั้นคุณท่านถือก็ถามขึ้นอีกว่า

“จริงสิ ตั้งชื่อให้ยัยเหลนหรือยัง?”

หานจื่ออึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วมองไปยังเย่ โม่เซิน แววตาของเ โม่เช่นนั้นอบอุ่นมาก “ผมให้คุณตัดสินใจ

และหานมู่จื่อก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นก็พูดออกมาโดยตรง ว่า “คุณตาคะ ชื่อเล่นของลูก ก่อนหน้านี้ได้คิดไว้แล้วค่ะ แต่ชื่อ จริงนั้นยังไม่ได้คิด คุณตานั้นมีความรู้มากมาย งั้นคุณตาก็ตั้งให้ เหลนสัก อสิคะ?”
คำพูดเหล่านี้ทำให้คุณท่านถือฟังแล้วรู้สึกมีประโยชน์อย่าง ยิ่ง เขาลูบเคราของตัวเองด้วยท่าทีที่คาดเดายาก “ในเมื่อเธอ เอ่ยปากพูดแบบนี้ ตาก็ต้องรับปากแล้วแหละ ทว่าการตั้งชื่อนั้น สําคัญมาก ตาต้องกลับไปคิดดีๆก่อน ไหน เธอลองบอกชื่อเล่น ของยัยเด็กให้ฟังหน่อยซิ”

“เสี่ยวโต้วหยา.

เสียวโต้วหยา ชื่อนี้คล้ายๆกับชื่อของเสี่ยวหมี่โต้ว เป็นชื่อของ พี่น้องที่เหมาะสมมาก

ตอนแรกที่คุณท่านถือได้ยินชื่อนี้ก็ไม่ค่อยชอบนัก ทว่าพอ คิดๆดูแล้วก็เข้าใจ แม้ในใจจะไม่ชอบ แต่ก็ยังพยักหน้า

“ดี ชื่อเหมาะกับเหลนสาวของฉันมาก!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ