บทที่ 878 ผมน้อยใจแทนเขา

เมื่อเฉียวจื้อที่ยืนอยู่ข้างๆได้ยินสิ่งนี้เข้า ก็หรี่ตาขึ้นมาอย่าง อธิบายไม่ถูก ตวนเสว่ได้รับบาดเจ็บเหรอ? เกิดอะไรขึ้นที่นี่อีก ล่ะ? เขามองไปที่เย่ ไม่เป็นคนตรงหน้าหนึ่งครั้ง อยากที่จะซัก กาม

แต่ว่าเขาก็ยังไม่รู้ว่าตัวเขาเองควรทำอะไร เฉียวจื้อรีบก้าวไป ข้างหน้าและจับไม้เท้าของนายท่านถือออก พูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณปู่ ถือ ท่านอย่าโกรธขนาดนี้เลย ไม้เท้านฟาดลงไปไม่ เบาเลยนะ ถ้าทำให้ฉือได้รับบาดเจ็บล่ะ เรื่องในบริษัทไม่มีคน จัดการจะทําอย่างไร?

เขาพูดไปพลาง และจับไม้เท้าเคลื่อนย้ายไปพลาง

เมื่อถูกเฉือจีนพูดเช่นนี้ ก็พูดด้วยความโกรธว่า “ตีให้ได้รับ บาดเจ็บเป็นการดี แบบนี้เขาถึงจะได้รู้ว่าตัวเขาเองอุกอาจเพียง ใดกันแน่”

เฉียวจื้อยังคงยิ้มต่อไป “คุณปู่จือ แม้ว่าจะมีความผิดพลาด จริงๆ ยังไม่สายเกินไปที่จะถามให้เข้าใจชัดเจนก่อนแล้วค่อย ลงโทษนะครับ ท่านลงมือแบบนี้โดยตรง นับประสาอะไรกับอา เงิน ขนาดผมมองผมยังน้อยใจแทนเขาเลย ”

เมื่อได้ยิน เฉือจีน ก็หรี่ตาขึ้นมาเล็กน้อย “นายน้อยใจแทน เขาเหรอ?”
เขาวางไม้เท้าและมองไปที่เฉียวจื้อ แล้วก็เหลือบมองไปที่เย ไม่เป็นหนึ่งครั้ง อุทานหนึ่งครั้ง “น้อยใจอะไร? เสี่ยวเสาได้รับ บาดเจ็บถึงขนาดนี้แล้ว ไหนนายลองบอกมาซิ ว่าน้อยใจ อะไร?”

ไม้เท้าไม้นั้นไม่ใช่ว่าไม่เจ็บ แต่ว่าสีหน้าของเยโมเงินยังคงไม่ แสดงออก ราวกับว่าไม้เท้าไม้นั้นไม่ได้ตีบนตัวเขา เขาเม้มริม ฝีปากบาง และมองไปที่ฉือจีนด้วยสายตาเย็นชา

” คุณตา รู้ไหมว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น? ”

เมื่อพูดถึงเมื่อคืน ความโมโหของฉือจีนถูกสะสมไว้จำนวน มาก “จะไม่รู้ได้อย่างไร ให้นายไปดู เสี่ยวเสวสักหน่อย นายก ลับทำให้เธอได้รับบาดเจ็บจากนั้นก็วิ่งหนีไป

หลังจากพูดจบ เฉือจีนก็นั่งลงที่นั่งข้างๆ และเหวี่ยงไม้เท้าไป ด้านข้าง โดยทันที เห็นได้ชัดว่าโกรธเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นเขาเช่นนี้ เย่ไม่เป็นก็หรี่ตาขึ้นมาเล็กน้อย ดูท่า คุณตาของเขาคนนี้คงจะไม่รู้เรื่องที่เขาถูกวางยาสินะ ถ้าหากให้เขารู้ว่าตวนเสวทำเรื่องที่น่ารังเกียจและต่ำต้อย เช่นนี้ เขาจะรู้สึกอย่างไร?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่ไม่เซินก็กระตุกมุมปาก รอยยิ้มที่ไม่สามารถ อธิบายได้ก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา

ฉือจีนมองเห็นพอดี และกัดฟัน “นายไอ้ตัวแสบ ยิ้ม อะไร?”
เฉียว อที่อยู่ข้างๆมองเห็นท่าทางของเปโม่เซ็นเช่นนี้ ก็คิดใน ใจว่า แย่แล้ว ถ้าหากว่าเขาไม่เอ่ยปากอธิบายละก็ เกรงว่า ด้วยนิสัยของฉือ จะทำให้เขาพูดเรื่องนี้ออกมาได้ยาก

ตอนนี้เฉียวจื้อรู้สึกดีใจที่เขาตามมาด้วย

ด้วยเหตุนี้เฉียวจื้อจึงก้าวไปข้างหน้า เดินไปตรงหน้าของเมือ จินโดยทันที กระซิบว่า “คุณปู่จื่อ ท่านรู้แค่ว่าตวนเสาได้รับ บาดเจ็บแล้ว แต่ท่านกลับไม่รู้เหตุผลที่ซับซ้อนในเรื่องนี้”

เหตุผลที่ซับซ้อน?

นายท่านยูฉือมองไปที่เฉียวจื้อหนึ่งครั้ง “เหตุผลอะไร? นายก็ พูดมาสิ ฉันก็อยากจะรู้ว่า มีเหตุผลอะไรที่ทำให้ไอ้ตัวแสบคนนี้ ทําให้ตวนเสว่ได้รับบาดเจ็บถึงขนาดนี้ได้”

เฉียวซื้อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และมองไปที่เยโมเงิน ในขณะที่ กำลังจัดเรียงคำพูดอยู่นั้น ทว่าคิดไม่ถึงว่าจู่ๆเย่ไม่เป็นก็พูด อย่างเย็นชาออกมาหนึ่งประโยค

” ถ้าหากว่าตวนมเสบู่ทำเรื่องที่น่ารังเกียจและไร้ยางอาย คุณ ตาจะยังให้ผมหมั้นกับเธออยู่ไหม?

ฉือจินได้รับการกระตุ้นจากค่นี้ รู้และลุกขึ้นยืนโดยทันที “อะไรที่เรียกว่าเธอทำเรื่องที่น่ารังเกียจและไร้ยางอาย? นาย พูดมาให้รู้เรื่อง!”

ในความเป็นจริงคำพวกนั้นที่หนูโปพูดกับเขานั้น เขาก็ฟังอยู่ แต่เขากลับคิดไม่ออกจริงๆว่า เสี่ยวเสวยคนนี้ จะทำเรื่องอะไรให้หลานชายโมโหเป็นไฟขนาดนีได้ คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เธอได้ รับบาดเจ็บแล้ว

แววตาของเย่ โม่เซ็นจางลง สีของตาก็เย็นชาลง เขาอธิบาย อย่างคร่าวๆว่า “เมื่อคืนนี้หลานชายของคุณเกือบจะเข้าโรง พยาบาล”

“นายว่าอะไรนะ??”

ฉือจีนขบกัดฟันมองไปที่เขา สุดท้ายก็หันหน้าไปทางเดียว จื้อ “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

เฉียวจื้อ “.…..” 11

เดิมทีเขายังคงจัดเรียงคำพูดอยู่ ไม่คิดถึงว่าเยโม่เซินจะพูด ก่อนแล้ว ไม่มีทางเลือก เขาจึงทำได้แค่เอ่ยอธิบาย “คุณปู่จื่อ จริง ๆ แล้วเรื่องราวมันเป็นแบบนี้ครับ แม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่ในที่ เกิดเหตุ แต่ตอนที่ผมได้รับข้อความจากอาเซินข้างนอกนั้น สภาพของอาเซินแย่มากๆเลยครับ ตอนนั้นสติสัมปชัญญะ ทั้งหมดของเขาแทบจะไม่ชัดเจนแล้ว และสาเหตุที่ทำให้เขาสติ เลอะเลือนนั้น นอกจากตวนเสว่อยู่ในตระกูลฉือวางยาเขา แล้ว ก็คงจะไม่มีคนอื่นแล้วใช่ไหมครับ? ”

การแสดงออกของเขานับว่าไม่ค่อยชัดเจน คือจินได้ยินคำ พูดข้างในของเขาราวๆกับฟังออกว่าเยโม่เป็นถูกวางยา จากนั้น ก็สติเลอะเลือน และเกือบจะเข้าโรงพยาบาล

คิดๆดูแล้ว ล้วนแต่รู้สึกว่าไร้สาระ “พูดอะไรมั่วซั่ว? นาย หมายความว่าเสียวเสว่อยากจะทำร้ายอาเป็นงั้นเหรอ? นายรู้ว่าเมื่อก่อนเสียวเสวดูแลเสี่ยวเสาอย่างไร เธอจะทำเรื่องแบบนี้

ได้อย่างไร?” เฉียวจื้อ “… คุณปู่จือ ผมไม่ได้จะบอกว่าตวนเสจะทำร้าย อาเซิน และ… ใครบอกว่าวางยานั้นต้องเป็นยาพิษกันล่ะ?”

คำสุดท้ายสองคำนั้นเฉียวจื้อลากยาวมาก เมื่อเห็นว่าฉือจิน ยังคงขมวดคิ้วและไม่ว่าจะพูดอย่างไรก็ยังคงยืนกรานอยู่ เฉียว จื้อจึงทําท่าเบะปาก

ฉือจินไม่เข้าใจ หรี่ตาขึ้นมาและจ้องไปที่เขา จากนั้นก็มองห ยูโปที่อยู่ข้างๆอีกครั้ง

หยูโปเองก็สับสนเช่นกัน แต่ลองนึกถึงระดับที่ตวนเสคลั่ง ใกล้คุณชายเงินของพวกเขานั้น ถ้าหากวางยาแบบไม่อยาก ทําร้ายเขาละก็ ก็น่าจะเป็น …

เมื่อนึกถึงจุดนี้ หน้าเหี่ยวย่นของหนูโปก็แดงขึ้นมา และ กระแอมเบา ๆ ขึ้นมา “คุณท่านครับ ผมคิดว่าผมรู้แล้วว่ายาที่ คุณชายเฉียวพูดคือยาอะไร”

“คืออะไร? รีบพูดมา ไม่ต้องชักช้ารีรอแล้ว”

หยูโป เหลือบมองใบหน้าของมืดครึ้มของเย่ไม่เป็นหนึ่งครั้ง หลังจากนั้นก็อธิบายว่า “ถ้าหากพวกเราคิดว่า คุณหนูตัวนไม่ ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายคุณชายเป็นแน่นอน แต่ว่าเธอกลับมี ความรู้สึกต่อคุณชายเป็น การวางยานี้ ถ้าไม่ใช่ยาพิษละก็ ผม เกรงว่ามันจะเป็น … ยาแบบนั้นแล้วล่ะ
ยาแบบนั้น?

ยู อจินไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อนเลย เพราะว่าในความคิด ของเขา ตระกูลตวนเป็นครอบครัวเก่าแก่ ลูกๆที่ถูกสอนนั้น ล้วนแต่มีจิตใจดีและดูสูงมากๆ จะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร

ดังนั้นที่เฉียวจื้อพูดหลายๆรอบ เขาล้วนแต่ไม่รู้ว่าพัวพันเกี่ยว

กับอะไร

ตอนนี้ตามด้วยคำอธิบายและแอบบอกของพ่อบ้านหมูโปนี้ ฉือจีนถึงจะค่อยๆคิดไปทางนั้นได้

หรือว่าจะเป็น …ยาปลุก SEX ?

ด้วยความคิดเช่นนี้ สีหน้าของ ฉือจิน ก็เปลี่ยนเป็นไม่สู้ดีขึ้น มาทันที

เย่ไม่เป็นหัวเราะเยาะมุมปาก “ตามความคิดของคุณตา เธอ ปฏิบัติต่อผมเช่นนี้แล้ว ในตอนที่ผมสติเลอะเลือนนั้น ทำร้าย เธอก็เป็นสิ่งที่เธอรนหาที่เอง ก็ล้วนแต่ตกมาอยู่บนศีรษะของผม ยุติธรรมหรือเปล่าครับ?”

เฉียวซื้อก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน “ใช่ครับคุณปู่จื่อ อาเซน สาบานให้ตายก็ไม่ยอมรับ ความมุ่งมั่นที่แข็งแกร่งเช่นนี้ไม่ใช่ คนธรรมดาทั่วไปที่จะมีนะครับ ดังนั้นตวนเสวจึงได้รับบาดเจ็บ ผมคิดว่าล้วนแต่เป็นที่เธอทำตัวเอง

ยูฉือจิน “แกหุบปากซะ!”

เขามองไปที่เฉียวซื้ออย่างไม่พอใจ และพูดอย่างเย็นชาว่า “นี่เป็นเรื่องระหว่างตระกูลยูฉือของเรากับดวนเสว แกมายุ่งอะไรที่ นีด้วย?

เฉียวจื้อ “..

คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเขาจะกลายเป็นเป้าหมายของการโจมตี ทันใด นั้นเฉียวจื้อก็ส่งสายตาขอความช่วยเหลือมองไปทางเย่ ไม่เซ็น

ตอนนี้ฉือจีนรู้สึกงุนงงเล็กน้อยจริงๆ เขาไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าตวนเสว่จะทำเรื่องแบบนี้ได้ เด็กคนนี้แทบจะโตมาจากการ ดูแลของเขา ปกติเป็นคนเอาใจใส่และมีเมตตา สุภาพกับผู้ อาวุโสและอ่อนโยน เมื่อก่อนที่เย่ ไม่เป็นได้รับบาดเจ็บมาก่อน เธอก็ดูแล จะทำเรื่องที่ไม่เหมาะสมเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?

วางยา…

เรื่องแบบนี้ ต้องเป็นคนแบบไหนถึงจะทำลงได้…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ